Riolu zei tegen Silverbreeze dat hij rustig moest blijven, maar Silverbreeze negeerde dit. Hij was misschien wat eerder geďrriteerd en agressiever dan Dustfire ja. Maar hier kon hij echt niets aan doen. Zo zat hij nou eenmaal in elkaar. Misschien was Dustfire daarom wel een betere beschermer dan hem. Wie haar ook tegensprak, wat er ook gebeurde, in alle situaties zou Dustfire rustiger blijven dan Silverbreeze was. Silverbreeze snoof, en luisterde naar het verhaal dat Riolu te vertellen had. "We moeten inderdaad iets verzinnen voor Dustfire, desnoods zorg ik voor haar als er čcht geen andere oplossing is." er kwam een zucht uit zijn mond, waarmee hij liet blijken dat hij dit jammer zou gaan vinden. Silverbreeze dacht na. Ze vonden wel iets. Er waren genoeg Pokémon aan de goede zijde die niet meegingen, en het Suerte gebied was voorlopig veilig genoeg. "Een plan is er zeker nodig. Degene die de natuurrampen veroorzaakt is erg krachtig en misschien niet alleen. We weten niet met wie we te maken hebben of wat zijn/haar bedoelingen zijn. Daarom is het belangrijk dat we eerst naar aanwijzingen zoeken. Aanwijzingen die ons kunnen helpen. Sporen bijvoorbeeld. Of.. informatie van Pokémon, Pokémon die hier misschien meer vanaf weten." silverbreeze snoof. Logisch, allemaal logisch, dat hadden ze allemaal vast allang in hun hoofd. Maar sporen vinden zou niet lastig worden, gezien de verwoesting die het achterliet. Force stelde voor om op te splitsen. Silverbreeze knikte. ''Opsplitsen is een optie. Op die manier vinden we het makkelijker. Maar,..'' hij nam even een nieuwe hap lucht, keek de Pokémon strak aan en ging toen weer verder met zijn gezeik gespreek. ''Dit is ook gevaarlijker. Daarom vraag ik , als jullie in een kleine groep weg zijn, om meteen terug te komen wanneer je iets ziet. Roep de anderen dan ook, en dan moeten we er samen heen. Ik wil niet dat er iemand gewond raakt...''
