Geïrriteerd draafde de Umbreon, Akira, door het Guerra Gebied. De band tussen de leden was niet erg sterk, wat haar mateloos irriteerde. Haar rode ogen lichtten op terwijl ze zich een weg baande door het donkere bos. Doordat ze zo erg in gedachten verzonken was, botste ze bijna tegen een omgevallen boomstam op. Gelukkig wist ze zich net op tijd af te zetten, waardoor ze er met een sierlijke sprong overheen ging. Ze liep eventjes door, tot ze bij een open veld kwam. Ze gromde zacht en hield halt. Ze liet een luide roep horen naar de Guerra. Er zouden veel veranderingen zijn in de groep. Shiny zou (tijdelijk) haar mede leider worden. Houndoom en Rowan zouden nu een rang hebben wat zegmaar een combinatie was van Bèta en Onderleider. Taresh zou gedegradeerd worden; ze kende hem niet goed genoeg voor zijn rang, en ze had wat meegekregen over de ruzie tussen hem en Lunaria, en ze vond dat dat nou niet echt groepsgedrag was. Verder waren er nog wat Pokémon uitgegooid. Ze slaakte even een diepe zucht en legde zichzelf neer op de grond. De grond was koud. Iets wat haar irriteerde, maar, het zou snel opwarmen door haar lichaamstemperatuur. Ze sloot haar roodoplichtende ogen. In deze nacht, waarin het maanlicht niet zichtbaar was door de vele wolken, zou een Pokémon die niet extra goed in het donker kon zien haar niet op kunnen merken zo. Haar donkere vacht had precies de goede kleur om op te kunnen gaan in haar omgeving. Ze slaakte eventjes een diepe zucht. Haar staart ging zacht heen en weer, terwijl ze nadacht over de naderende oorlog. Twee van de Pokémon die ze nodig had hiervoor waren er niet. Secret, voor haar voltexplosie. En Music, voor haar toekomstblik. Als die twee niet kwamen.. Een zacht gegrom kwam vanuit haar borstkas. Ze móesten komen.

Net van de Untamed Rivers vandaan kwam Tonu in het Guerra gebied. Het was in dit gebied erg donker dus vertrouwde hij op zijn reuk vermogen die hem bij Akira leidde. Hij keek even om zich heen en ging toen op zijn kont zitten. "Wat is er aan de hand?"vroeg hij kalm. Maar de wonden op zijn lichaam maakten hem op het moment wat minder uit , omdat die wel zouden genezen voor de oorlog zou beginnen. Hij keek nogmaals om zich heen en wou bijna gaan gapen omdat hij weinig slaap had gehad maar hij hield dat in. Een vervelend gevoel bekroop hem , omdat hij recht tegenover Akira zat met 2 meter daartussen. Maar hij voelde zich ook gerust dus door het combineren van zijn gevoelens was hij op dat moment 'normaal'. Zijn rechteroor ging wat naar beneden en zijn linkeroor juist omhoog enkel door nieuwsgierigheid. Hij wachtte geduldig op een antwoord van haar maar hoogst waarschijnlijk zou ze wat ging zeggen als de andere Guerra leden ook aanwezig waren. Dus dat zou nog even duren.
(Inspi-loos xD)

Een zachte glimlach verscheen op Houndoom gezicht, toen ze de zachte geuren die de nacht met zich meebracht in zich op nam. Ze wilde… ze wilde… ja, wat wilde ze eigenlijk? Ze wilde rondspringen, met haar rug door het gras rollen, en naar de maan huilen. Een vage grijns verscheen op haar gezicht, terwijl ze de ideeën uit haar hoofd zette. Sinds wanneer wilde ze zulke dingen? Ze was de veel te serieuze Houndoom, die alles behalve humor had. Door het gras rollen? Dat was toch niks voor haar? Ja, misschien een kleine 10 jaar geleden. Een luide, en inmiddels bekende, roep drong tot Houndoom door. Akira. Houndoom snoof lichtjes, en fronste vervolgens lichtelijk geïrriteerd. Hè, bah.. Ze had helemaal geen zin in een of andere vergadering. Ze had misschien geen passende alternatieven, maar… Nu? Het was nacht, de tijd voor haar om energiek rond te rennen. Ach ja, er zat niks anders op… Langzaam draaide ze zich om, zette zich met haar achterpoten af, en ze stoof van haar plaats weg. Al snel verminderde ze vaart, zodat ze nog van de frisse lucht kon genieten voor zolang het duurde.

Vaagjes herinnerde ze zich dat ze was vertrokken, zonder Akira echt te vertellen waarom ze weg was. Zou het daar misschien ook iets mee te maken hebben? Ze liet haar hoofd wat zakken, en fronste. Nee, dat zou ze vast niet besproken hoeven te worden met de hele groep. Maar wat kon de reden dan wel zijn? Ze hief haar kop weer wat omhoog, en liet haar gedachtes afdwalen. Veel tijd kreeg ze daar niet voor, want de geur van Akira, en een ander Guerra lid, drong tot haar door. Dat andere lid… wie was dat ook weer? Ze pijnigde haar hersenen, in een poging de geur te herkenne. Ah, dat was het. De geur was van een Leafeon geweest. Wat was zijn naam ook weer geweest? Ki… ti.. tu.. Tonu! Dat was het! Ze glimlachte zelfvoldaan, trots dat ze zijn naam had onthouden. Ze was nooit bijzonder goed geweest met namen, vooral als er geen formele voorstelling was geweest.

Langzaam liet ze haar blik rond glijden. Nu haar ogen eenmaal gewend waren aan het donker, kon ze even goed zien als overdag. Voor Houndoom’s was dat nodig, omdat ze het grootste deel van de tijd ’s nachts jaagden. Houndoom was een van de weinige uitzonderingen, die ook overdag jaagden. Niet omdat ze dat fijner vond, maar omdat ze vaak overdag wakker was. Niet elke pokémon was een nacht wezen… Ze stopte met lopen, op een kleine twee meter afstand van Akira en Tonu. “Gegroet,” zei ze zo formeel mogelijk. Ze gaf een vriendelijk knikje, dat haar formele gepraat gelijk weer teniet deed. Ze liet haar achterwerk langzaam zakken, en keek opgelaten rond, alsof ze verwachtte dat er nog veel meer Guerra leden zouden zijn. Vervolgens liet ze haar blik op Akira rusten, alsof ze verwachtte dat deze haar iets te melden zou hebben.

''Hmpf,'' kreunde de Shiny Umbreon. Hij richtte zijn gele ogen naar de maan die ook geel scheen. Hij sloot zijn ogen weer en genoot van de rust toen hij opeens wat hoorde. Een luide roep naar de hele Guerra, die niet meer zo erg groot was. Een zucht verliet Shiny zijn mond waarna hij zijn ogen opende. Hij stond langzaam op en liet zijn blik nog eens langs de maan glijden. ''Waar zou ze ons over willen spreken?'' zei hij tegen zichzelf. Even bedacht hij zich dat het raar zou klinken. Maar dat boeide hem niet. Hij schudde zih even uit en begon toen te rennen. Eerst rende hij door het gebied waar hij eerst stond. De Marble Mountains, maar al snel kwam hij bij het donkere Guerra gebied. Het duurde daarna niet lang om in de Skull Forest te komen. Shiny moest goed opletten dat hij tegen niks aan kwam. Dus hij sprong de hele tijd weg voor omgevallen bomen en andere dingen.

Shiny stopte met rennen toen hij merkte dat hij dichtbij was. Hij keek even heen en weer, hij wist zeker dat hij de roep ergens hiervandaan had gehoord. Hij keek heen en weer totdat hij een glimp van de groene gras Pokémon kon zien. Dat moest Tonu wel zijn. Hij sloot zijn ogen zodat ze op gloeide bij het openen ervan. Hij keek richting de plek waar de maan eerder had gestaan, maar deze stond hier niet meer. Je kon het niet meer zien door verschillende bomen en door de wolken. 'Gegroet,' hoorde Shiny opeens. Zijn blik viel op de Houndoom die bij de Umbreon en Leafeon was gaan staan. ''Gegroet,'' zei hij zelf ook waarna hij bij het groepje Pokémon ging staan. ''Waar riep je ons voor?''

Zin om op de roep af te komen had Lunaria helemaal niet. Hij was voor heel de Lustro bedoeld, wat betekende dat Taresh ook zou komen. Om hem te zien had Lunaria nooit zin in, maar nu was dit gevoel verdubbeld. Ze had even helemaal geen zin in het groepsgebeuren. Maar, om Akira te vragen om een break had ze ook weer geen zin in. Daarom besloot ze toch maar op de roep af te gaan. Haar vleugels streken geluidloos door de lucht. Af en toe sloeg ze ze een paar keer op en neer, maar ze hingen voornamelijk in een strakke lijn.

De roep was van het Skull Forest gekomen, dus vloog Lunaria in die richting. Al snel kreeg ze het duistere bos in zicht. De zin om er heen te gaan werd steeds minder, ook al was die al ontiegelijk laag. Al snel kreeg ze de Pokémon in zicht die zich al verzameld hadden: Twee Umbreons, waarvan één Akira moest zijn, een Houndoom en een Leafeon. De Leafeon herkende Lunaria nog van het gesprek met Taresh. Daar was Rowan bij gekomen, en vlak voor Lunaria besloot te vertrekken die Leafeon ook. Soepeltjes landde Lunaria op een tak. Vragen waarom de Guerra geroepen was deed ze niet. Dat zouden de anderen wel doen.. Even schudde ze zich, om haar veren weer op hun plaats te krijgen. Normaal deed ze dat met haar snavel, maar daar had ze nu geen zin in. Ze had even nergens zin in.

- Fluttig.. =o -

Langzaam tijgerde Rowan naar voren. Manshoog gras streek langs zijn lichaam en verborg zijn donkere lichaam die toch al nauwelijks te zien was in het duister. Zijn gele ogen lichten zwakjes op en waren gefixeerd op een Girafarig die op zo’n vijf meter afstand stond. De pokémon was afgeleid, maakte zich klaar voor de nacht en lette niet meer op zijn omgeving. Rowan grijnsde lichtjes, waarbij zijn tanden ontbloot werden. Zijn maag herinnerde hem nogmaals aan de noodzakelijkheid van zijn jacht. Voetje voor voetje sloop hij naar voren, elk moment zou hij kunnen aanvallen…

Een doordringend gehuil klonk in de nacht. Rowan fronste en verstarde in zijn beweging. De Girafarig verstijfde ook en keek nu zenuwachtig om zich heen. Rowan knarste even met zijn tanden. Het was de huil van Akira geweest, bovendien klonk het dringend. Het was geen training, maar een vergadering. Met een geïrriteerde grom richtte hij zich op. De Girafarig keek hem geschokt aan en sprintte er vandoor. Zijn maag rommelde verlangend, maar de Luxray draaide zich resoluut om en rende in de richting van de huil.

Rowan rende het gebied binnen en pikte meteen de bekende geuren van de Guerra leden op. Hij pikte die van Akira eruit en volgde deze Skull Forest in. Hij zag prima in het donker, dus hij botste nergens tegenaan. Onderweg rook hij nog een andere, bekende geur. Houndoom. Rowan voelde zijn binnenste weer in gelei veranderen. Gjeez, wat was hij soft als het om haar ging. Rowan schudde wild zijn hoofd en zette het gevoel van zich af. Akira kwam in zicht, samen met Houndoom, Shiny, Lunaria en Tonu. Hij remde af en draafde naar het vijftal toe. “Goede avond.” Zei hij met een lage stem, waarna hij zich tegenover Houndoom positioneerde. Even liet hij zijn blik op de Houndoom rusten. Toen keek hij Akira aan en hoorde Shiny vragen waarom ze geroepen waren. Rowan besloot rustig af te wachten.

De eerste die aan kwam was Tonu. Akira haalde even diep adem en opende haar ogen. Ze gloeiden niet; ze kon zo al genoeg zien. ‘Wat is er aan de hand?’ vroeg Tonu. Akira zei niks. Ze had geen zin hetzelfde honderd keer te zeggen. ‘Gegroet,’ klonk er niet veel later. Zonder op te kijken wist Akira wie het was. Houndoom. “Hallo,” zei ze rustig. ‘Gegroet,’ klonk er niet veel later opnieuw. Die stem herkende ze uit duizenden. ‘Waar riep je ons voor?’ vroeg hij vervolgens. Akira keek op en zag daar Shiny staan. “Hallo,” was het enige wat ze zei. Haar oren pikten even later bepaalde geluiden op en ze keek op. Lunaria scheen ook aangekomen te zijn. Het duurde niet lang voor Rowan ook kwam. ‘Goeden avond,’ zei hij. Akira snoof. “Hallo,” zei ze voor de derde keer. Vervolgens sloot ze haar ogen heel even. Haar lichten lichtten langzaam op, waarna ze haar ogen opende, die ook rood oplichtten. Ze grijnsde haar tanden bloot, wat er wel angstaanjagend uit zag. “Laten we beginnen,” zei ze. De rest zou later komen. Althans.. Dat hoopte ze voor hen.
“Ik heb.. Dingen gehoord. Ruzies onderling, en geen goede samenwerking. De Rivier wordt betreden door Pokémon die niet bij ons horen,” begon ze rustig, waarna ze een luide grom liet horen. “Als we zo doorgaan, verlíezen we van die Chiave,” zei ze, het woord Chiave vol afschuw uitsprekend. Ze zwiepte een keer met haar staart heen en weer. “Dat is de reden waarom ik de groep heb veranderd. Shiny zal een proeftijd doorstaan als medeleider. Ik weet dat je al eens leider bent geweest, maar.. Ik wil weten of iemand er bezwaar tegen heeft en zo,” zei ze kalm. “Verder.. Houndoom en Rowan zullen nu samen een rang hebben wat een combinatie is tussen Onderleider en Bèta,” besloot ze toen. “Lunaria, Tonu, Music en Taresh zullen de rang van ‘gewaardeerde leden’ krijgen. De rest, Blame, Broken, Darkness en Spark, zullen de rang van ‘normale leden’ krijgen,” legde ze rustig uit. “Als iemand bezwaar heeft, mag die het laten horen.”

'Laten we beginnen,'sprak Akira na een tijdje. Intussen waren er al Guerra leden aanwezig. Tonu knikte kort naar de rest en wachtte wat volgde.'Ik heb.. Dingen gehoord. Ruzies onderling, en geen goede samenwerking. De Rivier wordt betreden door Pokémon die niet bij ons horen,'sprak Akira. " Ow, Oké eigenlijk niet oké maar door wat zou dat zijn"dacht hij waarna hij zijn ogen tot spleetjes maakte. Een luide grom van haar was meer dan duidelijk hoorbaar waar de rugvacht van Tonu overeind kwam te staan. 'Als we zo doorgaan, verlíezen we van die Chiave,'sprak Akira weer verder. Bij het woord 'Chiave' gromde Tonu maar niet te hard om de mededeling te storen. Hij zag hoe ze haar staart heen en weer bewoog. Dit zou gevaarlijk kunnen worden. 'Dat is de reden waarom ik de groep heb veranderd. Shiny zal een proeftijd doorstaan als medeleider. Ik weet dat je al eens leider bent geweest, maar.. Ik wil weten of iemand er bezwaar tegen heeft en zo,'sprak Akira weer wat kalmer. Tonu had er geen bezwaar tegen maar hij was wel de tweede lid van de Guerra die hij leerde kennen. En als eerst natuurlijk Akira. Zijn ogen werden weider en hij keek neutraal naar voren als teken dat hij het goed vond. 'Verder.. Houndoom en Rowan zullen nu samen een rang hebben wat een combinatie is tussen Onderleider en Bèta,'sprak ze. Het was zeker dat ze het over rangen ging houden. Hij dacht kort aan de training bij de Burning Tower waarna hij weer met zijn gedachte bij Akira was.'Lunaria, Tonu, Music en Taresh zullen de rang van ‘gewaardeerde leden’ krijgen. De rest, Blame, Broken, Darkness en Spark, zullen de rang van ‘normale leden’ krijgen,'sprak Akira. Op Tonu vormde er een glimlach en er volgde een opluchting door hem heen. Hij had eerlijk gezegt niet verwacht om niet meer de laagste rang te zijn in een redelijke korte tijd. Maar hij had zich bewezen dus leek het logisch maar toch was hij verbaast. Hij keek richting Shiny en glimlachte naar hem. Als teken dat hij hem bedankte maar hij had zelf al die Pokémons verslagen. Hij vond het jammer dat Spark een normaal lid werd en Blame ook maar hij zei maar niks. 'Als iemand bezwaar heeft, mag die het laten horen.'sprak ze. Tonu bleef zitten zonder te bewegen en zweeg. Hij had niks te zeggen. Hierbij sloot hij ook zijn ogen.

Twee diepzwarte ogen lichtten blauw op in de duisternis van de donkere zee. Een zachte uitademing wat kleine bubbeltje veroorzaakte verraadde de aanwezigheid van een groot wezen. Toch kon de Magikarp niet angstig wegzemmen. Hij zat gevangen in een psychisch net, een net dat hem weerhield van alles wat hij op dit moment wilde. Schreeuwen, zwemmen, zijn ogen doen sluiten. Niks. Hij kon alleen maar als verstijfd toekijken hoe lange scherpe nagels een einde aan zijn leven maakte.

Met een tevreden gezicht wierp Taresh het laatste stukje vis in zijn snavel. Enkel de graat en datgene wat hij niet lustte lag nog voor hem op de rots. Deze gooide hij met zijn voet de zee in. Met een tevreden grimas op zijn gesnavelde bek kwam de Golduck weer overeind. Grote golven spatte kapot zodra deze tegen de kliff opkwamen. Net toen hij zich af wilde zette, om het water weer in te duiken, weerklonk er een roep door zijn niet zichtbare oren.
Akira. Taresh fronste, wetend dat dit serieus was. Kalm draaide hij zich om en zette hij koers richting het Guerra gebied.

Tegen de tijd dat hij aan kwam was een groot gedeelte van de groep al gearriveerd. Akira, Shiny, Rowan, Houndoom, Tonu en.. Lunaria. Taresh wierp haar even een sluwe blik, iets wat zij natuurlijk niet kon zien. Zou ze nog kwaad zijn? Hij herrinerde zich nog goed hoe de Noctowl een hele oponthoud had gemaakt over één simpele Flareon en uiteindelijk geïrriteerd was weggevlogen. Hem had de 'discussie' niet veel geïntresseerd, maar Lunaria was duidelijk wat lichter geraakt. Kalm liet Taresh zijn blik op Akira vallen en maakte hij een groetende beweging met zijn kop. Vervolgens luisterde hij zwijgend naar haar woorden.

Een weinig zeggende glimlach, had zich langzaam over Houndoom’s kop heen getrokken. Ze glimlachte niet omdat ze vrolijk was. Nee, integendeel. Ze was juist lichtelijk geïrriteerd omdat ze had op moet komen draven. Ach ja, dat kon niet verholpen worden. Haar staart zwiepte tussendoor heen en weer, elke keer dat hij neerkwam weer wat stof van de grond onder hem wegslaand. Houndoom was ongeduldig, omdat ze dezelfde nacht nog meer dingen wilde doen. Ze keek elk lid dat op kwam dagen kort aan, en gaf deze een knikje als teken van herkenning. Haar lichaam wilde haar dwingen om te grijnzen toen ze Rowan zag, maar de straks gespannen glimlach op haar gezicht weerhield haar daarvan. Nee, dit was, hoopte ze, een serieuze vergadering. Er was geen tijd voor dat soort onzin.

“Ik heb.. Dingen gehoord. Ruzies onderling, en geen goede samenwerking. De Rivier wordt betreden door Pokémon die niet bij ons horen,” was Akira begonnen met praten. Houndoom’s glimlach verdween, en liet alleen twee lichtjes omhoog getrokken mondhoeken achter. Ruzies? Onderling? Houndoom klemde haar kaken geïrriteerd. Ruzies onderling was een slecht teken in een groep. Als je niet samen kon werken, al was het maar op een simpele manier, zou het verkeerd gaan. “Als we zo doorgaan, verlíezen we van die Chiave,” zei Akira vervolgens. De manier waarop ze het uitsprak, was op een manier die duidelijk maakte dat ze er alles aan verachtte. Dat ze het woord zelfs al teveel verachtte om uit te spreken. Chiave… Chiave… Houndoom snoof zachtjes. Ze bemoeide zich maar weinig met anderen, waardoor ze geen idee had wat Chiave werkelijk was. Aan de naam ervan te horen, was het weer een of andere groep, die probeerde Guerra’s macht te laten stoppen.

Bah, hoe irritant. Zoveel gebied was er niet eens officieel van de Guerra verklaard, en ze kwamen nu al in opstand? Houndoom kneep haar ogen samen met spleetjes. Goed, ze gaf toe dat ze eerst ook liever had gewild dat elk lid van de Guerra uit zou zijn gemoord. Maar nu ze er eenmaal in zat, was dat compleet veranderd. Soms dacht ze terug aan de dagen dat ze niet bij de Guerra zat. Toen ze nog vrijuit met iedereen kon praten zonder trieste blikken die op haar werden geholpen. Tijden waarom ze nog op een veel te vrolijke manier ‘Ik ruik koekjes!’ krijste. Die tijden waren nu voorbij, besefte Houndoom plotseling. Ze zou haar tijd alleen maar verdoen als ze daar aan bleef denken. Ze kon die tijd veel beter besteden aan de toekomst. Hoe die er voor haar uit zou zien. Als ze daar nu naar uit keek, zag hij er bijzonder helder uit. Nieuwe vijanden. Ha, dat begon nu zelfs leuk te klinken…

“Dat is de reden waarom ik de groep heb veranderd. Shiny zal een proeftijd doorstaan als medeleider. Ik weet dat je al eens leider bent geweest, maar.. Ik wil weten of iemand er bezwaar tegen heeft en zo,” Houndoom rukte zichzelf los uit haar gedachten stroom, en dwong zichzelf om weer naar Akira’s gepraat te luisteren. Ze reageerde niet op wat Akira zei. Niet dat ze er iets op tegen had… “Verder.. Houndoom en Rowan zullen nu samen een rang hebben wat een combinatie is tussen Onderleider en Bèta,” Houndoom hield haar kop scheef, terwijl ze naar Akira keek. Dat haar rang wat verlaagd was, zou haar eigenlijk niet zoveel uit moeten maken. Vreemd genoeg scheen het haar wel wat te interesseren, alleen niet genoeg om er tegen te protesteren. Ze had nu dezelfde rang als Rowan, besefte ze. Zou Akira dat expres hebben gedaan…? “Lunaria, Tonu, Music en Taresh zullen de rang van ‘gewaardeerde leden’ krijgen. De rest, Blame, Broken, Darkness en Spark, zullen de rang van ‘normale leden’ krijgen. Als iemand bezwaar heeft, mag die het laten horen.”

Houndoom bleef zwijgen. Nee, ze had hier alles behalve bezwaar tegen. Als ze alle leden die waren genoemd bij elkaar op telde, waren dat er twaalf. Was twaalf genoeg om een gebied als groot als pokérpg volledig te kunnen bezetten? Ze gokte van niet. Niet dat daar zo veel aan te doen was. Ze konden moeilijk ergens een affiche ophangen met ‘we hebben meer leden nodig!’. Daar zouden toch alleen maar vage figuren op af komen, die je nergens voor kon gebruiken. Tenzij je ze ergens voor wilde opofferen. Houndoom zuchtte. Als er al iemand geïnteresseerd was om bij Guerra te komen, zou ze dat vanzelf wel merken. Houndoom’s glimlach verscheen langzaam weer. “Akira..?” vroeg Houndoom. Haar toon van spreken klonk nadenkend, en niet protesterend, zoals ze misschien zou kunnen verwachten. “Wat is er eigenlijk allemaal bekend over… Ch…cha…?” begon ze. Ze fronsde, terwijl ze probeerde de naam die net was gezegd weer te herinneren. “Ah..! Chiave! De groep die je net noemde?” Vroeg ze.


-Kyaaa~ inspiratie.. <3-

Zodra ook Rowan zich bij de groep had gevoegd begon Akira te spreken. Vrolijk klonk ze niet, eerder geïrriteerd. De woorden wisten hun weg te vinden naar Lunaria, maar drongen niet echt tot haar door. Toch wist ze dat het over haar ging. Dat voelde ze op zo'n manier dat ze het vast kon stellen. Haar zicht sloot ze af; dat had ze toch niet nodig bij het luisteren.
Lunaria kreeg mee dat Akira vertelde wie welke rang had gekregen, en sloot daarbij haar ogen. Echt geïnteresseerd was ze niet. Door de wond die ze een tijd geleden had opgelopen had ze niet genoeg kunnen doen voor promotie. Bovendien.. Ze wist niet eens of ze wel promotie wilde. In elk geval stond ze niet meer helemaal onderaan, wat bewees dat ze toch enig nut had. Iets wat haar al tevreden stelde.

Het stemgeluid van Houndoom klonk plotseling. Lunaria had helemaal niet door gehad dat Akira klaar was geweest met spreken. Ze was de laatste tijd ook zo afwezig. Hoe ze ook haar best deed te luisteren, slechts enkele woorden wist ze de betekenis van op te vangen. Niet genoeg woorden om precies te begrijpen waar het over ging. Al wist Lunaria dat wel. Het had vast met de oorlog en die andere groep te maken. Veel had ze er niet over gehoord, maar ze wist wel dat het bestond. Opnieuw deed ze een poging te luisteren naar de woorden van de andere aanwezigen. Veel interesseerde het haar echter niet.

- @Roos: Gimme.. D= -

Een krakend geluid klonk in een zwarte boom. Het geluid, dat afkomstig was van een Grovyle die op een tak wachtte op een prooi, leek veel luider in de nacht. Net op het moment dat een mollige Hoothoot neerstreek op de grond, net op het moment dat Blame wou springen om zijn klauwen in het vlees van de Hoothoot te boren, ving zijn gehoor een bekende stem op. Hij wou zijn evenwicht herstellen om te luisteren naar die stemmen, maar daarvoor was hij al te ver voorover gebogen. Hij viel tussen het gebladerte, de Hoothoot vloog zo snel als hij kon weg, al ging hij trager dan normale Hoothoots. "Ik krijg je wel.. later." gromde Blame. Geïrriteerd sprong hij uit de tak waar hij in was gevallen. Met wat gekraak kwam hij op een laaghangende boomstronk. Nu kon hij de stemmen beter horen. 'Ch.. Cha..?' "Cha-cha?" herhaalde Blame zacht. 'Ah..! Chiave! De groep die je net noemde?' gromde dezelfde stem. Blame sprintte over het gladde, natte hout en sneed de tak door die zijn blik versperde. Toen zag hij dat een Houndoom, Akira, Taresh, Tonu, Rowan, Shiny en de Noctowl die gewond in de grot had gezeten achter de oorlog met de oude Suerte. Blame stootte zich af van de boomstronk en landde met een zachte plof bij de Pokémon. "Eh.. Sorry, ben ik laat?" was het eerste dat in hem opkwam en er snel uitflapte. Hij stapte traag iets meer naar achter, hopend dat er niet teveel scherpe ogen op hem gericht zouden staan.

Akira’s bloedrode ogen gingen eerst langs Tonu, maar hij bleef stil. Vervolgens liet ze haar blik rusten op Taresh. Oh, blijkbaar was hij ook gearriveerd. Ze keek even naar Houndoom. Deze begon te spreken. ‘Akira..?’ begon ze. Akira haalde diep adem. “Ja, Houndoom?” ‘Wat is er eigenlijk allemaal bekend over… Ch…cha…? Ah..! Chiave! De groep die je net noemde?’ vroeg ze toen. Akira grinnikte zacht. “N-” Ze werd onderbroken door een andere stem. ‘Eh.. Sorry, ben ik laat?’ Akira keek om en keek Blame recht in zijn ogen aan. “Wat denk je nou zelf?” vroeg ze geïrriteerd, waarna ze haar blik weer op Houndoom richtte. “Er is niet veel bekend over de Chiave. Music heeft mij het nodige verteld, maar toen dit gebeurde, waren nog niet alle beslissingen genomen. Bovendien staat de toekomst niet vast. Er hoef maar één beslissing veranderd te worden en de hele toekomst kan veranderen,” zei Akira rustig. “Wel zou de groep geleid worden door Riolu en Amore,” zei ze toen aarzelend, “wat vreemd is, aangezien Amore dood is. Daardoor vragen we ons af of Riolu de groep alleen leidt, maar dat wordt betwijfeld. Als hij dit niet alleen doet, leiden hij en Shadow de groep waarschijnlijk samen. We weten dat die twee in ieder geval wat met deze groep te maken hebben, omdat ze beiden veel met die Amore te maken hebben. Of, hadden,” zei ze, Amore’s naam vol afschuw uitsprekend. “We weten wel dat er een oorlog gaat komen tussen de Guerra en de Chiave. Alleen.. Omdat Music weg is, vraag me niet waarheen, weet ik niet hoe die oorlog verlopen gaat,” zei ze toen. “Weet iemand waar Music en Secret zijn? Ze moeten er tijdens de oorlog zijn..” gromde ze. Ook al was Amore er niet meer, de Chiave was geen zwakke groep. Dat kon nooit. Met Shadow.. Nee. De Suerte was sterk geweest, en ergens had Akira het gevoel dat de Chiave alleen nog maar sterker zou zijn.

~Geef mij ook maar wat van die inspiratie. D=~

Akira groette hem en begon te spreken, over onenigheden in de groep. Rowan oplichtende, gele ogen gleden naar Taresh en Lunaria. Hij fronste even. Akira had altijd meer eenheid in de groep willen hebben en die twee hielpen daar natuurlijk niet echt bij. “Als we zo doorgaan, verlíezen we van die Chiave,” vervolgde de Umbreon. Bij het woord ‘Chiave’ keek Rowan verrast op. Daar had hij nog niet over gehoord. Aan Akira’s toon te horen was het een groep die hun moeilijkheden zou bezorgen. Rowan zwiepte even met zijn staart terwijl hij nadacht. Het was natuurlijk logisch dat er weerstand geboden zou worden. Het moest echter wel snel duidelijk worden hoeveel. Op dit moment waren ze nergens klaar voor. Zijn ogen schoten even naar een bewegende gedaante, Tonu. Die was blijkbaar ook aangekomen.

Akira vertelde over de wijzigingen en Rowan richtte zijn blik nu op Shiny. Hij had hem nooit als leider meegemaakt, maar als Ayuda had hij ook goed werk geleverd. Gezien zijn geschiedenis vond Rowan het een goede keuze. “Verder.. Houndoom en Rowan zullen nu samen een rang hebben wat een combinatie is tussen Onderleider en Bèta,” Zijn ogen schoten meteen naar Houndoom, maar die keek met een schuine kop naar Akira. Blijkbaar dacht ze dat er iets achter zat. Rowan fronste opnieuw. Zat er wat achter? Wist Akira over hem en Houndoom? Niet dat het nu iets voorstelde.. Hij slikte even en richtte zijn blik op de grond voor hem. Daar ging hij nu zijn hoofd niet over breken.

Houndoom’s stemgeluid deed hem weer opkijken. De vraag interesseerde hem ook, het was belangrijk veel over je vijand te weten. Voor Akira echter kon antwoorden, werd ze onderbroken door Blame die uit een boom kwam vallen. Rowan rolde even geërgerd met zijn ogen. Kon hij zich niet gewoon stilletjes bij de groep voegen? “Er is niet veel bekend over de Chiave.” Begon de Umbreon na een geïrriteerde opmerking. “Music heeft mij het nodige verteld, maar toen dit gebeurde, waren nog niet alle beslissingen genomen. Bovendien staat de toekomst niet vast. Er hoef maar één beslissing veranderd te worden en de hele toekomst kan veranderen,” Rowan trok zijn kop vragend scheef, maar herstelde zich snel. Hij moest geen trekjes van Houndoom over gaan nemen. Hij wist echter niet wie Music was, of hoe zij die dingen kon weten. Akira vervolgde met drie mogelijke leiders van de Chiave: Amore, Riolu en Shadow. Rowan kende ze alle drie niet en hij vervloekte zichzelf in stilte. Hij haatte het feit dat hij zo weinig wist. Misschien moest hij Houndoom maar eens ondervragen om helemaal up to date te worden.

“We weten wel dat er een oorlog gaat komen tussen de Guerra en de Chiave. Alleen.. Omdat Music weg is, vraag me niet waarheen, weet ik niet hoe die oorlog verlopen gaat,” Rowan knikte en keek even opzij, het duistere woud in. Oorlog. Ja, dat zat er al heel lang aan te komen. “Weet iemand waar Music en Secret zijn? Ze moeten er tijdens de oorlog zijn..” gromde Akira toen. Rowan schudde zijn kop en bleef nadenkend in het bos kijken. “Is er verder niks bekend over de aantallen? Hoe groot de groep is? Ik denk dat je wel een ruwe schatting kan maken, aangezien voormalige Suerte leden vast weer mee doen, plus nog wat ander vriendjesvolk.” Zei hij rustig, zijn ogen nog altijd afgewend. Gelukkig wist hij al wel wat meer over de Suerte en de oorlog, zo kwam hij ten minste niet helemaal achterlijk over.

Yay, inspi n.n

Taresh sloot zijn ogen. De voetstappen van naderende leden drongen zijn gehoorgang binnen, maar hier sloeg hij geen acht op. Akira had iedereen geroepen om naar haar woorden te luisteren, dus meer zou hij ook niet doen. 'Ik heb.. Dingen gehoord. Ruzies onderling, en geen goede samenwerking. De Rivier wordt betreden door Pokémon die niet bij ons horen.' Dit sloeg overduidelijk op hem en Lunaria. Langzaam trok Taresh een oog open en liet hij een zachte grinnik uit zijn snavel ontsnappen. Hoe hij en Lunaria zich tegenover elkaar gedroegen was al een tijdje bekend. Hij snapte niet echt waarom Akira er nu opeens zo'n probleem van maakte. Oke, de Umbreon wist niks van zijn afkeer tegenover Noctowls af, net zoals zij meerdere dingen niet van hem wist. Maar, hij was dit niet begonnen. Lunaria was degene die al vanaf het moment dat ze hem zag een afkeer tegenover hem had ontwikkeld.
'Als we zo doorgaan, verlíezen we van die Chiave,' vervolgde Akira. Met een frons opende Taresh nu ook zijn andere oog. Hij had de neiging om diepuit te zuchten, maar hield zich in. Hij vond dat Akira zich ietwat aanstelde. Oke, hij begreep haar zorgen, maar volgens mij vergat ze hoe de leden van Guerra in elkaar zaten. Tenminste, hoe hij in elkaar zat. Taresh kon natuurlijk niet van de andere leden weten hoe zij precies in elkaar zaten, maar volgens hem hadden ze geen van allen een puur hart. Sommige hadden dingen in hun verleden meegemaakt wat hen maakte tot wat ze nu waren, net zoals in zijn geval. Andere waren gewoon geboren met de drang om te heersen. Geen van allen bezitte dat lieflijke in zich, logsich dus dat niet iedereen even zoet met elkaar omging. Wilde ze dit wel, moesten ze maar naar de goedzakjes overstappen. Taresh vouwde zijn armen in elkaar en liet zijn rug tegen de stam aan vallen. Hij richtte zijn diepzwarte ogen op de grond, terwijl hij luisterde naar Akira's informatieve woorden over de Chiave. Als laatste kwam de vraag of iemand Secret of Music had gezien. Nee, dit had hij niet. Hij vond het nogal vreemd. Als die twee zo hard nodig waren, waarom lieten ze hun gezicht dan niet zien?

- Kort ivm school. >.< -

"Heeft de verdwijning van Secret en Music niet iets met de Chiave te maken"vroeg Tonu hardop. Nu ze toch over de Chiave begonnen konden ze het onmogelijke vragen. Hij was wel lang stil gebleven en zag hoe iedereen verscheen. Toen hij sprak klonk het erg vreemd alsof hij nog nooit iets had gezegd. Lichtjes van wantrouwen dat hij in zich voelde kromden zijn oren naar beneden. Hij had een naar gevoel over wat hij net vroeg. Afwachtend begon hij vervolgens te liggen met zijn bruine ogen die over Akira gleed om een stukje emotie te kunnen opvangen. Hij beet op zijn lip en keek iedereen aan. Net voor de oorlog verdween die 'Secret' en 'Music' die hij net niet kende. En de dood van Amore had misschien een betekenis voor de verdwijning. Al deze vragen spookte door zijn kop. Gevolgd door hevige koppijn waarna hij even een frisse bladeren geur uit blies wat zijn hoofdpijn liet verdwijnen. "Is het ook niet handig om Pokémons te hebben van alle typen of die andere typen aanvallen kunnen?"sprak hij nogmaals. Nu zijn hoofdpijn weg was had hij allemaal suggesties in zijn hoofd voor de oorlog die binnenkort zou gebeuren.
(Dat Amore Secret had gedood zal niet bekend worden Rustig maar want met Tonu's post bedoelde ik het niet zo . Ik heb nu al 2 oorlogen,1tje hier en 1tje op een andere Forum XD)

'Ik heb.. Dingen gehoord. Ruzies onderling, en geen goede samenwerking. De Rivier wordt betreden door Pokémon die niet bij ons horen,' begon de Umbreon. Shiny knikte bij het horen van dit had hij al eens gehoord, maar hij was te druk bezig geweest met het opbouwen van de trainingen en had er dus geen verdere aandacht aan besteeds. 'Als we zo doorgaan, verliezen we van die Chiave,' vervolgde de Umbreon. Shiny bleef stil, wat was die Chiave? Hij had er nog niet eerder van gehoord al was hij er wel een hele lange tijd geweest. Aan de naam kon je gokken dat het een groep was. Was Suerte van naam veranderd? Dat zou niet zo kunnen zijn, na de oorlog was Suerte uit elkaar gevallen en was alleen Guerra overgebleven. 'Dat is de reden waarom ik de groep heb veranderd. Shiny zal een proeftijd doorstaan als medeleider. Ik weet dat je al eens leider bent geweest, maar.. Ik wil weten of iemand er bezwaar tegen heeft en zo.' Shiny keek Akira kort aan waarna hij zuchtte. Hij was pas Onder-leider geworden en zou nu al proef-leider worden? Dat ging wel heel erg snel. Wel moest hij actief blijven al wou hij leider ''blijven'. 'Verder.. Houndoom en Rowan zullen nu samen een rang hebben wat een combinatie is tussen Onderleider en Bèta.'

'Wat is er eigenlijk allemaal bekend over… Ch…cha…? Ah..! Chiave! De groep die je net noemde?' vroeg Houndoom toen Akira klaar was met spreken. Shiny keek even naar Houndoom, dus zij wist het ook niet? 'Er is niet veel bekend over de Chiave.' Reageerde de Umbreon. 'Music heeft mij het nodige verteld, maar toen dit gebeurde, waren nog niet alle beslissingen genomen. Bovendien staat de toekomst niet vast. Er hoef maar één beslissing veranderd te worden en de hele toekomst kan veranderen,' zei de Umbreon daarna. Shiny zuchtte. Als het goed was hadden ze Amore dood gemaakt nadat ze de toekomst hadden bekeken. Dus omdat de leidster van de groep nu dood was zou er kans kunnen zijn dat de groep nooit werd aangemaakt, en dat er dus nooit een oorlog zou komen. Dan zaten ze nu aan het trainen voor niks. Al was het niet handig om niet te trainen. Je zou nooit van te voren kunnen weten wie je zou tegenkomen in de toekomst. Dus als je niet zou trainen en de pech kreeg om iemand zoals Silverbreeze, Riolu of Shadow tegen te kommen moest je je zelf kunnen verdedigen.

'Heeft de verdwijning van Secret en Music niet iets met de Chiave te maken, 'vroeg Tonu hardop. Shiny keek even naar de gewaardeerde lid. ''Dat betwijfel ik,'' antwoordde hij kort. ''Secret zelf heb ik al lang niet meer gezien, maar zij was degene die Amore had gedood. Misschien is ze nog moe en rust uit,'' zei hij. ''Of ze is weer gaan trainen.'' Ze was eens lang weggeweest om te kunnen trainen, dus dat zou ze nu nog eens kunnen doen omdat de oorlog aan kwam. ''En Music zij was nog aanwezig bij de trainingen, wat niet heel erg lang geleden is.'' Hij stopte even om adem te halen. ''Al was het wel raar dat ze opeens weg ging,'' zei hij daarna. 'Is het ook niet handig om Pokémon te hebben van alle typen of die andere typen aanvallen kunnen?' Shiny knikte weer. ''Dat zou wel slim zijn, maar het zijn de Pokémon die ons joinen,'' mompelde Shiny. ''Dus hun moeten contact opzoeken met ons, en aangezien ze dat niet doen hebben ze dus geen interesse.''

‘Is er verder niks bekend over de aantallen? Hoe groot de groep is? Ik denk dat je wel een ruwe schatting kan maken, aangezien voormalige Suerte leden vast weer mee doen, plus nog wat ander vriendjesvolk,’ zei Rowan. Akira haalde even diep adem, maar zweeg. Ze sloeg de vraag in zich op en wachtte op overig commentaar. ‘Heeft de verdwijning van Secret en Music niet iets met de Chiave te maken?’ vroeg Tonu. Akira snoof eventjes zacht. ‘Dat betwijfel ik,’ antwoordde Shiny, voordat Akira de kans kreeg aan haar verhaal te beginnen. ‘Secret zelf heb ik al lang niet meer gezien, maar zij was degene die Amore had gedood. Misschien is ze nog moe en rust uit.. Of ze is weer gaan trainen. En Music zij was nog aanwezig bij de trainingen, wat niet heel erg lang geleden is,’ zei hij. Akira dacht dat hij klaar was, maar al snel ging hij verder. ‘Al was het wel raar dat ze opeens weg ging,’ sloot hij zijn verhaal af. Net toen zij haar verhaal wilde beginnen, hoorde ze Tonu‘s stem weer. ‘Is het ook niet handig om Pokémon te hebben van alle typen of die andere typen aanvallen kunnen?’ vervolgde hij. Ze wilde antwoorden, maar zoals verwacht was iemand haar voor. ‘Dat zou wel slim zijn, maar het zijn de Pokémon die ons joinen. Dus hun moeten contact opzoeken met ons, en aangezien ze dat niet doen hebben ze dus geen interesse,’ zei Shiny toen. Geïrriteerd haalde Akira adem, maar het bleef stil. Eindelijk was zij aan het woord. Ze schraapte haar keel..
“Als eerste.. Er is niks tot weinig bekend over de aantallen. Want.. Toen Music er nog was, zag ze Amore nog in haar visioen. Dat klopt niet meer, dus alles is veranderd. De toekomst verandert altijd.. Wanneer er één beslissing veranderd wordt, zal de hele toekomst veranderen. Nu Amore dood is, is de toekomst dus veranderd,” zei Akira kalm, waarna ze even stil was. Ze negeerde het feit dat Shiny al antwoord aan Tonu had gegeven en keek Tonu aan. “Secret is niet teruggekomen na de dood van haar moeder. Misschien viel het haar zwaarder dan je zult denken. Niet allemaal zijn we zo harteloos,” zei ze droogjes. Zelf kon ze ook niet harteloos genoemd worden, ook al zouden de Pokémon die haar niet goed kenden, wat dus bijna iedereen was, dit misschien wel vinden. “Verder..” begon ze, waarna ze op Tonu af sprong en hem omver duwde, waarna ze haar kop dicht bij de zijne bracht en haar lippen omhoog liet gaan, terwijl een zacht gegrom uit haar borstkas kwam. “Waarom? Als we het gaan hebben over types.. Dat is teveel moeite. Het gaat om je kracht, om je intelligentie.. Niet om welk type je toevallig hebt. Of twijfel je eraan dat ik jou aankan, terwijl ik niet qua type in het voordeel ben?” Grijnzend sprong ze weer weg en ging ze op haar oude plek zitten, terwijl ze de rest aankeek.

~Hmnpf.. Kudpost.~

Tonu luisterde aandacht wat Akira als antwoord had. Hij zag hoe ze eerst wou antwoorden maar Shiny was haar steeds voor. Hij knikte elke keer als hij het begreep. Opeens werd hij omvergeduwd door Akira. Geschrokken keek hij haar aan en ze bracht haar kop dicht bij de zijne. Kort erna weer klonk er een zachte grom. 'Waarom? Als we het gaan hebben over types.. Dat is teveel moeite. Het gaat om je kracht, om je intelligentie.. Niet om welk type je toevallig hebt. Of twijfel je eraan dat ik jou aankan, terwijl ik niet qua type in het voordeel ben?'had Akire gevraagd. "Nee"was zijn korte antwoord waarna hij wat naar achteren schoof en weer op zijn achterwerk ging zitten. Hij was wel geschrokken van Akira dat ze hem omver duwde. Maar hij zag het als een wijze les. En wat hij zei was een fout, een domme fout. Een zweet druppel liep langs zijn wang en kwam op de grond terecht. Hij koelde vervolgens zich wat af door fotosynthese gebruiken door zijn oren en staart recht overeind te zetten. De adrenaline stroomde nog voor kort in zijn aderen. Hij ademde uit en was weer kalm waarna zijn oren weer omlaag gingen evenals zijn staart. Even keek hij de rest aan maar wendde zijn blik af bij de hogere rangen Pokémon. Hij schaamde zich diep.

Akira had gelijk. Een gevecht ging over kracht en intelligentie. Nou ja, je had natuurlijk ook nog ervaring nodig om beide volledig te kunnen beheersen. Houndoom snoof zachtjes. Ze durfde van zichzelf te zeggen dat ze genoeg ervaring had voor een gevecht tegen anderen. Meer dan genoeg, zelfs. Het enige probleem was de vijand waar je tegenover stond. Het enige wat je kon redden als je tegenstander meer ervaring had, was geluk. Houndoom sloeg haar ogen neer. Misschien zou ze zichzelf weer meer moeten gaan trainen. Iets als een oorlog was geen gewoon gevecht wat je simpel kon afhandelen. Je inhouden was dodelijk, omdat je tegenover meerdere vijanden staat. Of nog erger, vijanden waarvan je niet zeker weet of je wel tegen ze kan vechten. Al meerdere keren had Houndoom zich die vraag gesteld. Had ze zichzelf lang genoeg van haar vroegere vrienden afgezonderd, om te zeggen dat ze het blindelings tegen ze op kon nemen in een gevecht? Dat ze alles zou kunnen geven, in plaats van bang te zijn dat ze een van hen zou doden? Ze klemde haar kaken op elkaar. Als ze niet alles zou geven, zou het natuurlijk ook een belediging zijn tegenover haar vijand.

Houndoom sloeg haar ogen neer. Zouden de andere Guerra leden ook met dit soort vragen zitten? Ze gokte van niet. Zij waren vast nooit meerdere keren van kant gewisseld. Kort liet ze haar blik rond glijden. Als het op een gevecht uit zou draaien, zouden deze pokémon in geval van nood op elkaars hulp moeten kunnen rekenen. Was dit wel mogelijk in de Guerra? Waren er niet teveel verschillen, om echt met elkaar samen te werken? Ze zaten misschien samen in een groep, om meer kracht te krijgen, maar als het erop aan kwam, vocht iedereen voor zichzelf. Dat had die onderlinge ruzie bewezen. Een training organiseren die op teamwork berust was? Daar zou vast niemand naartoe komen. Het zou vast alleen maar tijdverspilling zijn. Misschien zou het juist meer problemen opleveren. Voor de tweede keer liet Houndoom haar blik rond glijden. Van sommige leden wist ze dat ze hen kon vertrouwen. Kort liet ze haar blik op Shiny rusten. Als hij dodelijk gewond zou raken, zou ze het dan in zich hebben om hém te beschermen? Of zou ze hem simpelweg negeren, en doen alsof haar neus bloedde? Ze mocht hem nog steeds niet, en dat was waarschijnlijk ook wederzijds.

“Akira.” Snoof Houndoom. Met een nieuwsgierige blik keek ze Akira aan. “Als je denkt dat sommige leden niet sterk genoeg zijn voor deze aankomende oorlog, waarom lassen we dan geen extra trainingen in?” vroeg Houndoom. Een twijfelende grijns verspreidde zich langzaam over haar gezicht. De meeste groepstrainingen waar ze tot nu toe aan had meegedaan, hadden haar een uitdaging geven. Het enige wat haar daaraan tegenstond, was het water dat er steeds in terugkeerde. Ze huiverde al bij het idee. Hoe groot was de kans dat een vuur pokémon oorlog zou voeren in het water? Ze had weinig zin om te verdrinken. Het water remde haar af, en zorgde ervoor dat ze haar overgebleven fysieke aanvallen slechts met moeite uit kon voeren. Nee, ze hield het liever bij het land. Dat zorgde ervoor dat ze zonder limieten aan kon vallen, of het nou vuur aanvallen waren, of fysieke aanvallen.

Veel woorden werden gesproken, over leden en een groep die zich Chiave noemde. Verbaasd van het feit dat ze het bijna begreep keerde Lunaria haar gezicht naar de groep Pokémon. Ze zag nog hoe Akira van Tonu af kroop. ''Als je denkt dat sommige leden niet sterk genoeg zijn voor deze aankomende oorlog, waarom lassen we dan geen extra trainingen in?'' klonk Houndoom's stem. De vraag was duidelijk naar Akira gericht. Trainingen.. Die zou Lunaria ook wel kunnen gebruiken, na die lange tijd zonder te vliegen. Ze betwijfelde het echter dat iemand uit de groep die nu aanwezig was het haar kon leren. Ze was de enige vlieg-Pokémon, schandalig! En dat terwijl de lucht een geweldige plek was om vanuit aan te vallen! Lunaria begreep niet hoe al die andere Pokémon het fijn konden vinden om te lopen. Zijzelf vloog liever. Misschien was het omdat hun poten allemaal wat meer gevormd waren voor het afleggen van afstanden. Lunaria's poten waren slechts voor het vasthouden van dingen. Haar vleugels daarentegen waren zeer goed ontwikkeld voor het afleggen van lange afstanden. Ze schudde haar kop zachtjes, merkend dat haar gedachten helemaal waren afgedwaald. Ze richtte haar aandacht weer volledig op de Guerra. Hoeveel van het gesprek zou ze gemist hebben? Hopelijk zo weinig dat ze het nog wel kon volgen.

- flut >< -

Met haar bloedrode ogen keek de Umbreon voor zich uit. Er was iets aan de nieuwe indeling wat haar vreselijk irriteerde. Dus, ze zou het opnieuw moeten veranderen. Ach.. Iedereen die van de wijziging wist, was er nu, dus zoveel verwarring zou het niet geven. Op dit moment hadden ze in de groep maar een paar rangen, en niemand had echt een ‘taak’. Zou het niet beter zijn als alle leden met een hoge rang een eigen taak kregen? Dan zou het veel simpeler zijn..
Oké. Als eerste. Het stond vast dat zij de leider zou worden. Maar, wat zou er onder haar moeten komen? Een soort onderleider. Een adviseur! Ze richtte haar blik automatisch op Rowan en Houndoom. Rowan.. Ja, hij was geschikt als adviseur. Ze grijnsde licht. Dan wilde ze nog een trainer. Shiny niet.. Houndoom? Houndoom had de kracht ervoor in zich en Akira vertrouwde erop dat Houndoom de rest wel kon trainen. Ja. Houndoom, dus. Wat zouden ze dan nog meer nodig hebben? Iemand die de gebieden in de gaten hield zou handig zijn, want dat was nu de taak van alle leden. Ze richtte haar blik op Lunaria. Lunaria zou het vanuit de lucht in de gaten kunnen houden, dus.. Zij was geschikt voor die rang. Was dat het? Nee. Ze keek even naar Shiny en Taresh. Nee. Dit was het niet. Ze wilde hen tot Bèta’s benoemen. Maar, in combinatie met iets anders, want Bèta was zo standaard, en dan zou het lijken op een adviseur met een wat lagere rang. Shiny.. Hij was hiervoor de leider van deze groep, dus.. Moest hij een bepaalde kracht hebben, toch? Taresh was ook niet al te zwak. Misschien iets als Warrior? Akira grinnikte. Ja.. En dan hadden ze nog de normale leden, en dat was het. Perfect.
Ze schudde haar kop heen en weer. Ze had duidelijk een tijdje voor zich uit zitten staren en had dus waarschijnlijk wel wat gemist, maar ze besloot daar geen aandacht aan te besteden. Ze schraapte haar keel. “Eh.. De rangen worden weer gewijzigd,” zei ze grinnikend. “Er zat me iets dwars, en ik denk dat deze indeling veel beter is..” zei ze toen, waarna ze iedereen even aankeek.

“Ik zal de Altura blijven, de leider zegmaar. Maar, dat hadden jullie vast wel verwacht,” zei ze, waarna ze heel even zweeg, voordat ze aan de volgende begon.
“Onder mij qua rang, komt de Ayuda, de adviseur of rechterhand van de groep. Zij moeten bij elke discussie aanwezig zijn en nemen de groep tijdelijk over als ik er niet ben. Ze mogen leden toelaten tot de groep, maar niet zonder overleg uit de groep zetten. Deze rang wil ik graag aan Rowan geven,” zei ze toen, om vervolgens weer even te zwijgen.
“Onder de Ayuda komen de.. Bueno’s, een combinatie tussen Warrior en Bèta. Ze doen mee aan discussies en moeten goed op de leden letten. Als leden inactief zijn, moeten ze zorgen dat de leden wat te doen hebben. Ze moeten bij elke training aanwezig zijn en er zal altijd één Bueno meemoeten als er een gebied veroverd gaat worden. Deze rang wil ik geven aan Shiny en Taresh,” zei ze rustig.
“Onder de Bueno’s komen de Espada’s. Dit zijn de trainers van de groep, wat betekent dat deze trainingen moet organiseren. Als de Bueno’s iemand getraind willen hebben, moet de Espada dit regelen. Ze hoeven niet aanwezig te zijn bij alle activiteiten, ook al heb ik het liefst dat ze er wel zijn. Verder doen ze mee aan de groepsdiscussies als het over gevechten en/of oorlogen gaat,” zei ze toen grinnikend, “deze rang is voor Houndoom.”
“Gelijk aan de Espada’s komen de Ryodo’s. Dit zijn de Pokémon die over het territorium waken. Ze hoeven niet per sé mee te doen aan alle activiteiten, ook al heb ik natuurlijk wel liever dat ze vaak op komen dagen. Ze moeten ook opletten of er een gebied is wat overgenomen kan worden. Als dit het geval is, zullen ze één Bueno en drie andere leden, met een willekeurige rang, die aangewezen zijn door de Espada’s, mee moeten nemen en het gebied gaan veroveren. Deze rang is voor Lunaria,” zei Akira, wetend dat iedereen zou begrijpen waarom juist zij over het gebied moest waken.
“En dan hebben we de Nuovo’s, de gewone leden. Iedereen die net niet genoemd is zal die rang hebben. Ze moeten aanwezig zijn bij alle activiteiten en moeten respect tonen aan elk lid van de groep. Wanneer één van de hogere rangs leden hen iets verzoekt, dienen ze dit te accepteren als het belangrijk is voor de groep,” zei ze toen kalm.
“Nog vragen en/of opmerkingen?”

~777 woorden. ~

Akira kreeg niet de kans om te antwoorden, aangezien Tonu het woord nam. Fronsend luisterde Rowan naar de Leafeon. Hij irriteerde zich aan de jonge pokémon, die vaak zijn mond op het verkeerde moment open trok. Bijvoorbeeld bij de rivier, daar had hij niks mee te maken gehad en ook nu had hij niet het respect om op het antwoord van een vraag te wachten. Shiny leek hier echter geen problemen mee te hebben en beantwoorde Tonu’s vragen. Rowan bleef zwijgen en keek de groep rond. Zijn gele ogen bleven op Akira hangen die duidelijk geïrriteerd raakte. “Als eerste..” sprak ze ten slotte. “Er is niks tot weinig bekend over de aantallen. Want.. Toen Music er nog was, zag ze Amore nog in haar visioen. Dat klopt niet meer, dus alles is veranderd. De toekomst verandert altijd.. Wanneer er één beslissing veranderd wordt, zal de hele toekomst veranderen. Nu Amore dood is, is de toekomst dus veranderd,” Rowan knikte ter bevestiging. Dat maakte het wel moeilijker. Wanneer het een selecte groep was hadden ze misschien een voordeel met hun aantal, hoewel dat niks zei over de kracht die de groep bezat.

Akira vervolgde door ook nog antwoord te geven op Tonu’s vraag, iets wat hij lichtjes onnodig vond. Ze verraste hem echter door plotseling op de Leafeon af te springen. Ze zette hem op zijn plaats zoals een roedelleider dat nou eenmaal deed. Hardhandig. “Waarom?” siste ze. “Als we het gaan hebben over types.. Dat is teveel moeite. Het gaat om je kracht, om je intelligentie.. Niet om welk type je toevallig hebt. Of twijfel je eraan dat ik jou aankan, terwijl ik niet qua type in het voordeel ben?” Rowan grijnsde licht toen de Umbreon weer overeind sprong en terug liep naar haar plaats. De Luxray keek zwijgend naar Tonu, die diep beschaamd leek. Mooi. Hij moest leren zijn mond te houden.

Houndoom's stem deed hem opkijken, maar hij luisterde niet naar haar vraag. Hij bestudeerde haar gezicht en voelde een vlam in zijn hart. Haar vlam. Hij zou daar branden, totdat ze hem zelf zou doven. Hij vroeg zich alleen af hoe lang dat zou duren. Wanneer zou ze inzien dat hij gewoon verkeerd voor haar was? Wanneer zou ze zich van hem afkeren en nooit meer omkijken? Rowan scheurde zijn blik los van haar en staarde naar de duisternis in het bos. Helaas deed dat hem alleen maar denken aan haar even zwarte vacht, dus keek hij maar naar de grond voor zich.

“Er zat me iets dwars, en ik denk dat deze indeling veel beter is..” Akira’s gezicht sprak boekdelen, ze had weer eens iets bedacht. Rowan rechtte zijn schouders en keek haar geïnteresseerd aan. Hoe kon hij zijn zorgen nou beter vergeten dan zich op iets anders te concentreren? Akira benoemde zichzelf opnieuw tot leider, waarna ze de andere rangen uit begon te leggen. “Onder mij qua rang, komt de Ayuda, de adviseur of rechterhand van de groep. Zij moeten bij elke discussie aanwezig zijn en nemen de groep tijdelijk over als ik er niet ben. Ze mogen leden toelaten tot de groep, maar niet zonder overleg uit de groep zetten.” Rowan knikte en richtte zijn blik op Shiny. Hij zou waarschijnlijk de een na hoogste rang krijgen. Akira had echter andere plannen. “Deze rang wil ik graag aan Rowan geven,” Met een ruk draaide hij zijn kop op en staarde haar even verbluft aan. Snel trok hij zijn gezicht in de plooi en begon als een razende na te denken. Hoe kon hij zo snel in rang gestegen zijn? Zijn bevordering tot Bèta had hij al wonderbaarlijk gevonden, maar nu was hij haar rechterhand! Dat wees op een groot vertrouwen, maar was dat vertrouwen in zijn wijsheid, zijn kracht of zijn persoonlijkheid? Met een uitgestreken gezicht keek hij naar Houndoom en Shiny. Verdienden zij deze rang niet veel meer dan hij?

Deze gedachte trof hem. Sinds wanneer dacht hij zo? Was hij niet naar PokeRPG gekomen om af te maken waar hij in Helos aan was begonnen? De macht overnemen? Leider worden over alles en iedereen? Hij was nu zo dicht bij zijn doel. Wanneer Akira tijdelijk afwezig was, nam hij de groep over, dus wanneer ze voorgoed verdween zou dat recht hem ook toe komen. Hij richtte zijn blik weer op Akira, die de andere rangen aan het verdelen was. Hij kon haar niks doen. Hij respecteerde haar teveel, hij zou zichzelf teveel geweld aan doen wanneer hij haar zou doden. Dit land, of eigenlijk Houndoom, had hem veranderd. Zijn gevoelens losgepeuterd. Nee, hij zou haar niet doden. Hij zou haar trouw dienen, als een ware rechterhand. “Nog vragen en/of opmerkingen?” sloot Akira af. “Ja.” Zei hij kort, waarna hij haar recht aan keek en grijnsde. “Bedankt. Ik zal mijn rang naleven en al mijn taken naar believen voldoen.”

~804 =D~