Zich laag houdend tussen het was hogere gras, zorgde Houndoom er voor dat ze ongezien langs een stel Seviper kon glippen. Ze had weinig zin in een mogelijk gevecht, en tegenwoordig ging verbergen en ontwijken haar een stuk beter af als in de aanval gaan. Tuurlijk, het kon komen doordat ze de laatste tijd meestal alleen was. Maar ach, dat feit deed er toch niets toe? Toen ze op een ver genoege afstand was, durfde Houndoom weer opgelucht adem te halen. "Pffft..." liet ze haar adem ontsnappen alsof ze net iets moeilijks had gedaan. Met een luide geeuw rekte Houndoom zich uit. Het constante bukken, begon akelig te worden voor haar rug. Maar goed, ze kon weer gewoon rechtop lopen. Weer helemaal vrolijk geworden, dribbelde Houndoom verder. De late herfst zon scheen warm op haar rug. Hopelijk zou de winter niet al te snel komen, de zon was dan vaak achter de wolken te vinden. En voor een witte deken van sneeuw, liep ze ook niet bepaald warm... Een gehaaste Stantler, kwam haast verblind van angst Houndoom's kant op gesprint. De Stantler had Houndoom niet gezien, waardoor ze opzij had moeten duiken om de verbrijzelende hoeven te ontwijken. "Waar sloeg dát nou weer op..." mompelde Houndoom geïrriteerd. "Ben ik eens zichtbaar, zien ze me niet." Houndoom snoof hooghartig. Alsof er niks was gebeurd, paradeerde Houndoom weer verder. Toch bleef er een vraag hangen. Waar was die Stantler nou zo bang voor geweest? Er was geen roofpokémon achter hem aan geweest die zijn vlees wou. Stantler's schenen zichzelf goed te kunnen verweren in een gevecht, dus waarom zou hij toch zo bang zijn geweest? De in gedachten verzonken Houndoom, had niet door dat ze werd bekeken. "Daar is er een!" bulderde een stem. Houndoom keek verward om zich heen. Wat was dát nou weer voor een vreemd geluid geweest? Ze kon niet verder denken, door een Sandslash die dacht dat hij Houndoom makkelijk kon raken met zijn scherpe klauwen. Houndoom was dan ook vrij verbaasd, toen de klauw van de Sandslash een scherpe snee maakte in haar schouder. "Waar ben je mee bezig!" snauwde ze tegen de Sandslash, terwijl ze een tweede uitval van hem ontweek. "Bevelen opvolgen." siste de Sandslash. Opnieuw viel de Sandslash Houndoom aan. Deze keer had Houndoom de aanval kunnen ontwijken, en was het lange gras de dupe geweest. Het net nog lange gras, dwarrelde op de grond. "Ai...' mompelde Houndoom. De volgende keer dat die Sandslash haar raakte, zou de schade vast veel meer zijn als alleen een snee... "Hia! Helpt Sandslah!" uit dezelfde richting waar de Sandslash zojuist verschenen was, kwam een Gastrodon langzaam over het gras heen geglibberd. Het wezen dat de Gastrodon en de Sandslash had opgeroepen, was iets wat Houndoom nog nooit eerder in de vallei had gezien. Een mens. "Hoe komt er een mens in de vallei?" dacht ze hardop. Opnieuw dood Houndoom weg voor de scherpe klauwen van de Sandshrew. "Laat me nou eens met rust!" snauwde ze. Woedend door de plotselinge aanval, en de verrassing dat er een trainer in de vallei was, vuurde Houndoom een vlammenwerper op de Sandshrew af. Het gras vloog in brand, maar dat was de tol om heelhuids weg te kunnen komen... Houndoom probeerde weg te komen, maar na een paar seconden had de Gastrodon het vuur al geblust. Doordat Houndoom maar een korte tijd gehad had om weg te komen, was het haar maar gelukt om een paar meter verder zich te verstoppen. Daar lag ze dan, met haar buik tegen de grond gedrukt. Als de Sandslash en Gastrodon haar zouden vinden voordat er iemand te hulp zou komen schieten, zou het nog wel een akelig af kunnen lopen. Hopelijk had iemand de rook van het kort durende vuurtje gezien...

[ Sirieus doen in dit topic, a.u.b =o ]

De Gastrodon en Sandslash keken verbaasd rond. Waar was die Houndoom nu gebleven? De trainer keek geïrriteerd naar de Pokémon. "Ga die Houndoom zoeken!" riep deze. Blijkbaar had de trainer een tweede Houndoom niet opgemerkt, Danger. Deze gromde, en sprong uit de struiken, recht op de trainer af. Hij beet in zijn arm met een Thunder Fang, wat de trainer verlamde. Niet zeker wetend wat ze nu moesten doen, keken de Gastrodon en Sandslash even verbaasd rond, tot ze het weer wisten: de Houndoom zoeken. Ze negeerden Danger, en zochten verder. Danger snoof, en rende op de Sandslash af, waarna hij in de lucht sprong, en Iron Tail deed. De Sandslash had Danger niet verwacht, en viel dus op de grond. De Sandslash snoof, en rolde zichzelf op, waarna hij zichzelf naar Danger toe gooide. Deze sprong simpel opzij. De Sandslash raakte de Gastrodon, en de twee schreeuwden even. Daarna kroop de Gastrodon naar Danger toe. Hij probeerde uit zichzelf een aanfal te doen, wat lukte: Water Pulse. Danger gromde, maar kreeg wel het water op zich. "Wahaaah" gilde hij, bang door het water, en rende kwaad op de Gastrodon af, waarna hij hem bij zijn nek greep. De Sandslash rolde zichzelf weer op, en gooide zichzelf naar Danger, die de aanval niet had opgemerkt. Hij werd tegen zijn kop geraakt, en zakte in elkaar. Intussen begon de trainer langzaam weer te bewegen.

(Inspiratieloosheid O_o)

Ja, er had een pokemon de rookpluim gezien.
Mayumi keek over de vlaktes van de peaceful plains. Het was te ver weg om te zien wat het was, maar ze zag de rook duidelijk. En brand.. dat was hier zowat nooit. Het was hier altijd wel een beetje vochtig, een van de redenen waarom de planten hier volop en hoog groeiden. En niemand wou het hier aansteken.. daar was het te mooi en te rustgevend voor. Hier moest iets anders aan de hand zijn.. Mayumi sprong van rots naar rots over de vlaktes. Ze wist niet waarom, het was gewoon leuk om te doen. Na een tijdje was ze dichtbij genoeg om te kunnen zien wat er was. Mensen! het waren mensen! Hadden die het vuur aangestoken? ?Mayumi keek geconcentreert naar de mensen, maar ze kon nog niet goed zien wat ze bij zich hadden. Over de rotsen springen was te opvallend, ze moest door het gras.. Langzaam sloop ze dichterbij, en ze keek. Nee, de mensen hadden geen vuurmakers, ze hadden het niet gedaan. Mayumi keek naar de sandslash en gastrodon die blijkbaar naar iets op zoek waren.. maar wat? Mayumi bleef kijken, maar de pokemon kwamen steeds dichterbij. Mayumi liep een stukje achteruit tot haar achterpoot ineens iets groots en warms raakten. Verschrikt sprong ze op, maar dook daarna meteen weer naar beneden, hopelijk hadden ze haar niet gezien. Haar ogen vielen op houndoom, die er erg bang en geschrokken uitzag. Daar waren de pokemon van de mensen naar op zoek!
Mayumi keek achter zich, de pokemon waren nu bijna hier, de sandslash voor de gastrodon, want die was veel sneller. Toen mayumi zich weer op houndoom richtte keek ze bezorgd. ''Wegwezen hier! ik meen het! ze komen deze kant op, en snel!'' Zei mayumi vluchtig en rende met een lage rug door het hoge gras.

De achterpoot van een pokémon, raakte Houndoom's heup. Geschrokken keek ze naar de pokémon die tegen haar was aangelopen. Het was toch hopelijk niet nóg een pokémon die van de trainsers afkomstig was? Twee pokémon waren al erg genoeg om je voor te moeten verbergen, laat staan een derde die je gevonden had... Houndoom was dan ook verbaasd, toen de Absol haar zei om mee te komen. Gelukkig, ze was tenmisnte niet van de trainers afkomstig... Houndoom kwam voorzichtig overeind, oppassend dat het bewegende gras haar plek niet zou verraden. Terwijl ze achter de Absol aansloop, hield ze haar hoofd op een vreemde manier gebogen, opdat haar hoorns niet boven het gras zouden uitsteken. Ee woedende kreet klonk van de trainer, toen bleek zijn pokémon zijn nieuwe buit nog steeds niet hadden gevonden. "Blij dat hij me nog neit heeft gevonden..." mompelde Houndoom in zichzelf. Houndoom keek voorzichtig tussen het gras door naar de trainerm nieuwsgierig of hij zelf ook opzoek was gegaan. De trainer scheen in beweging te zijn gekomen, en ergens naar opzoek te zijn. Houndoom fronsde even, en verminderde haar pas. Waar liepen ze naartoe? Hadden ze soms iets anders gevonden? Maar wát hadden ze dan gevonden? Gespannen tuurde Houndoom tussen de lange grassprieten door, alhoewel ze niet durfde om stil te staan, bang om teveel tijd te verliezen waardoor ze niet meer optijd weg zou kunnen komen als de trainer haar alsnog zou zien.

De trainer keek rond, op zoek naar de Houndoom, die hij nog steeds niet zag. Hij zag wel een vervanging: Danger. Hij grijnsde, en liep op de Houndoom af, omdat hij dacht dat het wel makkelijk zou zijn om hem te vangen. Intussen stond Danger langzaam op, en opende hij zijn ogen, die felrood waren. Toen hij merkte wat de trainer wou doen, gloeide zijn staart wit. De trainer deed even een stap achteruit, maar herstelde zich. Hij liep weer voorzichtig op Danger af, die niks deed, behalve zich klaar maken voor een Iron Tail, wat de trainer vreemd genoeg niet door had. Net toen de trainer zijn hand naar achteren deed om de Pokébal te gooien, gromde Danger luid, en sprong hij richting de trainer met een Iron Tail. Hij raakte de trainer in zijn been, die schreeuwde van de pijn. Best logisch, eigenlijk. Danger gromde nogmaals, of het uit angst of uit woede was, was onduidelijk. "Gastrodon, Surf! Sandslash, Shadow Claw!" riep de trainer zo duidelijk mogelijk. Kalm keek de Houndoom naar de Gastrodon en de Sandslash. De Gastrodon begon met een enorme golf te maken, iets wat Danger niet zomaar kon ontwijken. Of toch wel? Hij deed Protect, om zo hopelijk de Surf tegen te kunnen houden. Dat lukte gelukkig wel. Nu de Shadow Claw nog. Gelukkig hadden Ghost-type aanvallen niet al te veel effect op Danger, maar hij werd wel geraakt. Hij keek dreigend naar het groepje. Oké, nu hadden ze een groot probleem, vond hij. "Mijn beurt.." siste Danger, met een wat lagere stem dan normaal, en hij begon zich langzaam op te laden voor een Solarbeam. De twee Pokémon konden niet goed tegen Grass-aanvallen, dus het zou wel effect hebben, wist Danger.

Houndoom stopte abrupt, toen ze zag wie de trainer op het oog had. Het was... Danger? Nee, dat kon toch niet? Zijn rood gloeiende ogen, vertelden Houndoom dat het hem moest zijn. Ze twijfelde. Zou ze zich uit de voeten maken? Of zou ze hem helpen om aan de trainer te ontkomen? Tuurlijk, hij kon zijn eigen boontjes wel doppen, zeker als hij weer eens in trance was, had Houndoom inmiddels meerdere keren gemerkt. Houndoom snoof even, en besloot dat ze verder zou moeten gaan. Als het fout ging, zou ze het wel horen. "Wacht even!" riep ze half gedempt naar de Absol, die intussen een eindje voorop lag. Alhoewel... Als ze geluid zou maken, zou de trainer Danger misschien met rust laten. Maar alsnog, zou ze haar eigen veiligheid, en die van de Absol zomaar willen riskeren? Nee, dat kon ze niet doen... Het was afwachten wat er zou gebeuren, waarschijnlijk. Houndoom trippelde verder tussen het gras door, uit haar ooghoeken opzij kijken naar het gevecht tussen de trainer en Danger.

Mayumi sloop door het gras, terwijl houndoom achter haar aan liep.
Ze luisterde goed naar de voetstappen van de trainer, die versnelde, maar ging steeds verder weg. Waarom zou de trainer een andere kant opgaan? Ineens riep Houndoom dat ze moest wachten, en rende weg. Mayumi schudde even verbaast haar kop, en sloop toen langzaam de kant op waar houndoom naartoe gegaan was.
En daar zag ze de trainer en danger. Die ogen.. het was normaal voor een houndoom om rode ogen te hebben, maar die van hem hadden iets raars.. Mayumi bleef zo stil mogelijk om het gevecht te kunnen volgen.

Danger snoof geïrriteerd. Hij had zich genoeg opgeladen voor een Solarbeam, en vuurde deze dus af op de Sandslash en de Gastrodon. Deze gilden het uit: Grass-type aanvallen waren effectief op hun. De trainer bromde wat onverstaanbaars, en haalde een Pokéball tevoorschijn. "Sandslash, kom terug." bromde de trainer droog, waarna de Sandshrew in de bal ging. "Gastrodon, Water Pulse!" riep de trainer nadat de Sandslash verdwenen was. Danger zuchtte verveeld, en keek met een kille blik in de ogen van de Gastrodon. Deze rilde uit angst, en kroop naar zijn trainer toe, in plaats van Danger aan te vallen. De trainer schudde chagrijnig zijn hoofd. "Gastrodon, val hem dan aan!" riep de trainer geïrriteerd. De Gastrodon knikte angstig, en vuurde zijn Water Pulse af. Danger sprong weg voor de aanval, maar tijdens dat hij dat deed, begon zijn staart wit te gloeien. Hij liep op de Gastrodon af, en deed een Iron Tail. De Gastrodon schreeuwde. "Stop, ik houd al op!" riep hij bang, en keek naar zijn trainer. Danger luisterde niet naar de Gastrodon, sterker nog, hij luisterde naar niemand. Toch? De trainer deed ook Gastrodon in zijn bal, en keek naar Danger, waarna hij wegliep. Danger keek even verbaasd naar de trainer. Ging hij nu weg? Nee, dat kon niet! Hij rende op de trainer af, en duwde hem omver, waarna hij met een Thunder Fang hem verlamde. Vervolgens liep hij van de trainer af, alsof het maar een rots was. Danger keek kalm rond. Oké, hij had nu iemand aangevallen, maar zou hij een stap verder gaan. Een kleine Pidgey vloog door de lucht. Danger gromde kort, en deed zijn Fire Blast, gevolgd door een Shadow Ball, die zo op een vuurbal begon te lijken. De vuurbal vloog naar de Pidgey toe, en raakte deze ook. Zoals Danger verwacht had, viel de Pidgey op de grond. Danger greep de Pidgey bij zijn nek, en beet expres door. De Pidgey werd daardoor gewurgd, en niet heel lang daarna deed deze niet eens een poging tot ademhalen. Danger's ogen kleurden weer normaal blauw, en hij keek rond. Wat was er gebeurd? Danger kreeg al een beetje in de gaten wat er gebeurd was, toen hij de verlamde trainer zag. Met een boog liep Danger angstig langs de trainer.

Zonder een woord te hebben gezegd, had Houndoom met duidelijke afschuw naar het gevecht gekeken, en had haar blik afgewend toen Danger de Pidgey wurgde. Ze liet daarom ook een opgelucht zucht horen, toen Danger's ogen er weer normaal uitzagen. Ze had willen blaffen waar ze zat, maar was er niet zeker van of de trainer dan zou opstaan en opnieuw in de aanval zou gaan. Houndoom keek even opzij, en zag niet erg ver verderop Mayumi, die blijkbaar ook naar het gevecht had zitten kijken. "Zou het veilig genoeg zijn om tevoorschijn te komen?" fluisterde ze in de richting van Mayumi.

''Ja, ik denk het wel...'' zei Mayumi met een verdwaasde stem.
Ookal klonk het niet erg zeker. Want waarom had de houndoom een pidgy gewurgd? die had hem niks gedaan.. Zou hij ook gevaarlijk zijn voor hun? En die ogen.. nu waren ze weer blauw.. Mayumi stapte rustig naar danger toe, maar kwam niet te dicht bij hem en stopte een tiental meters voor hem met lopen. Ze keek achterom naar Houndoom, misschien kende die de andere houndoom wel. Dan wist ze of ie gevaarlijk was of niet.

Houndoom kwam overeind uit haar verstop plek, en baande zich een weg tussen de hoge grassprieten door, tot ze uiteindelijk ergens naast Mayumi stond. "Danger?" riep ze. Ze was bang dat Danger opnieuw in zijn trance zou raken, en hen dan zou aanvallen. Hopelijk zou dat niet gebeuren, aangezien het niet al te makkelijk was om Danger weer uit zijn trance te kunnen halen. Ze had eens geprobeerd hem eruit te praten, herinnerde ze. Maar dat was niet bepaald goed gegaan, aangezien het even had geduurd voordat hij uit zijn trance was gekomen.

Danger zuchtte, en keek naar de trainer, alsof het iets vreselijkers dan Helos was, wat bijna onmogelijk was. Hij kreeg een gevoel, dat hij de trainer had aangevallen. Danger schudde zijn kop. Hij was er zeker van dat hij diegene was, want de Houndoom waarnaar ze zochten, was inmiddels weggerend, toch? Danger merkte wat geluiden op. Hij keek verbaasd op, en zag toen een Absol met een Houndoom staan. De Houndoom herkende hij meteen, dat was Houndoom. Maar de Absol kwam hem niet bekend voor. Maar als ze naast Houndoom stond, was ze vast niks slechts van plan, anders had ze haar al aangevallen, toch? Danger glimlachte bijna onmerkbaar, toen Houndoom hem riep. Hij liep rustig naar de twee toe. "Hoi Houndoom, en, eh.. Absol.." zei hij, opvallend rustig. Het was te horen dat hij niet slecht was, ook al kon dat elk moment veranderen. Danger knikte een keer. "Hoe gaat het..?" vroeg hij, toen hij eenmaal bij de twee stond, want hij was wel benieuwd naar hoe het met de twee ging. Zijn staart ging zachtjes heen en weer, en Danger deed een stap naar voren.

Mayumi keek naar Houndoom die de andere Houndoom riep. Gelukkig, ze kende hem. Mayumi haalde opgelucht adem. Niet dat ze nu ervan verzekerd was dat de Houndoom ongevaarlijk was, maar Houndoom kende hem, en misschien wist ze ook wat ze moesten doen als de Houndoom weer raar deed. Danger liep naar ze toe, met een rustige pas. Mayumi keek hem even strak aan. Nee, zijn ogen waren weer normaal. En mooi ook. Blauw.. ''Hallo Houndoom.'' Zei ze, omdat ze nog niet wist hoe danger heette, begroette hij hem maar zo. Ze glimlachte zwakjes. ''Met mij gaat het goed hoor..'' zei ze, en keek even naar Houndoom. ''Volgensmij gaat het met ons beiden wel goed'' vulde ze aan. Ze hield haar kop een beetje schuin. ''Eigelijk.. kan ik beter vragen of het wel goed gaat met jou?'' zei ze daarna met een klein grijnsje op haar mond.

Danger knikte. "Oké.." antwoordde hij, toen de Absol zei dat het wel goed met haar ging. Danger glimlachtte vaagjes, en deed zijn stap terug. De Absol vroeg opeens iets aan hem, dus hij keek haar aan. Danger slikte, toen Mayumi vroeg hoe het met hem ging. "Ehm.. wel goed?" antwoordde hij, ietwat onzeker. Misschien hadden de twee alles gezien wat hij had gedaan toen hij in zijn trance was. Danger herinnerde zich opeens de trainer weer. Hij keek vlug om, om te kijken waar de verlamde trainer was. Gelukkig, hij lag nog steeds op zijn plek. Danger dacht dat de trainer nog leefde, en als hij gelijk had, zou het groepje moeten weggaan, of vechten tegen de trainer. Hij slikte, en keek weer naar de twee. "Dus.." mompelde Danger, niet zeker wetend wat hij nu moest zeggen.

Houndoom toverde een vriendelijke glimlach tevoorschijn. "Op een paar schrammen na, inderdaad prima." vulde ze het antwoord van Mayumi aan. Houndoom liet haar blik even over het lichaam van de naar haar gevoel halfdode trainer glijden, blij dat die even geen schade meer kon aanrichten. Ze was er niet trots op dat ze het veld tijdelijk had aangestoken, maar ach, wat had ze anders moeten doen? Bovendien had de Gastrodon van de trainer het vuur vrijwel direct weer geblust. Ze keek weer naar Danger. Fijn, hij voelde zich tenminste weer goed. "Ik vraag me af... Hoe zou het kunnen dat er een trainer in de vallei was?" haar stem klonk ietwat overstuur. Er was nog nooit een trainer doorgebroken in de vallei zover ze wist, dus hoe kon het dat er nu wél een was?

"Ik heb geen idee.." mompelde Danger als antwoord op Houndoom. Hij zuchtte, en schudde zijn kop. Hijzelf had al eerder trainers gezien in PokéRPG. Hij keek nogmaals om richting de trainer, en piepte kort en geschrokken, toen hij zag dat de trainer langzaam begon te bewegen. "Oh help.." siste Danger zachtjes, hopend dat de trainer het niet gehoord had. Hij liep voorzichtig op de trainer af, en deed dat zo stil mogelijk, in de hoop dat de trainer hem niet zou horen. Toen Danger dichtbij genoeg was, deed hij een Ember. De trainer, inmiddels zittend en geschrokken van de plotselinge aanval, keek om, en zag Danger staan, die er niet bepaald vrolijk uitzag. Deze beet de trainer daarom ook in zijn arm, dit keer met een Fire Fang. De trainer schreeuwde het uit, en Danger liep voorzichtig achteruit. Als de trainer iets tegen de pijnlijke brandwond zou doen, kon hij het groepje weer achterna zitten, tenzij hij het zou opgeven, iets waarvan Danger dacht dat dat niet zou gaan gebeuren. "W-wat gaan we doen?" vroeg deze licht onzeker, toen hij eenmaal bij Houndoom en Mayumi stond, en zich had omgedraaid. "Wegrennen, of.. aanvallen?" vervolgde hij, en keek de twee aan, hun reactie afwachtend.