Krew stond achter een bevroren steen, en keek naar Neptune. Ze leek het koud te hebben. Krew mompelde wat, en sprong van de steen vandaan, de sneeuw in. Nu was ze wel beter te zien, maar dat maakte Krew niks uit. Ze kuchtte een keer, en rende naar Neptune toe. Voor ze het wist, was Krew de Espeon al voorbij. Ze draaide zich om, en keek naar Neptune. Krew stond niet ver van haar vandaan, wat weleens angst kon opwekken.
