[Omfg,toch vind ik het raar,eerst Dustfire en een week later...o.o]

Blitzy's vlam stopte zelfs met wapperen,Hij ging even stil staan als zijn staart. Het leek alsof heel zijn lichaam leek te verstijven. Zijn armen vertrokken maar Blitzy wist ze terug te te trekken. Hij voelde iets tintelen binnenin. Hij wist het niet goed. Lag hij nog steeds te slapen ergens en was het een droom dat hij Flarey ontmoette. Hij wist wel dat het echt gebeurde. De drie seconden die daarop volgden leken wel drie uren te duren. Eventjes later scheurde hij zijn lippen los van die van Flarey. Hij voelde zich rood worden. 'Eh..' zei hij verlegen.

Flarey glimlachtte naar Blitzy,dat was het enige wat ze op dit moment kon.
Blitzy was zo lief op zoveel verschillende manieren.. en toch wist ze niet wat ze moest.
Want als partner vragen, dat durfde ze niet. Ze was al verbaast dat ze hem een kus had gegeven..
Ze zuchtte. Ze ging op een hooibaal zitten om na te denken.

Blitzy keek naar de licht. Tranen sprongen hem in de ogen, want hij was blij en triest tegelijk. Blij,omdat Flarey.... en triest,omdat hij Dustfire nog steeds mist. Het was een mooie tijd samen,maar,moeilijk kon hij van 2 tegelijk houden? Blitzy zuchtte. Dustfire was perfect voor Silverbreeze,niet voor hem. Dus...hij mocht Flarey wel,hij keek even naar haar en staarde daarna naar de grond.