Een duistere pokémon liep door de modder, door de naar beneden stortende regen. Ze was nauwelijks zichtbaar. Haar stappen waren geluidloos, en haar redelijk dikke wintervacht hing druipend naar beneden. Het was winter. De tijd van het jaar dat Akira om verschillende redenen liefhad, maar om andere redenen haatte ze het. Ze was bijna geheel onzichtbaar in de regen, maar juist zichtbaar in de sneeuw. Bovendien hield ze niet van de kou, maar, de andere pokémon waren ook minder sterk in deze tijd. Ze hadden minder energie. En, nog iets.. Ze hield van haar wintervacht. Akira grijnsde. 'Stap, stap..' Hoorde ze. Ze spitste haar oren, en haar ogen lichtten rood op. Ah.. Daar. Ze zag een Espeon lopen. Met snelle passen zette ze zich in beweging, en sprong met een enorme snelheid keihard tegen de Espeon aan. Akira zette haar tanden meteen in de nek van de Espeon, die hard tegenstribbelde. De espeon gooide Akira van zich af, en Akira grinnikte. Akira vuurde een krachtige schaduwbal af, en de Espeon werd geraakt. Akira grijnsde, en sprong keihard tegen de Espeon aan, die in de zee viel. Akira grinnikte, en zag hoe de Espeon verdronk doordat ze zich in deze kou niet meer kon bewegen in het water. Akira draaide zich om. Dat had ze even nodig. Rustig liep ze verder over het strand. Haar lichten waren uit, ze was alweer nauwelijks zichtbaar. Met sierlijke passen beende ze door de druipende, vieze, bruine modder. Ze voelde hoe de regen op haar vacht landde, en vervolgens aan de onderkant van haar vacht er weer af droop. Ze voelde hoe verschillende stukjes modder tussen haar tenen en nagels bleven zitten. Het irriteerde haar niet. Nee. Ze was vrolijk vandaag. ''Feel the rain on your skin.. No one else can feel it for you. Only you can let it in.. No one else, no one else can speak the words on your lips..'' Zong Akira met een grijnsje. Ze sloot haar ogen heel even, maar opende ze al snel weer. Met sierlijke passen liep ze door de vieze modder.

"IJzerstaart!" Met zijn staart sloeg hij een reusachtige rots. De Rots brak door midden. "Dark Puls, Shadow Bal!" Hij schoot de 2 aanvallen weer af. De aanvallen raakte de Rots weer. En een paar zandkorreltje vielen naar beneden. Shiny ademde diep in en toen weer uit. Dustfire had hem uitgedaagd voor een gevecht, Hij moest het gevecht winnen. Dat moest gewoon. En daarvoor had hij een paar dagen harde training nodig gevolgd door een paar uitrust dagen. Hij wou net een volgende aanval uitvoeren toen hij opeens een Umbreon zag. Hij bleef de Umbreon aankijken. Jah, het was Akira. Dat wist hij zeker. Snel daarna kwam er een Espeon, ze begonnen te vechten. Uitiendelijk duwde Akira de Espeon het water in en verdronk de Espeon. "Hallo Akira.." Besloot hij maar te zeggen.

'Hallo Akira,' klonk een zeer bekende stem. Akira sloot haar ogen, en probeerde zonder te kijken te raden wie daar was. Het moest Shiny wel zijn, dacht ze. Daarom opende ze haar ogen weer, en keek hem aan. Ze grijnsde licht. ''Ah, Shiny,'' sprak ze rustig, en ze ging wat met haar voorpoot door de modder heen. Ze hief een wenkbrauw op ''Wat doe jij hier, in de regen en de modder?'' Vroeg Akira. Ze keek omhoog. Ah.. De regen werd al minder. Daar was ze blij om. Regen. Hmpf. Oke, zo erg was het niet, maar ze kon er niet tegen als iemand haar zag met haar doorweekte vacht. Het was pas net lente, dus haar wintervacht begon weer langzaamaan een zomers vachtje te worden. Lekker dun en ijskoud. Geweldig, dacht Akira. Ze ging langzaam wat met haar staart heen en weer, en keek Shiny doordringend aan, zoals ze altijd deed.

'Wat doe jij hier, in de regen en modder?' Vroeg Akira. Shiny glimlachte, "Trainen..." Het werd stil, Shiny keek naar Akira. Hij keek even naar de lucht, tijdens het training was de regen een goeie afkoeling geweest. Maar nu kon het wel stoppen met regenen. Er verscheen een geel/Oranje bal tussen zijn poten. Hij glimlachte even naar Akira en schoot de bol toen de lucht in. De wolken verdwenen rustig en de zon begon vel te schijnen. Shiny keek even naar zijn vacht, het was helemaal nat. Hij schudde zich even uit en keek toen weer naar Akira. "Waar waren we?" Vroeg hij op een rustige toon.

'Trainen,' was Shiny's korte maar krachtige antwoord op Akira's zinloze vraag. Akira grijnsde toen Shiny de bal de lucht in schoot en de regen verdween. ''Hmpf,'' snoof ze. Zij kende die aanval niet, en hoefde hem ook niet te kennen. Als ze al niet tegen de regen kon vond ze zichzelf niet geschikt om te leven. Akira sloot haar ogen even, en schudde haar vacht uit. Ze beet op haar lip, maar.. Haar vacht werd deze keer niet pluizig. Akira snoof. Ze voelde zich dan net een vogel. Die leken altijd zo dik met hun wintervacht. Zo zag haar vacht er dus uit als hij pluizig werd. Akira snoof. 'Waar waren we?' Vroeg Shiny toen, even rustig als altijd. Akira wilde gaan zitten, maar herinnerde zich net op tijd dat de grond modderig was, en ging dus opnieuw wat vaagjes met haar poot door de koude modder. Ze zei niks. Ze wist geen antwoord. Meestal wist ze toch echt wel iets te zeggen, maar om een of andere vage reden kon ze nu toch echt niks verzinnen.

Shiny keek naar Akira.. Hij glimlachte even en keek toen naar de grond. Hij begon met het modder te spellen. Waarom zei ze niks? Ze hadden helemaal niks om over te praten. Hij keek weer naar Akira, dit keer keek hij recht in haar ogen. "Ehh... Weetje..." Hij slikte even.. Moest hij het zeggen of niet? "Ik wou je nog wat vragen." Hij bleef haar recht in de ogen komen.. ''Ik vroeg me af.. '' Hoe zou hij het moeten zeggen? Het zou een beetje belachelijk zijn. Niet? Hij durfde het niet zeggen. Hij was niet dapper genoeg. Hij keek naar de modder en begon er weer mee te spelen. "Weet je, het is niet zo belangrijk.. laat maar..."

'Eh, weetje..' Begon Shiny. Akira hief haar wenkbrauwen op. ''Vertel het eens,'' sprak ze rustig, zoals altijd. 'Ik wou je nog wat vragen,' sprak hij toen. Hij keek haar recht in de ogen, waardoor ze haar blik automatisch afwendde. 'Ik vroeg me af..' Hoorde ze hem zeggen. 'Weet je, het is niet zo belangrijk.. Laat maar..' Sprak hij toen. Akira richtte haar blik op Shiny, en deed één stap naar hem toe. Ze hield haar kop een tikkeltje scheef, en snoof zacht. ''Shiny,'' begon ze kalm. ''Aan jouw lichaamstaal en woordkeuze te zien is het wel belangrijk,'' sprak ze toen. ''Zeg het maar,'' sprak ze rustig. Ze grijnsde lichtjes.

Shiny sloot zijn ogen en leef even stil. "Het is niet belangrijk, ik zeg het wel een ander keer." Hij opende weer zijn ogen en keek naar de Umbreon. "Ik zie je denk ik bij de Lustro Grot.. tenminste.. We moeten eerst weer een nieuwe Grot vinden." Hij mompelde wat, een Lustro gebied zou leuk zijn. Een gebied waar alleen Lustro van kende. Waar de Suerte de weg niet naar kende. Dan konden ze hen niet dwarsbomen. Maar dat was niet de belangrijkste, het belangrijkste op dit moment was het gevecht met Dustfire. Ze hadden een plan nodig om te winnen. Een plan om Dustfire te verslaan. "Ehh, zei je iets?" Hij keek naar de Umbreon.

''Gemenerd,'' mompelde Akira. Ze liet haar kont zakken, en plofte neer in de koude, modderige.. Modder. ''Jij maakt mij eerst supernieuwsgierig, en dan zeg je ineens dat het niet belangrijk is!'' Riep Akira uit. Ze fronste. Als ze handen had had ze ze in haar zij gezet. ''Jij bent niet lief,'' sprak ze met een pruillipje. Hierna fronste ze opnieuw. Hah. Als hij het niet wilde zeggen, zou ze er zelf lekker achter komen! Ze fronste harder. ''Hmmn..'' Kreunde ze nadenkend. ''Misschien bedoelt hij..'' Sprak ze perongeluk hardop. Ze had niet door dat ze hardop aan het denken was. ''Nee, dat kan niet. Dat kan gewoon niet,'' sprak ze droogjes. ''Zou ik het vragen..?'' Mompelde ze toen, nauwelijks verstaanbaar. ''Nee, hij verklaart me vast voor gek. Alhoewel, waarschijnlijk denkt iedereen hier al dat ik gek ben..'' Zuchtte ze toen. ''Maar als ik niet aan hem vraag wat ik denk,'' ze was eventjes stil, ''Ik bedoel hóóp wat hij bedoelt te zeggen, dan kom ik er nooit achter..'' Sprak ze. Ze had haar ogen gesloten. Ze had nog steeds geen idee dat ze hardop nadacht. Het was iets wat ze altijd deed als ze alleen was. Het hielp. ''Hmmn..'' Sprak ze toen. Ze opende haar ogen, en kleurde rood. ''VERDOMME!'' Riep ze uit toen ze erachter was gekomen dat Shiny mee had kunnen luisteren.. ''Ehm.. Ik-'' Begon ze. ''Jij..'' Sprak ze toen. ''Nee, toch?'' Vroeg ze toen. Oke. Ze snapte zichzelf ook niet meer.

'Gemenerd,' mompelde Akira. Shiny keek haar raar aan. 'Jij maakt mij eerst supernieuwsgierig, en dan zeg je ineens dat het niet belangrijk is!' Riep Akira uit 'Jij bent niet lief,' sprak ze met een pruillipje. Shiny wou lachen, was dit echt het Lustro lid die Tora de Raichu dode? Ze gedroeg zich niet echt als een killer 'Hmmn..'' Shiny keek haar raar aan. Probeerde ze nu te bedenken wat hij wou zeggen? 'Misschien bedoelt hij... Nee, dat kan niet. Dat kan gewoon niet,' Weer keek Shiny raar op, praatte ze nu met haarzelf? ''Zou ik het vragen..?' Mompelde ze toen, nauwelijks verstaanbaar. ''Nee, hij verklaart me vast voor gek. Alhoewel, waarschijnlijk denkt iedereen hier al dat ik gek ben..'' Zuchtte ze toen. Shiny bleef haar raar aankijken, het was duidelijk waarom iedereen haar voor gek verklaarde. 'Maar als ik niet aan hem vraag wat ik denk,' ze was eventjes stil, 'Ik bedoel hóóp wat hij bedoelt te zeggen, dan kom ik er nooit achter..' Zou hij haar vertellen dat ze hardop praatte? Of zou hij door gaan met luisteren naar wat ze te zeggen had? ''Ehh Akira..'' Hij wou beginnen met vertellen dat ze tegen zichzelf praatte toen ze door ging. 'Hmm,' Zei ze toen. Ze opende haar ogen. 'Verdomme!' Riep ze luid. Shiny zette een paar stapjes naar achteren. Die was echt gek in haar hoofd.'Ehh.. Ik-' Begon ze. 'Jij..' Zei ze daarna. 'Nee, toch?' Vroeg ze toen. Shiny keek haar raar aan. Bedoelde ze hetzelfde als hij haar wou vertellen? Of had hij het mis. Shiny keek de Umbreon aan. Hij glimlachte even. ''Eigenlijk...'' Hij keek haar recht in de ogen aan. ''Eigenlijk wel...''

''Oh mijn god..'' Mompelde Akira. 'Eigenlijk...' Sprak Shiny toen. Akira snoof en keek hem aan. 'Eigenlijk wel...' Akira schudde haar kop heen en weer. Bedoelde hij dat hij haar gehoord had? Achja, dat had hij vast wel. Akira kleurde rood. ''Ehm.. Je zal me nu vast en zeker gestoord vinden, maar,'' begon ze. Ze sloot haar ogen weer even. Ze dacht diep na. Na een paar secondes opende ze haar ogen weer. ''Meestal praat ik toch écht niet hardop als ik nadenk, maar..'' Akira fronste. ''Misschien ben ik wel gewoon gestoord..'' Mompelde ze toen droogjes. Ze grijnsde. Nu pas schoten zijn twee woorden haar weer te binnen. 'Eigenlijk wel...' Had hij gezegd. Bedoelde hij dat hij hetzelfde dacht als wat zij hoopte dat hij dacht? Nouja.. Ze hoopte dat hij dat bedoelde. Ze keek hem aan. Haar blik kruiste de zijne. ''Oh mijn god..'' Mompelde ze, nauwelijks verstaanbaar. ''Op het moment zien we er niet echt uit als killers..'' Mompelde ze toen, opnieuw nauwelijks verstaanbaar. Ze zuchtte. Een frons ontstond op haar grijze koppie, terwijl ze Shiny aankeek. Ze stond op en schudde haar vacht uit. Ze keek Shiny opnieuw met een vragend gezichtje aan. Het viel haar nu pas op dat hij naar achteren was gegaan nadat ze hardop gevloekt had. ''Ehm..'' Begon ze droogjes. ''Weetje..'' Sprak ze. ''Wauw..'' Sprak ze toen. ''Dit is zeker niet één van mijn sterke punten..'' Sprak ze. ''Voor zover ik die heb, dan..'' Mompelde ze er nauwelijks verstaanbaar achteraan.

Shiny keek rustig naar de Umbreon. Hij ademde diep in en keek toen akira recht in de ogen uit. Eindelijk had hij het durven zeggen. En gelukkig had ze hem niet uitgelachen. Dat zou wel raar zijn. Een Lid die een leider zou uitlachen. Hij begon weer in het modder te spelen. Akira sprak met haar maar daar lette hij nu niet op. "Eh.." Hij keek weer naar de Umbreon en ademde toen diep in. "Het is ook niet mijn sterkste punt." Zei hij rustig. "Laten we nu terug gaan naar de grot, of tenminste een nieuwe grot zoeken." Zei hij rustig. Hij glimlachte blij en bleef op Akira haar reactie wachten.

[Moet weg >.<]

'Het is ook niet mijn sterkste punt,' sprak Shiny. Akira lachte. ''Hebben we nog iets gemeen,'' grijnsde ze. 'Laten we nu terug gaan naar de grot, of tenminste een nieuwe grot zoeken,' sprak hij toen. Ze knikte. Haar felrode ogen flitsten over het gebied. Wow. Het was al laat. Dat had ze nieteens doorgehad! Ze grinnikte. ''Ja, een nieuwe is handig. Nu de deegballetjes weten waar wij te vinden zijn, zijn we niet..'' Akira fronste. Veilig was niet het goede woord. ''Niet..'' Ze snoof. ''Dan is onze grot niet geheim meer,'' besloot ze te zeggen. Ze grijnsde licht. Ze keek Shiny aan, en opnieuw ontstond er een grote grijns op haar gezicht. Ze wist niet waarom, ze had gewoon lol.

-Fkn kortheid..-