Shadow stond bovenaan de waterval. De wind waaide door haar vacht. Ze moest Houndoom spreken, ds riep ze luid. Vanaf de waterval reikte het geluid verder, en was er grotere kans dat Houndoom het hoorde. Shadow ging zitten, en wachtte tot Houndoom zou komen.

(Alleen Houndoom en Shadow )

In een kalme pas kwam Houndoom af op degene die haar geroepen had. Op een niet al te grote afstand bleef ze staan. Shadow had haar dus geroepen hè? Ze begon zacht te grijnzen, en liep met een grote cirkel naar de achterkant van Shadow. Eenmaal daar, liep ze naar de rug van Shadow toe. "Je had geroepen?" zei ze terwijl ze in de nek van Shadow hijgde.

Shadow draaide zich om. "Houndoom, je liet me schrikken!" zie ze geschrokken. (omg, logica :') )

"Ah, dus je hebt me geroepen omdat ik je liet schrikken?" vroeg Houndoom. Houndoom trok haar wenkbrauw op. "Als dat het enige is waarvoor je me riep..." langzaam begon ze zich weer om te draaien.

( Mwuahaha xD

"Nee!" riep Shadow vlug. "Ik... ik..." ze zuchtte. 'Ik wou weten of het waar was" zei ze iets zachter.

Houndoom draaide zich weer om naar Shadow. "Wat waar?" zei ze grijnzend. Ze rechtte zich op zodat ze groter was. "Dat ik bij de Dark Side ben gegaan? Of dat zowat iedereen denkt dat ik geschift ben? Of dat ze me een moordenaar vinden?" Zei Houndoom bot. Ze begon weer langzaam last te krijgen van hoofdpijn.

Shadow schrok een beetje. "Wie zegt dat jij een moordenaar bent?" vroeg ze geschrokken.

"Ik zeg niet dat ik het ben, maar dat ze dat over me denken." zei Houndoom wat geïrriteerd. "Als dat het enige is wat je wilt weten, dan ga ik weer terug naar de grot. Ik begin zo onderhand moe te worden van al die gesprekken."

"Houndoom..." Shadow voelde een woede en een verdriet in haar opkomen. "Ik..." ze was nog even stil. "Ik... Ik had nooit verwacht dat jíj me op zo'n maniet zou verraden!" rip ze toen, waarna ze zich boos omdraaide, met een brok in haar keel.

Houndoom voelde haar hoofdpijn steken, en begon steeds kwader te worden. "Ach wat weet jij er nou van?" snauwde ze kwaad. Ze begon duidelijk door te slaan van stress. Haar pupillen waren wat vergroot, en ze wist maar vaagjes wat ze allemaal deed. Met ontblootte tanden bleef ze zo even staan, tot het doordrong wat ze deed. Waar was ze wel allemaal niet mee bezig! "Sorry ik..." mompelde Houndoom. Haar stem klonk erg verward, en ze was er nog steeds niet volledig bij.

Shadow kon het niet meer aan. Er ontsnapte een traan. "Laat maar" zei Shadow trillerig, maar bot. "Jij hoort bij hun, dat is gewoon een feit. Maar, aangezien ik tegen hun bn zijn we nu vijanden" ze probeerde kalm te klinken.

Er knapte iets in Houndoom. Shadow wist niet eens waaróm ze erbij was gegaan! Iets in haar maakte haar woedend. Val haar aan... Nu! riep een stem in haar. Houndoom gromde, maar deze keer was het meer tegen zichzelf. Haar hoofdpijn begon weer te steken, zodat Houndoom niet meer wist waar ze mee bezig was. Iets in haar wist wel wat ze deed, maar deed het niet met opzet. Een grote vlammenwerper kwam uit de bek van Houndoom, en ging vlak langs Shadow. Misschien was het een waarschuwing... Eigenlijk wist ze het zelf niet eens. Verblind van pijn en woede, ontblootte Houndoom haar tanden, en spande haar spieren aan. Een verkeerde beweging, en het kon gedaan zijn.

( Houndoom weet dus niet precies wat ze zelf doet xD )

Shadow schrok van de vlamenwerper. Ze durfde zich niet om te draaien. "Be- Ben jij Hou- Houndoom wel?" vroeg ze, stotterend van angst.

Houndoom trilde van woede. Alles wat net nog helder was geweest, was nu verandert in een aantal vage vlekken. Waarschijnlijk was het door die rare hoofdpijn. Vaag zag ze de vorm van een Alakazam in Shadow. "Ga weg! Laat me met rust!" Schreeuwde ze tegen de 'schim'. Ze vuurde een nieuwe vlammenwerper af.

Sadow durfde zich niet te bewegen en werd echt in haar rug geraakt. Ze gilde het uit van de pijn. Ze viel plat op haar buik, en bewoog niet.

(Ze is niet dood xD)

Houndoom's blik werd weer scherper, en ze begon weer te beseffen wat ze deed. Bang keek ze naar Shadow. Maar hoe... Had zij dat gedaan? Houndoom deed verward een paar stappen naar voren. "S-Shadow...?" fluisterde ze. De hoofdpijn brandde als een gek, maar op de een of andere manier kon ze het nu wel negeren. "S-shadow?" herhaalde ze opnieuw met een trillende stem.

Shadow bleef liggen. Als ze dood zou doen, zou Houndoom misschien weggaan. Shadow kon zelf niet geloven wat Houndoom had gedaan, maar wist dát ze hed had gedaan. Uit angst begon ze te trillen.

"Shadow?" zei Houndoom nu steeds zachter. Ze beet zachtjes op haar lip, en voelde tranen opwellen. Als ze dit al kon aanrichten... Het zou ook maar beter zijn als ze voorlopig terug ging naar haar oude gebied... Misschien kon ze daar weer gewoon worden zonder dat er dingen gebeurden waar ze niks van wist terwijl ze erbij was. "Vaarwel..." mompelde Houndoom zacht. Ze draaide zich langzaam om. Ze zou zich voor haar vertrek moeten klaarmaken... Én het natuurlijk in de grot van de darkside moeten vertellen.

Shadow hoorde Houndoom weggaan. "Hou- Houndooom...?" zei ze zwak.

Houndoom stopte adrupt toen ze Shadow weer hoorde praten. Houndoom zuchtte diep, en draaide zich om naar Shadow. "Ja?" Andwoordde Houndoom.

Shadow stond langzaam op. Ze was bang, maar toch moest ze Houndoom spreken. De tranen stonden in Shadow's ogen. Gelukkig was de brandplek door haar zwarte vacht niet goed te zien. Ze draaide zich om en keek Houndoom aan, zonder een woord uit te brengen. De tranen zeiden genoeg.

Een steek van hoofdpijn ging door Houndoom's hoofd, toen ze Shadow probeerde aan te kijken. De hoofdpijn zorgde voor een raar soort van gevoelloosheid, en begon haar op de een of andere manier weer kwaad te maken. "We kunnen... We kunnen elkaar maar beter een tijdje niet zien." in Houndoom's stem klonk geen twijfel. "Ik heb nog een paar dingen af te handelen..." ging ze door alsof er niks met Shadow aan de hand was.

Één traan kon Shadow niet meer ophouden, en die rolde over haar wang. "Wat... Wat is er met j- je?" vroeg ze. Shadow deed haar best niet te stotteren.

"Wat er is?" Houndoom's stem klonk erg twijfelend. "Het is nogal... Gecompliceerd." zuchtte ze. De hoofdpijn begon weer erger te worden, en Houndoom klemde haar kaken op elkaar opdat ze niks zou kunnen doen. "Hou het er maar op dat het een soort van... Familiaire kwestie is gemengd met de de waarheid."

Shadow liet zich in elkaar zakken. "Het...", ze zuchtte, " moet maar zo" ze kneep haar ogen dicht, en deed haar best de tranen tegen te houden.