Yuma sloop door de woestijn. Soms wou ze gewoon dat ze weer terugging naar waar ze vandaan kwam. Dat ze hier nooit was gekomen. Iedereen zei hier dat Yuma een 'Cacnea' was. Misschien heette haar soort ook wel zo. Maar toen ze zich herinnerde: Wat een rare cactus, dacht ze meteen dat dat niet zo was. Yuma zuchtte, en ging ergens zitten. Een Ekans kwam dichterbij gekropen, en keek sissend, maar ook hongerig naar Yuma. "Ga weg, rotslang!" zei Yuma boos, maar ook bang. De Ekans siste grijnzend, en deed zijn Poison Sting. Dat zag Yuma niet aankomen. Ze viel achterover, en stond op. "Ik zei, GA WEG!" riep Yuma, en rare naalden kwamen van haar vandaan, recht op de Ekans af. De Ekans verlaagde zijn lichaam, maar dat was te laat. Alle naalden raakten hem, en de Ekans siste woedend. Hij kroop weg, en liet Yuma achter, die verbaasd was over haar Pin Missile. Wat was dat? dwaalde in haar kop, en zuchtte. "Die hyena had het over aanvallen, zou deze een aanval zijn? Maar... ben ik dan een Pokémon? Vast niet..." mompelde Yuma onverstaanbaar.

Helos had op een afstandje een Cacnea met een Ekans zien vechten. De Cacnea leek te winnen, want de Ekans kroop weg. Helos zwoof naar Yuma toe, en zette zijn vriendelijke glimlach op. "Hallo Cacnea" zei hij op een vriendelijke toon, wat hij dus niet meende. Helos's glimlach verdween, en hij grijnsde kort.

Yuma keek bang naar Helos. "Wat moet je?" vroeg ze bot, maar ook bang tegelijk. Uit angst deed ze Growth, zodat ze iets groter werd. Yuma trilde. Ze liep achteruit. "Ik vraag, wat moet je?" herhaalde Yuma met vochtige oogjes, en keek trillend naar Helos.

"Growth gebruiken... laag..." mompelde Helos, en deed Sludge Bomb. Hij grijnsde weer, maar deze verdween snel. In ruil voor de grijns verscheen een kille blik op Helos's gezicht. "Wat ik moet? Niks moet. Alles mag..." zei hij droog, en dreigde weer Sludge Bomb te doen. In plaats daarvan deed Helos Will-o-wisp.

Yuma liep achteruit, en kreeg de Sludge Bomb tegen zich aan. Ze viel achteruit. Toen Yuma net opgestaan was kreeg ze de Will-o-wisp tegen zich aan. Ze schreeuwde van de pijn, en kreeg een aantal brandwonden op haar lichaam. Yuma werd kwaad. Ze stond op, en deed zonder het te weten Poison Sting, recht in Helos's gezicht.

Helos kreeg de Poison Sting niet tegen zich aan. Waarom? De aanval ging dwars door hem heen. Helos grijnsde, en pakte Yuma op, waarna hij haar minachtend 'weggooide', met een Shadow Ball erachteraan. Helos hield zich in om niet te lachen. Het was voor hem een lollig gezicht, hoe de Cacnea vocht, ook al kon ze weinig aanvallen. Waarschijnlijk had ze niet eens getraind voor aanvallen zoals Sandstorm...

Yuma viel op de grond, en kreeg de Shadow Ball wel tegen zich aan. Ze bleef op de grond liggen, en bewoog niet. Nu kon Helos óf weggaan, óf haar doden... óf een vloek uitspreken. Yuma zou het toch niet merken. Wel?

Helos pakte Yuma op. Hij zwoof naar een cactus, en drukte Yuma daartegenaan. Ze zou er niet door doodgaan, ze zou alleen een paar verwondingen krijgen. Helos legde Yuma bij de cactus neer, en zwoof naar een rustig plekje toe, niet ver van Yuma vandaan. Hij verborg zich achter een andere cactus, om zo voorbijgangers af te schrikken.

Yuma deed duizelig haar ogen weer open, en keek rond. Het was stil, en dat maakte Yuma een beetje bang. Ze wou opstaan, maar daar was ze een beetje te duizelig voor. Het resultaat was dat Yuma flauwviel, en weer in het zand plofte. Ze bleef liggen, en toen ze weer bijkwam, vroeg Yuma zich af waar dat vreemde spook (Haunter) gebleven was...

Helos's ogen kleurden blauw (Ava). Hij zwoof naar Yuma toe, en deed Hypnosis, zodat Yuma zou slapen. Daarna legde Helos zijn hand op Yuma's kop. Hij mompelde wat, en uiteindelijk haalde hij zijn hand weg. Helos grijnsde, en zijn ogen kleurden weer normaal. Hij zwoof een eindje achteruit, en keek naar Yuma.

Yuma werd na een tijd weer wakker. Ze opende haar ogen, en keek rond. Ze zag wel alles, en hoorde ook alles. Yuma wist niet eens dat Helos een vloek over haar had uitgesproken. Haar ogen kleurden heel kort felblauw, maar werden dan weer normaal. Yuma schrok. De prachtige omgeving die ze zojuist zag, werd wazig. Een vage schim stond verderop, die op de spook (Haunter) van zonet leek. Yuma werd opeens kwaad, en rende recht op de vage schim af. Ze sloeg de schim, maar haar arm ging er dwars doorheen. Het was een verbeelding. Yuma zuchtte, en ging weer zitten in het zand. Met haar slechtziendheid werd alles echt niet beter. Maar Yuma voelde dat het slechtziendheid niet het enige was. Wat dat was, wist ze niet...