Behoedzaam liep Houndoom rond. Aangezien ze het idee had dat iedereen waarmee ze eerst goed bevriend was tegen nu tegen haar was, leek het haar geen goed idee om onbezorgd rond te lopen. Ze ving een zacht, krassend geluid op. Houndoom ging in de richtign van het geluid, en zag een erg jonge Spearow onder een boom liggen. Ze keek omhoog, en zag daar een groot nest zitten. Hij was er vast uit gevallen... Vluchtig keek Houndoom of ze niemand zag, en ze pakte de Spearow voorzichtig tussen haar kaken op. Ze nam een kleine aanloop, en sprong daarna tegen de boom op, in een poging bij het nest te komen. Ze was bijna bij het grote nest nu. Een plotselinge stekende hoofdpijn overviel Houndoom. Ze sprong van de boom af, en de hoofdpijn verdween wat, maar nog niet helemaal. Ze proefde een bekende, maar niet erg vaak voorkomende smaak in haar mond. Het was bloed. Ze deed haar bek open, en de Spearow viel dood uit haar bek. Vol afgrijnzen keek Houndoom naar de Spearow. Hoe kwam dat nou weer? Houndoom zag in haar ooghoek een gele schim staan, en iets zilvers glinsteren. Fel draaide ze zich om, om te kijken wat het was, maar het was al weg. Ze zag weer zoiets, maar nu aan de andere kant. Ze draaide zich weer om, maar het was haar weer te snel af. "Je begint langzaam te worden." zei een plotselinge stem naast haar. Houndoom draaide haar kop om, maar ze was al te laat. Ze hoorde een geludi aan de andere kant, en ze grijnsde licht. Ze zette zich af en sprong er woest grommend op af. Ze werd tegen gehouden door een nieuwe aanval van felle hoofdpijn, die haar trilledn op de grond liet vallen. Houndoom zag nu wat de oorzaak was. Het was een Alakazam die het veroorzaakte. De Alakazam bewoog zijn lepel, en Houndoom kwam overeind. "Wie bent... U?" vroeg Houndoom argwaanend. "Een bekende van je familie." zei de Alakazam grijnzend. "Die wil dat je op het slechte pad blijft, en niet plots scheinheilig goed gaat doen." Houndoom knikte vaagjes. "Maar waarom die hoofd pijn?" gromde ze fel. Een nieuwe steek zorgde ervoor dat ze steeds kwader werd. "Zoals ik net al zei." zei de Alakazam. Hij bewoog weer even met zijn lepels, en verdween daarna. "Vreemd..." mompelde Houndoom. Haar hoofd bonkte nog wat na, maar ze had verder niet veel last meer van de hoofdpijn. Ze hoorde opnieuw een ritselend geluid. Was de Alakazam er nog steeds? Of was het nu iemand anders?

Dustfire kwam tussen de bomen vandaan, en keek rond. Ze had wat rare geluiden gehoord en was er op af gekomen.
Ze zag houndoom en de dode spearow, en dacht dus meteen het ergste wat ze kon bedenken.
had houndoom die arme jonge spearow vermoord? dacht dustfire gruwelend, Ze keek houndoom twijfelend aan.
'nee, zo wreed kan ze niet zijn,.... dacht ze daarna, maar twijfelde nog steeds heel erg. ze landde rustig op de grond en bleef houndoom aankijken. ze zag dat houndoom verward was. ''wat is er gebeurd houndoom?'' vroeg ze toen, met nog dezelfde twijfelende blik in haar ogen.

Achi kwam aanhuppelen door Bomen heen zag hij iets zwart hij liep er naar toe en zag Houndoom zitten hij keek haar even raar aan. Kan ik haar nog wel vertrouwen ze was zo aardig maar nu ? Dacht hij en hij keek haar raar aan. Toen keek hij naar de Spearow ernaast die dood was en snel weer naar houndoom waar wat Bloed bij haar mond zat. "H-Houndoom ..... " Hij keek haar raar aan. "Hun kun je een Spearow Zomaar Doden."

Houndoom draaide zich om naar Dustfire. Ze begon weer langzaam last te krijgen van hoofdpijn. "Iets met een Alakazam." mompelde ze chagrijnig. Houndoom wreef even met haar poor over haar bonkende voorhoofd. Het begon steeds meer pijn te doen. "Ik weet ook niet hoe ik het heb gedaan, okè?" Gromde ze steeds meer geërgerd.

Dustfire twijfelde nog steeds, en bleef op haar plek staan.
''ik weet niet of ik je nog wel moet geloven..'' zei ze en draaide zich zuchtend om.

"Dan doe je dat niet." zei Houndoom onverschillig. De hoofdpijn nam een tikje af. Houndoom wierp een korte blik op de Spearow.

Achi keek haar raar aan. De Houndoom die hij kende zou niet tegen hem grommen voor niks. "Wat met Alakazam."Vroeg Achi snel daarna. En hijh keek met een afgrijns naar de Spearow en daarna weer normaal naar Houndoom. Daarna keek hij naar Dustfire. "Als je van de DarkSide komt kunnen we je helpen !"

"Gewoon." Houndoom deed even haar best om niet geïrriteerd de grommen. "De Dark side hè?" zei Houndoom. Ze grinnikte even zacht.

Het antwoord van houndoom irriteerde dustfire, maar ze hield zich in.
ze draaide zich weer om en liep naar houndoom en de spearow.
Ze keerde zichzelf tot de jonge spearow. Een gloed kwam om haar en de spearow heen, en de wonden van de spearow vaagden weg. de gloed verdween, en de spearow opende langzaam zijn ogen. dustfire pakte de spearow op, en tilde hem in het nest, blij piepend bij de andere jonge spearows in het nest bedankte de spearow hem, en dustfire glimlachtte.
ze keek weer naar houndoom.
''meestal doe ik dit niet, de dood is onderdeel van de natuur, maar dit leven verdiende het niet om weggevaagd te worden'' zei ze. en keek houndoom aan.
''ik wil je geloven houndoom'' zei ze.

Celeny kwam aangelopen. Ze merkte direct dat de stemming niet perfect was. "Is er iets gebeurd?" vroeg Celeny.

"Jah een soort van maar ik denk niet dat Houndoom erover wilt praten."Zei hij zacht aan Celeny. "Ehh kom je mee naar de Burning tower dan kunnen ik en Dustfire je daar weer helpen."

Houndoom keek opzij naar Celeny. "Iets gebeurd..." zei ze bedenkelijk. "Ja, op die manier zou je het kunnen zeggen." zei Houndoom grijnzend. "Ik hou het erop dat mijn leven... Nogal veraderd is."

"Ehhh En kan je Leven terug veranderen ?"Zei Achi met een Mega Smile hij deedt een paar stappen vooruit omdat hij haar nu wel een beetje vertrouwdde teminste hoe ze deedt niet maar Houndoom zat er nog in. Toch ?

"Terug veranderen naar wat?" Houndoom's hoofdpijn begon weer wat sterker te worden. "Naar de lieve, achterlijke, vrolijk rond hupsende Houndoom?" Wierp ze hem tegen. "Nee bedankt..."

Dustfire staarde een tijdje vooruit, en keek daarna weer naar houndoom.
''houndoom, van mij mag je je leven zelf bepalen, en kiezen tussen goed en slecht, ik wil alleen, dat je de mooie momenten van vroeger nooit zal vergeten'' zei dustfire met een vage glimlach, en knikte. het werdt haar nu wel wat te druk, dus ze steeg op en vloog weg, ze liet een vage regenboog achter, wat ze lang niet meer had gedaan.

"Het is maar wat je mooi noemt." mompelde Houndoom zacht. "Als dit alles is wat jullie te melden hebben, vertrek ik ook weer." Deelde Houndoom mee. Met een strakke blik keek ze even rond.

Achi keek Houndoom raar aan zo hadt hij haar nooit gezien. "De Momente die je fijn noemt Hé !"Riep hij boos , "Je hebt je leven nog aan ons te danken weet je nog toen je geheugen verlies hadt of toen je van die Ravijn ding sprong met scherpen Rotsen !"Achi keek haar boos aan en liep weg xD

"Wie zei dat ik hulp nodig had?" Schreeuwde za hem kwaad na. Met een woedende blik bleef ze de kant op kijken waar Achi naartoe was gelopen. Fijn, ze kon wel zonder hun overleven. Houndoom wierp nog een blik op de boom waar de Spearow net in neer was gezet. Ze liep ernaar toe, en gaf een trap tegen de boom. Het nest met de Spearow's en al viel op de grond. Met een hooghartige blik keek Houndoom naar de Spearow's, en ze draaide zich daarna om. Tandenknarsend liep ze weg.

Dustfire had vanad een afstand gekeken. ze vloog naar de nu lege plek en landde bij het nest. Ze schudde haar hoofd. Ze keek rond. waarschijnlijk waren de ouders er niet, anders waren ze allang langs gekomen.Ze wist niet waarom, maar ze wou niet dat de spearows dood gingen. ze pakte het nest op, en nam hem mee.

Celeny was nu helemaal alleen. Rustig liep ze weg, en keek niet meer om.