Een koud briesje vloog over de sneeuwvlakte. Een aantal Snorunts rilden van de kou, ook al konden ze daar goed tegen. Danger liep de Snorunts voorbij. Hij gromde ze nog na, en liep toen verder. De Snorunts sprongen achteruit, en daarna weg. Maar Danger merkte dat niet, en dat maakte hem ook niks uit. Hij liep naar een ijsblok, en ging daaronder liggen. Zijn nu rode ogen keken rond, en merkten een jonge Swinub op. Danger stond op, en liep op de Swinub af, die probeerde weg te rennen. Maar door de dikke sneeuw, en de korte pootjes van de Swinub lukte dat niet echt goed. Danger beet in de Swinub met een Fire Fang. De Swinub begon te krijsen, en deed een Powder Snow in de hoop Danger zo weg te jagen. Maar Danger trok zich niks van de aanval aan, ook al voelde hij hem wel. Danger deed een Flamethrower, en toen hij stopte, zag hij dat de Swinub verbrand en dood in de sneeuw lag. Danger grijnsde, en trok de Swinub mee naar de ijsblok. Daarna begon Danger de Swinub open te scheuren. Na een tijdje gooide Danger de opengescheurde Swinub weg, en ging onder de ijsblok liggen. Hij sloot zijn ogen, maar had daar geen flauw idee van. Hij wist niet eens wat hij allemaal had gedaan...

Claw liep ook door de sneeuw. Hij keek naar de wolken, maar zag niks bijzonders. Claw rilde even van de kou, maar zag plotseling Danger liggen. Hij wou vrolijk naar hem toe huppelen, maar toen hij het bloed aan zijn klauwen en bek zag, die duidelijk van een moord waren, deed hij het toch maar niet. Geschrokken, maar ook teleurgesteld, staarde Claw naar Danger. "Wat...?" vroeg hij zacht, en durfde zijn vraag niet af te maken, bang dat Danger hem zou aanvallen. Wat was er aan de hand? Was Danger primal?

Danger keek op, en opende zijn ogen, die nog steeds rood waren. Hij gromde dreigend naar Claw, en stond traag op. "Verdwijn..." zei Danger kil, en gromde luider. Toen Claw niet deed wat hij zei, stapte Danger op hem af. Hij beet hem in zijn staart, en slingerde Claw weg met een beetje moeitje. "VERDWIJN!" riep Danger plotseling kwaad, en keek kil naar Claw. Hij herkende hem niet, maar dat maakte ook niet veel uit. Wel?

Claw viel in de sneeuw, en krabbelde overeind. Met vochtige ogen keek Claw naar Danger. "Wie ben jij...?" vroeg hij teleurgesteld, en liet zijn staart en 'oren' zakken. Triest bleef Claw naar Danger kijken. Wat was er met hem aan de hand? "Want jij kán mijn vader gewoon niet zijn..." vervolgde Claw teleurgesteld.

Danger bleef grommen, en leek niet naar Claw te luisteren. Hij sprong op Claw, en beet hem met een Thunder Fang in zijn rug. Daarna duwde Danger Claw omver, en gromde dreigend. "Voor de laatste keer:" zei hij, en ademde diep in. "VERDWIJN!!" riep Danger luid. Claw moest er wel op reageren, en anders... dan zou Danger hem doden...

Snel kroop Claw weg. Toen hij opstond, keek hij met angst, maar ook enige teleurstelling in zijn ogen naar Danger. Claw zuchtte, en liet zijn staart en 'oren' weer zakken. Zielig liep hij weg van Danger. Was er nu niemand die Claw kon vertrouwen? Hij zuchtte weer, en keek nog even om, in de hoop dat hij spijt bij Danger zag. Maar dat zou niet. Claw keek weer vooruit, en rende weg. Hij wist helemaal niet dat Danger een vloek had. Maar dat maakte hem nu niks meer uit...

Danger keek Claw na, en liep toen weer naar de ijsblok. Hij ging eronder liggen, en zuchtte. Weer sloot Danger zijn ogen. Maar omdat hij wakker werd van een Sneasel, die de opengekrabde Swinub mee wou nemen, gromde Danger, en deed zijn ogen weer open. Toen de Sneasel Danger opmerkte, rende hij hard weg. Danger keek de Sneasel droog na, en liep naar de Swinub toe, die inmiddels was bevroren. Hij deed een Ember, waardoor de Swinub ontdooide. Daarna ging Danger weer onder de ijsblok liggen, en sloot zijn ogen dit keer niet. Misschien zou er nog iemand komen...

Ineens dook cloud op. De kleine swinub kwam onder een pak sneeuw vandaan, en schudde de sneeuw van zijn kop. Hij keek nieuwsgierig naar de pokemon die er stonden.

Danger keek naar Cloud, en daarna naar de opengescheurde Swinub, maar toen weer naar Cloud. Hij gromde zacht, en stond op. Danger's rode ogen leken op te lichten, maar dat was niet zo. Hij gromde iets luider, ook al was het nog steeds zacht. "Is dat jouw vriend?" vroeg Danger op een zachte, maar ook kille toon, en wees met zijn staart naar de opengescheurde Swinub.

Cloud keek even naar de opengescheurde swinub.
''N...nee, ik ken hem niet'' Zei cloud. Hij keek even bang naar danger, maar vluchtte niet weg, hij zou toch niet snel genoeg zijn.

"Oke..." zei Danger, en zweeg. Hij keek naar de lucht. Het was helder, maar een paar kleine wolkjes probeerden de zon te bedekken. Danger schudde zijn kop, en keek weer naar de sneeuw, richting zijn poten. Er zat nog steeds een beetje bloed aan. Uiteindelijk keek Danger weer naar Cloud.

Rillend liep Teresiá door de sneeuw. Ze had geen idee waar ze was, maar zoals gewoonlijk zouden haar ontdekkingsreizen haar vast wel ergens brengen. Ze schrok op van luid geschreeuw en gegrom. Het kwam van verderop.. Stilletjes liep de Vulpix de hoek om en zag een Houndoom liggen. Er naast lag een open gescheurd.. iets. Teresiá wou absoluut niet weten wat dat was. Het leek haar verstandiger om te gaan, toen er plotseling een swinub opdook. De Houndoom gromde iets tegen de pokémon, ze wou graag weten wat er gezegd werd. Dus liep ze voorzichtig dichterbij. De kou maakte haar poten gevoelloos, maar daar probeerde ze niet aan te denken.

Inmiddels was ze zo dichtbij om te horen wat het antwoord van de Swinub was. ''N...nee, ik ken hem niet.'' De stem klonk onzeker en bang, Teresiá's blik ging naar de Houndoom. Hij zag er alles behalve vriendelijk uit, zijn rode ogen waren op de swinub gefixeerd. Rode ogen? Verbaasd keek ze naar de pokémon. Ze had al eerder Houndooms ontmoet, en hun ogen waren blauw geweest.. Ze slikte even en liep toen naar het tweetal toe. "Is alles hier in orde?" Haar bruine ogen schoten van de Swinub, naar de Houndoom, naar het verscheurde beest op de grond. Een rilling liep door haar lijf, toen ze het herkende als een Swinub. Was dit wel zo verstandig geweest?

(Ogen van Houndooms zijn volgens mij bruinachtig... XD)

Danger keek opzij, richting Teresiá. "Tot nu toe wel... dacht ik..." zei hij kort, en keek weer naar de lucht. Een Fearow vloog geschrokken weg, gevolgd door een paar Spearows. Danger keek ze droog na, en liet zijn blik vervolgens over Teresiá glijden. Hij had haar nog nooit gezien... zou het een nieuweling zijn?

(op het plaatje zijn ze blauw (a))

De Houndoom richtte zijn blik op Teresiá. Zijn blik was ijskoud, zijn ogen vuur rood. Ze kreeg de drang om weg te rennen, maar hield zich in. "Tot nu toe wel... dacht ik..." was het korte antwoord, waarna hij zijn blik weer afwendde. Vol ongeloof keek ze hem aan. In orde?! Er ligt een verscheurde Swinub naast je! Teresiá haalde een keer diep adem om haar kalmte te bewaren. Als ze uit zou vallen tegen deze pokémon, zou ze waarschijnlijk net zo eindigen als die Swinub.. De levende Swinub stond nog steeds naast hun. De Houndoom liet zijn blik onderzoekend over haar heen gaan. Een wolkje ontsnapte uit haar bek toen ze die open deed. " Hoe heten jullie? Ik ben Teresiá." Ze voelde zich nogal dom, omdat hethaar geen moment leek voor een prettige kennismaking, maar ze wou wel eens weten met wie ze te maken had. "Waar zijn we hier eigenlijk?" Vervolgde ze, waarna ze zich nog dommer voelde.

Cloud keek naar teresiá.
Het leek een erg vriendelijke pokemon, ookal kende cloud haar niet.
''Ik ben Cloud'' zei hij, en stopte even. ''We zijn op het ijslandschap van het gebied, freezing ruins genaamd'' zei hij daarna.
Hij keek weer even naar de swinub, en daarna naar danger.
Zou hij dit gedaan hebben? Cloud schoof langzaam achteruit.

(Jah, dat plaatje laat zien hoe Danger eruit ziet. En zijn ogen zijn blauw )

"Ik ben Danger... en ik dacht ook dat we in de Freezing Ruïns staan..." zei Danger. Hij deed een Ember op de sneeuw voor hem, waarna hij weer in de sneeuw ging liggen. Danger trok zich niks aan van de kou... ook al voelde hij deze wel. Omdat Danger zijn poot in de gesmolten sneeuw (dus water) legde, werden zijn ogen weer normaal. Hij keek rond. "Waar...?" vroeg hij zacht, en merkte de opengescheurde Swinub op. "WAAAH!" gilde Danger geschrokken, en viel door de schrik achterover. Snel stond hij op, en keek met grote ogen naar de Swinub. Danger pakte hem op, en smeet hem weg, zo snel en ver hij kon.

De Swinub reageerde als eerste. "Ik ben Cloud." zei hij, waarna Teresiá vriendelijk naar hem knikte. ''We zijn op het ijslandschap van het gebied, freezing ruins genaamd'' vervolgde hij. "Ja, dat het een ijslandschap was, had ik al door." Glimlachte ze. Cloud's blik ging naar zijn soortgenoot, die langzaam ondergesneeuwd werd. Daarna verschoof zijn blik naar de Houndoom en begon hij langzaam achteruit te schuifelen. Teresiá begreep zijn reactie, maar was niet van plan weg te gaan, tot ze wist wat er gebeurt was en wie het gedaan had.
Ze bewoog onrustig met haar poten, de kou begon omhoog te trekken en ze werd langzaam toegedekt met een laagje sneeuw. Ze schudde even met haar kop en richtte haar ogen toen weer op de Houndoom.


"Ik ben Danger... en ik dacht ook dat we in de Freezing Ruïns staan..." antwoordde deze. Hij deed een nogal zinloze ember op de sneeuw voor hem, de stoom kringelde omhoog terwijl Danger weer ging liggen. Toen ging alles opeens snel. Houdndoom leek wakker te worden uit een trance en keek verbaasd om zich heen. Zachtjes mompelde hij iets, toen hij de opengescheurde Swinub in het oog kreeg. Plotseling begon Danger te gillen, sprong op en viel achterover. Voordat Teresiá iets kon doen stond de pokémon alweer en smeet hij de Swinub weg. "wat.. Wat is er aan de hand?" vroeg de vulpix verbijsterd. Danger leek totaal niet te weten waar hij was, of wat er gebeurt was. "Danger, wat is er aan de hand?" Met grote ogen van schrik keek ze naar Houndoom.

Cloud keek verbaast naar danger.
Hij was even achteruit gesprongen toen danger een gil liet horen.
Hoe kon het dat hij ineens zo deed? Cloud keek onzeker rond.
Rare gebeurtenissen.. Vond hij. Wel was hij blij dat de opengescheurde swinub uit het zicht was.

Danger keek naar Teresiá. Hoe wist ze zijn naam? Ach, het zou ook wel... "Wat is er gebeurd...?" vroeg Danger, terwijl hij in de richting van de opengescheurde Swinub keek. Vervolgens keek hij weer rond, en merkte dat hij in de sneeuw stond. Danger zuchtte, en keek maar naar Cloud en Teresiá, hun reacties afwachtend.

''Ik... ik weet het niet...'' Zei Cloud.
''ik heb niets gezien, niet wat er met de swinub is gebeurt, of met jou'' Zei cloud daarna.
Hij wachtte de reactie van teresia af. zou die wat gezien hebben op haar pad hier naar toe?

Een grote bries stak op. Tricky keek naar Cloud. Tricky zweefde op Cloud af. "Hallo.." Zei tricky zwevend rond cloud.

Danger keek naar Tricky. Een Rotom... die had hij nog niet hier gezien. Misschien was hij nieuw...? "Ehm... hallo?" zei Danger, en schudde met zijn kop. De bries blies wat zachte sneeuw op hem. Daarna keek Danger weer naar Tricky, zijn reactie afwachtend.

"Hoi.." Tricky keek met gespleten oogjes naar Danger. "Een houndoom dus..?" Tricky grijnsde even.

Cloud keek verbaast naar de rotom.
Wat was dat nou weer voor rare pokemon? hij had er nog nooit een gezien.

"Ja... is dat een probleem?" vroeg Danger. Het kwam bot over, en dat wou Danger liever niet. Maar daar kon hij niks meer aan doen. Danger keek naar Tricky. "Jij bent zeker een Rotom..." zei hij, dit keer niet bot, maar rustig.