Houndoom ging op een zaderige plek zitten. Ze zuchtte. Ze wist het gewoon allemaal even niet meer... Ze sloot haar ogen, en probeerde na te denken.

Joel ging zitten en keek met zielige oogjes naar houndoom

Houndoom deed haar ogen weer open. Ze keek kalm in de ogen van Joel. Ze had geluk dat ze door haar type bestand was tegen dat sorot ogen. Of juist niet? Ze zuchtte. "Joel, ik weet het gewoon niet meer..." Zei ze zacht.

Joel begon te huilen en er rolden veel tranen over zijn harige wangen

Houndoom beet zachtjes op haar lip. "Eerst ben je er een tijdje niet, en daarna ben je er plots weer veel." Houndoom zuchtte. "Ik weet het gewoon echt niet meer Joel." Ze sloot haar ogen opnieuw.

Joel stond op en zocht een boom
Hij wou dood

Houndoom opende haar ogen weer. "Joel ik heb gewoon even de tijd nodig om na te denken." Zei zuchtte. "Misschien vindt jij het onterecht, of niet makkelijk." Ze topte even met praten. "We kunnen misschien beter... Even uit elkaar gaan." Zei ze zacht. Ze draaide zich een kwart slag om zodat Joel haar tranen niet zou hoeven zien.

(ik een meisje????)

Joel liep weg en liet een vuurspoor achter

( Hè? O__o )

Houndoom staarde pijnlijk naar de grond. Er suisden velen gedachten door haar hoofd. Ze niet geloven dat hij niet eens had tegen gestribbeld, of er iets tegen in had gebracht. Ze zuchtte. Een aantal tranen van haar drupten op de grond. Ze deed een poging om de tranen met haar poot weg te geven, maar het enige wat ze bereikte was een veeg met modder rond haar ogen.