DG keek over het prachtige water van het crystal lake "fascinerend.....mompelde hij in zichzelf" terwijl hij zat te kijken naar 2 goldeens die opsprongen
hij besefte niet dat er een pokemon aankwam

Er begon een struik zachtjes te ritselen. Niet lang daarna sprong Danger uit de struik. Hij merkte als eerste een Spiritomb op. Vaagjes kwam hij Danger bekend voor. Maar dan zou het wel heel lang geleden moeten zijn. Danger kuchtte. "Hallo...?" vroeg hij voorzichtig, want hij wist niet zeker of DG aggressief was, ja of nee. Danger hoopte dat DG hem zou aankijken, zodat hij hem kon verstaan. Maar tegelijkertijd wou hij dat ook weer niet. Ach ja, Danger zou wel afwachten...

DG keek verstoord om
vaag kwam die houndoom 'm bekend voor, toen dacht hij dat danger houndoom was "o, hoi houndoom lang niet gezien"

"Houndoom? Zo heet ik niet..." zei Danger verbaasd. Hij schudde zijn kop. "Maar ik ken haar wel. Ik ben Danger..." vervolgde Danger, en keek even naar een Ponyta, die ergens verderop aan het rennen was met een Shiny Rapidash. Danger keek weer naar DG, en bedacht zich dat deze misschien iets had kunnen zeggen in de tussentijd. "Ehm... had je iets gezegd... daarnet?" vroeg hij, en kon zichzelf wel voor zijn kop slaan. Dat klonk vreselijk dom, vond Danger. Misschien dacht DG daar anders over...

DG vond het raar dat hij dat vroeg "um....nee hoor, maar ik heet Dark Ghost, maar iedereen noemt me DG"
hij keek weer naar het meer en zag weer 2 goldeens opspringen wat opzich wel grappig vond
toen moest hij denken aan dat ene avontuur met Uxie..."goh wat was dat lang geleden zeg" mompelde hij

"Ik weet dat ik veel vragen stel, maar wat was lang geleden?" vroeg Danger. Hij stond op, en liep naar het meer toe, waarna hij zich omdraaide. Dat was fout. Een Carvanha sprong uit het water, en beet in Danger's staart. Danger gromde, en keek om. Hij beet de Carvanha met een Thunder Fang, en trok hem van zijn staart af. Voor de Carvanha nog een aanval kon doen, was hij al het water in gegooid. Danger liep vlug weg van het water, en keek naar DG. "Oke, dat doe ik dus niet meer..." zei hij, en ging zitten.

Ariana liep rustig rond in de omgeving, en ze kwam dan aan de overkant tevoorschijn. Ze had niet door dat
er voor haar aan de overkant 2 pokémons stonden, en dus ze dronk rustig wat water. Haar manen en staart
gingen even mee met een korte windvlaag, en ze bekeek zichzelf even in het meer. Ze leek veel op haar
moeder qua uiterlijk, en ze glimlacht heel even. Wat mist ze haar moeder zo erg, en ze zucht dan ook heel
even. Ze vroeg zich diep vanbinnen af hoe het met de hele kudde was, en of ze het goed hadden bij waar
ze nu waren. Dan schud ze het hoofd, en ze kijkt heel even op. Nu pas merkte ze die pokémons op, en ze
bleef gewoon kalm staan.

(Toch ni erg als ik hier reageer é?)

(Ik vind het niet erg )

Danger zag in zijn ooghoek een Rapidash staan. Hij stond op, en keek even naar de Rapidash. Kende hij haar niet? Misschien was dit wel een andere Rapidash. Danger liep weer naar het water toe, ook al was hij niet vergeten wat hij net had gezegd. Nee, hij kende die Rapidash niet. Danger ging bij het water zitten, en keek erin. Een Seaking sprong uit het water. Opeens bedacht Danger zich dat hij nog geen antwoord van DG had gekregen, en keek even naar hem.

Ariana merkte dat één van die pokémons naar haar keek, en ze kijkt deze dan ook even kort aan. Dan nam ze weer een slokje water, en ze zwiept wat met haar staart heen en weer. Toch bleef ze nog even bij het meer staan, en ze keek wat in het rond. Dan gaat ze rustig neerliggen, en ze kijkt weer wat naar het water. Ze merkte dat er plots een goldeen tevoorschijn kwam, en ze keek er kalmpjes naar. Ook zag ze soms nog andere water pokémon tevoorschijn komen, en ze staat niet veel later weer gewoon op. Nog even keek ze naar de twee pokémons aan de overkant, en dan richt ze haar blik naar de hemel.

Racker kwam aanrennen en sprong in het water''Is er iets gebeurd?

Geen reactie? Oke, dan niet. Danger keek om, en zag opeens Racker staan. Van schrik viel hij op de grond, en stond weer op. "Oké..." mompelde Danger. Zelf begreep hij wel dat het wel dom zou kunnen overkomen, maar hij kon ook niet weten dat Racker zich zomaar in het water bevond...? Danger zuchtte. "Sorry... ik wist niet dat je in het water was..." verontschuldigde hij zich, en wachtte Racker's reactie af door naar hem te kijken.

(Je bent overdreven oud, Racker o_o)

Ariana stond nog steeds stil, en ze zag plots nog een andere pokémon. Even keek ze hen met een scheef hoofd aan, maar dan schud ze gewoon haar hoofd even. Algauw begon ze rustig verder te stappen, en toch hield ze hen even in het oog. Ze vroeg zich af of ze goed waren of niet, maar toch zal ze het niet gaan vragen.

Vrolijk rende een jonge Vulpix over de velden. Vandaag ging ze een kijkje nemen bij het meer, waar ze nog nooit eerder was geweest. Eigenlijk hield ze niet zo van water, dat kwam vast omdat Teresiá een vuur pokémon was. Ze glimlachte even om aar vage gedachten en stopte op een heuvel. Een groot, blauw meer schitterde in de verte, maar voor Teresiá weer verder wou lopen, zag ze pokémon bij de waterkant staan. Vaag kon ze een Houndoom, Rapidash en Luxray onderscheiden. Ook was er een soort zwevende schijf, maar de Vulpix wist niet wat het was. Ze haalde even diep adem en rende toen de heuvel af.

Ze minderde vaart toen ze in de buurt van het groepje kwam. Ze herkende Danger en liep nu met wat meer zelfvertrouwen er heen. De Rapidash leek net te vertrekken en Danger leek geschrokken van iets. "Hallo Danger." zei ze vriendelijk, terwijl ze naast de Houndoom ging staan. Daarna richtte ze haar grote bruine ogen op de andere pokémon. "Jullie ook hallo." Teresiá glimlachte en keek nieuwsgierig naar de zwevende schijf. "Zou ik misschien mogen vragen wat je bent?" flapte ze eruit, waarna ze zich afvroeg of het niet heel onbeleefd zou overkomen.

''Hallo Teresiá alles goed.'' zei Racker terwijl hij keek naar een magikarp.

Ariana liep zo langs het meer om dan vervolgens halt te houden, bij hen op een paar meters afstand. Haar
oren gingen heen en weer, en ze keek hen even rustig aan. Nog steeds bleef ze hier zo staan, en ze kijkt
kort om haar heen. Ze zag dan plots een vulpix, en ze kwam iets dichter bij hen. Ze was wat aan de
nieuwsgierige kant, maar ook keek ze wantrouwend zoals ze wel vaker had. Vooral omdat ze het niet echt
meer gewoon was om in de buurt van andere pokémons te komen, en dat dan dankzij die trainers dat haar
kudde waar zij in zat gevangen hadden.

Verbaasd keek ze naar de Luxray. Hoe kende hij haar naam? Even gingen haar gedachten uit naar Rowan, een luxray die ze kende, maar dit was een andere. "Uhm, hallo." Teresiá twijfelde, waarna ze vroeg: "Mag ik vragen hoe je heet? Voor zover ik weet heb ik je nooit ontmoet." De vulpix hield haar kop schuin. Nu hingen er twee vragen van haar in de lucht, de een misschien nog wel onbeleefder dan de ander. Wat zou haar moeder wel niet denken.. Meteen gooide ze die gedachte uit haar hoofd. Haar familie was ver weg, als ze er nu over na ging denken, zou ze vast heimwee krijgen. Teresiá richtte haar aandacht weer op de pokémon voor haar, wachtend op antwoorden.

Danger liep voorzichtig achteruit. "Ik... ehm... zal ik gaan?" vroeg hij zachtjes. Als iedereen tegen elkaar begon te praten, zou hij geen woord kunnen verstaan. Danger ging weer zitten, en keek rond. Er vloog een krassende Fearow over, maar het enige wat Danger opmerkte, was gewoon een stille Fearow. Hij wist niet eens zeker of de Fearow kraste, of niet. Danger keek weer naar de Pokémon rondom hem, want misschien zouden ze wel reageren.

Ariana keek hen aan, maar even twijfelde ze om naar hen te stappen. Daarna deed ze het dan maar toch,
hoewel ze wel wat alert was op gevaar. Ze hoorde plots de Houndoom praten, en ze kijkt deze dan maar
rustig aan. "Hallo?" Zei Ariana dan zachtjes tegen hem, en ze stond zowat een paar meters van hem. Haar
staart ging heel even heen en weer, en ze blijft naar de Houndoom kijken.

Danger had half naar Ariana gekeken, maar toch begreep hij wat ze zei. "Ook hallo...?" antwoordde hij, en liet een hele vage glimlach zien. "Ehm, wat is jouw naam?" vroeg Danger maar, omdat hij eigenlijk niks wist te zeggen. Opeens voelde Danger een schok aan zijn achterpoot. Hij keek om, en zag een dom grijnzende Pachirisu. Danger gromde, maar dat liet de Pachirisu niet vertrekken. Deze deed door de schrik een Super Fang op Danger, die nu genoeg van het spelletje had. Hij deed een Flamethrower op de Pachirisu, die gilde, en wegrende. Danger keek weer om naar Ariana, en slikte, waarna hij op haar reactie wachtte.

Ariana kijkt hem rustig aan, en ze glimlacht heel even kort. "Ik ben Ariana en jij?" Vroeg ze dan weer terug,
nadat ze zichzelf had voorgesteld. Rustig kijkt ze naar die pokémon dat hem aanviel, en ze hield haar hoofd
even scheef. Rustig bleef ze gewoon staan, en ze kijkt weer naar hem.

"Ik ben Danger" zei Danger, die even zijn ogen sloot. "Ariana, oké..." mompelde Danger, en hij opende zijn ogen weer. "Dus... hoe gaat het?" vroeg hij, toen hij niet wist wat hij moest zeggen. Dat had Danger weleens. Zou het met zijn doofheid te maken hebben? Vast niet. Danger schudde zijn kop even, en keek weer naar Ariana. De Pachirisu van zonet, kwam weer terug, en ging voor Danger staan. "Hai" zei de Pachirisu dom. Danger reageerde er niet op, en keek droog naar de Pachirisu. Deze keek zielig naar Danger. "Ik wou sorry zeggen, hoor!" zei hij, en liep weg. "Dan had hij dat aan het begin moeten zeggen..." mompelde Danger haast onverstaanbaar tegen zichzelf, en keek weer naar Ariana.

Teresiá keek Danger verbaasd aan. De pokémon deed een beetje raar.. Ze vroeg zich af of het met de vloek te maken had, maar toen deed hij altijd anders. Met haar bruine ogen volgde ze de kleine Pachirisu die heen en weer ende en nogal dom tegen Danger deed. Ze wist dat de Houndoom eigenlijk met Ariana in gesprek was, maar ze flapte toch haar zoveelste vraag eruit. "Danger, gaat alles wel goed?" vroeg ze bezorgd.

Danger hoorde het blijkbaar niet, want hij antwoordde niet. Toen hij merkte dat ze steeds naar hem keek, slikte hij. "Ehm, had je iets aan mij gevraagd...?" vroeg Danger. Hij kon zichzelf wel voor zijn kop slaan. Wat was dat een domme vraag! Nu zouden ze hem zeker voor gek uitmaken! Als hij niet eens kon horen wat de anderen zeiden...? Misschien zou hij het wel moeten uitleggen. Zou hij het doen? Danger twijfelde, maar liet dat niet merken. Hij zuchtte even. "Sorry, maar... ik ben doof..." zei hij. Het laatste woordje zei Danger iets zachter.

Danger antwoorde niet, hij leek erg afgeleid. Onderzoekend keek Teresiá hem aan. De Houndoom slikte. "Ehm, had je iets aan mij gevraagd...?" Verbaasd keek de Vulpix hem aan. "Ja, ik vroeg, wat er aan de hand was." Herhaalde ze twijfelend. Danger was echt afwezig. "Sorry, maar... ik ben doof..." zei de pokémon uiteindelijk. Teresiá's man viel open, waarna ze hem snel weer dicht deed. "Je.. bent doof? Hoe kan dat?" Een andere belangrijke vraag schoot door haar hoofd, maar ze twijfelde. Was het wel verstandig om dat zomaar te zeggen? Misschien vond Danger het wel heel vervelend..

Ariana kijkt hem rustig aan, en ze knikt heel even kort. "Aangenaam Danger." Zei ze zachtjes tegen hem,
en ze luisterde dan naar zijn vraag. "Met mij gaat het goed en met jou?" Vroeg ze dan vriendelijk aan hem,
en alweer zwiept ze wat met haar staart. Even keek ze verbaasd naar de andere pokémon, en richt gewoon
haar aandacht weer op Danger. Met een kalme blik blijft ze gewoon staan, en ze merkt dat Danger weer
naar haar kijkt. "Heb jij soms nog anderen zoals mij gezien?" Vroeg ze dan nieuwsgierig aan Danger, en
ze wiebelt even met haar oren.