Jah... nou, kijk. De kat van m'n vriendin is overleden, dus ben ik nogal depri enzo. Toen kreeg ik opeens inspiratie voor een gedicht. En omdat jullie het recht hebben te weten hoe kut ik me voel, post ik het hier.
Het gaat niet echt over hoe ik me voel, maar het heeft er wel mee te maken. Het is heel diepgaand, enzo :f Maar ja, genoeg nutteloze en saaie tekst, hier is het gedicht:

Citaat :

Een lang leven
ben je bij elkaar
alles deel je
liefde...
tranen...
bloed...
En dan, plotseling
houdt het op.
weer een levensweg
die zijn einde heeft gevonden.
maar hoe dichtbij dat einde ook is;
geniet van jou weg.

~Doos.~

Nou ja, zulke zooi dump ik hier voortaan. Je moet het selecteren om het te kunnen lezen, dat lijkt me simpel genoeg. Binnenkort (waarschijnlijk vanavond) schrijf ik nog een gedichtje speciaal voor Saartje, en misschien in het Engels.

~Doos.~