Meo was maar op zoek naar pleegouders, omdat haar ouders gestorven zijn. Ze zou liefst Pikachu's als pleegouders willen hebben. Maar ze weet niet, ze ging hier ergens maar zitten om te wachten. Hopeloos bleef Meo hier alleen maar wachten en wachten hier totdat ze opeens in slaap viel.

Een kleine Skitty zag de Meowth zitten en kon het niet laten naar haar toe te gaan.
Vrolijk huppelde ze naar haar mede-kat toe. "Heyy" zei ze met een brede grijns. "Ik ben Julia." ze bleef grijnzend naar Meo kijken, en wachtte op een reactie.

Ze schrok dat er ineens een kleine Skitty zag. "Heyy" zei ze terug. "Ik ben Meo." zeii ze terug. Toen begon ze ook naar de Skitty te kijken.

Julia grinnikte. "Voorspelbare naam." zei ze glimlachend. "Niet dat dat slecht is!" voegde ze er snel aan toe. Ze keek even om zich heen, en vroeg toen: "Wat doe jij hier eigenlijk?" Ze keek Meo weer aan.

Meo keek Julia ook opnieuw aan, en glimlachtte ook. "Gewoon ben hier op zoek naar pleegouders" zei Meo. Die ze nooit zou vinden hier.

Met een plop teleporteerde Dean op het veld. De grond voelde zacht aan en de wind was zacht en rustgevend.
Dean ging zitten en concentreerde zich op een grassprietje voor hem. Misschien kon hij zijn telepathie gebruiken om hem te laten zweven.
Het sprietje bewoog wel maar dat kwam meer door de wind. Dean zuchte en sloot zijn ogen.

Plotseling zag Meo, hier een ergens een Abra, ze liep er meteen naartoe. "Wat doe jij hier?" vroeg Meo aan die ene Abra, en ze bekeek hem aan.

Hier zitten, hoezo?, vroeg Dean verbaasd. Wat zou hij hier anders moeten doen? Een Growlithe immiteren?
Dean zuchte en keek naar de Meowth.
Mag een pokemon zoals ik niet eens meer rustig slapen? Hiervoor werd ik gewekt door een Absol, omdat ze nog nooit een Abra hier had gezien, zei hij geirriteerd.

"Sorry!" zei Meo tegen de Abra. Ze besloot dan maar om hem te laten doen. "Ik zal je dan nu laten slapen, zoals jij wilt" zei Meo alweer tegen de Abra. En liep terug naar waar ze vandaan kwam, en waar ze stond te praten met Vira.

Een pokemon met verstand, zei Dean zachtjes. Hij sloot zijn ogen en zuchte diep. De wind was in kracht toegenomen, wat hem irriteerde, en de zon werd bedekt door een wolk.
Hij teleporteerde maar weer.

Hoorde direct wat die Abra over haar zei. "Een pokémon met verstand." en toen begon Meo na te denken. "Wat zou dat dan eigenlijk betekenen?" dacht Meo in zichzelf. En ze zag dat hij alweer teleporteerde. "Dag Abra!" riep Meo hem nog achterna.