Op het strand zat Bidio rustig in de wind. De wind ruiste langzaam langs zijn oren. De zon verdween even achter een wolk en kwam daarna weer terug. Wat was het toch heerlijk om op het strand te zitten. Maar oooh wat mooi daar zwom een Gyrados. Hij had er geen eens woorden voor zo mooi was het. Totdat er achter een rots een rare schim was te zien hij leek op die van een Dusclops, langzaam kwam hij dichterbij bidio schrok en vloog in een palmboom. Een kokosnoot viel uit de boom waar bidio ging zitten, en daar was de dusklops je kon hem gewoon zien..