Dustfire vloog richting het Crystal lake. Volgens haar kwam dat rare geluid hier vandaan..
En daar, in de verte... zag ze iets wat ze bijna het meeste vreeste in haar hele leven.
Het was een schip van een pokemon jager... [weetje nog dat ding in de 2e pokemon film? zoiets.]
Dustfire wou wegvliegen, maar dat deed ze niet. Ze kon niet wegvliegen.. stel dat die pokemon jager pokemon ging vangen? of nog erger... al had gevangen? Veel nut had wegvliegen toch niet, want toen Dustfire achter zichzelf keek, zag ze dat het schip al richting haar vloog. Ze moest hem stoppen..Zenuwachtig maar vol goede moed vloog ze richting het schip, en deed er een Sacred fire tegen. Toen het vuur wegvaagde, zag ze dat het niks, maar dan ook helemaal niks had gewerkt. geen krasje. Dustfire deed nu een sterkere vuur-aanval, een Fire blast. Maar weeg deed het niks. Het schip was bestand tegen vuur. Ondertussen kwam het steeds dichterbij... Dustfire probeerde van alles, van vlieg aanvallen zoals sky attack, tot donder aanvallen zoals Thunder. Maar niks hielp. niks!


De pokemon jager lachtte terwijl hij naar de Ho-oh keek die met alle macht probeerde zijn schip kapot te krijgen.
''Je verdoet je tijd, ho-oh, ik heb overal aan gedacht'' grijnzde hij, en liep naar het dashboard van het schip. ''Tijd.. om de volgende legendarische te vangen..'' Zei hij en tikte allerlij dingen in. De computer activeerde de dingen die Dustfire zouden vangen.. en pokemon vangen deden die dingen altijd met succes...

Dustfire hijgde. Door al die aanvallen was ze wel meteen erg moe... Ze keek naar de onderkant van het schip, waar rare vliegende dingen vandaan kwamen [alweer iets uit de film xD] Ze vlogen richting Dustfire. Paniekerig probeerde ze weg te vluchten, maar ze zag al dat de dingen te snel waren. Ze stopte met vluchten en deed tevergeefs vuur-aanvallen tegen die rare dingen.. wat moest ze anders doen? Ze keek naar beneden, en zag daar allemaal pokemon staan die bij het Crystal lake woonden. Ze keken bezorgd, en bang. Dustfire keek naar de dingen. Die cirkelde om haar heen en creerden een soort krachtveld om haar heen. Ze probeerde er doorheen te beuken, maar zelfs dit kon ze niet aan! Ondertussen vlogen de dingen, samen met haar richting het schip. Als ze daar binnen was had ze helemaal geen kans meer.. Ze zou gevangen worden, en nooit meer vrij komen.. Ze had gefaald. Na nog een paar aanvallen gedaan te hebben, gaf ze het op en bleef zwak hangen in het veld, kijkend naar de pokemon beneden die teleurgesteld keken. Ze sloot haar ogen..

De pokemon jager keek geamuseerd naar hoe de dingen zijn nieuwe aanwinst binnen brachten. ''Daar is dan mijn tweede pokemon uit dit gebied'' Zei de pokemon jager vrolijk. Dustfire werdt in een sterke kooi gezet, naast de andere kooien die allemaal leegwaren, op één na. ''Dit is een mooie, is vast ook veel geld waard'' Zei hij met een grijns. Hij liep weer naar het dashboard. ''Volgende doel?'' Vroeg hij aan de computer. ''Lugia'' Antwoordde die. ''Lugia is gesignaleerd bij de zeén'' .''Perfect...'' Zei de pokemon jager. Hij ging op zijn stoel zitten en leunde achterover, hij hoefde alleen nog maar te wachten tot ze bij de zeén waren.


Dustfire kwam weer bij bewustzijn, en opende haar ogen weer. ''W-waar ben ik..?''
Maar het drong snel tot haar door. Ze was gevangen. Ze zat in een kooi. Het was voorbij..
Ze merkte nu pas dat ze op een koude grond lag, en ze stond in een ruk op. Ze liep naar de tralies, en keek rond. Ze zag de pokemon jager, en er kwam een vlam uit haar bek van woede. Helaas zat hij te ver en kon ze hem niet aanvallen.
Dan maar verder kijken.. Hé! naast haar waren nog meer kooien. Ze ging met haar blik langs de kooien, die allemaal leeg waren..maar toen zag ze een kooi met een pokemon erin.. niet zomaar een pokemon.. het was een Suicune! Dustfire glimlachtte. Suicune, een van de beschermers was terug! Dustfire wou niet terugdenken aan dat ene moment, maar het was zowat onmogelijk om die herrinnering uit haar hoofd te krijgen. Ze was op de peaceful plains.. Suicune, haar vriend, kwam naar haar toe. Hij begroette haar met respect, maar inplaats van dat ze hem terug begroette met een glimlach, viel ze hem aan en stak haar klauwen in zijn lijf. Het bloed stroomde... Suicune was dood, en het was haar schuld.. Maar nu was hij herboren, en kon hij weer met de noordenwind meerennen en al het vervuilde water zuiveren, zodat de water pokemon daar niet onder zouden leiden.. Maar nu was hij net als haar gevangen.. en zou hij niks meer kunnen doen..
Dustfire zuchtte. De kooi van suicune stond zo dat ze, als ze haar best deed hem wel kon zien, maar niet met hem kon communiceren. Ze kon niks doen. En ondertussen gingen ze richting de zeen, waar hij zou zoeken naar een lugia.. hoe moest dit goed komen?

(wat een verhaal! xD)

Riolu was op weg naar huis, hij was net terug van de Infinite Seas waar hij met Dustfire had gepraat. Riolu's gedachten vlogen terug naar dat gesprek, hij dacht na over wat ze had gezegd over de mensen hier in pokeRPG en of dat harde geluid daar iets mee te maken had. Riolu was zo diep in gedachten verzonken en merkte dan ook niet dat zijn instinct hem naar het Crystal Lake leide. Pas toen hij de verfrissende geur van het meer rook keek hij verbaasd om zich heen. Wat deed hij hier? Een harde knal weerklonk en alsof Riolu ieder moment een klap kon verwachten kromp hij ineen. Geschrokken keek hij omhoog en toen kwam er vanachter de wolken een enorm schip, zoiets groots had hij nog nooit gezien! Riolu kneep zijn oogjes tot spleetje om scherper te kunnen kijken en wat hij toen zag liet zijn hartje bijna stil staan van schrik. Het was Dustfire die net werd gegrepen door enorme metalen grijpers en naar binnen werd vervoerd! Dustfire werd gevangen genomen! 'Dustfire!' riep hij wanhopig maar het was al te laat.. ze was weg. 'Nee!' riep hij kwaad en uit wanhoop vuurde hij een Aura sphere af op het schip, maar dit had weinig nut. Een enorm snijdend gevoel kwam in zijn borst, wanhoop, verdriet en haat vulde zijn lichaam.Verdriet om Dustfire en haat omdat Riolu zo'n vreselijke hekel aan die stropers had...Verslagen zakte Riolu door zijn pootjes en verbergde hij zijn koppie in zijn handjes, hoe kon dit gebeuren?