Vira kwam eraan. Ze keek naar een magikarp. Ze dacht aan haar moeder, die aangevallen was door een Gyarados. Ze snikte zachtjes.

ineens kwam er een murkrow aanvliegen en landde voor de eevee, het was kuolema. hij keek de eevee vriendelijk aan en vroeg:'' wat is er?''

"Het is mijn moeder... ze is dood" zei Vira.

''dood? wat vresenlijk!''
kuolema klapperde met zn vleugels
''hoe... hoe is het gebeurt? '' vroeg hij voorzichtig

een donkere schim kwam uit de struiken opgedoken.
het was shadow.
Ze keek naar de eevee en zag dat ze verdrietig was.
"hoi" zei shadow, "ik ben shadow" ze glimlachte even naar de eevee.

Vira slikte. "Ik liep met mijn moeder langs een rivier. Ik was vrolijk aan het spelen, terwijl mijn moeder oplette. Uit het niets viel een Gyarados ons aan. Mijn moeder probeerde de Gyarados aan te vallen, maar de Gyarados beet mijn moeder en trok haar de rivier in. Hij verdronk haar, waarna een dode Eevee aanspoelde. Mijn moeder..." zei ze verdrietig.

'wat vresenlijk voor je'' zei kuolema met medelijden
''heb je al iemand om voor je te zorgen, of ben je alleen?''

"Ik ben alleen" zei Vira.

''och'' zei kuolema weer met medeleiden
''je hebt bescherming nodig, niet? het kan gevaarlijk zijn hier... kan ik misschien een tijdje je oppas zijn?'' vroeg kuolema vriendelijk

"tsja, het is niet leuk als moeders dood gaan maarja de mijne is toch ook dood" (bedenk maar alsof xD)

"Tuurlijk" zei Vira blij tegen Kuolema.

"WAT VIND JE HET LEUK DAT MIJN MOEDER DOOD IS!!!"

shadow had er geen woorden voor.
zij was ooit weggelopen omdat ze haar discrimineerden.
ze wist hoe rot het was om gedwongen een dierbare te verlaten.
ze moest bijna huilen, maar hield zich in en ging naast de eevee zitten.
shadow slikte even en vroeg: "wat is je naam?"

kuolema keek de eevee glimlachend aan.
''ik vind het echt vresenlijk voor je, daarom zal ik met alle plezier voor je zorgen'' zei kuolema blij.

"Ik ben Vira" zei Vira tegen Shadow.

''erg mooie naam'' zei kuolema om haar op te vrolijken
''ik heet kuolema''

shadow keek vriendelijk naar vira.
"leuk je te ontmoeten" ze zuchtte even en dacht terug aan huis.
aan haar familie, haar moeder.
ik ga niet terug dacht ze.
nu nog niet er verscheen een lachje.

Vira keek naar Kuolema. "Jouw naam is ook mooi" zei ze.

''niet zo mooi meer als je weet wat het betekend'' zei kuolema met een zucht maar glimlachtte toen naar vira.
''ik weet niet waar mijn familie is, maar ik denk dat het niet goed met ze afgelopen is, de mensen haatten onze soort en zeiden dat we ongeluk brachtte, en schoten veel van mijn familie af'' zei kuolema zacht.
hij keek naar de rivier
''genoeg gepraat over verdrietige dingen,daar worden we niet vrolijk van''
''zullen we ergens een veilige schuilplaats gaan zoeken?'' vroeg hij aan vira.

"Is goed" zei Vira.

shadow keek naar vira en kuolema.
toen keek ze naar de lucht.
"het zonnetje schijnt de lucht is blauw" zei ze mysterieus.

kuolema keek droog naar shadow
''jep, mooi he?'' zei hij dom xD
hij preidde zn vleugels.
''vira, spring maar op mijn rug!'' zei hij glimlachend.

Vira sprong op Kuolema.

''hou je goed vast!'' zei kuolema vrolijk tegen vira en vloog op.
(we vliegen naar uhm uhm manaph sea! xD)

"Nee" zei Vira melig, maar hield zich wel goed vast.