De kleine Swablu landde voorzichting bij de rivier. Uitgeput zakte ze door haar pootjes. Ze wist zeker dat dit een rustig gebied was, en dat ze geen fout had gemaakt door hier te komen. Mistake, dat was helaas haar naam. Ze had die naam eigenlijk niet gekregen, maar ze dacht dat Mistake haar naam was sinds ze een mens hoorde zeggen: "My mistake.". Ja, ze kwam uit een plekje dat geen Nederlands sprak. Toch kon ze dat aardig goed spreken, door wat mensen die daar ook heen waren gegaan. Maar voor Mistake werden de mensen haar teveel, mede door het feit dat veel mensen graag een Swablu wouden vangen. Ze wou weg, naar een plek naar geen mensen waren. Ze hoorde een aantal keer de naam PokéRPG vallen, reden genoeg om daar naartoe te vertrekken. Want, als iedereen er positief over sprak, moest het wel een mooie plek zijn, toch?

Ze schrok op uit haar gedachten over hoe mooi en rustig deze plek moest zijn, toen een grote Milotic haar kwaad aankeek. "Lustro?" vroeg deze, met een harde stem. Toch praatte hij niet luid. Mistake piepte. "W-w..?" stotterde ze bang. Ze kon niet uit haar woorden komen door haar angst voor de Milotic, die duidelijk niets goeds van plan was. "LUSTRO? BEN JIJ VAN DE LUSTRO?" bulderde de Milotic ongeduldig. "What is Lustro?" piepte Mistake bang, half Engels, half Nederlands. Geweldig. Haar eerste dag in PokéRPG, het land waar eerst zo goed over werd gesproken, en meteen dit? Veel vragen dwaalden rond in haar gedachten, maar de grootste vraag voor haar was: Waarom doet hij zo vreemd? Ik heb hem toch niks gedaan?

De Milotic viel opeens aan, met een Iron Tail. De vermoeide Mistake kreeg het nog maar net voor elkaar om de aanval te ontwijken. Zeker wetend dat er nog een aanval zou komen, deed ze haar Sing, wat ervoor zorgde dat de Milotic vermoeid raakte, maar nog net niet in slaap viel. Vlug vloog Mistake weg van de Milotic, naar een boom, waar ze op een van de takken ging zitten. Ze snikte zachtjes, deels van de schrik, maar ook door teleurstelling. Wéér had ze een 'mistake' gemaakt. Ze lette niet meer op, en merkte dus ook niet dat er iemand naar haar toe kwam.

Met gesloten ogen en gevouwen handen verscheen er een Shiny Gardevoir naast de rivier. Langzaam opende Melodie haar ogen, het was stil. Alleen het ruisen van het water doorbrak de ongewone stilte. Melodie spreide haar aura, op zoek naar pokémon, maar er was haast iemand in buurt. Ze fronsde haar wenkbrauwen en keek naar het heldere water. Wat was hier aan de hand? Voor het eerst sinds haar verschijnen stapte ze vooruit. Met een bulderend geluid verscheen er een Gyarados voor haar. Het water kletterde naar beneden en Melodie deed een Protect om zich van het vocht te beschermen. Voor een moment staarden de twee pokémon elkaar roerloos aan. “Lustro?” vroeg de Gyarados toen, met een zware, bulderende stem. Melodie gaf de pokémon een koele blik. “Is een harteloze organisatie die enkel dood en verderf verspreid.” Zei ze rustig. De waterdraak brulde luid en deed een Hyper Beam. Melodie sloot haar ogen en in een oogwenk stond ze twee meter verderop. Met haar ogen nog altijd gesloten deed ze een Hypnosis. Ze opende haar ogen en zag hoe de Gyarados in elkaar zakte en met een luide plons in het water viel. Melodie zuchtte. Ze haatte vechten.

Langzaam liep ze bij de rivier weg. Wat deden de pokémon vreemd? Had de Lustro veel pokémon met sterke psygische krachten? Of waren deze pokémon gewoon bedreigd en gechanteerd? Plotseling voelde Melodie iets. Ze keek op en zag een Swablu snikkend in de boom zitten. Ze wilde de pokémon niet laten schrikken, dus liep ze door tot ze haast onder de pokémon stond. “Wat is er aan de hand kleine?” vroeg ze rustig, niet luid, maar hard genoeg voor de Swablu om te horen.

Er klonk genoeg geluid om een Lustro lid als Lunaria ongerust te laten worden. Ze wierp een blik in de verte en zag een slapende Gyarados. Nee.. Er was niemand die het gebied terug probeerde te roven! Toch..? Lunaria gromde en besloot er op af te gaan. Ze landde op de Gyarados en kraste met haar klauwen in zijn rug, als straf. Een Milotic stond iets verderop een beetje slaperig voor zich uit te staren. ''Verderdig de rivier!'' riep Lunaria kwaad naar hem. Haar schrille stem liet hem blijkbaar ontwaken. Hij keek haar aan, knikte en verdween de rivier in. De Pokémon die de Gyarados in slaap had gebracht was in de buurt. Dat voelde Lunaria. Ze besloot te 'kijken'. Met nog steeds haar klauwen in de Gyarados zocht ze rond. Haar blik viel uiteindelijk op een lange gedaante, een Gardevoir. ''Wat is er aan de hand, kleine?'' vroeg ze. Lunaria zag eerst niet tegen wie, tot ze een goede blik op de boom wierp. Er zat een Swablu in en ze zag er niet vrolijk uit. OOk Lunaria zag er niet vrolijk uit. Haar blik stond stijf van de woede. Furieus spreidde ze haar vleugels om koers te zetten naar de twee Pokémon. Ze zou hen eens laten zien wat er gebeurde als je het Lustro gebied betreedde.

Het duurde niet lang voor Lunaria de Pokémon gevonden had. Ze waren overduidelijk neit van de Lustro, anders had Lunaria ze wel herkend. Ze schraapte haar keel en kwam met uitgestoken klauwen naar ze toe vliegen. ''Ga weg als je leven je lief is!'' kraste ze. haar toon was akelig; zelfs de moedigste krijger zou er kippenvel van krijgen. Ze sloeg furieus met haar vleugels en haalde meerdere keren uit met haar klauwen. ''GA!'' krijste ze, voor ze haar zinnen echt zette op de Swablu. Misschien een lekker maaltje? Met haar klauwen in de aanslag daalde ze neer op de Swablu, in de hoop deze te 'spiezen'.

"Wat is er aan de hand, kleine?" klonk een rustige stem. De Swablu, Mistake, keek op bij het horen van de stem. Beseffend dat ze op een tak stond, en de Pokémon dus waarschijnlijk onder haar stond, vloog of zwoof, keek ze naar beneden. De stem bleek van een Shiny Gardevoir te komen. In tegenstelling tot de Milotic leek het alsof deze Pokémon geen kwaad in de zin had, maar schijn bedroog, had Mistake van haar ouders geleerd. Haar ouders. De Swablu slikte. Oh ja, dat was ook zo. Ze waren nog steeds in het oude gebied, het gebied dat geen Nederlands sprak. Kortom, niet hier. Mistake zuchtte trillerig, en besefde toen pas dat ze nog geen antwoord had gegeven. "I was-" begon ze, maar ze herstelde zich. Kort schraapte ze haar keel, voor zover ze die had. "Ik was bij de rivier aan het uitrusten, maar toen kwam er opeens een Milotic, die mij.. ehm," ging Mistake verder. Ze was het woord kwijt. Something with 'viel'.. aanviel? Aanviel! dacht ze. "Aanviel," legde ze toen weer verder uit. Ze glimlachte vaagjes, voor zover ze dat kon. Ze was blij dat ze het woord nog wist, anders had ze het woord in het Engels moeten zeggen, en misschien kon de Pokémon geen Engels. Mistake vloog nog steeds niet naar beneden, bang dat de Shiny Gardevoir tóch slechte bedoelingen had.

"Ga weg als je leven je lief is!" klonk een krassende en akelige stem. Mistake keek verbaasd, maar ook geschrokken op. Een Noctowl vloog recht op hun af, met uitgestoken klauwen. De Swablu hoefde niet lang na te denken voor ze door had dat deze Noctowl wel degelijk slechte bedoelingen had. Vlug sprong ze opzij, om de klauwen van de Noctowl te ontwijken. Mistake kon maar nog net opmerken dat ze blind was. Maar hoe 'zag' ze hun dan? Ach ja, dat maakte Mistake niet heel veel uit, het was belangrijker om te weten hoe ze de Noctowl weg moesten krijgen. Desnoods zouden ze wegvluchten. ''GA!'' klonk de nu krijsende stem. Wow, ze wou hun echt weg hebben. Misschien was dit gebied wel van haar..! Opeens kwam de Noctowl recht op haar af. Vlug vloog Mistake naar beneden, en landde ze voor de Shiny Gardevoir. Misschien was dit wel een 'mistake', maar het was een snelle manier om ervoor te zorgen dat ze de Noctowl kon ontwijken.

Melodie wachtte geduldig op een antwoord. De kleine Swablu leek even afgeleid te zijn en ze hoorde de vogel een trillerige zucht slaken. Zou ze soms gewond zijn? Bezorgd scande Melodie de Swablu, maar er leek niks mis te zijn. "I was-" begon de Swablu. Meldoie herkende dat het Engels was. Tijdens haar reizen had ze vele talen geleerd en gehoord. "Ik was bij de rivier aan het uitrusten, maar toen kwam er opeens een Milotic, die mij.. ehm," Opnieuw viel de Swablu stil en opnieuw wachtte Melodie. Ze was een erg geduldige pokémon. “Aanviel.” Besloot de pokémon. Melodie glimlachte omhoog. Ze wilde antwoorden, maar plotseling voelde ze iets.

Met een ruk draaide ze zich naar de gedaante die aan kwam vliegen. ''Ga weg als je leven je lief is!'' krijste een Noctowl die met uitgestrekte klauwen op hun af kwam vliegen. Haar toon was kwaadaardig en Melodie begreep meteen dat dit een lid van de Lustro was. De pokémon klapperde verwoed met haar vleugels en sloeg dreigend met haar klauwen. De Gardevoir stond bewegingsloos en keek de Noctowl enkel aan. De pokémon was slechtziend, misschien zelfs blind. Toch scheen de uil prima te zien waar ze heen ging, want ze had het op de Swablu voorzien. De blauwe pokémon fladderde snel naar beneden en landde voor haar. Zonder een moment te twijfelen riep Melodie een schild op. De Protect stond als een bol over hun heen en was enkel te zien wanneer er zonlicht op viel. Met een uitdrukkingsloos gezicht keek Melodie naar de Noctowl. “Verklaar u nader.” Zei ze gebiedend. “Heeft u het recht ons hier de toegang te verbieden?” sprak de Gardevoir beleefd. Van binnen was ze echter bezorgd. Had de Lustro het gebied werkelijk overgenomen?

Helaas vloog de Swablu op en landde Lunaria met haar scherpe klauwen op de tak. De Swablu ging naast de Gardevoir zitten. Hiermee was het voor Lunaria duidelijk dat ze bij elkaar hoorden, en aangezien Lunaria geen van hen als Lustro lid herkende moesten het wel twee 'goedzakjes' zijn. ''Verklaar u nader,'' klonk een stem. Lunaria verwachtte dat dit de stem van de Gardevoir was. ''Heeft u het recht ons hier de toegang te verbieden?'' Lunaria rolde met haar ogen. Deze twee waren blijkbaar nieuw, want ze wisten niks van het overnemen. Ze richtte haar furieuze blik op de Gardevoir. ''Dit gebied is nu van de Lustro,'' sprak ze kil. Vroeger zou ze altijd kalm en emotieloos zijn geweest, maar nu had ze daar geen zin in. Zíj had dit gebied samen met Poison overgenomen, en ze zou het niet zo snel weer opgeven. ''Iedereen die geen lid van de Lustro is zal of weg moeten blijven of sterven.'' Lunaria's uitdrukking was kil. Ze leek een beetje vals te glimlachen, maar dat was praktisch onmogelijk door haar solide snavel. Ze richtte haar blinde ogen op de Swablu. Ze 'keek' naar hem, al zag ze maar een vaag schijnsel. De laatste tijd gebuikte ze het bijna full time waardoor de schijnsels duidelijker leken te worden. Misschien was dat ook wel zo, omdat ze haar kracht 'trainde'. Dan zou ze binnenkort misschien kleuren zien..? Nee, dat was vrij onmogelijk. Ook dingen zo ver weg als de maan zou ze waarschijnlijk nooit meer zien. Maar, wat ze zag was beter dan niets. Voor zover ze wist was zij de enige die deze kracht gebruikte. Ze klikte even met haar scherpe snavel en ging er met haar tong langs, terwijl ze haar ogen tot spleetjes vormde. ''Dus nu wegwezen of ik scheur jullie aan stukken.'' Haar stem was nog steeds kil, maar nu ook overduidelijk dreigend. Ze tilde haar kop op zodat haar ogen nu naar de Gardevoir gericht waren. Als deze twee niet weg zouden gaan zou ze aanvallen, en als het nodig was versterking regelen.

Eenmaal bij de Shiny Gardevoir geland, maakte deze een Protect, maar deze was niet goed te zien. Mistake zuchtte. Ze was al blij dat de Gardevoir haar niet had aangevallen, ook al kon dat nog gebeuren. "Verklaar u nader. Heeft u het recht ons hier de toegang te verbieden?" klonk de beleefde stem van de Gardevoir. Mistake keek echter niet vreemd op bij het horen van de woorden, al vond ze het wel apart dat de Gardevoir niet bang was. Maar misschien probeerde ze haar angsten te verbergen, of ze kende de Noctowl. Mistake wendde haar blik naar de Noctowl, die begon te spreken.

''Dit gebied is nu van de Lustro,'' klonk haar kille stem. Mistake wou vragen wat de Lustro was, maar al snel ging de Noctowl weer verder. ''Iedereen die geen lid van de Lustro is, zal of weg moeten blijven, of sterven,'' ging ze verder, met een kille uitdrukking. Mistake kreeg een gevoel dat de Lustro een slechte groep was, maar het kon ook een goede groep zijn, die erg op zijn territorium was gesteld. De Swablu merkte dat de Noctowl naar haar keek, al had ze gezien dat deze blind was. Ze vroeg zich af hoe de Noctowl toch wist waar ze was. Ach ja, daar had ze waarschijnlijk een of ander trucje voor bedacht, ofzo. Een klikje kwam van de Noctowl vandaan, en ze ging even met haar tong langs haar snavel. Mistake zag dat ze haar ogen samen leek te knijpen, tot spleetjes.

''Dus nu wegwezen, of ik scheur jullie aan stukken,'' klonk de Noctowl's nog altijd kille, maar ook dreigende stem. De Pokémon wendde haar blik naar de Gardevoir. Mistake kon het niet laten om iets te zeggen. "Maar.. wat is de Lustro? And..and.. why, ik bedoel, waarom mogen we hier niet zijn? Want, stel dat we bij de Lustro wouden komen. Stuurt u dan ons zomaar weg? Doet u dat ook bij anderen die bij de Lustro willen?" vroeg ze, duidelijk makend dat Nederlands niet haar moedertaal was. Maar hopelijk zou de Noctowl haar vragen normaal beantwoorden, al kreeg ze daar grote twijfels over..

(Ofzo x))

De Noctowl richtte haar kille, blinde blik op haar. Onbewogen hoorde melodie haar aan. ''Dit gebied is nu van de Lustro,'' kraste de uil. ''Iedereen die geen lid van de Lustro is zal of weg moeten blijven of sterven.'' Haar stem was furieus, een teken dat ze zichzelf niet in de hand had. Melodie staarde de Noctowl uitdrukkingsloos aan. Het was dus waar. De rivier, overgenomen. Ze zag hoe de pokémon naar de Swablu voor haar keek alsof het een lekker hapje was en onwillekeurig versterkte ze haar schild. ''Dus nu wegwezen of ik scheur jullie aan stukken.'' De dreiging in haar stem was onmiskenbaar, maar ontlokte Melodie een glimlachje. Ze keek recht in de witte ogen van de uil om te laten blijken dat ze niet onder de indruk was van het dreigement. "Maar.. wat is de Lustro?” Lichtelijk verbaasd keek Melodie naar beneden en zag hoe de Swablu worstelde met haar woorden. “And..and.. why, ik bedoel, waarom mogen we hier niet zijn? Want, stel dat we bij de Lustro wouden komen. Stuurt u dan ons zomaar weg? Doet u dat ook bij anderen die bij de Lustro willen?" Melodie lachte even. “De Lustro is een duistere organisatie die de macht in pokerpg willen overnemen en het land willen regeren door middel van onderdrukking en moord. Ik kan je van harte aanraden je niet aan te sluiten bij deze groep.” Melodie keek naar de Noctowl. “En waarschijnlijk zouden ze je toch niet toelaten en zou je eindigen als lekker hapje voor onze gevederde vriend hier, nietwaar?” vroeg ze beleefd terwijl ze spottend lachte.

'Maar.. wat is de Lustro? And..and.. why, ik bedoel, waarom mogen we hier niet zijn? Want, stel dat we bij de Lustro wouden komen. Stuurt u dan ons zomaar weg? Doet u dat ook bij anderen die bij de Lustro willen?'' vroeg de Swablu. Lunaria rolde met haar ogen. Ze wilde net haar snavel opendoen om iets te zeggen toen de Gardevoir antwoord gaf. ''De Lustro is een duistere organisatie die de macht in pokerpg willen overnemen en het land willen regeren door middel van onderdrukking en moord. Ik kan je van harte aanraden je niet aan te sluiten bij deze groep. En waarschijnlijk zouden ze je toch niet toelaten en zou je eindigen als lekker hapje voor onze gevederde vriend hier, nietwaar?'' Het spottende lachje wat volgde stond Lunaria niet aan. Opnieuw zuchtte Lunaria. Ze besloot het anders aan te pakken. Iets om de Gardevoir voelde als een beschermend schild. Afijn, daarom was ze dus zo kalm. Alsof de Gardevoir niks had uitgelegd begon Lunaria te spreken. ''Lustro is een krachtige groep die het niet eens is met de manier waarop PokéRPG wordt geregeerd. De grote 'beschermer' was te zwak. Wij weten dat het hier veel beter te regeren is, en laten niemand in de weg staan. iedereen die dat wel doet zal helaas niet lang leven.'' Kaar stem klonk bijzonder kalm terwijl ze het uitlegde. Stukken kalmer dan zonet. ''Pokémon die lid worden van de Lustro moeten een roep luiden naar de leider. Of beter gezegd, leidster. Geen van jullie heeft geroepen, dus neem ik aan dat jullie niet bij de Lustro willen.'' Ze sloot haar ogen. Even nam ze de rust om niet te kijken, maar de duisternis was ze niet gewend. Hierom besloot ze toch al snel weer haar krachten te gebruiken. ''Geloof me; als jullie nú niet gedood worden, zullen jullie sowieso voor altijd achtervolgd worden door onze krijgers. En dat beschermende schild van je werkt niet altijd.'' Nu was het Lunaria die spottend lachte. Hadden ze maar niet in Lustro gebied moeten komen.

De Gardevoir lachte kort, wat de aandacht trok van Mistake. "De Lustro is een duistere organisatie die de macht in pokerpg willen overnemen en het land willen regeren door middel van onderdrukking en moord. Ik kan je van harte aanraden je niet aan te sluiten bij deze groep," legde de Gardevoir uit. "Maar ik heb ook niet gezegd dat ik bij de Lustro wou!" protesteerde de Swablu. Grom, nu dacht de Gardevoir dat ze bij de Lustro wou. Geweldig. "En waarschijnlijk zouden ze je toch niet toelaten en zou je eindigen als lekker hapje voor onze gevederde vriend hier, nietwaar?" ging de Gardevoir verder, waarna ze spottend begon te lachen. Mistake snoof. Oke, het was dus een 'mistake' om die dingen te vragen. Opeens zuchtte de Noctowl, waarna ze begon te spreken.

''Lustro is een krachtige groep die het niet eens is met de manier waarop PokéRPG wordt geregeerd. De grote 'beschermer' was te zwak. Wij weten dat het hier veel beter te regeren is, en laten niemand in de weg staan. Iedereen die dat wel doet zal helaas niet lang leven,'' begon ze, bijzonder kalm. Dat verbaasde Mistake, maar lang kon ze daar niet over nadenken. ''Pokémon die lid worden van de Lustro moeten een roep luiden naar de leider. Of beter gezegd, leidster. Geen van jullie heeft geroepen, dus neem ik aan dat jullie niet bij de Lustro willen,'' ging de Noctowl verder. Mistake wou iets zeggen, maar ze vond dat ze dat beter niet kon vragen. De Noctowl sloot haar ogen, en ging verder. ''Geloof me; als jullie nú niet gedood worden, zullen jullie sowieso voor altijd achtervolgd worden door onze krijgers. En dat beschermende schild van je werkt niet altijd,'' sprak ze ten slotte, waarna ze spottend begon te lachen. Mistake snoof weer. Het liefste wou ze wegvliegen, maar dan zou ze waarschijnlijk gepakt worden door Lunaria. En dat wou ze niet. Het was de eerste keer dat ze in PokéRPG was, en ze wou niet vluchten uit het gebied door deze gebeurtenis, of worden gedood. "Sorry Noctowl, ik wist niet dat dit het.. ehm," begon Mistake, maar al snel vergat ze een woord. Niet weer..! "Territory..? Laat maar, even overnieuw. Sorry Noctowl, ik wist niet dat dit het territory van Lustro was," ging Mistake verder. Hopelijk zou de Noctowl het hun vergeven, en konden ze zo sneller weg. Maar dat was iets waar de Swablu over twijfelde..

De Noctowl leek het nodig te vinden om de Lustro op haar manier uit te leggen. Melodie zweeg belefd en staarde de Noctowl ondoorgrondelijk aan. Nee, ze wilden niet bij de Lustro en ze was lichtelijk verbaasd over de hoeveelheid informatie die de Noctowl vrij gaf. Zou het geen potentiële leden afschrikken, door zo koel op te merken dan tegenstanders werden gedood? Of afgeslacht, eigenlijk. ''Geloof me; als jullie nú niet gedood worden, zullen jullie sowieso voor altijd achtervolgd worden door onze krijgers. En dat beschermende schild van je werkt niet altijd.'' De pokémon lachte spottend, maar Melodie glimlachte enkel liefjes. Nee, niet altijd, maar doormiddel van trainingen had ze ervoor gezorgt dat ze het schild zeker 4 keer op kon roepen zonder hapering en na twee tussenaanvallen kon ze het opnieuw oproepen. Dat was voor haar goed genoeg. Bovendien kon ze zich nog teleporteren. "Sorry Noctowl, ik wist niet dat dit het.. ehm," begon de Swblu aan haar voeten, maar ze haperde. Melodie was geduldig, ze had het buitenlandse accent allang opgemerkt. Ze wist echter niet hoeveel geduld de Noctowl nog had. "Territory..? Laat maar, even overnieuw. Sorry Noctowl, ik wist niet dat dit het territory van Lustro was," besloot de pokémon. Melodie zuchtte even. “Laat ons gewoon gaan, we hebben niemand kwaad gedaan.” Ze bestudeerde de vogel en vervolgde: “Maar als dat een te grote blamage op reputatie zou zijn wil ik ons ook best weg Teleporteren en kan jij fijn verslag doen over het geweldige gevecht dat je hebt geleverd.” Zei Melodie spottend.

-Sorry voor de überlate post!-