Een nieuwe,onbekende pokemon stapte een gebied binnen en opende zijn ogen. Het was Douza, een electrike dat nu op zich zelf was. Hij wist dat er hier veel pokemons waren ,maar hij nam het risico om het gebied te benaderen. Een paar pidgeys vlogen op en landde in een boomtak hoog boven zijn hoofd. "Tja.."antwoordde hij onzeker en stapte verder terwijl de pidgeys hem bleven achtervolgen. Na een tijdje opende hij zijn bek en wou hij wat gaan zeggen maar toen waren ze plotseling weer verdwenen. Zijn ogen stonden even wijd open maar keerde weer terug naar normaal. Volgens hem waren er teveel pokemon hier om echt te leren kennen ,want hij was een solitair type die niet zoveel sprak maar wel een goed hart had. Hij hield ook niet echt van contact met andere pokemon alleen als hij tegenover enkel 1 pokemon stond.
"Hallo?"zei hij en hoorde zijn stem weerkalmen door de Timerise Forest. Hij zuchtte diep en staarde naar de grond. Hij voelde zich moe en vermoeid dus stopte hij met lopen. Hij ging vervolgens rustig liggen totdat hij iets hoorde wat natuurlijk een stem van een pokemon moest zijn.

De Swablu vloog rustig tussen de bomen. Ze zag er dan wel rustig uit, ze was nog steeds bang. Bang dat de Noctowl weer zou komen, of in ieder geval iemand van de Lustro. De Swablu, Mistake, rilde even bij de gedachte. Straks zou ze nog aangevallen worden door zo'n Pokémon, en wat moest ze dan doen? Vluchten? Terugaanvallen? Door vluchten zou ze nooit van de Pokémon af komen, maar voor terugaanvallen was ze niet sterk genoeg. Ook zou ze vast de hele groep achter haar aan krijgen, als het een Lustro-lid was dan. Mistake was zo diep in gedachten verzonken, dat ze niet meer oplette. Ze vloog recht tegen een boom aan, waarna ze naar beneden viel. Kreunend kwam ze overeind, terwijl ze zichzelf met haar zachte vleugels afveegde. Haar vleugels maakte ze niet schoon, dat zou ze later wel doen.

Toen de Swablu weer in de lucht vloog, hoorde ze een geluid dat ze herkende als: "Hallo?" Verbaasd keek ze rond, maar daarbij bewoog ze haar ogen. Als ze met haar hele kop zou bewegen, zou ze van richting veranderen, en dat was niet de bedoeling. Mistake grinnikte, en vloog richting de bron van het geluid. Dit bleek een Elektrike te zijn. Ze landde zachtjes op een tak, die niet erg hoog van de grond was, maar wel hoog genoeg zodat de Elektrike niet bij haar zou kunnen komen. Stel dat het een gemene Pokémon was, dan was ze in ieder geval veilig. Behalve als de Elektrike kon klimmen, of een van zijn aanvallen gebruikte, maar dan zou de Swablu wegvliegen. Ze glimlachte zachtjes. "Hello," begroette ze de Elektrike met een redelijk vrolijk klinkende stem. Ze keek inschattend naar de Pokémon, maar kon er niet zo snel achter komen of de Elektrike vriendelijk of niet was. Dan was het maar afwachten..

Douza keek op van de Zwablu die hem begroette. Hij glimlachtte toen de stem vriendelijk klonk. Nu voelde hij zich iets meer op zijn gemak hier. "Ik ben Douza"zei hij en zette wat stapjes achteruit,niet van angst maar als teken van respect en zodat Mistake kon landen. Hij keek afwachtend naar de boomtoppen en kwispelde lichtjes van opwinding. Zijn humeur was gelijk al veranderd maar als een andere pokemon eraan kwam ,dan was zijn oude humeur weer terug.

"Hoe heet dit gebied?"vroeg hij op een vriendelijke toon,omdat hij als nieuweling geen problemen wou krijgen. Hij stapte weer eens achteruit maar dat was waarschijnlijk door zijn onzekerheid. Hij glimlachtte wat maar werd afgeleid door een blaadje dat van een boom viel. Hij blies het blaadje weg ,naar voren. En hij haalde uit met zijn poot naar het blaadje waardoor het in stukken lag. "Waarom vallen de blaadjes nu al van de bomen?Het is toch lente"vroeg hij zich af en zei het per ongeluk ook hardop.

De Elektrike nam een paar stappen achteruit. Was dat om haar veilig te laten voelen? Ach ja, ze kon nog altijd weer opstijgen. Ze fladderde even met haar vleugeltjes en sprong van de tak af. Ze landde daardoor rustig op de grond. Mistake glimlachte even, waarna ze haar vleugeltjes weer invouwde. Be nice.. dacht ze. Haar glimlach werd wat minder, maar alsnog was er een glimlachje te zien. Voor zover een Swablu dan kon glimlachen. "Ik ben Douza," sprak de Elektrike. Leuke naam. Tenminste, leuker dan haar eigen naam. Mistake. "I am-" begon ze, maar kuchte even. Zo herstelde ze zich. "Sorry, ik ben Mistake," ging ze weer verder. Waarom sprak ze de hele tijd Engels? Kon ze dan niet één keer een goed lopende Nederlandse zin maken? De Swablu merkte dat de Elektrike zachtjes kwispelde, maar daar zei ze niks van, dat vond ze onnodig.

"Hoe heet dit gebied?" vroeg Douza. Goede vraag. Mistake wist het zelf niet zeker, zijzelf was ook nieuw. Ze dacht kort na, maar opeens herinnerde ze zich de naam van het bos weer. "Timerise Forest," antwoordde ze rustig. Ze vouwde haar vleugels even uit en schudde ermee, waarna ze deze weer invouwde. "Dus," begon ze haar zin, waarvan ze hoopte dat het een goed lopende zin zou worden, "ben je nieuw in dit gebied? Zo ja, welcome, ook al ben ik hier ook niet zo lang." Ze gromde zachtjes om haar foutje. "Welkom, bedoel ik," verbeterde ze zichzelf. Ach ja, haar eerste zin klopte in ieder geval. Ze keek nieuwsgierig naar de Elektrike. Ze vroeg zich van alles af, maar besloot om niet alles te vragen. Stel dat Douza nieuw was, dan zou zij misschien wel de eerste Pokémon zijn waarmee hij sprak. Het was niet zo leuk als de Pokémon waarmee je praat dan meteen met allemaal vragen aan kwam zetten..

"Leuke naam,Mistake"zei Douza en glimlachtte nogmaals. Hij hoorde haar zachtjes grommen om haar taal fout. "Fouten maakt iedereen wel eens"zei hij en lachtte erbij om het niet zo erg te laten klinken. "Misschien kunnen we samen dit gebied verkennen,nu we allebij toch nieuw zijn"zei hij maar wat serieuzer al hoewel een klein glimlachje te zien was op zijn gezicht. "Ik zal misschien wat meer over mezelf vertellen. Ik ben hier ,omdat ik zelfstandiger wilt worden en ik ook nog meer vrienden zou willen hebben" zei hij en dat laatste zei hij met een grinnikje.

Opeens viel er weer een blad naar beneden op zijn kop en bewoog hij zijn kop naar achteren waardoor het blaadje naast zijn staart terecht kwam. Hij greep het blaadje en zag dat het nog volledig groen was. "Hhmmm..."zei hij nadenkend met het blaadje in zijn bek. Na een poosje liet hij het blaadje los en liet het wegwaaien door de wind ,maar vreemdgenoeg was het windstil. Dus bleef het blaadje voor zijn kop liggen. "Wat is er aan de hand?"dacht hij en keek om zich heen. Missschien wist de Zwablu wel wat hij raar aan vond maar misschien ook weer niet.

"Leuke naam, Mistake," sprak Douza glimlachend, dit tot verbazing van Mistake. Ze vond haar eigen naam niet zo mooi, maar had geen zin om haar naam te veranderen. Ze zou dan erg moeten wennen aan haar nieuwe naam, en waarschijnlijk zou iedereen haar na verloop van tijd weer 'Mistake' noemen. Geen goed idee dus. Ze keek op toen ze Douza weer hoorde spreken. "Fouten maakt iedereen weleens," sprak hij lachend. "Ik meer dan normaal. Nederlands is niet mijn.. ehm.. moedertaal," reageerde ze, opvallend rustig, iets wat ze eerst niet was. Maar ja, het zou ook wel. "Misschien kunnen we samen dit gebied verkennen, nu we allebei toch nieuw zijn," klonk het. Mistake glimlachte, voor zover ze dat kon. "Dat is ook wel een goed idee, en misschien leren we elkaar beter kennen op die manier. Ofzo," reageerde de Swablu grijnzend. Ze dacht even na, maar knikte vervolgens. Ja, volgens haar was die zin wel goed.

"Ik zal misschien wat meer over mezelf vertellen. Ik ben hier, omdat ik zelfstandiger wilt worden en ik ook nog meer vrienden zou willen hebben," sprak de Elektrike, waarbij hij het laatste zinnetje met een grinnikje uitsprak. Mistake knikte. Hij wou dus zelfstandiger worden, en meer vrienden hebben? Aha. "Zoals je.. ehm.. waarschijnlijk al wel kan raden, ik kom uit een gebied waar ze geen Nederlands praten. Daar kwamen ook steeds meer mensen, en door de mens en hun Pokémon heb ik Nederlands geleerd. Door de mens heb ik ook mijn naam gekregen. Maar ik vond dat er teveel mensen in het gebied kwamen, en ik had gehoord dat er hier geen mensen leefden, dus ik vloog hiernaartoe. Ik had alleen een ontmoeting met de Lustro, en geloof me, dat wil je liever niet," legde de Swablu uit. Ze ademde even diep in en uit. "De Lustro is een slechte groep, by the way," legde ze even snel uit. Ze hoopte dat dat genoeg was voor Douza om te begrijpen dat hij de Lustro beter kon ontwijken.

Er viel een blad naar beneden. Mistake vroeg zich af hoe dat kon, het was nog niet eens zomer, laat staan herfst. Misschien was het een Aipom die aan wat bladeren zat te trekken? Ja, dat zou het wel zijn. Het blaadje viel niet op de grond, maar belandde op de kop van Douza. Deze tilde zijn kop naar achteren, zodat het blaadje op de grond viel. De Elektrike pakte het blaadje, en waarschijnlijk zag hij toen pas was Mistake allang had opgemerkt; het blaadje was groen. Na een tijdje liet Douza het blaadje los, maar deze viel bijna recht naar beneden, door zijn gewicht en de wrijving ging hij een beetje van plaats veranderen. Mistake keek schuin naar het blaadje. "Windstill, silence before the storm," mompelde ze, waarna ze de Elektrike aankeek. Het was wel luid en duidelijk genoeg geweest voor hem om het te horen. Of hij het begreep, was een andere vraag.

"Windstill,silence before the storm"zei Mistake en die zin bleef door zijn kop gaan. "Ik ben het met je eens"zei hij en keek weer eens naar boven,waarbij de blauwe kleur van de lucht vervormde naar donkergrijs"We moeten gaan". Hij keek even kort naar de vleugels van haar en zei"Kijk uit!In de lucht is het gevaarlijker". Hij zocht vlug iets en zag een holle boomstam die niet zo groot was maar wel redelijk licht was. Hij duwde de boomstam richting een steile heuvel en ging erop zitten.

Een regendruppel raakte zijn snuit waardoor hij besloot om te gaan. Hij duwde zijn gewicht naar voren en de boomstam rolde de steile heuvel af terwijl hij hevig met zijn poten moest rennen om er niet van af te vallen. Kort keek hij om zich heen en merkte hij Mistake helaas niet op. Een zucht weerklonk waarna een bliksem hem raakte bij zijn poot waardoor hij zijn evenwicht verloor en van de boomstam afviel en doorrolde van de heuvel totdat hij tegen een steen op botste.


Een stilte weerklonk en hij ademde even zwaar door de schok. Zijn rechterpoot was gewond en bloedde momenteel redelijk hevig. Hij was nog bij bewustzijn en zei"Help!".

(Moet gaan,morgen terug)

"Ik ben het met je eens," sprak Douza. Mistake keek hem een beetje schuin aan. Maar.. als hij Engels verstond, dan kon ze ook gewoon Engels praten! De Elektrike keek naar de lucht, en Mistake volgde zijn voorbeeld. De helderblauwe kleur van de lucht ging weg, om plaats te maken voor de grijze onweerswolken. Ze wendde haar blik weer naar Douza. "We moeten gaan," sprak deze. Ja, dat had ze nog niet door. Opeens begon de Elektrike weer te spreken. "Kijk uit! In de lucht is het gevaarlijker!" Mistake glimlachte. "Ik zal laag vliegen. Als dat echt niet wil, zal ik dat zelfs niet doen," probeerde ze Douza gerust te stellen. Deze had een holle boomstam gevonden, die hij naar een steile helling duwde, waarna hij erop ging zitten. "Oh no," mompelde Mistake, die dat geen goed idee vond. Ze spreidde haar wolkvormige vleugels, waarna ze op Douza af vloog. Zoals ze had beloofd, bleef ze dichtbij de grond. Opeens begon de boomstam te rollen, Douza rende op deze boomstam, zodat hij er niet af zou vallen. Mistake sloot geschrokken haar ogen toen ze een flits zag. Ze hoorde wat geluiden die haar verontrustten, omdat het niet de donder was. Ze slikte toen ze een stilte hoorde. "Douza!" riep Mistake, waarna de Swablu verder vloog over de helling.

"Help!" klonk het. De Swablu wist nu zeker dat er iets aan de hand was. Ze bewoog hevig met haar vleugels, om sneller vooruit te komen. Intussen bleef de regen op haar vallen, maar door haar snelheid voelde ze de regen niet, alleen bij haar ogen. Ze wou deze sluiten, maar de kans dat ze dan ergens tegenaan zou botsen was dan groot. Ze merkte een groene Pokémon op bij een steen, die sterk op een Elektrike leek. Mistake herkende deze meteen. "Douza!" riep ze, waarna ze op de Elektrike af vloog. Na een tijdje landde ze bij Douza en keek ze hem bezorgd, maar ook geschrokken, aan. Zijn ademhaling klonk zwaar, maar dat was niet het enige. Mistake keek naar de rechterpoot van Douza, die hevig bloedde. Ze slikte, waarna ze met haar vleugel rondom de wond ging. Zo probeerde ze het bloed weg te halen, maar de wond stopte niet met bloeden. "Dit gaat prikken, I think," sprak de Swablu, waarna ze haar vleugel op de wond legde. Haar vleugel nam het bloed op, en kleurde daardoor een beetje rood. Ze concentreerde zich, waarna ze een oude move van haar probeerde: Heal Bell. Een paar groenkleurige golven kwamen van haar vandaan. Het was niet veel, maar toch. Mistake hoopte dat haar aanval raak was, want dan zou Douza een beetje genezen zijn..

De stem van Mistake stelde hem gerust waardoor zijn hart wat rustiger ging. Het gevolg ervan was dat hij beter kon concentreren en dat zijn wond minder snel bloedde,maar het scheelde niet veel. Opeenbs voelde hij de vleugels van haar op zijn gewonde poot rustten,gevolgd door een paar watergolven die hem raakte ,omdat hij niet het kon ontwijken. Vlug daarna voelde hij zich wat beter en gaf zijn lichaam een rare blauwe gloed die weer verdween. Zijn wond was bijna genezen.

Toen pas opende hij zijn ogen en probeerde hij op te staan ,maar was nog net te zwak. "Thank you"zei hij ,omdat hij zijn dankbaarheid in Mistake's moedertaal wou duidelijk laten maken. Een klein glimlachje was er op zijn gezicht te zien ,maar de storm was nog niet voorbij. Het begon nu opeens hard te waaien en te hagelen. Hij kroop wat dichter naar de boom toe waar het best wel droog was,maar de grond begon nat aan te voelen. "Ken jij een schuilplek?"vroeg hij en hield 1 oog half dicht ,omdat hij net hagel in zijn linkeroog kreeg.

De Electrike probeerde om op te staan, nadat hij zijn ogen had geopend. Dit lukte niet. "Thank you," sprak Douza, waarna hij een kleine glimlach op zijn gezicht toverde. Mistake glimlachte ook. "You're welcome," sprak ze, waarna ze haar vleugel weer van de wond van de Electrike af haalde. Haar wolkachtige vleugel was roze gekleurd door het bloed wat deze opgenomen had. Blegh.. ze moest maar zometeen even naar een meertje of een plas water toe gaan, daar kon ze dan haar vleugel schoonmaken. Maar eerst moest ze Douza helpen, dat was wel zo aardig. Vooral omdat hij een ongeluk had gehad. De Electrike kroop naar een boom toe, maar zelfs daar begon de grond wat natter aan te voelen. Dat wist Mistake doordat ze achter Douza aan was gegaan. Haar pootjes zakten een beetje door het natte zand. "Ken jij een schuilplek?" vroeg Douza ineens. Mistake keek hem nadenkend aan. "Schuilplek," mompelde ze, nadenkend over wat dat woord nog maar betekende. Opeens wist ze het weer. "Oh, bedoel je 'Shelter'? Want ja, ik heb wel een 'schuilplek' gezien," begon Mistake, waarna ze in een richting keek. "Het is daar verderop. Ik weet alleen niet zeker of je daar kan komen, want je bent.. ehm," ging ze verder. Ze dacht even na over wat het woord nog maar was. "Gewoond," sprak ze op een vreemde manier uit, maar ze dacht wel dat Douza het zou verstaan.

De storm werd intussen steeds harder. Het begon steeds harder te waaien, en door de wind viel Mistake bijna om. Ze kon nog maar net houvast vinden aan de natte aarde. De grond begon zachtjes te trillen, en dit werd steeds harder. Mistake herkende dit als een aardbeving. Ze begon heftig met haar vleugels te bewegen, wat ervoor zorgde dat ze opsteeg. Ze keek naar Douza. Deze zou waarschijnlijk wel moeite hebben met de aardbeving. Zou ze hem helpen..? Hij kon niet vliegen om de aardbeving te ontwijken, en hij was gewond. Hmm.. Ze vloog op Douza af, waarna ze hen vastgreep met haar kleine pootjes. Ze begon hevig met haar vleugels te bewegen, in de hoop de Electrike zo op te tillen. Dit lukte net niet. Mistake zuchtte kort. Ze voelde dat de grond opeens stopte met trillen, aangezien ze bovenop Douza stond. Dit besefde ze later pas, en dus sprong ze ook later van hem af. "Sorry," mompelde Mistake kort, "are you okay?" vroeg ze er vlug achteraan, toen ze van de Electrike af gesprongen was. Ze hoopte dat ze Douza geen pijn had gedaan met haar actie, terwijl ze het goed bedoeld had..

(Omg, ik moet eraan wennen dat het Electrike is, en niet Elektrike.. O_o)

"Het geeft niet"zei Douza toen ze haar excuses aanbood. De aardbeving was gestopt even als de storm. Hij begon zachtjes te grommen,niet naar Mistake maar om het algemeen maar er was nog iets wat de bliksem had gedaan. Niet alleen een wond maar zijn elektrische krachten werkten voorlopig niet ,want als een elektrische pokemon werd geraakt door een bliksem wordt hij of sterker of zijn krachten zijn uitgeschakeld.

Hij begon zijn wond te likken en de zon begon te schijnen. Hij zuchtte diep en slaakte een kreet toen de zon op zijn wond scheen. Het prikte zeer maar na een pooosje stond hij op en hief hij zijn rechterpoot,die gewond was. Voorlopig zou hij die poot niet gebruiken. Hij probeerde nu met de zon erbij de voordelen van deze moment te zien en het waren er wel een paar. De bomen waren hier vol met sappige appels en hij had een nieuwe vriendin om deze gebied te ontdekken. Ze konden van boven en beneden het gebied ontdekken,want hij kon snel sprinten en ook Graaf aanval toepassen en Mistake kon vliegen.

Opeens zag hij in de verte wat wilde Aipom die naar de boom gingen waar hun onder zaten en wat appels stalen. Ze pakte niet een paar maar eigenlijk gewoon alles. Douza begon hevig te grommen en wist dat hij geen elektrische aanvallen kon maar wel normale aanvallen. Hij deed een Bijt aanval op de Aipoms maar die ontweken het simpelweg en deden vervolgens Focus Slag die Douza raakte. Hij kwam redelijk hard op de grond en was wat trager door zijn wond. Hij deed een Snelle aanval en allemaal kleine goude sterretje vlogen zijn bek uit en raakte een paar Aipoms waarna hij Dubbelteam deed en naar Mistake keek en knikte. Zou ze hem mee helpen?.

(Aaaaah! Ik kon dus écht niks verzinnen, srry, ik was heel inspiratieloos )

"Het geeft niet," klonk het. Mistake knikte, maar keek de Electrike verbaasd aan toen hij begon te grommen. Toen pas besefde ze zich dat Electrike elektrische Pokémon waren. Het onweerde daarnet, dus misschien was hij wel geraakt door de bliksem! Vaak kregen zulke Pokémon energie, maar Mistake kende een Pokémon waarvan de elektrische krachten helemaal verdwenen waren nadat hij werd geraakt door het onweer. Zou dat bij Douza ook zijn gebeurd? De zon begon te schijnen. Mistake was hier wel blij mee, maar Douza blijkbaar niet. Deze slaakte een kreet, waarschijnlijk doordat de warme zonnestralen op zijn wond begonnen te schijnen. Er was verder niks pijnlijks in de buurt van Douza, behalve dat er een appel bovenop hem kon vallen. Maar heel pijnlijk was dat nou ook weer niet, vond Mistake dan. Ze zuchtte, en steeg op, waarna ze een appel uit de boom plukte. Ze voelde weerstand, en trok harder. Uiteindelijk verdween de weerstand, maar Mistake trok heel hard aan de appel. Ze knalde dus hard op de grond, om vervolgens uitgelachen te worden door een Aipom. Deze sprong op de grond, en pakte de appel simpel af met zijn staart, waarna hij van de appel begon te eten. Mistake krabbelde overeind, en gromde, ook al leek het niet echt op grommen. Ze keek de Aipom strak aan. "Je weet dat dat eigenlijk mijn appel is..?" bromde de Swablu, maar de Aipom keek haar enkel grijnzend aan. Hij stopte de appel in zijn mond, waarna hij richting een groepje Aipom rende. Douza was met deze in gevecht. Ze zag dat de Electrike een aanval deed, maar ze keek er niet zo goed naar, dus ze wist niet zeker welke aanval het was. Opeens verschenen er meerdere Electrikes. Mistake herkende dit als een Double Team. Ze grijnsde even, waarna zij haar Fury Attack deed, terwijl ze langs de Aipom vloog. Zo werd iedereen geraakt. Vervolgens keek ze naar Douza. Hoe moest ze duidelijk maken dat hij zijn oren dicht moest doen, zonder dat de Aipom dat ook zouden doen..? "Douza!" riep Mistake, waarna ze haar vleugels naar de plekken bracht waar haar oren zouden moeten zitten. Ze viel daardoor naar beneden, dus Mistake boog haar vleugels weer normaal. Ze fladderde weer omhoog en deed haar Sing op de Aipomgroep. Deze hadden de aanval niet zien aankomen, dus werden ze geraakt door de aanval. Ze vielen langzaamaan op de grond en uiteindelijk sliep iedereen, op Mistake en hopelijk Douza ook na. Mistake landde weer, rondkijkend naar de Electrike. Welke zou de echte Douza zijn..?

Douza bedankte Mistake door te kwispelen en maakte een plotselinge beweging waardoor de andere nep-electrike's verdwenen. "Ik ben de echte"zei hij en lachtte daarbij. Hij ging vervolgens op zijn achterwerk zitten en keek even om zich heen. Zijn ogen begonnen te glinsteren toen hij de Aipoms zag die zaten te slapen. Hij liep naar de appels die op de grond gevallen waren en nam er een hap aan en gaf een appel aan Mistake.

De zon verdween weer maar niet door een onweerwolk maar door een normale onschuldige witte wolk. Weer nam Douza een hap uit een appel en at er vlug vele op maar liet er evenveel over voor Mistake. Vervolgens liet hij zich op zijn rug vallen en wreef hij met zijn voorpoten over zijn volle buik. "Yum!"zei hij en likte zijn bek af. Hij had een tijd niet veel gegeten toen hij hier aankwam. Hij zag een Caterpie naast zich maar trok er geen aandacht aan totdat de Caterpie Bindschot deed op zijn gezicht. Douza deed een Bijt aanval waardoor de Bindschot om zijn kop in stukken vielen. De Caterpie keek woedend naar zijn vernielde creatie en deed een tackle tegen de voorhoofd van hem. Douza lachtte enkel om de Caterpie maar de Tackle kwam redelijk hard aan waarna hij een Energybal richtte op de pokemon die kort erna uitgeschakeld was.

Douza sloot vervolgens zijn ogen en begon te slapen terwijl hij al die tijd nog op zijn rug lag. Hij gaapte eens verveeld en rustte zijn poten langs zijn lichaam. Hij sliep niet maar rustte en dacht aan de hele reis hierheen.