Wat droefig keek de kleine Riolu, Destiny, naar het water. Hij voelde zich alleen. Hij had geen vrienden, hij had geen familie, hij had niets. Hij zou graag een speelkameraadje willen hebben. Iemand om mee te praten, iemand om mee te spelen. Iemand die je niet het gevoel gaf dat je helemaal alleen op de wereld was. Hij zuchte, toen hij twee Starly's al spelend over het meer zag vliegen. Zij hadden wel iemand om mee te spelen. Een traan gleed over de jonge Riolu zijn wang, viel op de grond, en zakte gelijk in de aarde. Hij keek weer naar de spelende Starly's. "Friendship is the best treasure you can have..." Zei hij al zuchtend.

Een luid gesnuif was hoorbaar. Sora duwde haar neus de lucht in, en inhaleerde nog één keer goed. Helaas rook ze niet wat ze gewild had, maar toch was het en verassing voor haar. De geur die haa neus binnendrong was die van een pokémon, eentje die ze al vaker was tegengekomen. Een Riolu. Meteen dacht ze aan Riolu, die ze niet al te lang geleden nog had gezien, maar ook aan Palm, die ze al héél lang niet meer was tegengekomen. Dat ze erop afging was dus al besloten. Met een versnelde pas volgde ze haar neus, richting de geur die ze net rook.
Na een paar minuten kon ze van een afstandje een Riolu zien. Het was niet Riolu, daar zag hij er te jong voor uit. Ze schatte de Riolu jong, maar toch ouder dan Palm. Betreurd dacht ze na. Palm en Riolu zijn de enigste twee die ze kon, deze was dus overbodig. Sora draaide zich, terwijl ze nog een laatste blik op de pokémon wierp. De bedroefde blik viel haar meteen op. Hij was aan het kijken naar twee Starly's, die samen aan het spelen waren. De Growlithe grijnsde even. Blijkbaar wilde hij niet alleen zijn. Nu ze erover nadacht, was hij net als haar. Alleen. Ze had haar vrienden al lang niet meer gezien. DG was er nog wel de belangrijkste van, maar die was spoorloos. Ookal was ze op de Riolu's leeftijd toch anders. Zij haalde altijd de grootste kattekwaad uit, ongeacht welke straf ze ook kreeg. Sora zocht vroeger altijd het gevaar op, dat haar de kop bijna had gekost.
De Growlithe snoof even, maar besloot op de Riolu af te lopen. Want, ja, niemand wilde graag alleen zijn, toch?

Zuchtend liep Luna langs de waterkant van de rivier. Ze stopte even en keek naar haar spiegelbeeld in het water, en zuchtte nog eens. Ze liep nu al dagen rond zonder dat ze Pokémon was tegengekomen. Ze keek weer recht voor zich uit en zag twee Starly's spelend over het meer vliegen. Toen de Starly's omhoog vlogen zag ze dat er nog een Pokémon aan de andere kant van het meer naar de Starly's keek. Ze keek nog eens goed en zag dat het een Riolu was. Hij zag er best verdrietig uit, maar het was zo'n afstand dat ze er niet zeker van kon zijn. Luna zag iets vanuit haar ooghoeken bewegen en keek wat het was. Er liep een Growlithe naar de Riolu toe. Luna besloot er ook maar naartoe te gaan, omdat ze toch alleen was en wel wat gezelschap wilde. Ze rende langs het meer naar de twee Pokémon toe, met haar ogen op hen gericht. Ze was er al bijna.

-Beetje kort, maar ik moet eten-

Een gedaante vloog zonder geluid door de lucht. Zijn Pokémon soort kwam van een ver gebied vandaan waar vele tornado's en tusnami's waren. Maar zijn soort kon het er goed overleven. Sommige leefden in parken en kregen brood van de mensen. Maar ze konden dan ook worden gevangen door Pokémon trainers. Dus was een storm veel beter.CrossRiver slaakte een vrolijke kreet en hij keek ook naar het vruchtbare gebied onder hem. Lang, en ook echt láng had hij naar een goed gebied gezocht. Een gebied zonder mensen,veel voedsel,weinig roof Pokémons. Dat laatste kon nooit waar zijn. Terwijl hij vrolijk het wind langs zijn lichaam liet glijden zag hij een meer. Een prachtige meer die schitterde. Het water was helder en de zon scheen volop. "Ja!"sprak zijn stem. Hij begon te landen maar toen hij langs de boomtoppen vloog zag hij dat hij recht op een Riolu afkwam. Gelijk veranderde hij zijn richting en richtte zijn linkervleugel bijna p de grond en maakte zo zijn draai. Maar helaas klonk er vlug een grote plof geluid. Hij kon het zien aankomen,botsen tegen een boomstam. Hij slaakte een kreun en viel met zijn rug op de grond.

Toen hij weer wakker werd merkte hij op dat hij hoogstens 1 minuut even weg was. Maar inmiddels waren er 2 Pokémons bijgekomen. 2 vuur Pokémons,een Vulpix en een.......Growlithe!. Gelijk kwam hij overeind en kwam hij op de Growlithe af maar merkte op dat hij niks kwaads in de zin had. De Growlithe leek eerder bezorgd over de Riolu evenals de Vulpix. Even knipperde CrossRiver met zijn ogen en vouwde hij zijn vleugels weer op. Het was veilig. Maar Arcanine's mocht ze vooral niet. Die doodden velen van haar vrienden die niks verkeerds hadden gedaan. Het gebeurde niet maar 1 keer maar vele keren. Even viel een traan over zijn wang maar hij veegde die weg met zijn vleugel. Hij slaakte vervolgens een grom en stapte op de groep af. "Uhmm..Hallo"sprak hij,met zijn linkervleugels als begroeting omhoog. Zijn ogen bleven enkel alert naar de Growlithe kijken. Hij had enkel een korte blik op de andere geworpen.

Destiny keek achterom, en tot zijn verbazing zag hij drie Pokemon. Een Growlithe, een Vulpix, en een hele rare witte Pokemon. "Uuumh..... Hallo" Zei de witte Pokemon. Hij zag er niet gevaarlijk uit, zelfs best vriendelijk. "Hoi!" Zei Destiny vrolijk. Zijn treurigheid was in een klap verdwenen. Alle Pokemon zagen er veel ouder uit dan hem. Een schattig lachje verscheen op de jonge Riolu zijn gezicht. Hij had eindelijk iemand om mee te praten! "Ik ben Destiny. Wie zijn jullie?" Vroeg hij vrolijk. Mischien was dit zijn kans om drie nieuwe vrienden te krijgen. Hij keek nog even naar de witte Pokemon. "En wat voor Pokemon ben jij?" Vroeg hij nieuwsgierig.

Sora zag dat een Vulpix ook voor haar weg had gekozen. Maar dat maakte haar niet veel uit, hoe meer zielen hoe meer vreugd, zegt ze altijd. Ze probeerde haar leeftijd in te schatten en kwam tot de conclusie dat deze pokémon misschien jonger dan haar was. Ze verzonk even in gedachten, waardoor ze niet door had dat er nog een pokémon bij was gekomen. Ze knipperde verbaasd met haar ogen, terwijl ze haar kopje scheef hield, die pokémon had ze nog nooit van haar leven gezien.
Een vrolijke "Hoi" liet haar opschrikken. Het kwam van de Riolu af. Met een aardige toon probeerde ze zo vrolijk mogelijk te reageren. ''Hallo,'' sprak Sora, met haar ogen glijdend over het groepje pokémon. De ''hoi'' was eigenlijk niet voor haar bedoeld, maarja. "Ik ben Destiny. Wie zijn jullie?" ging de Riolu, met de naam Destiny, verder. Nog voor Sora kon antwoorden, sprak hij opnieuw. "En wat voor Pokemon ben jij?" vroeg hij, het klonk best nieuwsgierig. Sora grinnikte even. ''Ik heet Sora, aangenaam, Destiny.'' Aangenaam... Dat klonk best deftig, maar ook wel beleefd. Ze had eigenlijk geen idee waarom ze dat zei, maar ach, wat maakt het uit? Haar ogen gleden over de Vulpix heen, maar bleven steken bij de witte vogel. Eigenlijk was ze zelf ook wel benieuwd naar zijn soort, en naam, natuurlijk.

CrossRiver voelde zich meer op zijn gemak dat de Growlithe zich normal en beleefd gedroeg. Wat hem niet verbaasde was dat e Riolu benieuwd naar zijn soort was. Een glimlach krulde op zijn gezicht. "Ik ben CrossRiver, Japanse mensen noemen mijn soort een 'Swanna'. Dus ik ben eigenlijk een soort zwaan met een water en vlieg type"sprak hij vriendelijk. "Prettig kennis te maken"sprak hij vervolgens in het algemeen. Vervolgens gleden zijn ogen naar de Vulpix die zich nog steeds niet had voorgesteld. Hij hief zijn kop een beetje en plaatste zijn vleugels in zijn zij. Hij boog zich traag voorover en zakte door zijn knieën. "En jij bent..?"vroeg CrossRiver zacht. Met zijn ogen keek hij de Vulpix nieuwsgierig aan.
Een Starly vloog boven hen,gevolgd door andere Starly's. De aandacht die hij aan de Vulpix schonk verdween. De Starly's vlogen naar het noorden. "Het najaar komt eraan"sprak hij zacht. Er was een treurige klank te horen in zijn stem. Meestal zou hij ook weg trekken maar hij was veel te uitgeput om nogmaals weg te vliegen. Met een zucht en vochtige ogen keek hij de rest teleurgesteld aan. Hun konden het niet oplossen.

''Hallo, ik heet Sora, aangenaam, Destiny.'' Zei Sora, de Growlithe. De grote witte Pokemon stelde zich ook voor. "Ik ben CrossRiver, Japanse mensen noemen mijn soort een 'Swanna'. Dus ik ben eigenlijk een soort zwaan met een water en vlieg type'' sprak hij vriendelijk. "Prettig kennis te maken" Destiny vond het een moeilijke naam, CrossRiver. Hij probeerde het uit te spreken. ''Dus jij bent... CwrossRiveur?'' Zei hij. Hij was dan wel een, maar had nogsteeds wat spraakproblemen. Vooral bij namen. Daarna zag hij dat CrossRiver treurig keek. ''Wat is er, CwrossRiveur?'' Vroeg Destiny bezorgd. Hij had niet Gehoord wat CrossRiver net zo zacht zei. Destiny sloot zijn ogen, en deed zijn handen tegen elkaar. Hij voelde de emotie van CrossRiver nu heel sterk. ''Gaat het wel, CwrossRiveur?'' Vroeg hij daarna zacht, toen hij zijn ogen weer had geopend en zijn paarsachtige puppilen weer zichtbaar waren.

Luna was eindelijk bij de Riolu en de Growlithe aangekomen. Plots kwam er een Pokémon overgevlogen en knalde tegen een boom aan. Luna schrok, maar de Pokémon kwam er alweer snel bovenop. Daarna zei de Riolu hallo en stelde zich als Destiny voor. Luna vond het een mooie naam en knikte even onopmerkelijk. Meteen nadat de Riolu, die dus Destiny heette, zichzelf had voorgesteld vroeg hij aan de witte Pokémon wat voor een soort hij was. Luna bekeek de Pokémon ook en vond dat hij wel iets sierlijks had. De Growlithe begon te spreken, "Ik heet Sora, aangenaam, Destiny". Nog voordat Luna kon antwoorden stelde de witte Pokémon zichzelf voor. "Ik ben CrossRiver, Japanse mensen noemen mijn soort een 'Swanna'. Dus ik ben eigenlijk een soort zwaan met een water en vlieg type" sprak hij vriendelijk. "Prettig kennis te maken" vervolgde hij. Daarna richtte hij zich op Luna en boog over haar heen. Luna schrok een beetje en dook automatisch een beetje in elkaar. Ze moest omhoog kijken om de Pokémon CrossRiver in de ogen te kunnen kijken. "En jij bent..?" vroeg CrossRiver zacht en keek haar nieuwsgierig aan. "Ik..ik" stamelde Luna, want ze wist van schrik niks meer te zeggen. Er vlogen een paar Starly's over en de aandacht van CrossRiver ging naar hen toe. "Het najaar komt eraan" mompelde hij een beetje verdrietig en zacht. Zó zacht dat alleen Luna hem kon verstaan. Meteen begreep ze dan ook dat hij om één of andere reden niet mee kon, en had dan ook medelijden met hem. Helaas kon ze hem niet helpen.. Ze knipperde even met haar ogen en ging weer rechtop zitten. "Sorry dat ik me nog niet heb voorgesteld" zei ze blozend, want hier leken ze allemaal op te wachten, "Ik heet Luna". Toen ze dit zei glimlachte ze vriendelijk en keek het kringetje rond. Sora de Growlithe leek haar iéts ouder. Destiny was zeker weten veel jonger, maar CrossRiver daarintegen was weer veel óuder dan zij. Het leken haar allemaal erg aardige Pokémon. Ze hoopte maar dat het ook waar was.

-Beetje vage post, sorry-
[Sorry dat ik niet eerder antwoordde. Dit wilde ik gisteravond namenlijk doen maar toen viel internet uit en moest ik het helemaal weer opnieuw typen waar ik dus geen zin in had. Vanmiddag kon ik niet en toen ik later keek was er al verder gereageerd. Vandaar mijn late reactie dus]

'Dus jij bent... CwrossRiveur?'vroeg Destiny. "Noem mij anders gewoon River"sprak CrossRiver met een naklank. 'Wat is er, CwrossRiveur?' vroeg Destiny toen hij treurig naar ze had gekeken. "Ik kan niet naar het noorden"sprak CrossRiver beschamend. Hij keek ook naar de Vulpix die haar had voorgesteld als Luna. Hij had haar zien blozen.
CrossRiver vond het enkel schattig en legde toen rustig zijn witte vleugel om de Vulpix heen. "Geeft niet"sprak hij op een troostende manier tegen haar. Hij trok traag zijn vleugel weer terug en keek toen weer alle aanwezigen rond. Hij was de grootste en de oudste. Maar hij kon ook weleens last van hyperheid hebben. Maar dat was zelden.
CrossRiver werd even sprakeloos. Hij wist niks te zeggen dus begon maar over het onderwerp,legendarische Pokémons. "Zijn hier ook legendarische Pokémons?"vroeg hij vol opwinding aan hen. Maar soms waren ze er wel maar zag je die gewoon niet. Kort keek hij naar Destiny. Een Riolu was eigenlijk ook een mystieke Pokémon. Als ze een Riolu in dit gebied hadden dan zouden ze ook legendarische moeten hebben.
(Moet gaan)

'Wat is er, CwrossRiveur?' Sora keek op naar de witte vogel. Zijn blik stond droevig. Het was haar nog niet eens opgevallen dat Destiny hem CwrossRiveur noemde. Als laatste stelde de Vulpix zich voor. Haar naam was Luna. Sora grijnsde even. Haar naam betekende 'lucht', en die van Luna 'maan', wat wel bij elkaar paste. Vulpix was een soort vospokémon, wat haar aan het denken zette. Hondsoorten en vossoorten waren toch eigenlijk familie van elkaar? Ze was in ieder geval blij dat ze toch een soort 'soortgenootje' had gevonden. De woorden "Ik kan niet naar het noorden" ving Sora nog net op. ''Hoezo niet?'' floepte ze eruit, zonder het door te hebben. Intussen had CrossRiver een vleugel om Luna gelegd. De vogelpokémon die voor haar stond zag er véél ouder uit dan haar, maar dat maakte haar eigenlijk niks uit.
Opeens werd het stil. Totdat Crossriver vroeg of er ook legendarische pokémon hier waren. Sora schrok even, want ze had nog niet zo gek lang geleden een Lugia en een kleine Ho-oh gezien. Riolu had het kleintje meegenomen. Riolu... Hoe zou het eigenlijk met hem gaan? Ze had hem eigenlijk maar één keer gezien, maar toch...
Het viel Sora op dat CrossRiver naar Destiny keek. Riolu waren eigenlijk ook zeldzame soorten, en toch had ze er al drie ontmoet. Best ironisch eigenlijk. De Growlithe antwoordde liever niet dat ze legendarische pokémon was tegengekomen. Ze had een missie van hem gekregen, en het zou dom zijn om die te verklappen. Eigenlijk zou ze nu verder moeten, maar ze heeft geen idee waar te beginnen. Sora ging radeloos langzaam zitten. Ze keek het groepje kort aan, maar ze wist niet zeker of ze wel goede vrienden zouden kunnen zijn, ookal zou dat wel leuker zijn natuurlijk. Dan zou ze met een schone lei beginnen, want de hele tijd hier alleen rondzwerven is geen optie.