Chibi was vrolijk. Té vrolijk. Zeker voor zijn doen. Bovendien had hij te veel energie vandaag. Het gevolg daarvan was dat en oranje bolletje op en neer vloog door het vredige groene veld. Uiteindelijk gaf het wezen dit op en liet zich achterover in het gras vallen, Een vrolijke vlam schoot de lucht in. Rook kwam nog altijd uit zijn mond.

Rian zag bij zijn dagelijkse ronde een rook pluim opstijgen.
Hij wist niet zeker of hij wou kijken maar besloot toch te gaan.
Toen hij aankwam zag hij dat er een char meleon op het gras lag.
Het rook kwam nog uit de mond.
De ponyta liep naar hem toe en vroeg om de naam van de charmeleon.
Na zijn antwoord zei hij zijn eigen naam: Rian

Charmeleon rolde op zijn buik. Toen hij dat gedaan had, besloot hij dat hij andersom een stuk lekkerder lag en draaide weer terug. En toen was er een ander wezen. Een paard dat in brand stond. Een ponyta. Charmeleon keek bewonderend omhoog. Al die vlammen. Zo mooi. Het ding heette Rian. En Chib zou bijna vergeten zijn eigen naam te vertellen.
"Ik chibi."

Rian glimlachte tevreden. Hij was blij dat het ook een vuursoort was en geen ander. Hij ging naast de charmeleon liggen en bedacht zich dat hij later verder zou gaan met het rennen.
Rian keek naar de vlammende staart van de kleine draakachtige pokèmon. Het paard draaide op zijn rug om de verschrikkelijke jeuk die hij had te verminderen en vroeg al rollen:"hey Chibi wat doe je hier zo alleen."

"Ik ehh... Lig?", besloot hij. Toen het weer stil werd aarzelde hij even. Hij hadook wel een vraag, maar wist niet zeker of hij deze wel zou mogen stellen. Stel je voor dat het onbeleefd overkwam. Uiteindelijk won zijn nieuwsgierigheid het toch van zijn goede reputatie.
"Zeg paard, waarom rol je?"

De ponyta stopte met rollen, de jeuk was weg en antwoordde half lachend:"ik had vreselijke jeuk." even was het stil en toen barstte Het brandende paard in lachen uit. hij wist zelf niet waarom maar hij deed het gewoon.
toen hij was uitgelachen stond hij op en rekte zich ,nog altijd grijnzend, uit. toen blies hij een kleine straal vuur om zich wat op te warmen in de ochtend frisheid.

Chibi rolde overeind en maakte een vreemd huppeljumpje. Hij staarde naar het lachende paard en hield zijn kop zonder vlammende manen schuin. Ghehe. Hij had nog nooit een paard dat in de fik stond ziien grijnzen. Dit was werkelijk de eerste keer. Maar hij moest toegeven; het wás vet.
"Maar vlamrug, waarom kwam je me eigenlijk onderbreken? Had je nog iets belangrijks te melden?"

Rian antwoordde op de vraag met:"ik was gewoon nou ja ik wilde gewoon effe kijken, maar wil je me gewoon Rian noemen." Het paard ging weer liggen en wachtte op meer vragen van de kleine draak.

"Dat is goed, paard."
Het draakje gooide zijn hoofd in zijn nek en sloot zijn ogen. Heel even maar. Daarna had hij ze wer nodig om naar het vlammende paard te kijken.
"Zeg paard? Doet het geen pijn om in brand te staan?"

Een grote raichu kwam aanlopen.. Haar stappen waren groot, en ook niet langzaam. Toen ze een paar meter van een boze beedrill af stond, sloeg ze hem kéihard weg met haar ijzerstaart. Ze grijnsde vals, toen ze de andere pokémon zag. Ze liep naar hen toe. ''Hallo,'' zei ze kalm, ''En, ik ben Tora.'' zei ze daarna vriendelijk.

[ Chib, ik post niet meer in jouw voorstel ding, anders word het spam. Maar, inderdaad, ik ben Zaria, Caira & Witney op ws ]

Rian antwoordde:"doet het pijn om een brandende staart te hebben?"
Rian zag een flinke raichu naderen maar negeerde deze gewoon een keek naar de wolken die op hun ooie dooie overvlogen. uiteindelijk zei hij toch maar een simpele hoi terug. tegen die tora of wie het ook was.
roerloos bleef hij liggen en viel in slaap
(sorry moet gaan doei)

"Paard! Natuurlijk doet het geen pijn! Maar ik ben niet zo dom om er met mijn nek in te gaan hangen!"
Er kwam nog een groot oranjeachtig ding bij. Chib staarde er even naar. Het ding raatte en paard antwoordde kort. Een beetje onaardig van paard.
"Hoi oranje wezen. Ik ben Chibi en dit is vlamrug. Aangenaam."

(Moet gaan. Morgen post ik verder.)
(@Tora: Zaria EN Witney? :O Maar... Zaria is aardig en Witney irritant )

''Ik ben geen oranje wezen.. Ik ben een Raichu.'' zei ze droog, en ze grijnsde licht.. Ze zuchtte.. Ze was lekker groter dan hen. Ze sloeg met haar staart een swablu weg, die uitgeschakeld tegen de grond aan knalde.

[ Maar ik bén nou eenmaal irritant. ]

Vira kam rustig aangelopen. Toen ze de Pokémon zag, sprong ze toch even achteruit. Ze kende de drie niet, en deed daarom maar voorzichtig. "Hallo?" vroeg Vira voorzichtig, en keek naar de drie, hun reactie afwachtend.

Tora draaide zich geschrokken om, en liet daarbij grote, dreigende schokken uit haar wangen komen. Ze zuchtte even. ''Ook hallo.'' zei ze daarna, vriendelijk. ''Sorry, ik schrok van je.'' zei ze dom, en ze keek rustig naar iedereen.

Duf opende Rian zijn ogen en keek naar de 2 andere die later waren gekomen.
"Hey ik ben Rian een ponytaa zoals je ziet.",Antwoordde Rian, " maar hij hier noemt me vlamrug." en hij wees naar de draak. Het paard rekte zich uit en moest gapen.

Tora rolde met haar ogen, en sloeg perongeluk een butterfree tegen de grond aan, toen ze met haar staart heen en weer ging. Ze zuchtte even. ''Achja, leuke bijnaam, toch?'' grijnsde ze toen droog.. Ze zuchtte eventjes. ''Even iets doen.'' zei ze, en ze wandelde weg. Ze deed een donder op een steen, op volle sterkte.. Dat was iets wat ze móest doen, omdat ze anders misschien humeurig kon worden van haar volt. Ze grijnsde toen de steen knalde, en liep weer terug.

Rian zag hoe de raichu wegliep en een donderschok deed. Hij zag de steen uiteen spatten door de enorme kracht. Hij keek naar de manke butterfly die nu pas wegvloog. Wat een enorme kracht dacht hij bij zichzelf en hoopte dat de raichu niet boos op hem zou worden. De ponyta keek weer naar de vaporeon. Ze leek hem wel aardig maar verlegen.

Tora grijnsde licht, en keek naar boven.. Eén van de Murkrow die ze ooit bijna gedood had, vloog langs. ''Hmpf.'' zuchtte ze, en hij vloog weer weg. Ze gaapte eventjes. ''Stil.'' zei ze droog, ze hield niet echt van stiltes.

"Niet meer!"
Hyperactief huppelde het draakje rond. Opnieuw vlogen enkele vlammen de lucht in. Hij kon zichzelf nog niet goed onder controle houden. Hij was alleen maar geëvolueerd omdat hij krachtig genoeg was geweest. Voor zijn volgende evoluitie was echter meer nodig. Dat zou pas gebeuren gaan als hij zichzelf ten eerste kon beheersen en ten tweede als hij verstandiger was, meer ervaring had en meer van dingen af wist.
"Tora? Waarom vermoord je alles?"

''Wat doe ik?'' vroeg ze droog. ''Nee, ik doe niks. Als ik een beetje met mijn staart zwiep, vliegen er soms pokémon tegenaan. Moeten ze niet doen, want dan ram ik ze zonder dat ik het merk tegen de grond aan.'' zei ze toen grijnzend. ''Ik wilde alles vermoorden, maar.. Nu niet meer, hoor.'' zei ze toen, net alsof het níks was dat ze een hele groep murkrow uit wilde roeien, en haar broer vermoord had.

Grijnzend keek het paard op. Hij vond het wel grappig wat er allemaal was. Vanmiddag zou hij wel weer gaan rennen en mischien trainen. "Was ik ook maar al geevolueerd het lijkt me super om te evolueren." zei de ponyta zuchtend van verlangen. Hij stond op en er schoot een vlaag vuur uit zijn mond en toen hij was uitgevuurd verpletterde hij een steen onder de kracht van zijn poot. Hopelijk zou hij snel evolueren.

''Ik kwam hier ook als kleine Pichu, hoor. Niks mis mee.'' zei ze grijnzend.. Ze wist ook wel dat ze nu véél sterker was dan de kleine Pichu die ze eerst was.. Maar, dat maakte niks uit. ''Rapidash.. Jij evolueert toch in een Rapidash?'' vroeg ze grijnzend, ze wist niet veel van zijn soort af.. Dus wist dit ook niet zeker. Ze zuchtte eventjes diep.

"Daar heb je gelijk in. Het gaat me niet om de kracht maar om de verandering, om de snelheid en om het gevoel." zei de ponyta. hij wist dat hij sterker en sneller moest zijn maar ook wijzer en mischien ook wel een goede reden hebben om te evolueren. Maar tot die dag kwam dat hij zou evolueren was hij tevreden met ponyta.

Vira had een lange tijd niks gezegd. Zelfs haar naam niet. Ze zuchtte, en keek rond. Een schaduw vloog over de grond, die vast van een vogelpokémon was. Vira wou alleen niet weten wat voor een Pokémon het was. Ze keek opnieuw over de vlakte, om te kijken of er niet wat water was.