Yezlin staarde de verte in. Ze had haar ouder insclusief Light al heel lang niet meer gezien. Yezlin vreesde dat alle Pokémon die ze liefhad al dood waren. Het maakte eigenlijk niet uit, maar .. je ouders verliezen was nooit een van de dingen die Yezlin leuk vondt. Yezlin beet op haar lip, ze stond nu al een tijdje stil en er waaide een koude wind. Ze snoof en zette het toen op een rennen, ze wist niet waarheen, maar dat maakte Yezlin eigenlijk ook niet uit. Als het maar ver weg was van hier! Langzaam naderde de Pikachu de Muddy Swamp. Haar pootjes bleven aan de grond plakken en een vies geluid klonk iedere keer dat ze ze los trok eruit. Yezlin bromde, dit was wel een van de minst favorite plekje van haar. Maar alles was beter dan stilstaan. Yezlin keek om, een geluid trok haar aandacht, wie zou het zijn?

Een gele gedaante sprintte door het gebied. Ze zorgde ervoor dat haar kleine gele pootjes niet vies werden: Ze rende over omgevallen boomstammen, of klom een boom in en sprong van tak naar tak. Op het moment zag ze er zeker niet uit als een diva. Haar ogen lichtten rood op, en rode schokjes kwamen van haar lijf. Bovendien ging ze super snel, en wist ze een weg te vinden door het moeras zonder vies te worden, ookal moest ze er wel wat moeite voor doen. Maar, dat was goed als training. Zo rende ze door, tot er plotseling een vogelpokémon, een Spearow, in de weg vloog. Zij en de Spearow knalden tegen elkaar op. Amore wist zich op de Spearow af te zetten en sprong naar de andere tak. De Spearow daarintegen viel op de grond, waardoor een plons klonk. De Spearow vloog snel weer omhoog. 'Verlepte Pikachu,' bromde hij. Maar, toen hij haar herkende, veranderde zijn houding. 'Oh, sorry Amore.. Het spijt me zo erg,' verontschuldigde hij zich. ''Het is goed,'' mompelde Amore. Ze draaide zich om en rende verder. Plots merkte ze een Pikachu op, die wel door de modder heen liep. Amore haalde diep adem. Ze zag dat de Pikachu in de richting keek waar de Spearow in de modder was gevallen. Oke. Amore sprong met een sierlijke beweging uit de boom, op een grote steen, zodat ze de modder niet aan hoefde te raken. Ze keek de Pikachu met haar doordringende felrood oplichtende ogen aan. ''Hallo,'' begon ze. ''Mijn naam is Amore.''

Het was een Spearow, die tegen iets op botste, wat precies kon Yezlin niet onderscheiden, het was te ver weg. Maar het geluid was duidelijk hoorbaar. Yezlin bleef staan, en wachtte. Toen Yezlin een keertje met haar ogen knipperde stond een Pikachu voor haar op een steen, zodat haar vacht en poten niet vies werden. Yezlin schatte haar ietsjes jonger dan ze zelf was, maar ook niet heel erg veel. 'Amore?' Zei Yezlin tegen de Pikachu, daar had ze wel eens van gehoord. Bijna half PokéRPG wist ervan, de groep die Amore had opgericht. 'Hallo,' Zei Yezlin, die zich nog eventjes liet bezinken wat de Pikachu net tegen haar zei. 'Ik ben Yezlin.' Zei ze toen tegen haar. Haar ogen knepen zich tot spleetjes terwijl ze de Pikachu, die Amore heette, aandachtig bekeek. Toen keek Yezlin naar de moddergrond onder haar, niet de beste plek om te blijven staan, maargoed. Misschien kon deze Pikachu haar meer vertellen over haar ouder. 'K-ken jij toevallig Candy?' Vroeg ze toen maar, om te beginnen met haar moeder, andres zou ze haar vaders naam wel noemen. Als deze Pokémon wist wie Candy was, moest ze misschien ook wel weten waar ze uit hingen! Dan zou alles weer worden zoals het was, alles .. behalve Light.

'Hallo,' sprak de Pikachu uiteindelijk. Amore wachtte rustig af. 'Ik ben Yezlin.' Amore knikte. ''Aangenaam, Yezlin,'' sprak ze kalm. 'K-Ken jij toevallig Candy?' had de Pikachu, die zichzelf had voorgesteld als Yezlin, haar gevraagd. ''Candy?'' Amore fronste. ''Candy is mijn achtertante.'' Amore fronste. ''De nicht van mijn moeder: Tora. Maar.. Als jij zo om haar vraagt..'' Amore hield even een korte stilte. ''Dan weet jij vast nog niet dat Candy vermoord is. Thunder, Tora en Candy zijn alle drie vermoord door de Lustro,'' sprak ze. ''Maar, dat is alweer een hele tijd terug.'' Amore hield medelijdend haar koppie scheef. Plots herinnerde zij zich iets. Yezlin. Daar had ze van gehoord. Yezlin was het pleegkind van Candy en Sparky, en de partner van Light.. Met de nadruk op was. Amore haalde diep adem. ''En, het spijt me, maar ik weet ook niet waar Light en Sparky zijn,'' besloot ze maar te zeggen, voordat de Pikachu, Yezlin, het zou vragen. Amore haalde diep adem. Ze had gedacht dat iedereen die Candy, Thunder en/of Tora kende het al wist. Maar, blijkbaar niet. Amore beet op haar lip. Het was best erg, nu ze erover na dacht. Toch voelde Amore niet zoveel voor Thunder en Candy als ze voor haar moeder voelde. Amore balde haar vuist. Ik zou zo graag willen dat zij er nog was, dacht ze bij zichzelf. Als haar moeder er nog was, was haar leven zeker weten anders geweest. Dan was Suerte er niet. Dan zou.. Dan zou Amore misschien wel normaal met Comet kunnen omgaan. Amore beet harder op haar lip, maar schudde uiteindelijk haar kop. Smeken, bidden, janken en wensen helpt niet, maakte ze zichzelf wijs.

Yezlin was verbaasd, ze keek Amore aan., toen naar de grond. Stond ze nou te liegen? Zo klonk het niet, ze zuchtte en liet zich neer vallen. 'Mijn moeder is dood ..' Zei ze zachtjes. 'Sparky en Light weg, kan het nóg beter?!' Vroeg ze sarcastisch. Ze keek naar Amore. Yezlin was nog steeds verbaasd, het duurde ook niet lang voor tranen volgden. 'Hoe kan dit .. ik pak die Lustro leden terug! Vermoord ze allemaal, stuk voor stuk.' Bromde ze zachtjes. ''En, het spijt me, maar ik weet ook niet waar Light en Sparky zijn,'' Zei de stem van Amore. 'Het maakt niet uit, je kunt er niets aan doen.' Zei Yezlin tegen haar, een waterige grijns trok rond haar gezicht. Dit was wel het laatste wat ze verwachtte. Ze dacht dat ze gewoon terug kon naar haar oude leven, met haar ouders, en Light. Als een klap in haar gezicht kwam nu aan dat het nooit meer ging gebeuren. Het wás gebeurd, met haar geluk en familie. Yezlin stond op. 'Amore, ik heb een vraag voor je.' Zei ze toen, haar stem klonk vaster dan ze zich op het moment voelde. 'Is er nog plek bij de Suerte?' Vroeg Yezlin toen, ze keek Amore aan. Ze hoopte dat het er nog was, dat ze bij een groep kon horen. De rest vergeten.

'Mijn moeder is dood.. Sparky en Light weg.. Kan het nóg beter?' Amore zette een licht grijnsje op. 'Hoe kan dit.. Ik pak die Lustro leden terug! Vermoord ze allemaal.. Stuk voor stuk,' bromde de Pikachu toen. ''Nee,'' gromde Amore. 'Amore, ik heb een vraag voor je,' sprak de Pikachu na een tijdje. 'Is er nog plek bij Suerte?' Amore haalde diep adem. ''Ik wil je eerst zeggen dat ik je Suerte niet in wil laten gaan als je alleen komt voor wraak. Dat is fout.'' Amore balde haar vuist. ''Bovendien zitten mijn dochter en partner beiden bij Lustro, dus je mag niet élk Lustro-lid aanvallen. Ik weet precies welk lid jouw 'moeder' gedood heeft: Akira. Dit mormel heeft samen met Shiny mijn moeder gedood,'' sprak ze. Ze haalde diep adem. ''Maar. Er is genoeg plek in Suerte. Ik wil je graag toe laten. Je zal geen nieuweling worden. Ik vertrouw je goed genoeg om je normaal lid te maken, gezien het feit dat je, als je de (pleeg-)dochter van Candy bent, Shadow een soort tante van je is, gezien het feit dat Candy en Shadow half-zusjes waren,'' sprak Amore. ''Bovendien ben je dan ook verre.. Familie van mij,'' vervolgde ze. Yezlin was geen bloedverwant, maar dat maakte niet uit. Shadow was ook geen bloedverwant van haar. Amore grijnsde. ''Oke. Je zal toegelaten worden tot Suerte. Maar, Comet en Secret mogen niet aangevallen worden.'' Amore haalde diep adem. Niemand, maar dan ook niemand mocht aan haar partner en/of dochter zitten. ''Wat is je sterke kant? Ben je sterk, snel, slim..?'' Amore haalde diep adem. ''Of ben je meer een spion? Of een onderzoeker?''

Yezlin keek naar Amore, die duidelijk niet blij leek met haar plan. 'Goed, niet iedereen dan .. er gaan wel doden vallen!' Met een valse grijns balde ze haar vuist. Ze besefte echter wel dat ze het niet alleen kon. ''Bovendien zitten mijn dochter en partner beiden bij Lustro, dus je mag niet élk Lustro-lid aanvallen. Ik weet precies welk lid jouw 'moeder' gedood heeft: Akira. Dit mormel heeft samen met Shiny mijn moeder gedood,'' Deze woorden maakte iets duidelijk voor Yezlin, ze snapte eindelijk dat haar ouders vermoord waren, het was niet doorgedrongen! Yezlin keek Amore aan. 'Maar, die Akira, is die heel sterk?' Vreog ze toen, Yezlin was toch wel een beetje beangstigd door het feit dat dit was gebeur. Die Akira kon haar ook zo vermoorden, makkelijk zelfs. Maar, dat zou ze er voor over hebben! Akira. Akira. Akira. Candy! Yezlin schrok op van deze plotselinge wending in haar gedachtes. Ze zuchtte en keek Amore weer aan. 'Écht! Wordt ik toegelaten!' Grijnsde ze naar Amore. Hier werd ze blij van, eindelijk zou ze ergens bijhoren! 'Natuurlijk niet ..' Zei ze. ''Wat is je sterke kant? Ben je sterk, snel, slim..?'' Amore haalde diep adem. ''Of ben je meer een spion? Of een onderzoeker?'' Zei Amore, daar moest Yezlin wel eventjes over denken. 'Ik denk dat het spioneren wel iets is!' Grijnsde ze toen naar Amore.

'Ik denk dat spioneren wel iets is,' sprak Yezlin. Amore knikte. Kalm, zoals altijd. ''Dan zul jij een Astuto worden.'' Amore zweeg even voordat ze verder ging. ''De Astuto's zijn de sluwere pokémon. Ze zijn erg sneaky, en zullen als spion gebruikt kunnen worden. Ze kunnen goed liegen, en als je ze niet persoonlijk kent weet je niet dat ze liegen. Nooit zal je zeker weten of ze de waarheid spreken. De Astuto's zijn slim, sluw, maar ook snel. Áls ze betrapt worden, weten ze zichzelf snel uit de voeten te werken,'' legde ze rustig uit. ''Verder zal ik je de regeltjes natuurlijk ook even uit moeten leggen,'' zuchtte Amore. ''Iemand bedreigen of aanvallen, ruzie zoeken, respectloos doen tegen leden met een hogere rang, vreemdelingen toelaten tot de vallei, een opdracht weigeren van de Terzo's/Altro's/Duce's, of wat dan ook, kan leiden tot een straf,'' sprak Amore. Ze zuchtte. ''Maar.. Welkom in de groep, Yezlin. Ik vind het zeker fijn om weer eens een familielid erbij te hebben. Als je Shadow nog niet kent, zal het zeker leuk zijn als je haar eens ontmoet. Ze is de half-zus van Candy, dus is wat de familie betreft dichterbij,'' sprak ze rustig en ze grinnikte. Ze haalde diep adem en keek Yezlin aan. ''Als je ooit in de problemen zit, kan je me natuurlijk altijd roepen,'' sprak Amore met een kleine grijns.

-Flutpost. x_x-

Yezlin grijnsde, ze was blij dat ze een Astuto mocht worden en niet eerst zich moest bewijzen ofzo. Yezlin keek rond, het was stil hier. ''De Astuto's zijn de sluwere pokémon. Ze zijn erg sneaky, en zullen als spion gebruikt kunnen worden. Ze kunnen goed liegen, en als je ze niet persoonlijk kent weet je niet dat ze liegen. Nooit zal je zeker weten of ze de waarheid spreken. De Astuto's zijn slim, sluw, maar ook snel. Áls ze betrapt worden, weten ze zichzelf snel uit de voeten te werken,'' Liegen.. dat zou makkelijk worden voor Yezlin, daar was ze goed in. Ze praatte zich meestal snel onder Light's dingetjes uit. Want de dingen die hij soms bedacht, waren best debiel. YEzlin grijnsde. 'Daar kan ik me wel aan houden.' Grijnsde ze. 'Shadow .. ik heb nog familie?' Ze glimlachte, ze keek Amore vrolijk aan. Ondanks dat haar moeder dood was was ze toch vrolijk vandaag. Yezlin haalde diep adem. In.. Uit.. 'Weet jij toevallig meer van Tunder? Die heb ik ook lang niet meer gezien.' Grijnsde ze. Tunder .. dat was lang geleden, ze wist niet eens waar hij uithing.

[Same here.. ;o]

'Daar kan ik me wel aan houden,' grijnsde de Pikachu. 'Shadow .. ik heb nog familie?' vroeg ze toen. ''Ja, Shadow heeft een andere moeder dan Candy. Dat betekent dat ze, even als jij, geen bloedverwant is van de rest. Toch beschouwen wij haar, en jou nu ook, als echte familie,'' grijnsde Amore. 'Weet jij toevallig meer van Tunder? Die heb ik ook lang niet meer gezien,' sprak de Pikachu toen. Amore knikte. ''Tunder was de partner van Tora, als ik het goed heb. Die is gestorven nadat Tora stierf,'' bromde Amore. ''Er is de laatste tijd veel gebeurd. Tunder, Tora, Candy, Thunder..'' Ze zuchtte en schudde haar hoofd zacht heen en weer. ''Maar, verder zijn er ook vier bij gekomen.'' Ze grijnsde. ''Ik heb namelijk vier kinderen gekregen. Het klinkt als veel werk, vier kinderen,'' sprak ze. Plots fronste ze. ''En dat is het ook,'' gaf ze droogjes toe. ''Secret, Force, Smile en Trouble. Misschien kom je ze wel een keer tegen,'' grijnsde ze. Ze keek eventjes snel om zich heen, maar ging draaide toen een rondje om haar as, waarna ze op haar buik op de grote steen ging liggen. Ze was blij dat ze niet in de modder lag. Ze zou zometeen alleen wel even moeten uitvogelen. Ze keek even om zich heen, en zag een boom, zo'n 3 meter verderop. Dat moest lukken. ''Wacht even,'' mompelde ze. Ze zette zich af met een snelle aanval, tegen de boom aan. Snel klom ze erin, naar boven. Hierna liep ze over een tak heen en liet ze zich weer op de steen vallen. ''Zo. Moest even kijken hoe ik hier weg kon komen zonder m'n pootjes vuil te maken,'' zei ze vaagjes.