Ryuu liep door de bergen. Hij had een belangrijke keus gemaakt en zocht naar een bepaald gebied. Met zijn lange sterke poten liep hij handig tussen de scherpe rotsen door en sprong hij over omgevallen boomstammen. Vandaag ging hij proberen om leden van de Suerte groep te vinden en deze te vragen of hij bij ze kon komen. Zijn ouders stonden achter hem, lieten ze hem weten via een brief. In die brief vertelden ze nog veel meer. Een heel verhaal over Ryuu's verleden namelijk. Hij had nooit geweten dat zijn ouders, niet zijn echt ouders waren. In de brief vertelden ze dat ze hem hebben gevonden in Hemera. Hij lag daar bewusteloos. Verder wisten ze niet van zijn afkomst, behalve dat zijn ouders dood naast hem lagen. Maar ze vonden dat Ryuu dit moest weten. Ryuu was blij dat zijn adoptieouders hem het hadden verteld. Hij wist via die brief namelijk ook dat zijn echte ouders vermoord waren. Hij wist niet door wie, maar hijzelf speculeerde dat Lustro hed had gedaan. En dat deed niet veel goeds bij hem. omdat zijn beste vriend, Charlie de Charmander, ook was vermoord door een Lustro bende. Niet expres, maar Charlie kwam tussen Lustro en hun doelwit en dat pakte voor Charlie verkeerd uit. Helaas was Ryuu toen nog niet getraind en kon hij Charlie niet helpen. Om zijn eigen leven te redden verstopte Ryuu zich en zag Charlie voor zijn ogen uitgeschakeld worden. Na een paar jaar hard trainen, is Ryuu over deze ervaring heen gekomen, hoewel hij soms nog wel nachtmerries heeft. Gelukkig niet zo vaak meer als in het begin.
Inmiddels had Ryuu de top bereikt van de berg die begrensde aan het zogenaamde Suerta gebied. Hij keek uit over een prachtige vallei, dat er vredig bij lag. "Dus dit zal de Suerte Vallei wel zijn." sprak Ryuu tegen zichzelf. Hij twijfelde nog even of hij verder zou moeten gaan. Zouden ze mij wel accepteren, toelaten? Of zouden ze mij een nietsnut vinden? ging er door Ryuu's hoofd. "Nee, niet gaan denken Ryuu. Niet opgeven nu!" sprak Ryuu ineens streng tegen zichzelf. "Ik moet dit doen, voor mijn ouders, voor Charlie." Ryuu kreeg weer nieuwe moed en zette zijn eerste stap naar beneden naar de grens met de vallei.
Voorzichtig liep hij naar beneden. Hij drukte zichzelf tegen de rotsen en bergwand aan, om niet voorover naar beneden te vallen. Die val zal hem veel wonden opleveren. "Hmm...dit pad is toch stijler dan ik dacht. Eventjes werd Ryuu afgeleid. Hij hoorde wat en al gauw zag hij wat het geluid veroorzaakte; twee Spearow vlogen op. Hij schrok er van en struikelde over een rotsblok. "Whoaaaaaaa!" riep Ryuu en hij rolde naar beneden. "BONK!" klonk er toen Ryuu tegen een hoge muur aan rolde. "Ouch, dat deed pijn." kreunde Ryuu. Voorzichtig kwam hij overeind. "Wat is dit? Is dit de muur van Suerte? Ryuu volgde met zijn ogen het verloop van de muur. Eerst naar links van hem, toen rechts van hem. Daar zag hij een soort van poort staan...tenminste...dat dacht hij. Rustig, om niet teveel pijn te doen aan zijn verwondingen, liep Ryuu naar de poort toe. "Hallo?" riep hij ondertussen, hopend dat iemand van Suerte hem zou horen. "Halloo?" riep hij nog een keer. "Misschien dat een Focus Blast zou kunnen helpen. De Riolu vuurde de oranje gele energiebal de lucht in. Hij dacht er niet bij na dat dit ook als aanval gezien kon worden door Suerte-leden. "Hmm...misschien zijn ze niet thuis..."
