Kuolema vloog rondjes boven het strand met vira op hem. op zoek naar een schuilplaats. ineens zag hij een goede plek en streek voorzichtig neer in het zand. voor een grot. het was geen donkere maar juist een mooi verlichte grot met uitzicht op het strand en de zee. in de bosjes verder het strand op waren veel struiken vol bessen te vinden. de perfecte plek.
''zullen we hier gaan wonen?'' vroeg kuolema vriendelijk aan vira. hij hoopte dat ze het prachtig vond, net als hij.

"Is goed" zei Vira. Ze vond de plek ook prachtig.

''wacht even hier, oke? kun je in het zand spelen xD ik ga onze slaapplaats maken'' zei kuolema die opvloog om takjes hooi mos en veren te halen voor de bedden.

Vira glimlachte. Ze zag iets glimmen in de grot en kwam nieuwsgierig dichterbij. Het was een watersteen. Vira vond Vaporeon mooi, maar vond het een klein beetje te vroeg om te evolueren. Dus liep ze de grot uit en begon in het zand te graven.

een tijd later kwam kuolema terug met allemaal zachte dingen. hij keek glimlachend naar de spelende vira. dat vulde zn hart met vreugde. na een tijdje was hij klaar en waren er 2 zachte comfortabele bedden.
kuolema liep naar buiten en glimlachtte naar vira
''hoe bevalt het je hier tot nu toe? genoeg te doen?''
kuolema gaf vira allerlij lekkere bessensoorten die ze had geplukt tussen het takken verzamelen door.

"Ja" zei Vira, die naast haar 'bergje' zat.

kuolema gaapte vermoeid en keek naar de zee. de zon was al bijna onder.
''zullen we gaan slapen? het was een lange dag''

Vira knikte en liep de grot in.

kuolema liep achter haar aan. en wees de slaapplekken aan. kuolema legde vira op een hooibedje en legde ook wat hooi over haar heen. ''slaap zacht'' fluisterde hij en kroop op zn eigen hooibedje vlak naast die van vira.

Vira viel in slaap.

Celeny liep langs de grot. Ze zag de slapende Pokemon en liep toen weg.

Vira werd wakker. Ze zag Celeny nog net weggaan. Toen keek ze naar Kuolema, die nog steeds sliep. Vira liep uit de grot en ging op het zand zitten. Een Mantine sprong uit het water. Vira keek naar de Mantine.

Ray kwam trots naarbinnen vliegen. 'Ik kan alleen schreeuwend praten, sorry daarvoor!' zei hij roestig en luid.

kuolema schrok wakker en keek verschrikt naae de salamance.
''wie ben je en wat doe je hier?'' vroeg hij met wijdopen ogen.

'Gewoon, bezoekje bregen...' zei hij zo normaal mogelijk, maar zijn stem bleef verroest

''ow, oke, ik schrok nogal van je'' zei kuolema glimlachend.
hij keek naar buiten.

'Ik doe niks, ik kan niks aan die stem doen...' zei hij zacht maar zijn stem bleef stijf en hard.

''geeft niet je kunt er inderdaad niks aan doen'' zei kuolema vriendelijk.

Houndoom keek vanaf een afstandje naar de grot. De plek was perfect. Eigeljik zou zij die grot ook wel willen hebben, maar dat zou ze de pokemon niet kunnen aandoen. Ze had zelf al eens mee gemaakt, hoe het was om door grotere en oudere pokemon te worden verjaagd van je beschutte plek.

Houndoom sprong naar de grot toe, en ging ervoor zitten. "Mooie grot hebben jullie gevonden." Zei ze grijnzend. Ze hoopte, dat ze niet zouden denken dat zij de grot zou willen innemen, en slikte.

''bedankt'' zei kuolema glimlachend
''t'is perfect, niet?''

"Zeker." Zei Houndoom. "Jullie boffen dat jullie zo'n goede plek hebben gevonden." Zei ze glimlachend.

''ja...''
kuolema voelde dat houndoom ook erg graag zou willen bewonen. want ineens zei hij. ''maar de grot zou groot genoeg zijn voor nog iemand.. als die er behoefte aan heefdt''

Houndoom knipperde verbijsterd. "Aan de grootte van de grot te zien zou dat best kunnen." Zei ze grijnzend.

''haha ja, volgensmij passen er zelfs een paaar poloswines in, als ze een niet al te dikke kont hebben'' zei kuolema lachend

Vira liep weer richting de grot.