Melodie fronste en balde haar vuisten. Dat moest nog eens. Ze concentreerde zich en gooide toen haar schild omhoog. De protect stond als een bubbel over haar heen en was zichtbaar in de glinsterende zon. Melodie duwde de bel verder uit elkaar, tot een straal van 5 meter. Ze voelde het schild trillen en trok het snel een meter terug. Nu was de Protect stabiel. Melodie glimlachte tevreden. Ze trok het schild terug en rekte zich even uit. Het was moeilijk om haar schild stabiel te houden wanneer ze erg groot maakte. Ze zuchtte en liep naar een hoge steen, waar ze op plaats nam. Ze keek even rond de open plek van Sudowoods. Hier was het trainingskamp van de Chiave en hier had ze al haar tijd door gebracht. Ze had meer getraind dan ze ooit had gedaan, om Amore te bewijzen dat ze zou vechten. Melodie schudde even haar hoofd en kwam weer overeind. Ze moest haar Psygic nog maal oefenen.
De shiny Gardevoir liep sierlijk naar het midden van de open plek en sloot haar ogen. Met haar aura speurde ze het gras af en omvatte elk takje, steentje en blaadje dat ze vond met een Psygic. Toen ze de hele open plek had gehad hief ze haar armen en ze hoorde aan het geruis om haar heen dat alles omhoog kwam. Langzaam opende ze haar ogen en zag een zee van takken en bladeren voor zich zweven, allemaal omgeven door een blauwe gloed. Een glimlach kroop over haar gezicht, waarna ze een brede beweging met haar armen maakte, alsof ze alles bij elkaar veegde. Alle takken en bladeren vlogen naar elkaar toe en vormden een grote bal. Melodie’s gezicht vertrok een beetje, nu alles bij elkaar zat was het gewicht veel zwaarder en moest ze alles op één punt concentreren. Nogmaals zwaaide ze met haar armen en schoot toen de volledige bal naar voren. De baal vloog omhoog en sloeg een dikke tak van een boom. Tevreden knikte ze even. Het was geen move die ze in een gevecht kon gebruiken, maar het was wel een goede oefening.
Even keek ze naar haar handen. Ze wist dat ze nog een aanval kon, naast haar Psygic, Protect, hyper Beam en genezende gaven had ze ooit een Ice Punch geleerd. Dat was in Sinnoh geweest, op een berg waar een eeuwige sneeuwstorm woed. Alleen was het al zo lang geleden.. Melodie’s gezicht verstrak, spreidde haar voeten een beetje en concentreerde zich op haar handen. Ze stuurde in gedachten alle kou naar haar rechterhand, terwijl ze tegelijkertijd alle warmte eruit trok. Langzaam begon haar hand zilverwit te gloeien, maar toen klonk er een hard gekraak achter haar en verloor ze haar concentratie. Ze slikte een vloek in en draaide zich om. Wie kwam daar aan?
Liefje, er mocht hier nog niet gepost worden. Post is verplaatst naar Sudowoods.
