Evening rende over het droge en harde landschap.
Op veel plaatsen kwam lava naar boven. Maar omdat Evening een vuur pokemon was had hij er geen last van. Voor hem voelde het net als water, alleen warmer. Hij stopte even om te rusten, en over de vlakte te kunnen kijken.
Er staken puntige rotsformaties uit de grond. Ze zagen er gevaarlijk en bedreigend uit. Verderop zag hij een hoge toren.
Wat zou dat zijn? Hij wou het wel weten, maar ging er niet naartoe. Stel dat daar mensen leefden? Het was onwaarschijnlijk. Mensen konden hier niet wonen, niet eens lopen. Hun schoenen zouden smelten en hun voeten zouden verbranden. Evening grijnsde. Wat zou hij dat graag willen zien. Mensen waren niet erg goed voor hem geweest. Nouja, één keer dan.. Evening zijn grijns verdween. Wat had hij net nou gedacht? Hij dankte zijn leven aan een mens! zonder mensen was hij hier niet eens.. Hij schudde zijn kop, en liep verder. Ineens hoorde hij geluiden. Een andere pokemon rende rond. Maar wie? Evening keek rond, maar zag niks.

Een donkere schim stond verderop.Hij srpong omhoog, en rende over de rotsen. Daarna kwam hij in zicht,Blitzy,keek naar Evening. 'Hallo,' zei hij. 'Lekker temperatuurtje,hé?' zei hij met een grijns,niet wetend aarover te moeten praten. Hij keek achter zich. Het moest hier minstens 120 graden zijn,Dat boeide hem niets,het voelde lekker warm aan voor een pokémon als hem.

Evening keek even raar naar de Monferno.
''Euh... ja hoor..'' antwoordde hij en keek even rond. Nope, er waren geen andere pokemon. De monferno was in zijn eentje hier. Wacht... herkende hij die monferno niet? van toen hij hier net was?
Evening keek hem een tijdje onderzoekend aan. ja, dit was hem. Hij leek hem toch wel aardig...
''Hoe heet je, monferno?'' Riep Evening naar hem.

[inspiratieloosheid O,o]

Blitzy keek naar de vulkaan en draaide zich daarna richting Evening. 'Mijn naam is Blitzy,altijd leuk om ieamnd te ontmoeten.' zei hij. Daarna hoorde hij een vertrouwlijke knal;een een of andere magmabron ontplofte,dat voor een mooi vuurwerkachtig iets zorgte. 'Waw,' zei hij en hi keek naar de rode lucht.