KABOEM! Een aura sphere vloog door de lucht en deed een rotsblok in stukken vallen. Een hijgende Riolu stond er een paar meter vanaf. Riolu had besloten te gaan trainen hier in de bergen. Het was de perfecte plek om zijn vaardigheden te verbeteren. Hij had eindelijk eens een goed leven kunnen opbouwen nadat hij maandenlang had vastgezeten bij Pokemon stropers die hem heel slecht hadden behandeld. Nu wou Riolu eindelijk eens goed trainen, zonder gedwongen te worden en zweepslagen te krijgen. Weer deed Riolu zijn poten naar voren en creeërde nog een aura sphere die dit keer tegen een andere grotere rotsblok knalde. Een glimlach verscheen op Riolu's gezicht, het had lang geduurd voordat hij aura sphere had kunnen leren. Dit was bijna onmogelijk voor een Riolu en ze kregen deze aanval alleen waarneer ze in een lucario evolueerde. Maar de pokemon stropers hadden hem gedwongen deze aanval te leren in de hoop dat hij dan sneller zou evoluëren of anders voor een goed bedrag hem te kunnen verkopen. Maar Riolu wist te ontsnappen en had nu een goed leven hier in pokeRPG. Riolu rende richting de gecheurde rotsblok en zette zich af met zijn zwarte achterpoten waarbij hij een paar tellen in de lucht zweefde. Riolu creeërde een focus slag die hij van bovenaf richte op de rotsblok. Zijn focus slag kwam tegen dde rotsblok aan en die brak in tweeën. Riolu lande netjes weer op zijn poten en keek er met een trotse glimlach naar. Opeens ving hij wat geluid op in zijn oren en snel sloot hij zijn ogen en zweefde zijn zwarte flaporen naar boven tot ze op een horizontale lijn zaten naast zijn kop. Riolu gebruikte zijn aura om te zien wie hem had beslopen, hij zag, in zijn aura die alleen Riolu en Lucario konden gebruiken, dat er een pokemon zat verstopt achter een rotsblok een paar meter van hem vandaan. 'Oké, kom er maar achter vandaan, ik heb je gezien!' zei hij dreigend.

Blitzy zat achter het rotsblok. Toen hij de stem van Riolu hoorde ging hij in een sprong op het blok staan. Toen keek hij naar de Riolu. 'Kan Hij Aura sphere?' vroeg hij zich af. Hij sprong van het blok af en liep naar Riolu. 'Hey,Ik heb je hier nog nooit gezien?' zei hij met een glimlach. Daarna keek hij naar Riolu. Ik heb nog nooit in mijn leven een Riolu zien Aura besturen.' zei hij verbaast. Daarna gaf hij een vriendelijk knikje. 'Mijn naam is Blitzy!' zei hij vriendelijk. Daarna sprong hij via achterwaarste salto op het blok,zette zich hard af en zei daarna :'Mooie dag om te trainen! Mach Punch!' Blitzy verbrijselde het blok. Daarna opende hij zijn ogen. 'FlameThrower!' riep hij en er kwamen vlammen uit zijn mond die een rotsblok deed verhitten. 'Fury Swipes!' voegde hij eraan toe en keek hoe dat blok werd vernitigt. 'Zalig zo trainen! he?'

Racker kwam langzaam achter een andere rotsblok vaandaan en zei:
''Rustig ik heb nog nooit zo een sterke Riolu gezien en een
ding snap ik niet hoe kan je Aura sphere want alleen een
Lucario kan dat toch leren?''

Riolu zag dat er een monferno vanachter het rotsblok vandaan kwam. Hij luisterde naar zijn woorden en er vercheen een vaag glimlachje op zijn gezicht, het was duidelijk dat deze monferno hem niks wou aandoen. 'nee dat klopt' zei Riolu als antwoord op zijn 1e vraag 'ik ben hier ook nog maar net.' Riolu dacht even na, zal hij monferno vertellen waardoor hij aura kon besturen? Terwijl hij daarover aan het nadenken was zag hij hoe monferno het rotsblok in stukken brak, hij hoorde zijn vraag en knikte afwezig. Opeens verscheen er een luxray en snel wende Riolu zijn blik naar hem. Tot zijn verbazing vroeg hij hetzelfde als monferno. Een zucht ontsnapte uit zijn bekje 'ach..' zei hij 'ik ben gewoon anders dan andere, en bovendien moest ik aura sphere gedwongen leren' De rest vertelde hij maar niet ,Riolu had geen zin om over zijn verleden te praten.

Blitzy knikte en sloot zijn ogen. Daaran sprong hij op een rots blok. Opeens trilde het blok. 'Komt dat blok nu tot leven?' zei hij geschokt en opeens beseffte hij dat hij op een Golem stond. De Golem brulde en smeet hem tegen een ander blok. 'Urk! Dat laat ik niet zo!' zei hij. 'Mach Punch' Daarna werd zijn vuist wit en sloeg die hard tegen de Golem. Die brulde nog harder en stormde op Blitzy af. 'Komaarop!' siste hij uitdagend. Toen de Golem nog maar een halve meter van hem was,sprong hij opzij en de Golem knalde met volle kracht tegen een blok aan.' Die zit.' zei hij trots maar de vreugde was van korte duur. De golem keerde om en deed zijn Rollout. 'Wow!' zei hij geschokt. 'Fire Spin' De golem zat zo even vast. 'Dit gaat de goede kant uit.' zei hij en hij grijnsde.

Opeens verscheen er een woedende Golem die blijkbaar niet echt blij was dat de monferno zijn rust had verstoort. Maar de monferno nam er korte metten mee en dapper vechte hij terug. Riolu was eerst geschrokken van de Golem en stond even stil maar kwam daarna ook in actie. De golem deed nog een keer zijn rollout en Riolu wist dat de monferno het niet langer vol zou houden met zijn fire spin aangezien rollout met iedere beurt krachtiger werd. Riolu sprong voor de monferno en deed zijn double team overal kwamen copy's van hem in een cirkel om de golem heen staan. Verward stopte de golem met zijn rollout en keek zoekend rond zich afvragend wie de echte Riolu was. Riolu pakte zijn kans en deed zijn handjes naar voren, hij creeërde een [i]aura sphere[i] en richte die op de golem. Natuurlijk deden de copy's hetzelfde en er vlogen allemaal aura spheres op de golem af waarvan één de echte was. De golem werd geraakt en werd naar achter geduwd waardoor een enorme stofwolk ontstond. Riolu's double team werd verbroken en hij hield zijn handjes voor zijn ogen ter bescherming van het opstuivende zand. Langzaam verdween de sotfwolk weer en Riolu keek verward om zich heen, zoekend naar de Golem die nergens meer te bekennen was. Opeens verscheen hij vanachter een groot rotsblok en brullend kwam hij op hem af met zijn Rollout.

Blitzy keek verbaasd naar Riolu. 'Die heeft kracht voor een Riolu!' zei hij verbaast. Toen de Golem nog een Rollout deed leek het alsof er een ijsblok in zijn buik neerplofte. 'Kijk uit!' schreeuwde hij. En hij sprong naar Riolu,duwde hem weg en hij werd geraakt. 'Oach!' Kreunde hij. Hij plofte tegen een rotsblok. Hij stond recht en gromde. Hij sprong omhoog en deed vlammenwerper. Een straal van vuur kwam dichter bij hem. 2 meter....1 meter.....Hij voelde de hiite. 50 centimeter....Hij werd al rood...En uiteindelijk....VLAM! Hij werd volop geraakt. Blitzy deed vervolgens,nog voor hij kon beseffen wat de vlammenwerper was,een Mach Punch op zijn kin. Die rolde nu op zijn rug. Maar vlug kwam hij recht en deed Eurthsquacke. 'Owcha!' schreeuwde hij. Hij voelde een rotsblok openbarsten.

Voordat de golem hem had kunnen raken werd hij weggeduwd door de monferno. Riolu kwam neer op de harde grond en achter zich hoorde hij een harde dreun. Moeizaam stond hij weer op en toen hij zich omdraaide zag hij tot zijn opluchting hoe de monferno de golem goed raakte op zijn kin. De monferno mankeerde gelukkige niks ernstig,maar de golem ook niet. De golem leek helemaal geen pijn te hebben ondanks al die aanvallen, de pokemon werd alleen maar verblind door zijn woede. De Golem deed een aardbeving en de grond onder Riolu's poten schudde. Opeens hoorde hij behoorlijk wat kabaal van bovenaf en toen hij zijn blik omhoog richtte werden zijn oogjes groot van schrik. Door de aarbeving van de golem kwamen er nu grote rotsen van de berg af rollen! Toen kreeg Riolu een idee, één van de rotsen viel recht op hen af en Riolu sprong omhoog. Hij deed een focus slag en zijn witte vuist kwam tegen de rots aan waardoor die in stukken brak. De stukken stenen vlogen richting de golem en belande op zijn lichaam waardoor die ineen kromp. Riolu greep zijn kans en vanuit de lucht deed hij een ijzeren staart die hij mikte op de golem. De ijzeren staart raakte hem op zijn kop en de golem viel op zijn buik. Riolu maakte een salto en belande weer netjes op zijn poten, waakzaam keek hij naar de golem klaar om weer aan te vallen als hij weer kwaad opstond.

'Dit moet gedaan zijn!' zei hij boos. Daarna klom hij een beetje hoger. Hij nam een klein rotsblok vast. 'Dit moet volstaan.' zei hij.Hij smeet die steen van de rotswand,die tegen een grotere steen botste,die daarna tegen nog grotere stenen botsten en er zo veervolgens een lawine ontstond. Blitzy stond met een poot op een steen. Hij keek nog na hoe de Golem in de oneindinge diepte werd meegleurd. Hij gebruitke meestal de omveving als tactiek. Daarna draaide hij zich om naar Riolu. 'Dat was een prachtig staaltje aurakunst!' zei hij met een glimlach. Hij dacht dat Riolu een Lucario zou aankunnen.

De golem werd de afgrond in gesleurd door de rotsen, gelukkig hij was weg! Opgelucht zakte Riolu door zijn benen en ging hij op zijn knietjes zitten. Hij hoorde wat de monferno zei en straalde helemaal, was dat een compliment? Voor hem? Riolu had nog nooit een compliment gekregen voor zijn vechtkunsten, zijn baas zei hem altijd dat hij niet goed zijn best deed, laf was en een niksnut omdat hij niet in lucario wou evolueren. Een zucht ontsnapte uit zijn bekje, 'jij was anders ook niet slecht' zei hij tegen de monferno. Riolu stond weer op en keek hem vriendelijk aan, daarna liep hij naar de afgrond om te kijken of de Golem nog leefde. Riolu hield niet van moorden en zocht dan ook zoekend met zijn rode oogjes tussen de rotsen die behoorlijk wat kilometers onder hem lagen. Maar hij zag niks, het was te diep, de afgrond leek wel oneindig door te gaan. Riolu sloot zijn ogen en weer zweefde zijn zwarte flaporen omhoog. Via zijn aura zoch hij een teken naar leven, hij voelde de monferno en de luxray en ook heel zwak ergens in de verte de erg verzwakte maar nog levende Golem. Opgelucht draaide Riolu zich weer om, ze hadden hem flink verwond maar gelukkig was hij niet dood en hij zou het vast overleven met zijn dikke pantser. Riolu liep weer naar de monferno en ging op één van de rotsen zitten.

Blitzy knikte. 'Dankje,' zei hij. Hij keek naar Riolu die met aura naar de Golem zocht. Blitzy voelde zich schuldig. Hij had ooit eens een massamoord gedaan in de Freezing Ruins. Maar hijzelf kon er niet voor kiezen. Een slechte pokémon wou zijn lichaam overnemen nadat hij een maand gevangen zat. Hij wou er niet graag over denken. Hij probeerde zijn schuldige geizcht te bedekken met een glimlach,wat niet goed lukte. Hij ging op de grond zitten en zuchtte. Hij hoorde een zachte windvlaag door zijn vacht ruisen. Het voelde echt goed na zo'n training. Hij plukte een bes van een bosje en at die op.

Riolu keek naar de monferno en voelde via zijn aura dat hij zich schuldig voelde. 'waar voel je je schuldig over? monferno' zei hij vriendelijk. De wind liet zijn oren naar één kant toe wapperen en even sloot Riolu zijn ogen maar opende ze weer snel. Ook hij liep naar één van de bosjes en plukte er een oran berry van, Riolu ging in de kleermakerszit zitten en begon ervan te eten. Hier knapte hij vast van op. Nadat hij zijn laatste hap had genomen keek hij weer naar de monferno die nog steeds geen antwoord had gegeven. Er zat hem echt iets dwars.

'Eh...' Blitzy schudde zijn kop. Hij had geen zin om zijn verhaal over Darkrai die zijn lichaam had overgenomen te vertellen.'Tis enkel....Een pokémon die enkel uit donkerheid bestond...had mijn ouders afgemaakt.' Blitzy kneep zijn ogen dicht om geen traan te lossen. 'Maar dat is....elf jaar geleden....en sinds kort.zag ik hem weer en....hij wou mij doden!' Blitzy liet triest zijn hoofd hangen. 'Maar ik weet dat ze altijd voor me er zullen zijn!' Hij richtte zijn hoofd naar de lucht. 'Jha..ben ik zeker....'

Riolu luisterde naar de monferno zonder hem te onderbreken. Hij had dus ook geen ouders meer, en de vijand die daarvoor had gezorgd was teruggekeert. Riolu wist dat dat verschrikkelijk zou zijn voor de monferno en vooral heel zwaar. 'het komt wel goed' zei hij geruststellend 'ik heb je zien vechten en je kan het behoorlijk goed, jij kan hem vast wel verslaan!'. Riolu keek naar de grond 'eeh.. ik weet hoe je je voelt, ik ben als ei van mijn ouders weggehaald en ontvoerd door Pokemon stropers.' Ook Riolu keek nu naar boven, zich afvragend of zijn ouders nog leefde of niet.

Blitzy knikte triest. 'Ik heb zo al veel andere avonturen beleefd. Niet dat ik erover wil opscheppen ofzo. Ik heb vooral veel geluk gehad.Soms wist ik zelfs niet wat ik deed Soms scheelde het niet veel of....ik had hier niet gestaan.' vertelde hij. Blitzy keek vervolgens naar de lucht. 'De reden waarom het me lukte....ik had altijd leren volhouden...en...ik stond er bijna nooit alleen voor!' voegde hij eraan toe. Hij keek naar Riolu. Blitzy had al veel ellende moeten overleven. En hij wist dat er nog meer zou komen.

Riolu luisterde en knikte zachtjes 'ja ik weet het, ik heb ook veel moeten vechten voor iemand. Die waren soms ook op leven en dood. Alleen..' Riolu zuchte 'ik stond er wel altijd alleen voor' Sip keek hij naar de grond. Maar keek daarna weer omhoog en probeerde een zwak glimlachje op zijn gezicht te toveren. 'Maar nu ik hier in pokeRPG ben ben ik daar gelukkig vanaf, ik zal heus nog wel meer ellende gaan beleven maar daarintegen ook weer leuke dingen. Zo zit het leven nou eenmaal in elkaar'