[LOL ik krijg nu zown gespierde Pikachu in me hoofd XD]
'O oke, nah uiterlijk boeit niet echt.' zei ze terug. Ze pakten nog een bes en at hem op. 'Ik lijk het meest op me moeder, ze was de moeiste Roserade!' zei ze vrolijk. Ze misde haar ouders best wel.

''Cool.'' zei ze kort, en ze keek haar aan. ''Maar.. Ik ga weer, oke? Van mij mag je best blijven tot de storm over is.. Maar ik ga.'' zei ze toen, en ze rende weg.. Naar de Crystal Lake.. Ze móest informatie hebben over haar familie, en ze had het gevoel dat dat daar zou gebeuren.

[Ookal ben ik daar al lang XD]

'Oke, succes! En bedankt!' riep ze vrolijk. Ze keek naar buiten, het regende nog een beetje. Ze pakten stiekem een paar bessen en liep naar buiten, niemand gaat toch dood van een beetje regen?.

----

Candy kwam aanlopen. Haar vacht was drijfnat van de regen buiten. Toen ze een harde donderslag hoorde, keek ze kwaad naar buiten. Stom weer, altijd. Ze gromde zacht, en liep naar de bessenhoop, en at een paar bessen. Rustig ging ze zitten, en keek TV.

Sparky kwam ook drijfnat binnen. Hij gaapte en zei:"Geeyw..ik ga slapen." Daarna plofte hij neer op een goed stukje mos. "Slaapwel,Candy" Daarna deed hij zijn ogen dicht.

Candy keek hem aan, en nestelde zich op haar bed. Ze gaapte, en viel ook in een diepe slaap. Ze lette niet op de donderslagen die klonken, en de regen die op het dak tikte. Hierdoor merkte ze ook niet dat het langzaam minder werd, tot het uiteindelijk stopte.

levy was achter candy en sparky aangeslopen. Levy glipte de grot binnen, klom zich vast aan de muur en begon stilletjes te hangen aan het plafond.

Sparky werd de volgende ochtend wakker,rekte uit. Na een stevig ontbijt richtte hij zijn aandacht op een bloem. Hij liep naar de bloem en bekeek hem. uiteindelijk schraapte hij al zijn moed bijeen,plukte de bloem en liep naar Candy. "Eh...Candy...ik...Err" De woorden stolken sparky in de keel. Uiteindelijk kreeg hij er toch,onverstaanbaar en snel eruit="W-W-Wiljepijnpartnerzijn?"

Candy lag rustig te slapen, toen ze Sparky hoorde praten. Rustig opende ze haar ogen, maar hield ze half gesloten. Toen hij het laatste zei, sperden haar ogen helemaal open. Wát vroeg hij nou net? Ze hief een wenkbrauw op, en keek zwijgend naar de grond, nietwetend wat ze zou moeten zeggen.

Saprky zwaaide zenuwachtig met zijn staart "Euw...alles Ok?" Daarna krabte hij op zijn achterhoofd Ik heb misschien nog een tijdje moeten wachten Sparky was nu zenuwachtiger dan ooit.

Candy keek hem moeilijk aan, nog steeds niet wetend wat ze zeggen moest. Nee, nog nooit had ze liefde gekend. Vroeger was ze hard, en nu meestal ook wel. Rustig keek ze voor zich uit, en dacht na.

Sparky draaide zich bang om. Als ze nee zou zeggen,stond hij voor schut. Sparky kneep de bloem bijna fijn.Sparky liet zijn oren hangen en keek weer naar Candy.

Candy slikte eventjes, en keek hem aan, maar keek al weer snel naar de grond. Wat moest ze zeggen? Ze wist het echt niet. Ze sloot haar ogen, en luisterde naar haar eigen gedachten. Verschillende dingen die haar oma gezegt had vlogen door haar hoofd. 'Weet wie je bent', nee, die zin kon haar niet helpen. 'Echte liefde laat je gaan', Wtf? Daar had ze al hélemaal niks aan.. 'Denk goed na, voor je een keuze maakt', Ja, deze was wat. Maar, dat deed ze nu toch al? Ze zuchtte nog eventjes, en keek Sparky weer aan.

Sparky zuchtte...Ik was veel te vroeg. Ik had nog een paar dagen moeten wachten Sparky's hoop verminderde met de minuut. Hij kreeg koude rillingen over zijn rug. Sparky keek daarna weer naar Candy en kraakte zijn duim achter zijn rug.

Candy keek nog steeds naar de grond, nadenkend over van alles en nog wat. Nee, ze wist het echt niet. Ze.. Ze kon het wel proberen, toch? Ze slikte, en bleef Sparky even aankijken. ''Sparky,'' begon ze moeilijk.

Sparky zuchtte. "Jha....?" Hij ging vermoeid zitten. Achter zin rug pakte hij een steen en kneep die fijn. Althans,dat probeerde hij toch.Een vonkje sprong uit zijn wang en zuchtte.Daarna dacht hij triest: Ze gaat nee zeggen. Ik had veel te vroeg evraagt.

Candy keek hem aan. ''Ja,'' zei ze rustig, ''We.. We kunnen het proberen, denk ik?'' zei ze toen, en ze hief een wenkbrauw op. Ze grijnsde, en keek weer naar de grond. Was dit.. Ja, vast wel.

Sparky zuchtte en zei:"Ja ik versta j....??? W-wat?" Het leek alsof er een pak last van zijn schouders was gevallen. "Euw...is het erg dat ik hier kom wonen?" een glimlach verscheen op Sparky.

''Kan,'' zei ze droog. De grot was immers eerst van een stuk of 8 pokémon. Nu ze hier alleen woonde, had ze dus genoeg ruimte voor nog een inwoner. Ze zette een lichte grijns op, en sloot haar ogen weer. Al die tijd had ze gewoon rustig gelegen, en was ook niet van plan op te staan, ze was nog te moe. Ze gaapte even droog, en stond toch op omdat ze honger had. Droog pakte ze een bes, en nam er een hap van.

Na een eerst spannende ochtend zocht Sparky in de grot naar stokken voor een goed bed te maken. Nu was hij helemaal vergeten dat hij een grot wou zoek bij de Crystal Lake. Na veel zoeken en timmeren had hij toch een prachtig bed kunnen maken.Sparky vulde het met mos en ging erop liggen.

Droog keek ze naar Sparky, die helemaal moeilijk deed. ''Spark?'' ze wees naar de achterkant van de grot, waar een aantal bedden stonden, en hief haar wenkbrauwen op. Droog liep ze naar de koelkast, en pakte er een PokéCola uit

[Ik wou juist vragen voor Sparky erbij te zetten o.o]

Sparky schrok. "Owwk?!" Sparky haalde zijnbed uit elkaar en hij verzamelde zijn hout en legde het weg. Daarna nam hij een bed op en legde het op de plaats waar zijn zelf gemaakt bed lag. Sparky nam daarna een besje en at die op.

[ Ik ben lekker sneller x'] ]

''Deze grot was eerst van een stel spook pokémon, die kleine pokémon pestten. Ik heb hun weggejaagd, en ben hier toen gelijk ingetrokken,'' grinnikte ze. ''Ze hebben vast alweer een nieuwe grot,'' zei ze toen droog, en ze deed de Tv aan, waarna ze ging zitten. Een vals gezang klonk. ''Wtf?'' Ze keek droog naar de TV. Ja, PokéFactor was op. XD

[ Pokéfactor = X-Factor. Kijk een paar pagina's terug, bij het gesprek tussen Kari & Candy voor meer info. x'] ]

Sparky ging naast Candy zitten en keek vaag naar de Tv. "Coole Pikachu!" Sparky nam een koekje en keek naar de televisie. Sparky voelde zich raar. Gisteren zat hij nog aan het meer...en nu...

''Is er wat?'' vroeg ze droog, het was bij hem duidelijk te zien dat er wat was. Ze hief haar wenkbrauwen op, zoals ze vaker deed, en zette een grijns op. Haar helderblauwe ogen stonden vriendelijker dan normaal, maar niet supervriendelijk, zo was zij nou eenmaal niet.