Espeon was na een tijdje weg weer terug gekomen, alleen wist niet waar ze dit keer beland was. het was erg donker in ieder geval. 'Wat te, ben ik verdwaald ofzo?' opeens herkende ze dit gebied, het hoorde bij het gebied van de Darksider's. Espeon liet zich daardoor niet bang maken, het enigste dat ze wouw was hier weg gaan, maar hoe? Welke kant? 'Ik haat het als dit gebeurt..' zei ze treurend.

Zo stil als ze kon, bewoog Houndoom zich voort door het bos. Ze maakte zo weinig mogelijk geluiden, zodat geen mogelijk lid van de Dark Side haar zou kunnen horen. Het was hier redelijk donker naar Houndoom haar smaak, en dat beschouwde ze als een teken dat er Dark Siders zouden kunnen zijn. Ze zette de gedachte op gevaar van zich af, en ging verder. Wat ze al niet moest doen om een redelijke peper te kunnen vinden... Houndoom minderde vaart, toen ze iemand hardop hoorde praten. Ze fronsde, en dribbelde in de richting van het gepraat.

Epseon gebruikte haar kleine lichtbol om de weg te vinden, maar het had geen zin. De bol werkte gewoon niet als het zo donker was. 'Daar heb ik ook niet veel aan!' zei ze toen. Ze rende een pas uit en liep tegen een andere Pokémon op, het scheen een Houndoom te zijn. 'Auw, het spijt me' zei Espeon toen.

Houndoom wankelde wat achteruit, maar bleef overeind. "Ehm, geeft niet?" zei ze verward over de plotselinge botsing. Een vriendelijke Espeon in dit gedeelte? Blijkbaar waren de wonderen de wereld nog niet uit... Houndoom schudde zich uit, en keek in het weinige licht naar de Espeon. Ze grijnsde bij de gedachte, hoe het voor een normale pokémon zou zijn om hier rond te lopen. Het zou vast hetzelfde gevoel zijn als blind zijn. "Alles in orde?" vroeg Houndoom om de stilte te verbreken.

'Ja hoor, het gaat!' zei Espeon, ze keek naar de Houndoom toe. Ze bedacht meteen iets, 'Ken ik jou soms ergens van?' vroeg ze toen. Ze keek bewonderend naar de Houndoom, het bleek net of ze hem ergens eerder had gezien.

Houndoom keek verbaasd, bij het horen van de vraag die de Espeon stelde. Houndoom nam het uiterlijk van de Espeon in zich op, om een conclusie te kunnen trekken. "Tja, het zou altijd kunnen..." zei ze twijfelend, terwijl ze haar geheugen afzocht naar een Espeon die ze had gekend. Vaagjes, begon er een beeld te vormen.

Espeon wist het niet meer zo goed, ze heeft ooit wel een Houndoom gekent. Ze kon zich duidelijk haast niets meer herinneren. 'I-ik wou net weggaan, hier leven Darksiders en ik wil niet gevonden worden!' zei ze toen.

Opus keek vanop een afstand naar de twee. Hij wou zich er niet in moeien maar deed het toch. Hij liep op hen af en zei "dus de Darksiders... dit is hun gebied? Hmmm...". Opus' poot ging heen en weer en maakte strepen in het grijze, niet-vruchtbare zand. Hij keek even naar beneden maar daarna weer naar de Espeon "wat weet je over die Darksiders?". Hijzelf had weinig kennis over dat onbekende groepje slechte pokemon. "vertel als je dat wilt natuurlijk"

'Ik heb ze ooit zelf eens bevochten met een groepje andere Pokémon om twee Pokémon te redden, jammer genoeg konden we er maar eentje bevrijden, wat ik verder weet is dat ze griezelig en gevaarlijk zijn, en niet geven om andere Pokémon. Ze leven hier wel ergens, dus je weet nooit waar je ze tegen kunt komen...' zei Espeon die een hele lange zin had uitgesproken. Toen keek ze vragend naar Opus, 'Waarom wou je het eigenlijks weten?'

Opus dacht even na en keek toen weer naar Neptune "ik wou gewoon weten wat ze deden enzo...". Hij stopte met het wiebelen van zijn poot en likte er even aan. "ik ben nieuwsgierig weetje". Hij glimlachtte kort en geeuwde eens. Hij vond dit gebied rustig, er waren geen pidgey's die kwetterden, geen spearows die je bessen steelden, misschien kwam dit door de Darksiders.

'Ow, dat had je er niet bij gezegt, ze nemen andere Pokémon gevangen, uiteindelijk vermoorden ze er dan een paar!' zei Espeon, 'Teminste, dat zegt men, en een paar Darksiders zeiden ook dat ze Pokémon vermoorden!' Ze wist eventjes niets meer te zeggen.

"oh"zei Opus. Datgene wat Neptune zei daarvan schrok Opus. Hij keek Neptune aan en knikte. Hij glimlachtte kort "ik ben trouwens Opus"zei hij zacht. "Maar weet jij of ze dit gewoon puur voor de lol doen of zit er iets achter?"

'Ik ben Neptune, de Espeon, maar ze noemen me gewoon Espeon!' zei ze. 'Nee, ik heb geen idee waarom ze dit doen' Ze moest eventjes na denken, maar kon niets bedenken waarom ze zomaar Pokémon wouden ontvoeren en dan vermoorden.

"ik noem je wel Neptune... daarvoor heb je je naam.... om ze uitgesproken te laten worden"zei Opus rustig. Hijzelf wist ook niet waarom dat de darksiders pokemon doodden. Hij kon er ook geen reden op plakken.

Houndoom had zwijgend naar het kleine gesprek tussen Opus en de Espeon gelusiterd. Dus Neptune was haar naam? De naam Neptune, zei haar wel iets... Houndoom glimlachde zuur, om de onwetendheid van Neptune en Opus. Natuurlijk, als je nog niet zo veel over de Dark Side zou weten, was het niet zo erg vreemd dat je de precieze reden niet wist waarom ze doodden. "De reden waarom, is eigenlijk best wel voor de hand liggend." zei ze. Ze stopte met praten, aangezien het onderwerp haar niet bepaald beviel.

'Hoe bedoel je dat nu weer, Houndoom!?' Vroeg Neptune vaagjes. Ze wist niet wat al die woorden betekende, dus wist ook niet wat er mee bedoelt werd. Ze keek vragend naar Houndoom.

Houndoom grijnsde om de onwetendheid van Neptune. "Ik bedoel, dat de reden waarom niet zo moeilijk is." legde ze uit wat ze net had gezegd. Ze liet haar blik rustig rond glijden, om ook maar een teken te kunnen vinden van een of andere Dark Sider. Maar gelukkig, zag ze er momenteel geen.

'Ok...' zei Neptune maar vaag. Ze bekeek de bomen, de bosjes ritselden van de wind. Er was niemand anders te bekennen. Al bleek er een groot geluid te kunnen vallen.