Charge kwam hem topic binnen en keek raar naar Guardian.Hij keek even over de zee het zag er echt mooi uit .... De zon scheen en heel mooi over de zee zelfs een DarkSider zou hier van moeten genieten. Hij keek weer naar Guardian wat was er met de patroon op de Pikachu de oren ? Zou hij het vragen ...

Verderop zat Ayelinn. Haar donkergroene ogen staarde uit over het water uit.
Kleine vonkjes elektriciteit sprongen van haar wangen af en een zachte bries waaide door haar zilvergrijze vacht.
Verderop zag ze vanuit haar ooghoeken twee andere pokemon zitten.
Een andere pikachu en een elekid. Ayelinn draaide haar hoofd naar de twee.
Het was lang geleden dat ze een andere pikachu had gezien.

maarten liep rustig over het strand. Hij had de anderen gezien en liep er rustig naartoe. Hij geeuwde even en zei daarna " allo"

Maarten hield zijn kop scheef. Hij had niet door dat Guardian meer interese had in de rest dan in een grote Salamence. Hij glimlachtte kort en keek met zijn ogen naar hem.

Uiteindelijk won de nieuwschierigheid het van Ayelinn`s verstand.
Ze zuchtte even en stond toen op. Ze liep naar de andere pikachu.
''Hoi'' zei ze en ging nast hem zitten.

''Wie ben jij?'' vroeg ze terwijl ze ook over de zee uit keek.
Het was veemd om een keer gewoon te communiceren zonder harde woorden en vals gelach.

''Mijn naamis Ayelinn. Aangenaam Guardian'' zei ze e keek hem even aan.
Ze keek even naar haar vacht, ze was inderdaad nog steeds zilvergrijs.
Eigenlijk vond ze het veel mooier dan vroeger. Net als haar ogen die nu donkergroen waren als wee smaragden.

Ayelinn zuchtte even. ''Ik wou dat ik het nog wist'' zei ze zacht.
''Maar het was een gebied met nog veel meer pikachu`s. Ik ben gevlugt omdt mijn ouders opgejaagd werden. Ze hadden iets vreselijks gedaan. Zo kwam ik hier en Dustfire ving me een soort van op'' zei ze.
Ayelinn schudde haar kop, ze wou er niet meer aan terug denken.
''En hoe heb jij dit gebied dan gevonden?'' vroeg ze.

''Vreseijk'' zei Ayelinn tegen Gurdian.
''Mijn ouders hadden andere gedood maar niet alleen pikachu`s en ze deden het uit vrije beweging. Mijn ouders waren moordenaars. Pokemon die doden voor de lol'' zei ze.
''Mijn zusje en ik moesten vlugten voor de daden van onze ouders'' zei ze.

''Nou je treft het gebied wel in een barre tijd. Er was een oorlog of er is een oorlog gaande tussen Dustfire en Shadow Lugia. Veel weet ik er zelf ook niet over in de tijd van deze oorlog was ik weg om te trainen'' zei Ayelinn.
''Aan mijn uitleg zal je dus ook niet veel hebben'' besloot ze.

Tora zat een eindje verderop, en merkte de pokémon nu (pas) op. Ze hief haar wenkbrauwen op, en liep rustig iets dichterbij, iets van 2 meter van hen af, bleef ze staan, ze grijnsde licht. ''Hallo, pikachu's.'' zei ze kalm, en ze zag dat hen beiden iets hadden, wat niet elke pikachu had.

Blitzy zat ook een eindje verderop en hoorde het woord:"Shadow lugia" en liep ernaartoe en zei:"Shadow lugia......Ik versloeg hem met een paar vrienden." En wees naar de Black Water cave. "daar versloegen we hem" En keek richting de golvende ze en sloot daarna zijn ogen en ging rustig zitten en zei:"Ik heb ook regice gezien en de gevaarlijkste berg beklommen en kan het nog navertellen. Ik zou het echt geen tweede keer willen meemaken." En ging met zijn kop in het zand liggen.

''Je hoeft niet op te scheppen.'' zei ze tegen Blitz, en ze grijnsde naar Guardian. ''Dustfire is de Ho-Oh uit dit gebied.'' zei ze kortaf. ''Erg vriendelijk, als ik het goed heb'' zei ze toen.

"Ik schep niet op. Ik zeg alleen wat ik heb megemaakt" Zei Blitzy en keek naar de zon die onderging.

''Ja, maar je schept toch op.'' zei ze droog, en ze een kleine schok kwam uit haar wangen. Het stopte al snel, maar ze keek wel met een lichte valse blik naar Blitzy.