Sibby huppelde door de peaceful plains. De wind blies door haar vacht en Sibby was vredig en gelukkig. Vrolijk plukte ze een bloem met fel roze blaadjes en een perzik-geel hart. Vrolijk zong ze een liedje: "I love the mountains, I love the rolling hills. I love the flowers, I love the daffodils. I love the..." Sibby draaide rondjes om haar as, tot ze duizelig werd en neerviel in het gras. Ze rook de geur van bloemen en gras. Het was een heerlijke geur, puur natuur. Sibby zuchtte diepen stak de Roze bloem achter haar oor. . Daana viel ze in slaap met een bigsmile op haar gezicht. De zon scheen fel op haar vacht en Sibby had het lekker warm. Haar leven was bijna perfect...bijna. Sibby had graag gewild dat ze meer vrienden had hier in Pokérpg. Het was hier zo stil. De enige pokémon die ze tot nu toe had ontmoet, was Frozen de Glaceon. Dat vond Sibby wel jammer, want ze vond het gezellig om bij anderen te zijn. Eenzaamheid was echt niets voor haar.
Toen Sibby weer wakker werd, wreef ze moe in haar ogen. De bloem die ze had geplukt, lag op de grond. Sibby raapte hem op en stak het weer achter haar oor. Daarna keek ze rond. Ze wilde gezelschap, maar omdat die er niet was, ging Sibby ze roepen: "Hallo! Is daar iemand?" Ze wachtte even. "HALLO! Kom hierheen! Dat is gezellig!" Nog steeds reageerde er niemand. Sibby zuchtte diep en ging in het hoge gras zitten. Wachten op een pokémon die haar dan toch had gehoord of die toevallig langskwam.