Tora ging zitten, haar ogen op de grond gericht. Ze begon na te denken.. Ik heb nu genoeg dingen gedaan die.. Fout waren, en ik weet ook dat ik er wat aan moet doen dat mijn volt nogal.. Onregelmatig is. Ze zuchtte diep Maar, wat kan ik er dan aan doen, mijn volt is gewoon.. Onvoorspelbaar, en soms is hij te hoog. ze keek naar de grond. Die murkrow's en andere pokémon die nu een dode vriend(in) hebben, snappen vast niet dat ik mezelf niet was, want die zijn nu bang voor mij. dacht ze toen, en ze keek naar boven, een stel murkrow vlogen bang weg. Ik weet het echt niet meer.. Echt niet.. Ze zuchtte, en een traan viel op de grond. Snel veegde ze haar ogen droog met haar handen, en zag haar littekens weer. Ook niet iets om echt.. Trots op te zijn..