Blitzy liep door de mistige bergen. De wolken waren opvallend laag. 'Huh,laag vandaag,'zei hij. Hij liep verder terwijl hiij geen steek kon zien. Uiteindelijk zag hij een gedaante. 'Wie,? is daar,?' vroeg hij.

''Ik,'' klonk een waarschijnlijk best bekende stem. De Raichu liep verder richting Blitzy, en kwam wat voor hem tot stilstand. ''Hallo, Blitzy,'' zei ze toen rustig. Haar doorborende blik liet sommige pokémon zenuwachtig worden, aangezien ze haar blik niet van plan was af te wenden, en het echt een kleinerende blik was.

Blitzy grijnsde. 'Gezellig,hé!' zei hij. Hij keek toen naar beneden. 'Gezellig is niet echt het juiste woord,nee.' zei hij zacht. 'Nah,nog leuke dingen gedaan?' zei hij daarna. Hij voelde een rilling over zijn rug heengaan toen hij Tora's blik zag.

''Leuk? Nouja.. Mn familie is hier, ik ben te weten gekomen dat mijn moeder en zus nog leven, én ik heb kinderen,'' ze had geen idee of Blitzy dit al wist, ''Dus, redelijk,'' zei ze toen. ''En, jij?'' Vroeg ze. Haar blik verdween niet, het bleef, maar, haar houding daarintegen was niet dreigend.

Blitzy's maag keerde om. 'K-kinderen?' zei hij geshokt. 'Fijn,proficiat. Je lijkt trouwens goed op iemand die ik ken,Amore heet ze.' zei hij. Hij draaide zijn ogen. 'Owja,heb je je famillie al gezien ook?' voegde hije r vlug aan toe.

''Amore is één van mijn 3 kinderen,'' legde Tora rustig uit, ''Amore, Thundress en Yellow,'' zei ze toen. ''Ja,'' antwoordde ze na een paar tellen op zijn vraag, en ze grijnsde. ''Amore lijkt trouwens meer op mijn oma dan op mij,'' zei ze toen, en ze snoof.

Blitzy sprong in de lucht van schrik. 'Sheesh,ik wist dat ik haar ergens van kende,' zei hij geschokt. Hij zwiepte een rondje met zijn staart zodat er een rode cirkel ontstond. 'Ow,' Hij liet een grijnsje zien en keek dan naar de lucht. Blitzy voelde zich wel eenzaam.

''Dat zal vast wel,'' grijnsde ze. Amore was net als zij, qua karakter. Ze had zelfs gehoord dat Amore grotten aan het plunderen was. Alleen wist Tora niet wat ze hiervan moest denken. ''Hoe gaat het bij jou, met de liefde?'' Vroeg ze toen, nietswetend over hem en Dustfire..

'Nah,Slecht,zéér slecht.' Zei hij en hij bukte zijn hoofd. Hij had al veel keer moeten vertellen over die afschuwlijke dag. 'Wel,...Ik en Dustfire...waren...' daarna sloot hij zijn ogen. Hij voelde opnieuw een een pijnlijke steek door zijn borst glijden.

''Jij en Dustfire!?'' Riep Tora uit. Vaag keek ze hem aan. Nee, dat paste niet bij elkaar. Dustfire was met ene Silver, ofzo, dat wist ze. Vaag keek ze naar de lucht. Ze had eerst weleens ruzie gehad met Dustfire, in haar slechte tijd. Toch best grappig, als ze er zo aan terugdacht.

Blitzy liet een traan over zijn wanger rollen. 'Ik hou gewoon...van haar,' zei hij traag. 'Maar ze mist Silverbreeze gewoon...teveel.' zei hij daarna ook. 'En nu voel ik me zo eenzaam,alsof ik nog maar alleen op de wereld ben.' zei hij iets sneller.

''Blitz,'' zei Tora rustig, ''Als je valt dan val je, alleen het neerkomen doet pijn, dat is waar,'' zei ze toen. Misschien begreep hij het niet. Met vallen, bedoelde ze verliefd zijn. Neerkomen, dan was het over.

'Jha,maar ze wilt gewoon bij Silverbreeze zijn,en dat respecteer ik.' zuchtte hij. Blitzy draaide zij gezicht. 'Maar waarom.' zei hij en hij keek naar de lucht. De mist trok weg. Zo werd er een landschap zichtbaar. 'En ik mis haar,...elke dag.' zei hij zacht.

Tora dacht na, en kreeg een zin in haar hoofd, ''De liefde kun je niet dwingen te verdwijnen. Wel kan je je erover heen zetten, en het respecteren dat zij op een ander is,'' zei ze rustig, ''Don't think about the past, my dear,'' zei ze er toen achteraan, en ze keek hem droog aan.

[GEFELICITEERD MET JE 1000e POST!]

[Omfg,ty o.o]

'Ik versta,' zei hij vlug. Blitzy printte die woorden zijn hersens "Don't think about the past," dacht hij zeventiental keer. 'Ow,fijn,' dacht hij. Hij moest iets vinden om van gedachten te veranderen, eeen andere partner.

[Lol xD]

''The love will find her way to your heart,'' zei ze toen, geen idee of het goed engels was, ''De liefde vindt zijn weg wanneer jij aan de beurt bent. Jij zult dan ook gelukkig zijn, MyDear,'' zei ze, nogal officieel.

'Liefde vindt zijn weg,'herhaalde hij. 'Waneer ik aan de beurt ben,ben ik gelukkig...' zei hij. Het waren mooie woorden,maar,war betekenden ze? dacht hij. als ik aan de beurt ben, 'Tuurlijk,ware liefde komt uit het hart.' mompelde hij. 'Maar,,,' Blitzy dacht...

''Je moet niet alleen naar de buitenkant kijken. Hoe mooi, lelijk of hard degene ook van buiten is,'' zei ze rustig, ''Het tegenovergestelde kan de persoon van binnen zijn,'' ze beet even op haar lip, ''De persoon die je zoekt, je zal haar waarschijnlijk allang kennen, maar je kent je eigen gevoelens niet,'' zei ze toen. Ze wist er genoeg over, met Night vroeger. Ook zij had door zijn harde buitenkant heen moeten kijken, even als hij bij haar.

Blitzy krabte aan zijn oor. Hij verstond er niet echt iets van, 'De persoon die ik zoek?' zei hij. Sinds hij in pokeRPG kwam,had hij al een heleboel vrouwlijke pokémon ontmoet. Maar over welke had Tora het? Welke is hard vanbuiten? En zacht vanbinnen? Blitzy pijnigde zijn hersens. Blitzy voelde zich lichtjes natworden van het zweet.

''Het was maar een voorbeeld, Blitzy,'' zei ze rustig, ''Met de persoon die jij zoekt bedoel ik jouw ware liefde. Met dat gedeelte over de buitenkant: Er zijn zo veel mogelijkheden, en, waarschijnlijk weet zij ook nog niet wat ze voelt. Daar moet je samen met haar achterkomen,'' zei ze. Ze vond zichzelf nogal slim klinken, en waarschijnlijk zou niemand er iets van begrijpen.

Blitzy knikte. 'Bedankt voor je hulp.' zij hij. Maar wie bedoelde ze juist? Zijn gevoelens sloegen de laatste tijd op hol. Hij dacht aan het verleden. Opeens stond hij terug in een kleurrijke grot. Hij zag zichzelf als Chimchar. Toen scheurde de wand open en een donkere schim Blitzy liet een kreetje horen. 'Hmpf,ik haat dat laatste stukje van Duisterheid in me opgesloten zit.' mompelde hij. Hij dacht verder. 'wie...?'

''Oke,'' zei Tora droog. Ze zuchtte, en zag dat hij diep nadacht, ''Ik kan je niet vertellen wie het is. Jij bent de enige die dit te weten kan komen over jezelf. Even als zij, voor zichzelf,'' zei Tora toen rustig. Ze zuchtte eventjes. Misschien deed ze er wel te moeilijk over, maar, wat ze zei was de waarheid.

Blitzy knikte onderdanig. 'Ik zal vinden wie dat is,dat beloof ik' zei hij. Maar het was moeilijk,hij hield van Dustfire,zou hij soms iemand anders vinden. Hij draaide zich om. 'Dat zal ik...' zei hij erna, de beelden van het gesprek flitsten door zijn hoofd.

''Dat hoef je mij niet te beloven, beloof het jezelf,'' zei ze rustig. Ze keek hem aan, en ging wat met haar grote staart heen en weer. Ze snapte dat hij het niet begreep.. De liefde was gewoon onverklaarbaar. Zijzelf had gedacht Night voor altijd te haten, sinds het gedoe met de kleintjes.. Maar, nu is ze weer partners met hem, wat dan ook weer het tegendeel bewees.

Blitzy grijnsde hij wist dat er iemand voor hem klaar stond. Maar-wie? Hij slenterde weg. Met na te denken over wat Tora zei. Hij rolde met zijn ogen,'ik zal heel pokeRPG afzoeken,' zei hij vlug en hij sprong van de rots,weg.