Houndoom ijsbeerde. Ze had een aantal lastige problemen, en die problemen zou ze moeten proberen weg te werken. Alleen was dit probleem te groot voor haar... Te sterk voor haar... En als het op deze manier door zou gaan, zou ze niet eens weerstand ertegen kunnen bieden. De hulp vragen van iemand, kon ze wel vergeten. Haar probleem zat namelijk in de familie, en zover zij wist was er niemand die haar familie kende. Tenzij... Het schoot haar plots te binnen. Kazam kende haar familie! Hij was toch ook eerst door ze ingehuurd? Dan zou hij vast wel weten wie ze waren, en zou hij het misschien wel kunnen oplossen! Houndoom liet een lange huil horen naar Kazam. Hij zou haar kunnen helpen, alhoewel dit ook niet geheel risicoloos was. Ze dribbelde zenuwachtig op haar plaats op en neer, wachtend tot Kazam er zou zijn.

[ Toestemming vragen als je wilt posten! ]

Kazam teleporteerde zich achter Houndoom. "Vanwaar een huil, Houndoom?" zei hij grinikend. "Je weet dat het je ook deze keer vast niet zal lukken om me te verslaan... Dus, vanwaar deze plotselinge uitnodiging?" siste Kazam in Houndoom haar oor.

"Ik... Ik..." stotterde Houndoom. Ze kneep haar ogen dicht. "Ik heb je hulp nodig met iets..." ze deed haar ogen weer open, en draaide zich om naar Kazam. "Ik ben berijd ervoor te betalen... Wat je maar wilt." zei ze hoopvol dat hij toe zou stemmen. Ze wist inmiddels hoe zijn 'werk' in elkaar zat, en zou hem dus ook niet meer moeite laten doen dan nodig was.

"Hmm..." zei Kazam bedenkelijk. "Je vraagt dus míjn hulp?" zei hij met opgetrokken wenkbrauw. "Nou,,, Dan meot het wel een erg speciale opdracht zijn. Wie of wat is precies het doelwit?" zei hij hebberig.