Vermoeid liep Teresiá naar de Magma. Haar vacht was nat door de gesmolten sneeuw en haar poten deden zeer van de kou. Voorzichtig deed ze haat poot in de magma, maar het temperatuur verschil was te groot. Ze trok snel haar poot weer terug en ging liggen. De warme lucht gleed over haar heen en ze sloot haar ogen. Ze was hier nog maar een paar dagen, maar had al veel pokémon leren kennen. De Houndooms Danger en Houndoom, de Raichu Tora, Flair de Ninetails en nog een paar anderen. Maar niemand had zo'n diepe indruk gemaakt als Danger.
Hij was vervloekt, door een Haunter die zichzelf Helos noemde. Teresiá leefde ontzettend met hem mee, maar ze wist dat ze hem niet kon helpen.. Iedereen scheen hier enige problemen te hebben. Bijvoorbeeld Tora, die een ruig verleden had en nog steeds agressieve trekjes vertoonde. Velen balanceerden op het rand ja van goed en kwaad. Teresiá hoopte dat haar geen slechte dingen zouden gebeuren.
Ze stond op en liep de lava in. Haar poten tintelden, maar het gesmolten steen was een weldaad voor haar. Met een zucht legde de vulpix haar kop op de rand en sloot haar ogen.

(eerst Danger laten posten graag =D)

Danger kwam aanlopen. Hij wou de lava inlopen, maar merkte een Vulpix op. Hij glimlachte even toen Danger de Vulpix herkende. Het was Teresiá. Helaas was hij haar naam vergeten, omdat ze haar naam had verteld toen Danger in trance was. Maar van het uiterlijk kon Danger andere Pokémon ook wel herkennen, maar dan zou dat veel langzamer gaan, dan wanneer hij de naam van de Pokémon wist. Danger knikte even naar Teresiá. "Hey... hoe gaat het?" begon hij, en zette zijn voorpoten in de lava.

Teresiá hoorde iets aan komen lopen, maar ze deed haar ogen niet open. Het maakte haar niet uit wie het was, ze wou alleen zijn. "Hey... hoe gaat het?" hoorde ze toen, waarna ze verbaasd haar ogen opende. Dat was.. Danger! Teresiá glimlachte. "Het gaat nu wel weer. Blijkbaar ben ik minder bestand tegen sneeuw dan ik dacht." Ze zonk wat weg in de lava, waarna ze peddelde en weer wat omhoog kwam. Ze legde haar poot op de rand om te voorkomen zat ze weg zakte. "Hoe gaat het nu met je?" Het was een domme vraag, vond ze zelf. Hoe kon het nou goed met je gaan als je elk moment in een moordende gek kon veranderen?

Danger knikte. "Het gaat wel, afgezien van het vreemde gevoel dat ik heb, sinds ik de vloek gekregen heb..." zei hij, en ging op zijn buik liggen, terwijl hij zijn voorpoten in de lava hield. Deze haalde Danger uit de lava toen hij lag, en schudde de lava van zijn poten af. De damp die van de lava kwam was warm genoeg, de lava hoefde daar niet bij... toch?

(welk water? )

Danger knikte en vertelde dat het wel goed ging, voorzover een vervloekt iemand zich goed kon voelen. De Houndoom ging naast haar liggen. Teresiá haalde ook haar andere poot uit de lava en zette deze op de kant, waarna de haar kop ertussen legde. "En nu? Hoe wil je verder gaan? Is er met deze vloek te leven?" vroeg Terees bezorgd. Want waarschijnlijk zou Helos de vloek nooit vrijwillig opheffen..

(Cola, nu goed? XD)

"Ehm..." zei Danger, en keek even weg. Maar daarna richtte hij zijn blik weer op Teresiá. "Het lijkt wel irritant, twee personen zijn... maar ik voel het wanneer ik in trance raak..." legde Danger uit. Hij zuchtte, en merkte dat zijn vreemde gevoel sterker werd. "Trouwens... ik had van iemand gehoord dat Helos het Porygon-ras wou laten uitsterven door middel van vloeken. Als mijn vloek ertussen zit, begrijp ik waarom Helos mijn vloek niet zomaar opheft..." vervolgde Danger. Hij staarde naar de lava, en merkte dat er een druppel water in viel. Er kwam wat stoom uit de plek waar de druppel water, die een traan was, het water in was gevallen. Danger wou Teresiá vertellen dat hij in trance zou komen, maar om een of andere reden deed hij het niet...

Danger legde uit dat hij het aan voelde komen, dat leek haar wel handig. Als zij hem was zou ze dan ergens heen gaan waar ze niemand kwaad kon doen.. Zijn uitleg over de porygon snapte ze niet helemaal. "Hoe bedoel je? Hij heeft je per ongeluk vervloekt? En.. Deze vloek deed hij om ze te laten uitsterven? Maar dan is hij toch dodelijk?" Vroeg ze geschokt. De situatie was nog erger dan ze dacht! Een traan rolde van zijn gezicht en Teresiá wende haar blik af. "Wat ga je nu doen?" herhaalde ze. Moest hij doorgaan met zijn leven? Een kluizenaar worden? Of juist op zoek gaan naar Helos? Waarschijnlijk was dat zijn enige kans..

"Helos opzoeken... waarschijnlijk kunnen er risico's komen, maar liever dat dan dood..." zei Danger. Hij stond op, en deed een paar passen van Teresiá vandaan, waarna hij weer ging liggen. Danger trilde. De andere tranen die nog steeds op zijn gezicht waren, vielen in de lava. Weer kwam er stoom naar boven. Danger zuchtte, en probeerde zijn ogen zo min mogelijk dicht te doen. Maar met de warme dampen die uit de lava kwamen lukte dat niet echt. Al snel sloot Danger zijn ogen.

Danger zei dat hij Helos op zou zoeken, ze knikte. Het was zijn enige kans.. Plotseling stond hij op en ging een stukje van haar af liggen. Verbaasd keek Teresiá op. Ze zag hem trillen. Geschrokken klom ze uit de lava. Langzaam liep de vulpix op hem af. "Danger.. Is het weer zo ver?" fluisterde ze, terwijl ze naar zijn gesloten ogen keek. Ze was bang voor het antwoord, maar op een of andere manier was ze niet bang voor Danger.

Danger antwoordde niet. Hij opende zijn ogen lichtjes, die rood waren. Het eerste wat Danger zag was een Charmander, die vrolijk in de lava zwom. Danger stond op, en maakte zo een schaduw die over de lava viel. De Charmander merkte dat hij in de schaduw zwom, en keek op. "Waaaah!" gilde de Charmander, en wou bang wegzwemmen. Dat lukte. De Charmander klom de lava uit, en rende bang weg. Danger deed een Shadow Ball tegen de rug van de Charmander, en ging weer liggen, alsof het hem niks boeide wat hij allemaal deed.

Geschokt keek Teresiá naar de kleine Charmander. Gelukkig miste de Shadow Ball, die tegen de muur aan klapte. Danger ging weer liggen, totaal onverschillig. Waarschijnlijk had hij haar niet eens gezien. Langzaam stapte ze achteruit en op een veilig afstand ging ze liggen. De Vulpix wou hem niet in de steek laten. Ze moest water hebben, maar ze was een vuurpokémon en er was geen sneeuw in de buurt. Dus alles wat haar reste, was wachten..

Danger hoorde wat stappen dichtbij zich. Hij keek opzij, richting Teresiá, en gromde dreigend. Hij stond weer op, en liet zo een schaduw over de grond vallen. Danger deed zijn Fire Blast, die door de lucht ging, over Teresiá heen. Daarna deed hij een Dark Pulse. Danger leek niet te weten wat hij deed.

Danger had haar in de gaten en gromde. Geschrokken dook ze in elkaar toen er een Fire Blast haar kant op kwam. De vuur raasde over haar heen, waarna ze omhoog sprong. Dit had ze beter niet kunnen doen. Danger had een Dark Pulse op haar af gestuurd, die haar nu vol raakte. De Vulpix vloog een eindje door de lucht en lande in de lava. Ze peddelde omhoog en klom er snel weer uit. Ze wou hem niet aanvallen, maar waarschijnlijk had ze weinig keus. Vlammen vulden haar bek, waarna er een Flamethower richting de Houndoom vloog.

Danger werd geraakt. Hij gromde weer, en deed Sunny Day, en daarna zijn Will-o-wisp. Danger sprong vervolgens de lava in. Even leek het alsof Danger aan het verdrinken was, maar daarna kwam hij met een jonge Torchic de lava uit. De Torchic leek dood, maar gelukkig was dat niet zo. Toen hij helemaal op de grond stond, legde Danger de Torchic neer. Zijn ogen kleurden weer normaal, en hij keek naar beneden, richting de Torchic. "Waaaah!" riep Danger, en viel van schrik de lava weer in. De Torchic stond voorzichtig op, en waggelde bang weg. Toen Danger met zijn kop uit de lava kwam, was de Torchic verdwenen.

Teresiá raakte Danger en merkte dat het haar pijn van binnen deed. De Houndoom deed Sunny Day en ze voelde zich sterker worden door de warme stralen. Alleen was ze afgeleid door de aanval, plotseling raakte een Will-o-Wisp haar. Ze gilde van de pijn toen er brandplekken op haar huid ontstonden. De Sunny Day had de aanval zodanig versterkt dat het haar schade toe bracht. Teresiá keek op, maar Danger was verdwenen. Verward keek ze om zich heen, waarna ze zich op de grond liet vallen. De wonden branden, langzaam kroop ze richting de lava. Plotseling sprong Danger eruit tevoorschijn, met een Torchic in zijn bek. Met grote ogen keek ze naar de twee pokémon. Had hij.. nog een .. vermoord?

Plotseling gilde Danger het uit. Teresiá schrok op en zag zijn blauwe ogen, waarna hij de lava in verdween. Toen bewoog de Torchic opeens, waarna die langzaam weg waggelde.Teresiá rende naar de lava, waar de houndoom net weer uit tevoorschijn kwam.”Gaat het? Volgens mij duren niet alle aanvallen even lang, of niet?” vroeg ze, alsof er niks gebeurd was.

Danger knikte. "Het gaat wel..." zei hij, en klom uit de lava. Danger schudde zich uit, en keek naar de brandwonden van Teresiá. "Maar gaat het wel met jou?" vroeg hij, en ging weer op zijn buik liggen. Danger legde zijn kop op de grond, en merkte dat er iets op zijn rug kroop. Hij keek om, en zag een Caterpie kruipen. Danger pakte de Caterpie op met zijn staart, en legde deze op de grond. De Caterpie kroop weg alsof er niks gebeurd was. Danger legde daarna zijn kop weer op de grond, en keek naar Teresiá.

Teresiá likte voorzichtig over haar wonden, maar stopte daar gauw mee toe er een stekende pijn door haar lichaam ging. "Het gaat wel." ze glimlachte en liep langzaam en voorzichtig naar de lava. De Vulpix liet zich erin zakken en legde haar kop op de rand. Afwezig keek ze de Caterpie na, waarna ze haar blik op de Houndoom richte. Daar lage ze dan weer, net als eerst, alsof er niks gebeurd was. "Ik snap niet hoe je dit uit houd." zuchtte ze.

Danger knikte. "Ik begin langzaam eraan te wennen..." zei hij, en zuchtte. "Maar dat is wel moeilijk..." vervolgde Danger, en hij stond op. Danger zuchtte, en keek naar de lava. Hij gromde, en deed kwaad een Shadow Ball, dat met een luide plons in de lava terecht kwam. Danger schudde zijn kop, en sloot zijn ogen. Zijn staart gloeide wit, en Danger deed een Iron Tail op de lava. Weer gromde hij, maar dit keer was het zacht.

Danger reageerde zijn woede af op de lava. Teresiá was blij dat het op de lava was en niet op haar. Ze kroop de lava weer uit, de wonden deden niet zo'n zeer meer. Het zou nog wel even duren voordat ze compleet genezen waren, behalve.. Ze herinnerde zich wat haar moeder haar had verteld. Dat er bessen waren die je status konden genezen. "Danger, weet jij of hier ergens Rawst Berry's groeien?" Vragend keek ze hem aan, terwijl ze de lava van haar poot schudde.

"Nee... ik weet wel dat ze in het bos groeien..." zei Danger, en merkte een struik op. "Maar misschien groeien daar Rawst Berry's..." zei hij, en wees met zijn staart naar de struik. Danger stond op, en deed Shadow Ball op de struik. De struik schudde even, en er vielen een paar Berry's op de grond. Onder andere Rawst Berry's...

Danger begon over het bos, maar corrigeerde zichzelf. Een schadow ball vloog op een struikje af, die Teresiá nog niet eens gezien had. Er vielen Berry's uit de boom en ze liep er nieuwsgierig heen. Er lagen inderdaad Rawst Berry's op de grond. Ze at er één, de smaak was een beetje droog. Teresiá liep weer naar Danger toe. "Dankjewel." zei ze, waarna ze ging liggen. De wonden op haar huid herstelden zich.

"Graag gedaan..." zei Danger. Hij ging ook liggen, en legde zijn kop neer. Een eigenwijze Eevee liep naar de lava toe, en ging met haar pootje erin. Ze gilde, en rende snel weg. Danger keek de Eevee na, en zuchtte. Niet veel later kwam er een Flareon aanlopen, die zomaar een Fire Spin op Teresiá en Danger deed. Ze zaten in een vuurcirkel opgesloten. Alsof Danger het niks kon schelen, zei hij: "Dat vuur dooft wel...", en bleef dus zo liggen. Waarom hij opeens zo deed, begreep hij zelf niet. Danger voelde een druppel water over zijn snuit rollen. Het was een traan.