Danger liep langs het meer met zijn blik bruine bonensoep. Hij was uitgeput van het rennen. Danger ging liggen, en het blikje rolde uit zijn bek, het meer in. Hij sloot zijn ogen, en lette niet op dingen rondom hem.

Niet ver van Danger vandaan, lag Houndoom piekerend naar het water te staren. Ze had nog veel te doen, en nog maar weinig tijd... Het duurde even voordat het tot haar doordrong dat Danger er was. Langzaam keek ze opzij naar hem. Het hoge gras zorgde ervoor dat ze minder goed zichtbaar was, maar haar rode bek en hoorns zouden haar kunnen verraden. Ze bleef zo een tijdje staren. Zou hij haar gezien hebben?

Danger had Houndoom niet gezien. Hij had gemerkt dat het blikje soep was weggerold, en stond op. Danger wou net proberen om het blikje te pakken, toen hij iets zag in het gras.

Houndoom merkte dat Danger in haar richting keek, en ze probeerde haar hoorns nog wat omlaag te doen. Ze legde haar poot over haar bek heen, zodat deze ook wat meer gecamoufleerd was. Haar hoofpijn begon weer op te wellen, en Houndoom deed een poging om het te negeren.

Het was niet Houndoom wat Danger zag, maar een Pokébal. Hij raakte het aan, maar gelukkig gebeurde er niks. Plotseling hoorde Danger iets. Hij wist niet wat het was.

Ook Houndoom hoorde een raar geluid, maar ze durfde niet overeind te komen om te kijken wat het was. De kans dat ze gezien zou worden, was te groot. Ze probeerde uti te vidnen wat het was, door alleen maar rond te kijken vanaf haar positie.

"...waar ligt die Pokébal...?" hoorde Danger in de verte. Het waren twee mensen, een meisje en een oudere man, misschien de vader van het meisje. Danger durfde zich niet te bewegen, maar dook toch voorzichtig in het gras.

Houndoom hoorde de stem van een mens. Een... Pokéball? Maar dat betekende dat het trainers waren. Houndoom kon wel door de grond zakken. Als die mensen haar zouden vinden, zou ze óf zich eruit moeten vechten, óf ze zou zich moeten laten vangen... En wat zou ze doen als ze Danger zouden aanvallen? Zou Houndoom dan zomaar wegrennen? Houndoom slikte benauwd.

"Kijk! Daar!" riep het meisje opeens, en rende richting Danger. Het was nu zeker dat ze Danger zouden vinden. Hij kroop verder van de Pokéball vandaan, maar het was te laat. Het meisje had hem al gezien. De man haalde een Pokéball tevoorschijn, en gaf die aan het meisje. "Jij mag hem proberen te vangen" zei hij, en het meisje riep: "Vibrava, kom eruit!"

Houndoom keek inschattend naar de Vibrava. Misschien zou Danger deze zonder hulp aankunnen... Maar Vibrava was goed tegen vuur aanvallen, en dat zou niet moeten worden onderschat. Houndoom beet zachtjes op haar lip. Zou ze hem kunnen helpen zonder dat ze gezien werd? Een steek van hoofdpijn probeerde het idee uit Houndoom te krijgen. Houndoom liet een grom ontsnappen, en sloeg haar poot snel tegen haar bek. Stom! Ze had zichzelf verraden! Langzaam probeerde Houndoom achteruit te kruipen. Misschien was het nog niet te laat, en kon ze nog ontsnappen.

Het leek alsof de trainers Houndoom niet gehoord hadden. Danger gromde, en deed zijn Ember. Helaas kon de Vibrava er goed tegen. "Vibrava, Dragonbreath, nu!" riep het meisje, en de Vibrava deed gehoorzaam zijn aanval. Danger werd achterover geblazen. Hij stond snel weer op, en deed zijn Shadowball, wat iets meer effect had.

Houndoom twijfelde vreselijk. Wat als Danger gevangen werd? Dan zou het haar schuld zijn geweest... Waar bemoei je je eigenlijk mee! Je bent nu toch anders? Siste een stem in haar hoofd. De stem had eigenlijk wel gelijk... Maar het zou toch niet zo veel kwaad kunnen als ze één aanval deed? Welke aanval zou niet opvallen als zij het deed? Houndoom dacht even na. Misschien kon ze haar verborgen kracht doen... Een lichte grijns verscheen op Houndoom's gezicht.