Een zuchtje wind ging langs de knol dat op Sindi's rug zat. Ze gromde zacht en zag hoe haar lichaam steeds oplichtte. Ze moest naar de Peaceful Plains zodat ze niet zou worden aangevallen. Ook was daar een speciale plek om te evolueren namelijk 'het bulbasaur centrum'. Het klonk raar maar het was een open plek met een zeer grote boom waar een Venusaur voor zou staan. Ze liep stevig door en al vlug kwam ze meerdere Bulbasaurs tegen. "Klaar om te evolueren?"vroegen de meesten waarop zij niet antwoordde. Ze was niet als een Bulbasaur geboren wel als een Totodile. Toen evolueerde ze in een Croconaw en door iets werd ze een Bulbasaur. Ze hoopte maar dat ze niet meer als eerst weer veranderd in een Pokémon enkel in de evoluatie. Ze had wel zin om een Venusaur te worden doordat ze groot zou zijn en beter aanvallen dan had.

Met een grom ging ze op een plek staan en brulde de Venusaur hard. De Bulbasaurs zwegen een korte minuut en begonnen toen opeens te zingen. Sindi deed ook mij en bewoog haar kop heen en weer en zag helemaal vooraan al een Bulbasaur evolueren. Al vlug evolueerden er meerdere en bij enkele lukte het niet. Sindi werd een beetje wanhoperig maar haar lichaam begon zeer fel te gloeien. Alles werd wit voor haar ogen en ze werd wat groter. Haar knol brak en een bloem schoot eruit. Haar lichaam werd donkerder en de vlekken anders. Ze had haar ogen gesloten bij de evoluatie en toen ze dacht dat het voorbij opende ze die weer. Haar pupillen waren anders. Ze waren eerst wit en nu zwart en haar oogkleur was feller rood geworden. Vrolijk liep ze met de andere mee en begon ze naast de Pokémon te staan die had gevraagt of ze klaar was voor de evoluatie. "Ja"sprak ze met een glimlach. De Ivysaur keek haar nog raar aan maar nam een afslag. De Ivysaurs gingen weer naar hun eigen gebied.

Sindi liep trots door en ging onder een boom rusten. Ze kon niet meer terug en ze wou eerst haar nieuwe krachten ontdekken voordat ze haar weer in een gevecht begaf. Ze begon te denken over vroeger. Toen ze nog een slechte Pokémon was en dat ze een tijdje later een Absol tegen kwam. Moest ze nog steeds slecht zijn of wou ze liever neutraal of goed zijn. Ze strekte haar poten uit en ging liggen. Ze wist het allemaal niet meer...