"Goed geraden zeg.." Zei Tricky. "En als je het nog niet weet, ik word niet voor niets met de naam Tricky genoemd.." Tricky verdween in de sneeuw. Verderop was nu een lichtje te zien dat uit een grot kwam.

Een rotom he? Daar werdt cloud ook niet wijzer van, hij had nog nooit iets van een rotom gehoord.
Hij keek om zich heen, maar zag de rotom niet meer. hij rilde.

Danger leek heel verbaasd dat ze zijn naam wist. Hij vroeg wat er aan de hand was, maar Cloud antwoordde dat hij het niet wist. Toen zijn blik vragend naar Teresiá ging, schudde ze haar kop. Ze snapte ook absoluut niet wat er aan de hand was. Net toen ze wou vertellen wat ze wist, dook er een vreemde Pokémon op. Teresiá had nog nooit zo'n een gezien, Hij introduceerde zich als Tricky, een Rotom. Danger leek hem niet echt aardig te vinden en ook Teresiá mocht hem op het eerste gezicht niet. Na een onplezierige woordenwisseling verdween de Rotom in de sneeuw.

Cloud rilde en er viel een ongemakkelijke stilte. Teresiá schraapte haar keel. "Danger, weet je niet meer wat er gebeurd is?" Ze keek hem ongelovig aan. "Ik hoorde geschreeuw, daarom ben ik gaan kijken. Cloud en jij waren hier al, net als die Swinub die.. " Ze slikte even en staarde naar de grond. Er lagen nog steeds bloedsporen op de plek waar Danger had gelegen. "Danger, ik denk dat.. Ik denk dat jij die Swinub hebt gedood.."

Danger sloot zijn ogen, en zuchtte. Deels teleurgesteld, deels kwaad. "Dat geloof ik..." zei hij zacht, waarna hij zijn ogen weer opendeed. Danger gromde zacht. Weer vloog er een briesje over de sneeuw, die wat zachte sneeuw meenam. Het briesje liet de zachte sneeuw op het groepje vallen. Danger schudde de sneeuw van zich af, en staarde in de richting van de weggegooide Swinub, die nu bevroren moest zijn...

Danger leek niet erg geschokt om het te horen, eerder, teleurgesteld.. "Dat geloof ik..." zei hij zachtjes, waardoor Teresiá medelijden met de Houndoom kreeg. Een zachte bries door blies haar vacht en de bedrukkende stilte die er hing. Er landde weer wat sneeuw op het groepje, wat Danger meteen van zich afschudde. Bedeesd streek vulpix met haar poot over haar kop, waardoor de sneeuw zachtjes op de grond viel. "Hoe kan dit?" zei ze, meer tegen zichzelf dan de rest. "Hoe kan het dat je niks meer weet?" zei ze luider, haar bruine ogen richtten zich op Danger. Ze wou hier duidelijkheid over hebben.

"Ik weet niet hoe ik het uit moet leggen..." zei Danger, en leek na te denken. Uiteindelijk begon hij te spreken. "Ik heb een vloek in me. Die vloek maakt mij voor even slecht, maar als ik weer normaal word, vergeet ik alles wat ik heb gedaan, in de tijd dat ik in de trance zat... waarom ik alles vergeet begrijp ik ook niet... maar ik denk dat het beter is dat ik de dingen vergeet, die ik tijdens de trance heb gedaan..." legde Danger uit. Hij keek weer naar Teresiá.

Toen Danger uitlegde wat er aan de hand was, werden Teresiá's ogen groot. Hij, hij droeg een vloek met zich? Een vloek, die hem slecht maakte.. Ze had nooit gedacht dat zoiets zou kunnen gebeuren, dat zoiets kon bestaan.. Hij richtte zijn nu blauwe ogen op vulpix. "Hoe, hoe kan dat?" vroeg ze, nog al van haar stuk gebracht. "Wie heeft deze vloek over je uitgesproken?" Wie kan zoiets slechts doen? Had Tora toch gelijk? Teresiá kwam steeds meer tot de conclusie dat deze wereld verdeeld was. Goed en slecht gescheiden en iedereen kon elke kant op gesleurd worden. Een huivering trok door haar heen, niet wetend of dit door de gedachten of door het koude weer kwam.

"Een Haunter. Shiny Haunter, eigenlijk. Hij heet Helos..." zei Danger. De naam 'Helos' zei hij op een licht spottende toon, maar schudde daarna zijn kop. "Waarom hij dat heeft gedaan, weet ik niet. Maar zijn Chatot zei iets over oefenen..." vervolgde Danger. Zijn vreemde gevoel, die hij had sinds hij de vloek had gekregen, werd sterker. Van buitenaf was dat niet te zien.

Teresiá hield zich voor de naam Helos goed te onthouden, als ze hem ooit tegen kwam, had ze een groot probleem. Toen de woorden 'zijn Chatot' vielen, keek ze verbaasd op. "Heeft die Gengar een Chatot? Hoe bedoel je dat? En oefenen, wat oefenen?" ze wist dat ze misschien te veel vroeg, maar haar nieuwsgierigheid nam de overhand. Bovendien waren de woorden haar bek al uit voordat ze erbij na kon denken. Er viel nog meer sneeuw naar beneden, die ze geïrriteerd van zich af schudde. Het vuur binnenin haar hield haar warm, maar haar poten begonnen aan te voelen als ijsklompjes. Ze negeerde alle gevoelens en focuste zich op de Houndoom voor zich, Cloud totaal vergeten.

"Het is een Haunter. En hij heeft de Chatot als een soort 'hulpje'. Maar de Chatot zelf is niet slecht. En over het oefenen... weet ik niet. Misschien zag Helos mij als een 'ding' om op te oefenen...?" antwoordde Danger, en zuchtte. "Trouwens, kan een van jullie Rain Dance?" vroeg hij plotseling, en ging op zijn buik liggen.

"O, sorry. Dan had ik dat verkeerd verstaan." zei Teresiá snel. Ze schaamde zich voor haar vergissing, snel hervatte ze het gesprek om het niet op te laten vallen. "Maar laat die Chatot zich zomaar gebruiken dan?" Dat zou ze zelf nooit toestaan! Teresiá zweeg even en keek uit over de ijzige vlakte. "Trouwens, kan een van jullie Rain Dance?" vroeg Danger plotseling, waarna hij ging liggen. Teresiá kon het niet laten even te lachen. "Nee, daar ben ik een beetje het verkeerde type voor. Ik kan wel een Sunny Day voor je doen. Hier krijg je waarschijnlijk hetzelfde natte resultaat." Ze glimlachte naar de Houndoom. Ze mocht hem wel en ze had medelijden met hem. Waarom moest zo'n aardige pokémon zo'n zware last met zich mee dragen? Maar terwijl ze zich dat bedacht, wist ze dat ze het antwoord al wist. Waarschijnlijk juist ómdat het zo'n aardige pokémon was..

"Geen idee" zei Danger. Hij glimlachte vaag, maar de glimlach verdween helaas snel. Zelfs toen Teresiá begon te lachen. "Klopt..." zei hij, en begon zachtjes te trillen. Danger probeerde zijn ogen open te houden, want misschien wou iemand nog iets tegen hem zeggen. En dat kon niet als hij in zijn trance zou raken...

Danger begon te trillen. Bezorgd keek Teresiá hem aan. Wat was er met hem aan de hand? "Gaat het wel met je? En moet ik het doen, of niet?" Een klein stemmetje in haar hoofd zei dat ze hier weg moest wezen. Vulpix schudde haar kop en snauwde tegen het stemmetje dat hij stil moest zijn. Danger was hulp nodig! "Danger, gaat het wel? Moet ik hulp halen?" maar wie kan deze pokémon helpen? fluisterde het stemmetje weer. Hulpeloos keek Teresiá toe. Wat was dit een vreselijke situatie..

Danger schudde zijn kop, onder het trillen door. "Het trillen geeft aan dat ik in de trance kom. Hulp is onmogelijk, en ja, het gaat nog wel... redelijk..." zei hij. Danger probeerde nog steeds zijn ogen open te houden. Toen dat niet goed lukte, sloot Danger zijn ogen, en stopte weer met trillen. Kort daarna deed hij zijn ogen lichtjes open. Het was nog net te zien dat Danger's ogen weer rood waren...

Geschokt keek Teresiá hem aan. HIj, hij kwam weer in zijn trance? Maar dan was hij levensgevaarlijk! Hij had die Swinub vermoord alsof het zijn oude teddybeer was! Met grote ogen keek ze toe hou Danger tegen de vloek vocht. Toen hij zijn ogen sloot, stopte het trillen. Was, was het voorbij? "Danger, is, is alles goed met je?" Vroeg Teresiá voorzichtig. Ze probeerde zijn ogen te zien, toen die een klein stukje open gingen, zag ze rood.. Onmiddelijk begon ze achteruit te lopen. Dit was niet goed. Wat moest ze doen? Hoe was hij de vorige keer ontwaakt?!

Danger stond op, en opende zijn ogen helemaal. Hij keek rond. Wit? Dan moest hij nog steeds in de Freezing Ruïns zijn. Danger gromde, ook al klonk het zacht. Hij merkte een Delibird op, die vrolijk rondvloog. Geïrriteerd deed Danger een Flamethrower op de Delibird, die schrok en opvloog, om zo de Flamethrower te ontwijken. Snel vloog de Delibird weg. Danger keek haar zwijgend na.

Danger stond op en speurde om zich heen. Hij scheen na te moeten denken over waar hij was. Hij gromde zachtjes, Teresiá was verstijft van schrik. Gedachten raasden door haar hoofd. Danger was gevaarlijk als hij in zijn trance was, maar hij was ontwaakt. Hoe? Teresiá schrok op, toen een vuurstraal de lucht in spoot. Een delibird ging er snel vandoor en Teresiá wenste dat ze dat ook kon doen. Maar ze wou Danger niet in de steek laten, ze moest hem helpen. Ze wist dat ze het antwoord wist ,maar het wou haar niet te binnen schieten.
Hij ontwaakte toen hij ging liggen, maar dat kan het niet zijn.. plotseling schoot haar een klein detail te binnen. Hij had een ember op de sneeuw gedaan, het was water geworden. En later vroeg hij of iemand rain dance kon. Water haalde hem uit zijn trance! Twijfelend keek de vulpix naar Danger. Sunny Day was geen slimme zet, dat zou zijn aanvallen alleen maar versterken. Ze kon ook de sneeuw laten smelten met een Vlammenwerper, maar dan dacht hij misschien dat ze hem aanviel.. Dat risico moest ze maar nemen! Ze richtte haar ogen op de sneeuw tussen haar en de Houndoom in, vuur vulde haar bek. Na een kleine twijfeling liet ze het gaan en spoot het vuur uit haar bek. De sneeuw smolt onmiddellijk, maar Teresiá hield de Vlammenwerper niet lang vol. Ze kapte de vuurstroom af. Hijgend stond ze tegenover de Houndoom, wachtend op zijn zet.

Danger keek om, naar Teresiá. Hij zette zijn poot in de gesmolten sneeuw, en gelijk werden zijn ogen weer normaal. Danger keek rond. De Delibird vloog weer terug, en keek naar het groepje. Hij kraste wat, en vloog weer weg. Danger zuchtte. Hij wist het niet meer, maar hij had vast de Delibird aangevallen. Danger keek weer vooruit, richting Teresiá.

Danger keek om, zijn rode ogen straalde een woede uit die Teresiá nog nooit gezien had. Hij stapte naar voren, recht de gesmolten sneeuw in. Zijn ogen werden weer blauw en de Delibird kwam weer terug. Hij kraste, waarna de Houndoom een zucht slaakte. Teresiá begreep wel hoe vervelend het moest zijn om steeds heen en weer te veranderen. Hij was gewoon twee personen en hij kon zich nooit iets herinneren.. Danger richtte zijn ogen weer op Teresiá. "Gaat het weer?" vroeg ze bezorgd, Waarna ze door haar poten zakte. Ze voelde zich zwak en de kou sneed dwars door haar heen. Terwijl ze zo op de grond lag, vroeg ze zich af waren haar conditie zo slecht was. Misschien kwam het door de kou, haar poten voelden aan als ijsklompjes en de vlammenwerper had meer energie gevergd dan het normaal deed. Maar ze kon de aanval nog niet heel lang, misschien moest ze eerst wat oefenen. "Danger, kan de vloek niet op geheven worden? Moet Helos dat zelf doen? Of kan misschien een andere pokémon het doen?" Haar gedachten ging uit naar Flair, zij beheerste haar vloeken goed en had ook Tora geholpen.

Danger knikte. Het ging wel, op het nare gevoel van water aan zijn poot na. "Ik heb dat aan de Chatot gevraagd... en die zei dat de Pokémon die de vloek gaf, in dit geval Helos, de enige is die de vloek weer kan opheffen" antwoordde Danger op Teresiá's tweede vraag. Hij haalde zijn poot uit de gesmolten sneeuw, en schudde het water van zijn poot af. Toen Danger zag hoe koud Teresiá het had, werd hij toch wel een beetje bezorgd. "Gaat het wel?" vroeg Danger op een licht bezorgde toon.

Toen Teresiá hoorde dat alleen Helos zelf de vloek kon opheffen, legde ze met een zucht haar kop op haar poten. Het leek een hopeloze situatie en ze vond het ontzettend rot voor Danger. Ze wenste dat ze een waterpokémon was, zodat ze hem gewoon kon nat spuiten als hij weer bezeten werd. Een rilling liep door haar lichaam, terwijl ze probeerde haar innervuur weer groter te krijgen. "Gaat het wel?" vroeg Danger bezorgt. Teresiá glimlachte zwakjes. "Het gaat wel, maar mijn innervuur is klein. Ik moet eigenlijk naar het Magma Terrain.." Ze dacht verlangend aan de warme lava die daar rijkelijk stroomde. Maar ten eerste wou ze Danger niet alleen laten en had ze nu niet genoeg kracht. Misschien dat het wat beter ging als ze even bleef liggen..

Danger deed Sunny Day, zodat de zon begon te schijnen. Dat deed hij al, omdat het al helder weer was, maar nu werd het warmer. Danger glimlachte, en ging liggen, waarna zijn glimlach verdween. Hij sloot zijn ogen even, maar deed ze daarna weer open. Danger merkte opeens weer de Swinub op, die opengescheurd was, en van de schrik bleef hij in die richting staren.

Achi kwam rustig het topic uit hij hadt al lang dingen niet wat gedaan omdat hij inspiratieloos was. "Ehh.." Hij keek om zich heen deze plek kende hij niet.. Hij was stil en keek om zich heen waar Danger was.

Levy kwam het topic binnen en keek naar achi die stil om zich heen keek. Hij ging maar naar achi toe. Misschien was er dan wat te beleven.

Danger deed Sunny Day en Teresiá voelde hoe de warme stralen van de zon over haar vacht gleden. Ze keek dankbaar naar de houndoom, die terug glimlachte en ook ging liggen. Ze voelde zich aan sterken en hief haar kop. Danger keek een beetje raar naar de Swinub. Teresiá zuchte, dit was echt een vreselijke situatie.