Een Flareon wandelde door Timerise forest. Haar naam was Heat. Ze zwaaide haar staart wat heen en weer, en stopte af en toe eens om een mooie boom te bekijken. Ze had vast meer van bomen gehouden als ze een Leafeon was en... Ze schudde met haar kop. Nee. Ze was een Flareon, geen Leafeon. Dat zou altijd zo bllijven. Ze wist niet dat ze de hele tijd doorgelopen was en stootte haar kop tegen een boom, waardoor er enkele Pecha berry's uitvielen. Gulzig at ze de Pecha berry's op. Het was lekker zoet en zacht. Voordat ze de laatste kon pakken, vloog een Pidgey rakelings over haar hoofd. De Pidgey pakte snel de Pecha berry. ''Hey! Die is van mij!'' De Pidgey was al een beetje naar boven gevlogen, dus sprong Heat ook en deed een Flame thrower op de Pidgey. De Pidgey storte neer en Heat deed nog een Tackle op de Pidgey. De Pidgey lag morsdood op de grond. ''Dat zal je leren mijn Pecha berry te stelen!'' Riep Heat triomfantelijk. Ze pakte de Pecha berry uit de snavel van de Pidgey en at hem op.

Zijn masiefe poten liepen door het bos. Het zachte gras onder zijn poten, deed zijn nagels over de grond strijken. Zo hielt hij de heletijd contact met de grond. Elke trilling was dan ook duidelijk te voelen. Ondertussen keek hij onderzoekend rond naar andere pokémon. Niet dat hij zin had in gezelschap, gewoon in het geval dat. Elke pokémon die hij tegenkwam, keek hij dan ook met een dodelijke blik aan. Vooral de kleintjes kon hij niet uitstaan. Diegene met grote ogen konden weg rotten. Ze keken hem angstig aan, en smeekte dat hij hen geen pijn zou doen. Waarom zou hij moeite aan hen besteden? Alleen als hij hen op zijn pad kruiste werd hij agressief. Dan sloeg hij ze weg met zijn scherpe nagels, meer was niet nodig. Meestal waren ze al weg voordat hij hen had geraakt. Zijn sluwe blik ging verder over de groene bodem. Deze eindigde op een rode schim in de verte. De geur van een Flareon drong zijn neus binnen. Een vrouwtje, kon hij gelijk concluderen. Van te voren roepen, of waarschuwen was niet nodig, ze zouden elkaar toch kruisen. Met zijn kop opgeheven, en brede stappen liep hij op haar af. Hij zuchte nu hij bijna voor haar stond. Hij besloot in gedachte niet gelijk gemeen te zijn. Ze was immers het eerste vrouwtje wat hij hier in het bos tegenkwam. Met de Pidgey naast haar, at ze hevig aan de bes. Had ze honger ofzo? Hierdoor keek hij haar kort, spottend aan.

Heat merkte de grote Arcanine op. Die keek spottend naar haar, waardoor ze kort gromde. Wat dacht hij wel? Met een soort van poedel-loopje liep ze naar de Arcanine toe. Ze ging voor hem zitten. "Hmm? Wat is er?" Als de Arcanine dacht dat ze weerloos was, had die het mooi mis. "En hoe heet jij eigenlijk?" Vroeg ze nog. Heat had al twee vragen gesteld, maar nog steeds geen antwoord. Ongeduldig begon ze met haar staart te zwaaien, nog steeds wachtend op een antwoord.

Sorry voor de korte post.

Het opgeheven typetjes kwam naar hem toe gehuppelt. Katsu keek haar met neergeslagen ogen aan waarbij zijn oren naar voren gingen. Haar stem vloog zijn oren te binnen. Ze leek wel onzeker, aan haar stem en snelheid te horen. Ook deed ze niet bepaald vriendelijk, terwijl Katsu nog wel zo goed wilde beginnen! Naja, dat had nu ook geen zin meer. Ze stelde de twee korte vragen snel achter elkaar. Dit deed Katsu lachen. Het was niet spottend bedoeld, toch klonk het zo door voorafgaande handelingen. Bij het lachen klijpen zijn ogen dicht. Gingen ze open, keken ze de Flareon vriendelijk aan. Katsu zelf vond dat Flareons er altijd leuk uitzagen. Vooral de kraag en de pluim op hun kop vond hij goed bij hen passen. Meestal waren ze ook wel aardig, deze bewees het tegendeel. Ze was al snel op haar teentjes getrapt en deed of ze heel wat was. Katsu zelf, die een stuk groter was van soort, besloot op het gedrag van de rode verschijning, niet in te gaan.
Hij ging net als de Flareon zitten waarbij hij zijn linker voorpoot ophief. Deze deed nog altijd zeer, nu had hij rust. Na zijn kalme handeling opent hij zijn bek vol scherpe tanden.
"Er is niks", sprak hij neutraal met een warme ondertoon.
"Katsu", zijn woorden waren kalm en normaal. Niet hard, maar ook niet onhoorbaar. Terwijl hij zich voorstelde, liet hij zijn ogen over haar gehele lichaam glijdde. Vervolgens keek hij haar weer recht aan.
"En wie mag jij zijn"?

Heat keek Katsu aan. Hij zag er eigenlijk niet gemeen uit. Heat begon vriendelijk te kwispelen. Voor Katsu stond opeens een heel andere Flareon. "Oke... Ik ben Heat. Aangenaam kennis te maken." Stelde ze zich voor. Ze grijnzde, en ze keek nu met een vriendelijke blik naar Katsu. Ze moest wel naar boven kijken, anders zag ze de kop van Katsu niet eens. Heat gaapte even, en keek naar een vrolijk kwetterende Starly. Timerise forest was een fantastische plaats. Je kon vrijwel overal eten krijgen.