Dustfire stond op het dak van een verlaten fabriek. Wel op de rand ervan, zodat ze over het gebied kon kijken. West pokérpg was nog ongedeerd. Nu nog wel. Maar de rust hier zou ook spoedig afgelopen zijn als ze er niet snel iets aan deden. Dustfire was al een stuk aangesterkt, maar ze wist het nog niet helemaal zeker. Was ze al sterk genoeg om zon gevecht aan te gaan? Ze zuchtte. Ze wou daar nog even niet aan denken. Zapdos was niet in de Abandoned Factories. Hij was een tijdje weg, naar de basis van de mensen.

Omdat Zapdos gewend was aan mensengebouwen, doordat ie in de fabrieken leefde, wist hij goed hoe zon bouwwerk in elkaar zit. Dus kon hij het beste controleren of alle gevaarlijke dingen van de mensen daar weg waren. Dustfire glimlachtte. Zapdos was altijd aardig voor haar geweest. En wie kwam daar aan? Het was Zapdos natuurlijk. Hij keek verbaast maar blij naar Dustfire, en landde naast haar. ''Zo... De mensenbasis is helemaal verlaten.. en alle gevaarlijke spullen van de mensen zijn vernietigd. Sommige legendarische hebben daar aan meegeholpen.. Entei heeft schadelijke dingen onschadelijk gemaakt door ze in de vulkaan te gooien.. jep..'' Ratelde Zapdos. ''Mooi..'' zei Dustfire. ''En andere mensen? buiten het gebied? wat doen jullie daar nu mee?''

Zapdos fronste. ''De andere mensen hebben Pokerpg nog niet ontdekt, en dat zullen we ook niet opnieuw gaan laten gebeuren. De legends hebben een enorme kloof gemaakt net voor het berggebied, zo breed en diep dat je er niet overheen kan. En zeker mensen niet. En er staan nog veel meer nieuwe vallen klaar. Maar we weten het natuurlijk nooit zeker. Het gebied word iniedergeval strenger bewaakt dan ooit..'' Antwoordde Zapdos. ''Oke dan.. mooi zo, Zapdos. Goed gedaan. En de andere ook..'' ''He! daar zijn we toch beschermers voor'' grijnsde Zapdos. ''Maarja, ik ga weer naar mijn plek..'' ''Oke, Zapdos. Tot later!'' Zapdos vloog de fabriek in. ''Later!'' weergalmde de stem van Zapdos.

Dustfire glimlachtte. Geweldig dat de legends samenwerkten om het langzaam weer op te knappen. Dustfire merkte dat ze zich ineens niet zo lekker meer voelde. Het zweet stond op haar kop, en haar energie leek weg te glippen.. ''Wa.. wat is dit??'' zei ze raar. Met haar vleugels slap hangend sprong ze van de fabriek af. Ze landde o phaar poten, die ineens heel slap aan voelden. Ze zakte door haar poten heen, en viel neer op de grond. Wat was dit?

Een kleine Riolu zat op een rots voor de rivier. Hij zat in de kleermakerszit en had een Oran bes in zijn hand. Met een glimlach begon hij ervan te eten. Meteen na de bes voelde hij zich beter. Ookal was hij al grotendeels hersteld er waren nog steeds geestelijke wonden die hij moest verwerken. Riolu stond op en sprong van de rots af. Hij dompelde zijn blauwe handjes in de rivier en waste hiermee zijn gezicht. Een luid gekras deed hem opkijken. Boven hem hoorde hij wiekgeklap van een krachtige pokemon. Hij wende zijn blik naar boven en zijn mond viel open van verbazing. Boven hem vloog een zapdos! Binnen enkele seconden was deze weer verdwenen, maar Riolu wist zeker dat het echt was gebeurd. Hij stond op en veegde het water van zijn mond. Hij glimlachde, hij was benieuwd waar de zapdos heen zou gaan, maar had besloten hem niet achterna te gaan, hij wilde de pokemon niet storen. Net toen hij weg wou stappen kreeg hij opeens een lichte steek in zijn hart. Geschrokken greep hij naar zijn borst, wat betekende dit? Aarzelend draaide hij zich om, een sterke drang in zijn lichaam zei hem dat hij daarheen moest. Maar dat was de kant waar de zapdos heen was gegaan. Riolu beet op zijn lip en zette zichzelf toen in beweging.

Riolu duwde de struiken opzij om zicht te krijgen. Wat hij toen zag deden zijn ogen groot worden van Schrik. Het was Dustfire! En ze lag op de grond, alsof ze pijn had. Snel sprong hij uit de struiken en rende hij op haar af. 'Dustfire? Dustfire! Wat is er gebeurd?' zei zijn zachte geschrokken stemmetje. Met zijn blauwe handjes pakte streelde hij haar zachte veren. Dustfire was een goede vriendin, hij kon het niet over zijn hartje verkrijgen als haar iets zou overkomen.

Hydruy zat tegen een schoorsteen te leunen en hij stond op het dak, hij was aan het nadenken, en toen zag hij een Zapdos boven hem heen vliegen. Hij zag het en keek erna en volgde hem een klein stukje waar hij zijn voetvorm zag. Toen hij hem niet meer zag rende hij terug naar de schoorsteen, waar hij een Ho-Oh zag en een Riolu? ''Gekker dan dit kan het niet, eerst een Zapdos, daarna een uitgepputte pijnlijdende Ho-Oh, daarna een WAT? Uitgeputte pijnlijdende Ho-Oh? Ben ik helemaal betoeterd?!'' Hydruy gleed van het dak af en liep snel naar de 2 Pokémons. Hij wist niks tegen hun te zeggen, hij was nogal verlegen bij meerdere of zeldzame/legendarische Pokémon(s). Hij dacht na en zei: ''Kleine Riolu, weet jij wat er is gebeurt?'' Hij keek naar de Ho-Oh, en daarna naar de grond. Hij zag een voet afdruk die sprekend leek op die van de Zapdos die boven hem vloog. ''Aha!'' Hij denkt te weten wat er was gebeurd. ''Volgens mij is hij aangevallen door een Zapdos, kijk maar naar deze voetafdruk.'' zei hij tegen de Riolu.

Ook achi zat TOEVALLIG in de buurt. Hoe was het eigenlijk afgelopen met de mensen? Hun basis was vernietigd, de mensen waren gevlucht. Maar het kon zijn dat er nog een paar mensen waren. En als ze zich gingen voortplanten dan zou er misschien weer zoiets gebeuren. Hij keek in de lucht Dustfire vloog naar Zapdos toe. Dat boeide hem niet zo veel. Hij keek naar het gebouw. Dustfire kwam weer uit het gebouw. Ze zakte opeens door haar benen en lag op de grond. Had ze gevochten met Zapdos? Al snel zag hij Riolu en deen Poochyena naar haar toe gaan. moest hij ook gaan?

Opeens verscheen er een Poochyena maar Riolu besteedde er zijn aandacht niet naar. Hij was totaal gefocused op Dustfire. Pas toen de Poochyena zei dat het de schuld van de zapdos kon zijn keek hij kwaad op. 'hoe kom je daar nou weer bij? Zapdos en Dustfire zijn vrienden!' zei hij fel. Riolu's oogjes werden groot , hij schrok van zijn eigen reacie. 'Sorry..' mompelde hij zacht, de poochyena wou alleen maar helpen. Riolu wende zijn blik weer naar Dustfire die nog steeds geen woord had gesproken. 'D-dustfire, geen zorgen, we zorgen ervoor dat je weer beter word..' zei hij zachtjes. Riolu had moeite de brok in zijn keel te negeren, waarom moest alles de laatste tijd zo fout gaan? Rustig legde hij zijn blauwe handje op Dustfire haar kop, deze was gloeiend heet. Arme Dustfire.. ging er door zijn koppie. Even keek hij achter zich om te kijken waar de Poochyena uithing. Hij kende de pokemon niet dus hij wist ook niet of hij wel te vertrouwen was. Toen viel hem een andere pokemon op. Het was Achi, de pokemon die onder andere had meegeholpen met het redden van de pokemon van de basis. Met een bezorgde blik keek hij naar de buizel. 'We moeten haar naar een veilige plek krijgen..' zei hij zachtjes.

Hydruy wist niets te zeggen op de kwade reactie van Riolu. Hij keek naar Dustfire, en daarna naar Riolu. Hij kreeg ineens een idee. ''Riolu, ik heb een idee. Ik ga naar de Zapdos. En dan .....'' hij wachte even en ging door. ''En dan verzin ik wel wat.''. Hij keek om naar de Buizel Achi. Hij deed een handgebaar van: Kom! En wachtend keek hij naar Achi of hij komt.

[Hydruy, zapdos was al naar binnen, En Achi, Zapdos vloog naar Dust toe, niet andersom. Dust is nooit in de fabriek geweest. xD]


Tot haar grote opluchting kwamen er snel pokemon aan die haar wouden helpen. Riolu kwam als eerste, wat helemaal voor opluchting zorgde. ''R-riolu.. '' zei ze, en glimlachtte vaagjes. Ze ademde zwaar. ''Ík weet niet wat er gebeurd is..'' antwoordde ze met moeite. Ze sloot haar ogen half, maar toen ze voetstappen hoorde opende ze ze weer volledig. Het was een Poochyena. Maar het was niet Aleran. Aleran was al geevolueert. Dit was een vreemde. De poochyena was zeker verrast door haar en Zapdos te zien. Zapdos.. Dustfire keek richting de fabriek, maar Zapdos was er allang in verdwenen en had zijn schuilplaats opgezocht.

Toen het woord Zapdos viel schrok ze wakker uit haar verbeelding, en ze keek naar de pokemon die het over hem had. Het was de Poochyena. Hij was Zapdos de schuld aan het geven van haar ziekte. Dustfire voelde de woede aankomen. Ze raapte al haar energie bij elkaar. ''Dwaas! houd je kop over de beschermer, tevens mijn vriend! En laat hem vooral met rust!'' Het gras om Dustfire heen verbrandde en viel uiteen. Meteen daarna voelde ze een schok van hevige pijn door haar lijf gaan. Ze zag Achi in de verte, maar hij zag er niet zeker uit, dus ze zei niks tegen hem. Riolu was wel wijs, en zei ongeveer hetzelfde als haar tegen de Poochyena.

De poochyena was dom. Om een beschermer de schuld van iets te geven. Een beschermer deed dat soort dingen niet. Nooit. Alleen pokemon met een goed hart konden beschermer worden. En dit was ook nog eens haar vriend. Dustfire haatte het als iemand vals beschuldigd werd. De poochyena wou richting de fabriek gaan. mooi niet dus. Maar dustfire kon hem moeilijk tegenhouden, dus hoopte ze dat als de poochyena verderging, dat Riolu of Achi hem tegen zou houden. Vast wel.

Riolu zei dat ze haar naar een veilige plek moesten brengen. Ookal was dit op het moment een van de veiligste plekken. Maar misschien was pokecity nog beter. Daar waren minder wilde of aggressiefe pokemon, daar waren ze vriendelijker. Misschien de pokerpg guild, die op dit moment leeg was. Ja, daar was het het veiligst. ''De.. pokerpg.. guild..'' zei Dustfire moeilijk, en haar ogen vielen dicht..

De poochyena begon te spreken en Riolu hield zijn blik strak op hem gericht. Hij was van plan naar de Zapdos te gaan. 'Waag het niet.. je laat Zapdos met rust..' zei hij dreigend. Zijn handje begon te gloeien ten teken dat hij ieder moment een Aura sphere kon afvuren als de Poochyena toch zou gaan. De stem van Dustfire weerklonk in zijn oortjes en snel keek hij om. Hij vergat de Poochyena en richte zijn aandacht volledig op Dustfire. Ze wilde naar de pokeRPG guild, maar Riolu wist niet hoe ze haar daar heen konden brengen. Bovendien, was hij maar een kleine Riolu, hij had zeker hulp van andere nodig. Plotseling kreeg hij een idee, Silverbreeze, ja Silverbreeze kon hen vast wel helpen! 'Geen zorgen Dustfire, het komt allemaal goed' zei hij zachtjes. Even liet hij zijn handje over haar hals gaan en toen stond hij op. Hij liep een paar passen van de rest vandaan en hielt toen halt. Riolu slaakte een diepe zucht, wat hij nu ging doen kon gevaarlijk zijn, maar hij deed het voor Dustfire. Hij sloot zijn oogjes, bracht zijn hand naar zijn borst en concetreerde zich volledig op zijn aura. Zijn oortje begonnen automatisch te zweven op horizontale hoogt. Silverbreeze was een legend, alle legends hadden een sterke aura. Via deze sterke Aura kon hij contact maken met Silverbreeze. 'Silverbreeze.. we hebben je hulp nodig' zei hij via zijn Aura. Riolu hoopte dat het hem zou lukken en dat Silverbreeze zijn bericht zou ontvangen.

Hydruy vertrouwde Dustfire en Riolu en ging dus niet naar Zapdos. Hij vertrouwde Zapdos nu ook, maar ook weer niet. Zapdos was de enigste in de buurt van Dustfire, en hij is een energie Pokémon. Maar hij zei verder niks meer over Zapdos. Hij stond daar, wachtend op Silverbreeze. Hydruy ging rondjes lopen rond Dustfire en Riolu. ''Ik probeer de Ho-Oh te beschermen, al is het het laatste wat ik doe.'' zei hij moedig en vol trots. Hydruy kreeg een traan over zijn wang, want als hij doodging door de Ho-Oh te beschermen, kon hij zijn droom niet vervullen. Maar hij veegde hem af en liet de rest niks merken van de traan. Hij wou niet uitgelachen worden ofzo.

Achi keek van Dustfire naar Riolu. Ze zeiden beide dat Zapdos met rust gelaten moset worden maar Achi dacht juist van niet. Zapdos zou kunnen helpen om Dustfire terug te vervoeren naar een pokemon die haar kon helpen. Achi vloog de dak op en ging voor Riolu, Hydruy en Dustfire staan. 'Zal ik Zapdos erbij halen?' Was het eerste wat hij zei.

Hij durfde niks te zeggen door de kwade reacties van Riolu en Dustfire, dus hij zei maar niks. Hij keek Achi alleen aan. Hij dacht na over wat hij zei, als ze Zapdos halen, dan hebben we een nadeel en een voordeel. Het nadeel was dat als hij de veroorzaker van Dustfire's ziekte was dat wij dat ook kunnen krijgen, maar het voordeel was. Hij was sterker dan ons 3 samen...

Silverbreeze zweefde nog laag boven de grond in het Timerise forest. Hij keek naar de nieuwe Feraligatr die voor hem stond. Hij had echt geen idee van wat hij moest doen of zeggen. Maar ineens hoorde hij een stem. Een hele bekende stem. De stem van Riolu!
'Silverbreeze.. we hebben je hulp nodig' Hoorde hij galmen. Meteen keek hij verbaast om zich heen. Maar Riolu stond er niet. En wat bedoelde hij met ''we'' ? Riolu was hier niet, laat staan meerdere pokemon. Hij was dus ergens anders, en had op een speciale manier dit tegen Silverbreeze verteld. Silverbreeze keek even wantrouwend naar de Feraligatr, en vloog zonder wat te zeggen van hem weg, totdat hij volledig in zijn eentje was. ''Riolu?'' zei hij, niet wetend of Riolu hem wel zou kunnen horen. ''Waar zijn jullie?'' vroeg hij maar, dit was op het moment het belangrijkste. De vraag wat er aan de hand was kon hij ook stellen als hij ze gevonden had. Paniekerig keek hij rond. ''Riolu?.... versta je mij?...''

(hydruy, jij kon niet weten dat Silverbreeze eraan kwam, Riolu zei dit via zijn aura, niet hardop . Oh en nog iets Kim zei al dat Zapdos weg was.. xD)

Een tijdje was het stil, de stem van Achi hoorde Riolu vaag op de achtergrond, hij was totaal gefocusd op zijn aura. Het werd steeds moeilijker om hierin te blijven, Silverbreeze had nog geen antwoord gegeven en voor Riolu werd het steeds zwaarder. Toen hoorde hij het, een paniekerige stem weergalmde zachtjes in zijn hoofd. Het was Silverbreeze, hij vroeg waar hij was. Riolu kneep zijn oogjes stijf dicht, lanzgaam voelde hij hoe zijn lichaam weer terug gleed naar zijn normale status. Nee! dacht Riolu inwendig, Ik moet nog antwoorden! 'De A-abandoned Factories' kon hij nog net tegen Silverbreeze zeggen voordat hij opschrok.
Riolu opende zijn ogen en zijn zwarte flaporen vielen weer op zijn normale plek. Uitgeput zakte hij door zijn benen, maar hij wist zich te herstellen en krabbelde overeind om vervolgens naar Dustfire toe te kunnen lopen. Hij knielde voor haar neer en met een beverig handje begon hij haar veren weer te strelen. 'Geen zorgen Dustfire.. Ik heb Silverbreeze geroepen, hij komt eraan. Alles komt goed..' zei hij zachtjes. Riolu wist niet hoe vaak hij nou al niet gezegd had dat ze zich geen zorgen moest maken en dat alles goed kwam, maar hij wilde gewoon niet dat Dustfire bang werd. Met waterige oogjes wende hij zijn blik naar de hemel, Silverbreeze moest gauw komen, Dustfire moest weer beter worden..

Een tijdje kwam geen antwoord, maar uiteindelijk antwoordde Riolu kort en haastig. De Abandoned Factories. Nu Silverbreeze wist waar de pokemon waren, Vloog hij meteen omhoog zodat hij boven het bladerdak was, en vloog hij zo snel hij kon richting de Abandoned Factories. Wat zou er aan de hand zijn? Wat was er zo belangrijk dat zijn hulp werd ingeroepen? Hij werd nooit gevraagd voor hulp, of bijna nooit, dus hier moest hij echt voor gaan.

Eenmaal aangekomen zag hij eerst Achi, dus hij minderde vaart en ging richting de grond. Hij keek Achi even vragend aan, maar blijkbaar wist hij ook niet echt wat er aan de hand was. Silverbreeze keek om, en zag daar Riolu, Hydruy en ... Dustfire. Maar Dustfire lag bewegingloos op de grond, er was iets mis met haar! Silverbreeze haastte zich naar Dustfire en de anderen toe. ''Dustfire?'' Maar Dustfire gaf geen krimp. Silverbreeze's gezicht vertrok, en hij wendde zich naar Riolu.

''Wat is er gebeurd? wat is er met haar aan de hand?'' vroeg hij haastig, en vooral bezorgd. Stel dat het ernstig was. Hij was net weer een tijdje normaal met haar samen. Hij wou haar niet nog eens verliezen. Niet nu.. Verschillende paniekerige gedachtes vlogen door zijn hoofd, maar Silverbreeze wist dat hij niets meer kon doen dan op antwoord wachten van Riolu.

Achi keek even naar Silverbreeze en toen naar Dustfire. 'Nou, Ze vloog naar Zapdos toe.' Begon achi. 'Ze praatte even en toen zapdos weg ging zakte ze door har benen.' Zei achi. Hij keek even naar Riolu. Het koste zeker veel moeite om via Aura te Praten. 'Ik denk dat het door de stress komt dat ze gevangen was in de Mensen Gebied.' Zei achi rustig. 'Want ik heb naar het eten gekeken en dat was niet echt leker, ze was vast uitgehongerd en dat is slecht voor je gezondheid.' Dat was het eerste wat achi kon verzinnen. Wat hij zei was waar maar of dat echt gebeurd was met Dustfire.

Een bekend wiekgeklap weerklonk in Riolu's oren en hij keek om. Daar lande Silverbreeze op de grond, vlak voor Achi. Hij glimlachte zwakje naar de lugia maar wende toen zijn blik weer naar Dustfire. Silverbreeze begon ongerust te vragen wat er was gebeurd, Achi antwoorde hierop. Riolu zelf zei echter een tijdje niks. Hij dacht diep na over hoe dit kon gebeuren, maar een echt goed antwoord kon hij hierop niet vinden. Hij op en draaide hij zich om naar Achi. 'Ik denk niet dat dat het is.. Volgens mij is Dustfire ziek' zei hij. Hij herrinerde zich nog hoe warm haar kop was toen hij deze aanraakte. Riolu draaide zich weer om naar Silverbreeze en Dustfire en keek hen beide ongerust aan. 'Ze heeft koorts, hoge koorts, als ze hier blijft liggen in deze toestand zal het er niet beter op worden. Daarom had ik je geroepen Silverbreeze, we hebben je hulp nodig..'.

Hydruy hoorde hun praten. Hij keek van Silverbreeze naar Riolu, van Riolu naar Achi, en van Achi naar Dustfire.. Ze zagen er niet gelukkig uit. Hij dacht na over hoe dit kon gebeuren.. Hij keek naar Silverbreeze. ''Jij kan hem naar een veilige plek brengen.. Grote Lugia.. Want, tja. Wij zijn niet zo sterk om een Pokémon als die Ho-Oh op te tillen en naar een veilige plek kunnen brengen..'' zei hij ongerust tegen Silverbreeze.

Achi keek droog naar Hydruy was. Hij deed echt.. Raar O.o 'Weetje Poochyena, ik dank dat jij zulke dingen niet gewend bent. Ga maar beter naar je ouders toe.' ZEi hij droog. Als ze wouden zouden ze Dustfire allang al weggebracht hebben met Psychic. Achi deed zijn Whirpool in de lucht er verscheen in de lucht een grote van water gemaakte bal. Daarna deed hij er een IJsstraal op. Het werd een Ijsbal. De Bal paste precies op de hoofd van Dustfire. Achi zatte het op de kop van dustfire.

Hij keek op van Achi. ''Dat kan helaas niet..'' en er kwam een traan over zijn wang.
Hij keek de lucht in, daarna de richting van Pokémon City. Hij laadde een Shadow Ball op, die hij de lucht in schoot. Netzoals bij Noodssignalen. Hij stond op en rende naar een appelboom. Na een tijdje kwam hij aangerend terug met appels. ''Ik denk dat dit genoeg is.'' Hij gaf de appels aan Riolu, wiens hij het meeste vertrouwen in heeft. Hij hoopte hierbij dat hun ook vertrouwen in hem krijgen, ookal hadden hun Hydruy nog nooit gezien..

Silverbreeze wendde zich tot Achi die probeerde uit te zoeken wat er met Dustfire aan de hand was, door allerlij redenen te verzinnen waarom dit was gebeurd. Stress van de opsluiting en de honger. Maar geen van die redenen klonken logisch genoeg voor Silverbreeze. Natuurlijk was er veel stress, omdat ze lang opgesloten waren, maar nadat Dustfire, hij , en de anderen ontsnapt waren had ze nergens meer last van gehad. En ze had geweigerd het pokemon-voedsel van de mensen op te eten, maar nadat ze ontsnapt waren hadden ze zich meteen volgegeten in het bos met allerlij appels, bessen en andere dingen die het bos bevatte, en daarna was ze alleen maar aangesterkt. Dus die twee dingen konden het niet zijn. Silverbreeze keek moeilijk. Riolu was het blijkbaar ook niet eens met de therorieén van de Buizel. Hij zei dat Dustfire waarschijnlijk ziek was, en dat ze koorts had. Silverbreeze stapte heel langzaam nog iets dichter naar Dustfire toe, en legde zijn vleugeltop op haar voorhoofd. Een paar seconden later tilde hij zijn vleugel weer omhoog, en klapte hem weer in. ''Ze heeft inderdaad koorts'' bevestigde Silverbreeze. Dustfire voelde altijd wel al warm, ze was tenslotte een vuur-pokemon, maar nu voelde het onnatuurlijk warm. Té warm. De Poochyena genaamd Hydruy zei tegen Silverbreeze dat ze hem nodig hadden om Dustfire naar een veilige plek te brengen. ''Ze is ziek, en heeft meteen hulp nodig, dus ik zal alles doen wat ik kan'' antwoordde Silverbreeze op hem. Hij zag nog net hoe Achi een ijsbal maakte en hem op Dustfire's kop wou leggen. Silverbreeze hield die tegen met een spygische aanval en legde de bal op de grond neer. ''Sorry Achi, het klinkt raar, maar, je lichaam creert die koorts om de bacterien die je ziek maken te doden.. dus misschien belemmert dat ijs haar genezing..'' Zei Silverbreeze. Hij keek alle pokemon een voor een aan. ''Oke dan... we brengen haar naar Pokecity. De reden daarvan is dat er in pokecity medicijnen tegen allerlij dingen zijn, dus als we haar beter wilen hebben is dat de beste plek. Silverbreeze tilde Dustfire met wat moeite op en legde haar op zijn rug. Ze waren bijna even groot, dus het was best lastig voor Silverbreeze. Maar hij moest het doen. ''Ik vlieg naar pokecity, en zal landden voor het ziekenhuis. Ik zie jullie daar weer..'' zei hij, en gaf een knikje. Daarna vloog hij op en verdween heel langzaam aan de horizon.


[Woosh! ik speel doktertje! xD Maar het is wel echt waar. De reden dat je koorts hebt is omdat die bacterie gevallen het beste overleven bij je normale temperatuur, en ze houden niet van hogere temperatuur. Daarom warm je zo op, een manier om die dingen te vermoorden. Je hoofd werkt dan dus als een soort magnetron. Jippie. ]

[xD]

Riolu keek een tijdje toe naar wat de Pokemon deden. De poochyena schoot een Shadow ball in de lucht, wat hij een beetje vreemd vond en haalde toen een appel waarvan hij ern één naar Riolu toe stak. Riolu schudde echter zijn hoofd en duwde de appel rustig eg 'Nee soryy ik heb geen trek' zei hij zachtjes. Dustfire was op dit moment belangrijker. Achi wilde een ijsbal op Dustfire haar hoofd leggen maar Silverbreeze hield hem tegen. Met bewonderende oogjes luisterde Riolu naar de lugia, hij was echt wijs, het was een goed besluit om hem te halen, als er iemand was die Dustfire kon helpen was hij het wel.
Riolu probeerde zo goed mogelijk te helpen toen Silverbreeze Dustfire op zijn rug wilde tillen, maar veel kon hij niet doen als een kleine Riolu. Daarom zorgde hij er maar voor dat ze goed lag en voordat ze verdwenen streek hij nog een keer over haar kop. 'Word alsjeblieft beter Dusfire..' zei hij zachtjes. Silverbreeze steeg op en verdween in de richting van Poke city. Riolu keek hen na totdat ze nog maar twee kleine stipjes waren aan de horizon. Hierna kwam hij zelf ook in beweging, knikte even naar de poochyena en Achi en liep toen zelf ook die richting op.

Hij zag Riolu erachter aangaan en rende snel ook op weg naar Pokemon City. Met een Snelle Aanval kwam hij sneller, en als er dan een steen of boom in de weg staat.. Dan kan ik hem meteen kapot slaan dacht Hydruy. Dus gebruikte hij Snelle Aanval en rende Riolu voorbij..

(Heb het topic verlaten)