GEEN SFEERVERPESTERS x3

Op hoog tempo, en op 4 pootjes, kwam Amore aanrennen. Ze keek om zich heen, en zag uiteindelijk een prachtige grot. Het licht van de volle maan scheen erin, en er stond een lamp. Ze snoof eens diep, en keek om zich heen. Het was duidelijk: De grot was bewoond geweest, maar de bewoners waren weg, en het was wel klein. Ookal was die groot genoeg voor nog een paar pokémon erbij. Ze snoof. Er stonden al goede meubels. Ze snoof zachtjes, en liep naar de ingang. Hier keek ze om zich heen of Riolu al kwam.

Ook Riolu hield Amore's tempo aardig bij en kwam dan ook aan bij de Sulfur Caves. Onderweg had hij behoorlijk wat andere grotten gezien maar die waren allemaal al bewoond geweest. Zo te zien had Amore een grot gevonden die verlaten was. Hij minderde vaart en keek bewonderd de grot in, het was behoorlijk stoffig waarschijnlijk was er al een tijdje niemand meer geweest. Hier en daar stonden wat meubels, misschien een beetje vies, maar met wat opfrissing precies goed voor hem en Amore. Ondertussen was het al behoorlijk donker geworden maar de maan zorgde voor genoeg licht en er stond ook een lamp die voor verlichting zorgde. 'ziet er best goed uit' zei hij vrolijk, terwijl hij naar de lamp toe loopte en hem aanklikte.

Amore grinnikte, en deed een bliksemstraal op een stopcontact-achtig ding. De electriciteit vloog door alle kabels heen, en meteen flitsten lichten aan, en ook de televisie. Snel deed ze het uit, en begon met haar staart af te stoffen. Toen dat eindelijk klaar was, keek ze naar het resultaat. ''Goed genoeg,'' grijnsde ze. Ze keek hem aan, en zette weer een grijns op. Ze plofte neer op iets wat de mens een 'bank' zou noemen, maar zij zelf vond het meer een uitgerekte stoel.

*humpf* de lamp deed het niet, maar Amore had daar een oplosing voor. Bewonderd keek hij hoe ze haar volt met de elektriciteit deelde en zo een aangename verlichting ontstond. Ook Riolu hielp mee met afstoffen waarbij hij zijn blauwe staart gebruikte. Toen dat klaar was liep hij naar buiten en schudde hij al het stof van zijn staart. Daarna liep hij weer met een grijns naar binnen en keek hij Amore aan. Ook hij plofte neer op de bank en grinnikte, dit hadden ze toch even mooi voor mekaar met zijn tweeën. Je vind niet zomaar een grot die onbewoond is en ook nog is meubels had. Tevreden trok Riolu zijn knietjes op en ging goed zitten.

Amore grinnikte. Ze leunde tegen de leuning aan, en gaapte luidkeels. Ze keek naar zijn manier van zitten, en grinnikte. Eigenlijk zag het er wel schattig uit. Ze schudde haar koppie heen en weer, en keek hem aan. Ze snoof zacht, en gaapte nog een keer. Het was al laat, en bovendien waren ze beiden nog jong. Ze keek hem aan. ''Ik denk dat ik maar ga slapen,'' zei ze. Puur automatisch, omdat ze het gewend was, gaf ze hem een likje over zijn wang, en ging op één van de drie bedachtige dingen liggen.

Ik moet gaan, xx!

Riolu keek naar Amore en moest grinniken bij het zien van haar scherpe witte tandjes. Ook hij liet een gaap ontsnappen. Toen hij de woorden van Amore hoorden knikte hij zachtjes, hij had dan wel op de velden eventjes geslapen, maar ook hij was nog jong en kon zijn slaap goed gebruiken. Riolu kleurde rood wanneer Amore hem een likje gaf en verstopte verlegen zijn koppie achter zijn knietjes. Daarna keek hij weer naar Amore die op een bedje was gekropen. Riolu sprong van de bank af en koos ook een bed uit die naast die van Amore stond. Wanneer hij eenmaal onder de dekens lag ontsnapte er een diepe zucht uit zijn mondje, dit lag veel beter dan een harde betonnen grond. Alles was nu veel beter dan eerst, Riolu voelde zich voor het eerst in zijn leven echt gelukkig.

doeii,Xx

Amore werd geschrokken wakker uit haar droom. Het zweet stond op haar voorhoofdje, terwijl ze voor zich uit keek. Oke, het was niet echt.. Het was niet echt.. Ze schudde haar koppie. Ze had gedroomd over wat er was gebeurd in het oude gebied waar ze vandaan kwam. Gedroomd over alles.. Haar familie die er terplekke afgeslacht werd, haar moeder die een paar anderen afslachtte, en haar vader die de anderen later afslachtte.. Haar oma die stierf.. Ze schudde haar kop, en stond op. Ze veegde haar hoofd af, en liep naar buiten. Even later kwam ze terug met heel veel bessen in een groot, opgevouwen blad. Ze legde het neer, en pakte een bes. Rustig at ze deze op.

Riolu merkte dat Amore in beweging kwam en deed één oog open. Riolu sliep nooit erg vast en was dan ook altijd waakzaam voor elk geluidje. Hij zag dat Amore een blas met bessen had gepakt en er nu van smulde. Riolu gaapte en rekte zich uit waarbij hij zijn armpjes strekte. Hij schopte de dekens van zich af en sprong uit zijn bed. Hij wreef nog even in zijn oogjes en keek daarna met een glimlach naar Amore 'goeiemorgen!' zei hij vrolijk. Hij richtte zijn blik naar buiten en zag de gloed van de opkomende zon achter de bergen. De bergpunten kregen een oranjeachtige kleur en langzaam kwam de zon omhoog. Tevreden ging Riolu naast Amore zitten en pakte ook een bes en begon ervan te eten.

Amore keek hem rustig aan, ''Haai,'' zei ze droog. Ze keek naar een tomato bes, en legde deze aan de kant, ''Sorry, die moest er niet tussen,'' zei ze droog. Zelf pakte ze een oran bes, en nam er kleine hapjes van, terwijl ze hem bleef aankijken, ''Nog wat.. Leuks gedroomd?'' Vroeg ze droog, ''Mijn droom ging over mijn familie.. De doden uit mijn familie,'' zei ze, en ze keek naar de grond, ''Maarja,'' zei ze toen, en ze snoof zacht. Ze dacht aan gisteravond, en kleurde. God, ze had hém een lik gegeven, aangezien ze dat gewend was te doen bij Tora. Ze schudde haar koppie even.

Riolu at zijn bes op en luisterde naar wat Amore te zeggen had, 'gaat wel' zei hij 'droomde over een beetje van alles' . Dromen waren soms leuk en soms niet. Soms kon je alles doen wat je wilde en droomde je over de mooiste plekken ooit, maar Riolu had ook vaak een nachtmerrie gehad en dan werd je soms heel benauwd wakker. Gelukkig had hij dit keer geen enge droom gehad, het ging gewoon over van alles en nog wat. Zelf dacht Riolu ook aan gisteravond en zijn wangetjes werden een beetje rood, hij vond het juist hartstikke lief van Amore dat ze hem een likje had gegeven maar dit durfde hij niet aan haar te vertellen. 'Amore..' zei hij zachtjes 'ik wil je nog bedanken dat je dit allemaal voor me doet' Verlegen keek hij haar aan. Hij had haar misschien al eerder bedankt toch bleef hij het doen aangezien niemand ooit zoiets voor hem had gedaan.

''Jongen,'' zei ze rustig, ''Je hoeft me niet te bedanken. Als ik je niet geholpen had was ik dom geweest..'' Zei ze rustig, ''En trouwens, dit is toch best gezellig? Beter dan bij mn ouders zitten,'' grijnsde ze, en ze grinnikte. Ze zag hoe zijn wangetjes wat rood werden, en hield haar koppie scheef, ''Waar denk je aan?'' Grijnsde ze droog. Ze snoof zacht, en nam haar 3e, en haar laatste bes. Ze keek hem nieuwsgierig aan. ''Ehmn,'' zei ze droog, en ze keek naar de grond, ''Sorry van gisteren, ben ik gewend om te doen bij mijn broertje, zusje en moeder, weetjewel..'' Zei ze toen droog.

Riolu grinnikte 'ouders zijn toch niet zo erg? mij lijken ze wel leuk!' ook hij pakte nog een bes, dit keer was het eentje in een hartjes vorm maar Riolu wist niet wat voor soort het was. Hij nam een hapje en het smaakte best lekker. Al etend luisterde hij naar haar woorden maar negeerde de eerste vraag. 'geeft niet' zei hij en hij glimlachte 'vond het wel lief van je...' Snel nam hij nog een hap, de laatste. Met een tevreden vol buikje plofte hij op zijn rug.

Ze grinnikte. ''Ja, maar als je je hele leven met ze ben dan is het niet zo leuk meer,'' zei ze droog. Ze snoof eventjes, en keek hem aan, ''Nou, waar dacht je aan?'' Grinnikte ze toen. Óf hij had haar vraag eerst niet gehoord, of hij wilde er niet op antwoorden, wat haar alleen maar nieuwsgierig maakte, eigenlijk.

Korte post, moet weg! x

Ja dat begreep hij wel, maar toch... Riolu wist niet hoe het was om ouders te hebben. Hij hoorde dat ze het nog een keer vroeg en kleurde weer een beetje rood. 'oh gewoon, dat ik het heel lief van je vond..' Verlegen verstopte hij weer zijn hoofdje achter zijn knietjes. Riolu was misschien dan wel een goeie vechter met veel moed hij kon ook heel verlegen zijn en had een goed hartje.

Amore grijnsde breed, ''Jij bent lief, hoor.'' Zei ze droog. Ze bleef maar grijnzen, en hem aankijken. Ze ging voor hem zitten, en duwde zijn knietjes zachtjes naar beneden. ''Je hoeft je nergens voor te schamen, MyDear,'' zei ze rustig. 'My-' was iets wat de mens gebruikte. Zij had het overgenomen, en noemde sommigen dus 'My-', en dan iets erachter. Ze keek hem aan, ''Riolu, als er wat is, moet je het écht tegen me zeggen.. Oke?'' Vroeg ze toen rustig.

Zijn knietjes werden naar beneden geduwd en hij keek in de groene ogen van Amore. 'oke' zei hij zachtjes en grijnsde. Hij hoorde wat ze zei en knikte ' ja dat zal ik doen' zei hij met een fijn gevoel van binnen. Het was zo fijn om Amore als vriendin te hebben,ze was zo lief voor hem.

moet gaan =(,Xx

Bye xx

''Goed zo,'' zei ze grijnzend. Ze bleef nog even zo zitten: Recht tegenover hem, haar handen op zijn knieën. Hierna trok ze haar handen weg, en ging normaal zitten, maar nog steeds tegenover hem. Ze grijnsde wat, en zuchtte eventjes diep. Ze keek hem aan. Hij had geen familie, dat vond ze erg voor hem. Maar, hij kon altijd bij haar terecht, en.. Als zij er niet was, kon ze altijd bij iemand anders terecht, toch..?

oh kan nog heel ff XD

Riolu keek haar aan en zuchte tevreden. 'wat zullen we doen vandaag?' vroeg hij grijnzend 'tenzij je even alleen wilt zijn..'. Riolu kon ook wel begrijpen dat ze af en toe alleen wou zijn, zulk soort momenten had hij zelf ook. Maar natuurlijk vond hij het altijd hartstikke leuk om erop uit te gaan met Amore. Zijn blauwe staart veegde onbewust een beetje over de vloer en vragend keek hij haar aan maar in zijn rode ogen stonden nog steeds dezelfde vrolijke twinkeling.

Was ff weg XD

Ze grijnsde, ''Ehm.. Wat wil je doen?'' Vroeg ze met een grijns. Ze had beslist geen zin om alleen te zijn.. Ze vond het net zo gezellig, samen met hem. Plots kleurde ze rood, maar ze lette er verder niet op. Ze had er nog niet over nagedacht, maar, misschien vond ze het wel té gezellig, als ze er over nadacht. Ze snoof eventjes, ''De watervallen, de zee, de bergen, het Crystal lake..'' noemde ze op.

Riolu luisterde naar de plekken die ze opnoemde en dacht diep na. wat waren het er veel! En hij wou het liefst alles zien. 'eehmm...waar zou jij graag heen willen?' zei hij uiteindelijk. Zelf kon hij echt niet kiezen en Amore wist vast waar de leuke plekken zaten. Zij was hier tenslotte opgegroeid. Hij lachte waarbij zijn scherpe witte tandjes weer waren te zien.

Amore grijnsde breed, ''Het Crystal Lake?'' vroeg ze rustig, ''In de avond is het daar prachtig,'' zei ze toen. Die volbeats en illumises zijn echt mooi om die boom.. Mijn overgrootmoeder vond dat altijd super romantisch, dacht ze er achteraan, maar, ze besloot zich verder stil te houden. Ze zuchtte even, en keek hem aan. ''Er zijn daar volbeats,'' zei ze dom.

heb het veranderd XD maar het was toch ochtend?

Riolu knikte, het crystal lake, dat leek hem wel wat. Riolu stond op en rekte zich nog eenmaal uit. 'op naar het crystal lake dan maar.' zei hij vrolijk. Hij voelde ook de onzekerheid van Amore toen ze het over de volbeats had maar besloot er maar niet op in te gaan, iedereen has zijn geheimen. Riolu liep naar naar buiten en genoot van de koele ochtenbries die met zijn zwarte flaporen speelde en hen deed opwaaien naar een bepaalde kant. Riolu sloot even zijn ogen maar opende ze weer snel toen er een pidgeot langs vloog vlak boven hem. Riolu keek er even naar maar de snelle vogel was al snel een stipje aan de horizon. Hij wende zijn blik weer naar Amore.

Geen idee XD
Wie maakt topic? x3

Amore keek hem grinnikend aan. ''Okay, kom mee,'' zei ze rustig, en ze stond op. Op 4 poten begon ze te rennen. Deze keer niet zo hard: Riolu zou haar makkelijk in kunnen halen. Ze keek om zich heen, en dacht even na hoe ze er moest komen. Na een tijdje nagedacht te hebben wist ze het weer, en ze rende door, naar het Crystal Lake.

doe ik wel

Ook Riolu begon te rennen achter Amore aan. Hij voelde dat hij even zijn energie kwijt moest en rende op een rotsblok af, zette zich af en sprong erbovenop. Daarna Sprong hij er weer van af, maakte een salto en belande weer op zijn poten. Vrolijk haalde hij Amore weer in en keek haar met een grijns aan, samen gingen ze richten het Crystal Lake.

--

Amore kwam op hoog tempo aanrennen, met haar snelle aanval nog steeds in werking. Net voor de grot, stopte ze met de snelle aanval, en rende naar binnen. Ze remde af, wat op dit tempo wat moeilijker ging, en knalde toen bijna tegen een muur aan. Ze snoof hard, en draaide zich om. Rustig liep ze weer naar de ingang van de grot, en wachtte rustig op Riolu. Ze had hard gerend, en haar pootjes voelden nu aan alsof het bakstenen waren.