Thunder keek Tora verontwaardigd aan. Ze had op zijn minst iets kunnen zeggen over dat ze geëvolueerd was! Toen keek ze naar Candy. "Hoi!!!" riep ze toen weer vrolijk. Misschien viel het Candy wel op dat ze geevolueerd was. Of zou ze er zelf een opmerking over moeten maken? Dat zou wel beter zijn. Waarschijnlijk was ze toch niet van plan er een opmerking over te maken. "Nu ben ik net als jij, ook een pikachu!" riep Thunder toen vrolijk.

Candy keek droog naar Thunder. Haar blauwe ogen gleden over haar heen. ''Dat zie ik.'' zei ze droog, en ze hief een wenkbrauw op. ''Gefeliciteerd, denk ik.'' zei ze toen maar, en ze zuchtte. Ze keek Thunder aan. ''Weet je? Door jou heb ik wat spanning beleefd. Het was leuk om naar die grot te gaan en jou te redden.'' zei ze dom.

"Oh...eh...graag gedaan dan maar..." zei Thunder dom terug. "Maar wat zullen we dan nu gaan doen?" Thunder keek Candy aan. Ze hoopte dat ze iets leuks zou zeggen en dat ze zich niet gingen vervelen of iets saais gingen doen. Daar had Thunder nu écht geen zin in. Ze wilde al haar energie kwijt die ze in de darkside grot had opgespaard. Het voelde alsof al die energie er zo snel mogelijk uit moest of ze zou ontploffen en dat was niet de bedoeling. Zeker niet nadat ze gered was. Thunder begon maar vast met wat op en neer springen. Heel zachtjes, zodat het haast niet opviel, maar wel om een klein beetje energie kwijt te raken.

''We?'' vroeg Candy droog, en ze hief een wenkbrauw op. Ze was van plan te gaan rennen, op haar allerhardst. Ze keek Thunder nogal moeilijk aan. ''Ga je niet met Tora mee?'' vroeg ze toen maar dom, en ze zuchtte diep. Haar blauwe ogen straalden nog steeds in het licht van de maan.

"Als jij dat dan perse wilt..." Thunder keek Candy aan. "Tora zei dat ik met jou moest spelen ofzo, maar als jij dat niet wilt, dan niet, hoor!" ze wilde weglopen. Als Candy geen zin had om met haar iets te gaan doen, dan had het ook geen zin om hier te blijven. Thunder keek welke kant Tora was opgegaan. Ze wilde haar maar achteraan gaan, want dan kon ze vragen of Tora nu eindelijk met haar kon gaan trainen. Bovendien wist Thunder nog steeds niet al te best de weg en ze wilde niet nog eens in de problemen komen. Dan zou Tora haar weer moeten redden en als dat vermeden kon worden, was dat voor iedereen beter.

Candy keek Thunder verbaasd aan. ''Als jij het zo graag wilt, dan ga je toch achter Tora aan?'' vroeg ze droog. ''Als je me ooit nog is zoekt ofzo, roep maar.'' zei ze daarna, en ze gooide een aangebrande bes naar Thunder. ''Dag.'' zei ze grijnzend, en ze keek haar nog een keer aan, waarna ze met rustige stappen wegliep. Hoe minder vol de maan was, hoe donkerder de kleur van haar ogen werden.

Thunder liep weg, achter Tora aan. Ze keek nog een keer achterom. Ze zag Candy' s blauwe ogen schitteren. Die ogen kwamen haar bekent voor, alsof ze die al vaker had gezien. Maar waarvan wist ze niet, dat was een groot raadsel. Het kon ook net zo goed uit een droom komen. In ieder geval bleven die ogen haar bewonderen.
"Doei..."was het enige dat Thunder zei. Ze verliet deze plek en keek ook verder niet meer achterom. Soms zag ze weer een voetspoor van Tora en wist ze waar ze heen moest. Zo zou ze niet kunnen verdwalen.