Het lichtgevende stopte. ''Ik keek naar Tora.'' zei ze kalm, en ze grijnsde. ''Blijkbaar is de vloek weg, he?'' zei ze, ze zei niet dat het haar schuld was dat de vloek weg was..

Blaze keek naar de grond en naar Shardan. "Ja, blijkbaar. Maarja, zij verdient ook een eerlijk gevecht."

''Als jij het zegt..'' zei ze kalm, en ze likte haar voorpoot weer.. Ze moest moeite doen om niet te zeggen dat ze deels goed was.. Maar, ze kon zich nog beheersen.

Blaze zag dat Flair moeite had met iets. "Flair, ik moet iets bekennen." Ze keek weer naar Shardan.

''Vertel het maar.'' zei Flair kalm, en ze ging zitten. Ze keek Blaze weer doordringend, maar aan de andere kant vriendelijk aan.

Blaze keek beschaamd naar de grond. "Ik.. ik weet niet hoe ik het moet zeggen. Maar ik denk dat ik gewoon niet volledig slecht kan zijn. Ik zal nooit een goede DarkSider zijn. Ik kan het gewoon niet... Het voelt gewoon alsof ik soms goed moet zijn." Blaze was gaan liggen met haar poten over haar kop. "Ik snap het als je mijn vriendin niet meer wil zijn."

(Meent ze het, of niet? )

Flair keek moeilijk naar Blaze, beslissend of ze zelf toe zou geven.. Of niet. Ze zuchtte even diep, en probeerde er toen achter te komen of Blaze loog, of niet.

(ze meent het, echt, serieus, ik heb problemen met kiezen tussen slecht en goed. Maar er is altijd een gulden middenweg. )

Blaze ging rechtop zitten, en keek naar Flair. Ze keek droevig en ging met haar poot over haar snuit. Haar ogen traanden. "Vaarwel, Flair, mijn vriendin," fluisterde ze. Ze stond recht en ging weg, naar de andere kant van de open plek. Ze was van plan weg te gaan, en ergens anders een nieuw leven op te bouwen. "Vaarwel, Shardan, ik hoop dat je vindt wat je zoekt, mijn vriend." Ze keek in zijn ogen en zag de haat voor zijn zus, Blaze staarde terug met triestige ogen.

Flair ging naast Blaze zitten. ''Ik kan ook niet kiezen.'' zei ze kalm. ''Weet je wat? We kiezen samen.. Oke?'' grijnsde ze toen.

Blaze glimlachte naar Flair. "Misschien kan beide? slecht zijn op het moment dat de DarkSide ons nodig heeft, en goed zijn tegen pokemon die we als vrienden zien."

''Dat doe ik liever niet.'' zei ze kalm, en ze keek voor zich uit. ''Ik denk toch dat ik voor goed ga..'' zei ze, en ze keek naar de grond. Haar kracht om vloeken uit te spreken kwam goed uit, en ze kon toch nooit iemand doden.

Blaze keek naar de grond. "Ik weet niet." 'Shardan, ik mag dan wel goed worden, ik zal je helpen met je zus. Ik heb het beloofd.' "Ik word goed," zei Blaze met een vaste stem. Ze keek naar Shardan en zei: "Shardan, het spijt me, je zult alleen bij de DarkSide moeten, ik wil geen lid meer zijn. Ik wil goed zijn, maar jou of een van de DarkSide zal ik nooit aanvallen. En ik help je nog met je zus, maar niet nu. Je zal altijd mijn vriend blijven."

Flair keek voor zich uit. ''Oke, goede keuze.'' zei ze toen, ''En voor dit, spijt het me..'' zei ze, en ze rende naar de zus van Shardan toe, en pakte haar op. Ze legde haar een eindje verderop neer, en ging beschermend voor haar staan. ''Een stap, en je ligt 1000 jaar in slaap.'' gromde ze toen.

Blaze keek Flair aan en zei: "het is niet erg. Maar ik kan mijn beloftes niet breken, dus zal ik Shardan met iets anders moeten helpen." Blaze ging naar Flair en ging voor haar liggen. "Ik zal haar niets doen, nu toch niet."

Flair deed voor de zekerheid een stap naar achteren, en sloot haar ogen. Daarna sprintte ze weg, weg van hier.. Weg van dit gedoe.

Blaze ging ook weg. Ze fluisterde in het voorbijgaan tegen Shardan: "het spijt me. Als je me nodig hebt, volg dan gewoon je gevoel en mijn geur." Ze sprintte weg, naar een andere plaats.