Langzaam opent Daisy haar ogen. De kleine Eevee kijkt rond, maar heeft geen idee waar ze is. Het laatste wat ze zich herinnerd is dat ze werd aangevallen door een Ursaring. Zijn trainer, een grote blonde man met diepblauwe ogen, probeerde haar te vangen. Door Ursaring's 'Scary Face' schrok ze zo erg dat ze in het beekje naast het bos belandde. Voordat ze bewusteloos raakte kon ze nog net op een grote boomstam klimmen. Toen raakte ze bewusteloos. Toen ze weer wakker werd, was ze hier, op een wildvreemde plek. Ze hoopt snel een andere pokémon te vinden, want ze wou graag weten waar ze in hemelsnaam was beland.

Sorry dat het zo kort is. Ik ben nieuw hier en weet nog niet zo goed wat ik allemaal moet typen. Ben niet zo goed in bedenken maar dat komt denk ik nog wel. Tips zijn welkom

Het was vroeg in de ochtend. Nikki wandelde rustig op het zand. Het was best koud, afentoe kreeg ze de rillingen over haar lichaam. Brrr... Ze had al een poosje gelopen en ze kreeg een beetje honger. Gelukkig had ze wat eten meegenomen. En was geneesbestjes, voor het geval dat. Ze ging zitten op een bankje en pakte een boteram uit haar rugzak. Toen ze net haar eerste happen had genomen, pikte een Wingull zomaar haar boteram uit haar pootjes en vloog ermee weg. Nikki pakte al haar spullen bij elkaar en rende de Wingull achterna. Ondertussen sprong ze in de lucht en deed ze een tackle. "Mis, nog een keertje" zei ze heigend tegen zichzelf. De tweede keer raakte hij wel. "Ja! Raak!" De Wingull schommelde onhandig in de lucht. Maar nog net optijd kon hij zich herstellen. Hij had weer evenwicht en ging nog hoger vliegen! Nikki rende er nog steeds in volle vaart erachterna: "Nou is het mijn beurt!" Laats had ze een andere Ledian ontmoet en die had haar verteld hoe ze haar vleugels moets uitklappen. De Ledian had haar ook de techniek van het vliegen laten zien. Haar vleugels uitklappen was haar wel gelukt maar het vliegen... Nee. Het was haar toen niet gelukt. Maar nu wou ze het probeeren! "Je kan het Nikki" had ze tegen zichzelf gezegd. Ze klapte haar vleugels uit en ze kwam langzaam van de grond.
"Ik kan het! Het is me gelukt!" Riep ze blij uit. "En nu mijn boterham nog!" Ze vloog zo hard ze kon achter de Wingull aan. Ze haalde hem in en griste de boteram uit zijn poten. "Doei!" Had ze hem achterna geroepen toen ze weer ging landen. Dit had ze nog nooit gedaan! Ze zakte verder en verder dichter en dichter bij de grond. En toen... Boem... Ze rolde over het natte zand. Landing mislukt... Maar ja: Ze kon vliegen!!! "jippie!" Riep ze. Toen ging ze zitten en voelde ze pas hoe moe ze was. Ze keek blij om haar heen. Toen in de verte zag ze een verwonde pokemon liggen! Ondanks haar vermoeidheid stond ze op en rende ze naar de pokemon toe. Het was een Eevee! Nikki aaide de Eeve over haar kopje. Ze pakte de bes uit haar tasje en stopte het in haar mondje. "Evee..." vluister de ze. En toen bleef ze zo zitten, wachtend tot de evee wakker zou worden...


Ik ben er ook nog niet zo lang, maar volgens mij doe je het goed!
Die van mij zijn ook vaak heel kort hoor,
Maar toevallig nu niet! Nou hopelijk reageer je snel!