[Liefst alleen Candy en Sparky ]

Sparky liep met Candy over de bergen. "Hmm..zalig briesje!" Sparky dacht dat het een leuke tocht kon worden. Sparky keek vooral rond zich heenvoor de prachtige omgeving..

Candy keek hem aan. Ze stonden nu boven op de top van een van de hoogste bergen, ''Oke, ik zal het uitleggen,'' grinnikte ze, ''We gaan met dit pad naar beneden. Dit pad gaat gelijk weer naar boven zodra we beneden zijn, een lagere berg op. Dan gaat ie ook al snel weer naar beneden, en daarna een lang stuk rechtdoor. Verder zie je het zelf wel, oke?'' grijnsde ze. Zelf was ze klein maar erg snel voor een Pikachu.

Sparky knikte. Hij gaf Candy een likje en rende met het pad naar beneden. "Hmm...Doet goeed!" Hij sprong zelf even van het pad af,sprong op een steen en weer het pad op.

Candy grinnikte, en zag hem wegrennen. Ook zij begon te rennen. Steeds sneller, en sneller, tot ze eindelijk bij hem was. Ze stak haar tong speels uit, en trok een sprintje. Een omgevallen boom lag op het pad. Ze zette zich af op de grond, en zette zich hierna weer af op de boom. Ze keek achterom, nee, Sparky was er nog niet. Ze stopte even, en wachtte op hem.

Sparky ramde met Volt Tackle tegen de boom aan.Hij ging er dwars door heen en zoefde rakelings naast Candy. Daarna sprong hij een hoop stenen op ."I am the king of the....?" Een Starly ging op zijn hoofd zitten.

Candy vuurde een bliksemstraal af, die de Starly roosterde, en hij vloog weg. Grijnzend keek ze naar Sparky. ''Kom, we gaan verder, koning,'' grijnsde ze. Zonder dat hij nog wat kon zeggen was ze weg. De wind sneed door haar vacht. Haar pootjes bewogen supersnel. Ze grijnsde breed.. Ze was blij dat ze zo snel was, en wist het nu zeker; ze wilde nooit een raichu worden: Die waren langzamer, terwijl zij zo genoot van de wind door haar vacht, als ze langsraasde..

Sparky knikte en sprong van de steen af. Daarba zoefde hij achter Candy. Sparky maakte zichzelf even sneller met volt. Toen hij naast Candy was leip hij terug gewoon." Ik zie de voet van de berg al!" De wind suisde in de oren van Sparky.

Candy keek hem aan, ''Kijken wie het snelste is? Sprintje trekken tot de top,'' grijnsde ze, maar zonder op antwoord te wachten sprintte ze weg. Zonder volt, of wtvr, rende ze supersnel de berg op. Ja, snel was ze zeker, zéker voor een Pikachu. Ze grijnsde, en sloot haar ogen even, en stopte boven aan de berg. Hier draaide ze zich om, en sprong op een steen. Hier ging ze liggen. Zachtjes begon ze te zingen.

[LOL!]

Sparky kwam nét na Candy aan. "Whow..Jij bent snel!" Daarna luisterde hij met een rare blik naar Candy. Daarna rolde hij met zijn ogen en nam een besje dat hij vlug vond.

Candy keek hem droog aan, en zuchtte. Vroeger, thuis, was ze altijd gek geweest van rennen en zingen. Ze had ook een liedje dat ze meestal zong als iemand bang was.. Ze dacht even na.. Ja, ze wist het weer! Ze grijnsde breed, ''Vroeger, zong ik altijd een lied als er iets was, met iemand..'' zuchtte ze. In het lied zei je dan dat je er voor diegene zou zijn, ze grinnikte, en sloot haar ogen, de tekst proberend te herrinneren.

Sparky rolde met zijn ogen, Daarna zuchtte hij en luisterde met gesloten ogen. Daarna ging hij zitten en luisterde. "Hmm...Als iemand bang was,probeerde ik altijd sterk de teblijven en degene terust te stellen." Daarna dacht hij aan die nacht toen het onweerde en de kleinste Pichu van het dorp rustig houdde. Waar is die tijd? Waar ik nog in de Eastern Forest was..

Candy keek hem aan, en zuchtte. Ze legde haar kop op de steen. Zij had haar familie nog, maar niet iedereen. Ze zuchtte, en keek voor zich uit. Ze ging grijnzend naast Sparky zitten, en leunde helemaal tegen hem aan. Grijnzend bleef ze hem aankijken.

Sparky keek daarna ook blij naar Candy. Hij gaf haar een likje en keek verder. Daarna legde hij zijn arm over haar schouder en keek naar de lucht. Ik voel iets in me,iets raars...Mijn leven is de afgelopen dagen totaal veranderd...

Candy rolde naar achteren, en grinnikte. Ze ging in het gras zitten: De berg was laag, en begroeid met gras en bloemen. Ze plukte een bloem, en snoof eraan. Heerlijk. Ze grinnikte eventjes, en keek weer naar Sparky. Ook haar leven was veranderd, even als zíj zelf.

Sparky deed zijn ogen open en ging achter Candy aan. Toen ging liggen schoof zijn staart naar haar richting. "Prachtige hemel..." Daarna keek hij naar twee Yanma's die vrolijk over Candy en Sparky vlogen.

Met een bliksemstraal joeg ze de Yanma's weg, aangezien ze een beetje begonnen te irriteren met hun geluiden. Hierna maakte ze een soort (mislukte) koprol achteruit, en stond weer op. Droog keek ze om zich heen, en keek naar de maan.

(Doe maar alsof het nacht is, okay? )

Sparky ging rechtop staan en keek naar het donkergroene gras. Dit ded hem denken aan een van de verhalen uit een boek:De eeuwigdurende reis van de zon. Daarna keek hij naar de donkergrijze bergen. Als het nacht was,waren de meeste dinger mooier. Sparky zuchtte blij.

Candy keek hem aan, en zuchtte, ''Heb je nog energie over?'' vroeg ze. Ze wist niet waarom, maar als ze rende voelde ze zich pas écht vrij. Gewoon lekker bewegen, je energie kwijtraken, en opletten dat je niet uit de bocht vloog (XD)..

Sparky stond recht. "Zeker! Sprintje naar huis?" Sparky keek naar de maan. Daarna naar Candy. Hij glilachte vrolijk.

Candy keek Sparky aan. ''Nee, nog niet naar huis.. Daarheen,'' zei ze. Ze wees naar een stipje in de verte. ''Een boom met Illumises en volbeat's, erg mooi,'' grijnsde ze, en ze sprintte weg. Het stuk waarbij je van de berg af moest, waren veel obstakels, daarna kreeg je een lang pad zonder obstakels, en hierna een hobbelpad.

Sparky knikte. "Ok!" Daara liep hij acher Candy aan. Sparky ging behendig langs de obstakels en rende snel op het gewone pad. Op het hobbelpad was het moeilijer om te rennen.

Candy zag dat hij het moeilijk vond. Zijzelf niet, ze sprong van hobbel naar hobbel, aangezien ze maar een meter van elkaar afzaten. Zo leek ze net een konijn, maar ze rendde alsnog heel snel. Al heel snel was ze bij de boom, en ging liggen. Het zag er prachtig uit: De volbeats en illumises, die rond een hele grote boom vlogen. Het was er ook erg stil.

Uiteindelijk kwam Sparky toch bij de boom aan en ging naast Candy liggen. Sparky herrinderde zich toen de laatste avond voordat ze partners werden. Aan het meer. Sparky bewonderde het prachtige uitzicht.

Candy legde rustig haar armen achter haar koppie, en grijnsde. ''Die lichtvliegjes zien er best mooi uit..'' zei ze grijnzend, en ze zuchtte. De rust kalmeerde haar, even als het feit dat hij hier was, en dat het nacht was: De sterren stonden aan de hemel, er waren geen wolken, en de volle maan was zichtbaar.

Sparky keek verwonderd naar de lichtvliegjes. Magisch gewoon..Net zoals het Crystal Lake Daarna scheen de volle maan op de twee pikachu's. Sparky dacht toen even terug aan alle momenten die hij meemaakte.