Een Dragonair vloog sierlijk over de zee. Ze was erg vrolijk, omdat ze van Amore voor de tweedde keer bij Suerte mocht. Deze keer zal ze het mooi niet verknallen. Ze maakte een salto, en vloog daarna terug richting strand. Ze had het vliegen nog niet zo onder de knie, dus ze landde hard op een rots die aan zee lag. Dat deed pijn, maar een echt Suerte lid zou daar tegen moeten kunnen. Ze gleed van de rots af, maar bleef in het midden noig even genietend kijken naar de zee. Ze begon weer eraf te glijden. Eenmaal op de grond merkte ze dat ze haar verveelde. Nee he... Achter hoorde ze iemand door het zand lopen. Wie zou dat zijn?

Het strand was altijd een fijne plek, vond Shadow. Je kon er rustgevende wandelingen maken. het was een goede plek om te denken, net als de waterval. Ja, het strand en de waterval.. dat waren wel Shadow's favoriete plekken. Een Dragonair zat tegen een rots aan. Ze had niet dat Shadow bekend voor kwam, wat wist ze niet.. Misschien moest ze dichterbij komen om het te zien. Dus, Shadow stapte rustig naar de Dragonair toe. Ze hield haar armen op haar rug. Eenmaal dichtbij genoeg herkende ze de Dragonair opeens. ''Geëvolueerd, Swift?'' vroeg ze droogjes. Ze glimlachte vriendelijk. Swift.. Shadow had haar bij Suerte gelaten toen ze een Dratini was. Helaas was ze er daarna uit geknikkerd, maar Amore had haar nu een tweede kans gegeven. Tenminste.. Ja, zoiets had Amore gezegd, toch? Shadow grinnikte dommetjes, zonder te weten waarom. Vervolgens wierp ze een blik op de kalme zee. Ze begreep helemaal waarom de Dragonair hierheen gegaan was.

Swift merkte de grijze Raichu op. 'Geevolueerd, Swift?' Het was Shadow die het zei. 'Hoi Shadow... Ja, ik ben geevolueerd nadat Silverbreeze me in de steek heeft gelaten.' Ze keek weer naar de zee. 'Dit is echt een mooie en rustgevende plek... De zee is kalm vandaag.' Ze gleed wat dichterbijer naar het water, en dook er plots in. Het koude water was echt verfrissend. Al toen ze klein was vond ze water leukerr dan land. Ze ging kopje onder door een golfje, en toen ze boven was riep ze hard: 'ZOUT!' Snel ging ze weer aan land. Water was leuk, maar als het zout was minder. Ze wendde haar kop naar Shadow, die naar de zee aan het staren was.

''Hoi Shadow... Ja, ik ben geevolueerd nadat Silverbreeze me in de steek heeft gelaten,'' reageerde Swift. Shadow fronste. In de steek gelaten? Silverbreeze was niet echt iemand die je snel in de steek liet.. Ze begreep het niet, maar ging er ook niet verder op in. ''Dit is echt een mooie en rustgevende plek... De zee is kalm vandaag,'' sprak Swift daarna. Shadow grinnikte droogjes. ''Ja, het strand is een mooie plek. Eén van de plekken die ik graag bezoek,'' sprak Shadow. Ze zag dat Swift wat meer richting het water ging, en dat ze kopje onder ging. Toen ze boven kwam riep ze ''Zout!'' wat Shadow lichtelijk verbaasde. ''Tja, de zee is nou eenmaal zout.'' Ze fronste droogjes. ''Als je de zee te zout vind kan je misschien beter naar een meer gaan. Die zijn er genoeg in PokéRPG. En anders ga je naar de rivieren.'' Shadow sloot haar ogen, en ging tegen de rots aan zitten waar ze Swift zonet was tegengekomen. ''Als jij liever daar zwemt vind ik het goed. Ik blijf in ieder geval nog even hier..'' Ze wilde Swift niet wegjagen. In tegendeel, als leider moest ze haar leden wat beter leren kennen. Ze hoopte dat Swift bleef, al was dat natuurlijk totaal haar keuze.

Swift grinnikte. 'Ik blijf nog hier... Ik ben niet zo gewend aan zout water. Dratinis leven voornamelijk in meren en rivieren, en ik ben pas geevolueerd dus ik dacht: Laat ik maar eens in zee gaan zwemmen...' Maar ze had geen idee gehad dat de zee zo zout was. Het begon te waaien. Wat jammer, het was zulk mooi weer geweest... De aanhangsels aan haar kop werden naar voren geblazen, wat er raar uitzag. Daarna werden ze naar achter geblazen, wat er weer wat beter uitzag.

Ook Shadow voelde de wind. Het waaide door haar vacht heen en leek haar zorgen mee te nemen. De wind, dat hoorde bij een goed bezoek aan het strand.. Ze zuchtte tevreden en sloot haar ogen. ''Goed zo,'' zei ze droogjes. ''Niet bang zijn voor wat komen gaat. Gewoon doen, tenzij je zeker weet dat het niet het goede is..'' Shadow wist niet waarom ze dat zei. Ze wist ook niet waar ze het zomaar vandaan haalde, maar het voelde goed om het te zeggen. Ze opende haar ogen weer en stond op. na al dat rustige gedoe had ze opeens zin om te dansen en te zingen. De zee deed haar denken aan een liedje dat Ocean Avenue heette. ''If I could find you now things would get better. We could leave this town, and Run forever. Let your waves crash down on me and take me away,'' zong ze, met een vrolijk dansje erbij. Ze had niet eens door dat ze steeds dichterbij de zee kwam. Tot er een redelijk grote golf aan kwam die recht in haar gezicht kwam. Ze schudde zich vrolijk uit. Het water was koud, maar daar werd ze nu alleen maar vrolijk van. Ze draaide vaag een pirouette, maar verloor haar evenwicht en viel lachend in het water.

(Ocean Avenue - Yellowcard. Zoek maar op als je hem horen wil xd)

Shadow zei iets, wat klonk als: ''Niet bang zijn voor wat komen gaat. Gewoon doen, tenzij je zeker weet dat het niet het goede is...'' Swift wist niets waarom ze het zei, maar Swift vond het mooie woorden. Daarna begon Shadow ineens te dansen en te zingen, maar kwam zo dicht bij de zee dat er een golf in haar gezicht kwam. Het deerde Shadow niett veel, want ze draaide een pirouette, maar verloor wel haar evenwicht zodat ze in het water viel. Ze lachte wel. Al dat gedoe maakte Swift ook vrolijk. Ze draaide ook een pirouette op het uiteinde van haar staart, en schoot daarna snel de lucht in. Toen ze redelijk hoog was boven het zeewater, liet ze zich vallen. ''Bommetje!'' Riep ze, en ze viel ook met een grote plons in het water. De zee was zo slecht nog niet.

Door de val van Swift kwam er opnieuw een golf over Shadow heen. Ze hoestte even, omdat ze wat binnen had gekregen. Ze schudde zich uit, waardoor haar vacht er heel vreemd uit ging zien. Een golf maakte haar vacht weer plat. Shadow stond op, en wandelde even door het water. Ze was de laatste tijd stukken serieuzer. De frisse zeewind en het koele zeewater leken haar zorgen weg te spoelen. Daardoor kon ze even zichzelf zijn, eventjes gek doen.. Maar waarschijnlijk voor korte duur. Zoals ze al verwachtte was haar hyperheid verplaatst door een geweldige rust. Ze was weliswaar nog vrolijk, maar had niet meer de behoefte om te gaan dansen of zingen. Shadow keek om. Ze zag dat ze een heil eind bij de rots weg was gelopen. Oeps.. Ze draaide zich om en wandelde terug. ''Sorry, ik lette even niet op waar ik heen liep,'' sprak ze tegen Swift, zodra ze wist dat swift haar kon horen. Ze sloot haar ogen, om beter te kunnen luisteren naar de wind en de zee.. Zo heerlijk rustgevend.. Hmmn.. Shadow liet zich achterover vallen, in het zand. Ze hield haar ogen gesloten. Ze voelde de zon op haar vacht schijnen. Omdat die grijs was werd hij natuurlijk lekker warm. Shadow ademde diep in en uit, en luisterde of Swift nog iets deed.

Druipend kroop Swift de zee uit. Shadow was al lang naar de kust gelopen, en was al ver van de rots. Zou ze weggaan? Nee, ze draaide zich om en en liep weer terug. ''Sorry, ik lette even niet op waar ik heen liep.'' Swift knikte. ''Oke.'' Shadow liet zich achterover vallen in het zand. Ze zuchte. Swift had graag poten en zo gehad, zodat ze ook normaal kon liggen en ze zich niet op hoefte te rollen. Ze merkte op dat Shadow niet meer hyper was*. Swift ging ook weer naar de zee staan kijken. De wind ruisde zachtjes langs haar, wat koud was omdat ze net in het water was geweest. De wind ging harder waaien, wat ook niet echt prettig was.

* Swift merkt somigge dingen niet zo snel op.

Als Suerte-lid moet je minimaal 8 volle regels per post hebben!

Ook Shadow merkte dat de wind harder werd. Het verontrustte haar een beetje. Met storm of iets in die richting moest je niet op het strand zijn. Ze stond op, en veegde het zand van haar rug. Vervolgens schudde ze zich flink uit, omdat er nog steeds wat water in haar vacht zat. vervolgens wierp ze een blik op Swift. Opnieuw voelde Shadow een koude windvlaag door haar vacht. Deze keer kreeg ze er zelfs rillingen van. Het strand was een fijne plek als het warm was.. niet als het koud was.. Shadow zuchtte. ''Nou, ik heb denk ik wel genoeg van het strand gezien vandaag,'' sprak ze kalmpjes. Misschien was het aso om Swift gewoon maar alleen te laten. Daarom bleef ze nog heel even staan. ''Jij mag blijven, als je wil. Maar, ik vertrek.'' Shadow draaide zich om. ''Ik spreek je vast nog wel een keer.'' Ze zette haar voorpoten op de grond en zette zich af. Ze keek nog één keer om naar Swift voor ze haar aandacht op haar route vestigde. Ze wist niet waar ze heen wilde, als het maar uit de wind was. het Suerte gebied kon.. Maar, er waren veel fijnere plekken. De watervallen waren nu vast ook winderig, en bovendien was dat water nat en koud. Ze besloot gewoon maar een beetje rond te rennen, en wie weet kwam ze wel op een fijne plek aan.

(Tja, sorry dat Shadow zomaar weggaat, maar.. Nouja.. o_o)

''Nou, ik heb denk ik wel genoeg van het strand gezien vandaag,'' Zei Shadow. ''Jij mag blijven, als je wil. Maar, ik vertrek.'' Shadow draaide zich om. ''Ik spreek je vast nog wel een keer.'' Daarna keek ze nog een keer naar Swift, maar daarna rende ze weg. Swift kon het wel begrijpen, want het werd aardig koud. Mischien was het tijd voor haar om ook weg te gaan... De golven werden woester en woester, en die golven werden hele heuvels van water. Het ging stormen. Boven haar hoorde ze onweer en zag ze bliksem door de lucht schieten. Het werd nu echt tijd om te gaan. Angstig zette ze haar af en schoot ze de lucht in. Dwars door een paar palmbomen, waaraan ze zich bezeerde, vloog ze harder en harder. De wind werd weer wat minder, en ze zag de zon weer komen. Stormen duren meestal niet langer dan een half uurtje. Maar in dat half uurtje had ze wel geroosterd kunnen worden door de bliksem. Of meegesleurd worden door de zee. Opgelucht vloog ze verder, en onder haar zag ze rainbow lake. Ze had snel besloten daar naartoe te gaan, en landde...