Er was een nieuwe pokémon geboren op de pokerpg. Togepi was net uitgekomen uit haar eitje. en liep hier nu gewoon maar wat. Ze wist niet waarheen ze ging, of naar waar zij heen wou gaan. toen opeens begon ze alleen maar in rondjes te lopen. Togepi werd er duizelig van. en viel opeens neer in het gras.

Evening had nog geen antwoord gekregen van de pokemon waarmee hij net aan het praten was, en besloot maar om verder te lopen en zelf te kijken wat voor pokemon hier allemaal in het gebied waren, en hoe het gebied er zelf uitzag, natuurlijk. Hij kwam aan bij de peaceful plains. een heerlijk rustige en vrolijke plek.
Alle pokemon hier liepen of vlogen hier blij rond en Evening ontspande zichzelf even helemaal. De bloemen roken verrukkelijk. Het stond er hier vol mee. Evening had nog nooit zon schone plaats gezien als pokerpg. Want hijzelf kwam uit een gebied waar ook mensen waren, en die lieten overal hun vuil achter. Geen pokemon daar die nog nooit in een stuk glas heeft gestaan of over een fles gestruikelt is. Evening had toen hij nog een kleine Cyndaquil was uit een plas gedronken, maar wat hij niet wist was dat die plas helemaal vervuild was. Hij was er weken ziek van geweest. Een hele week misselijk en om de haverklap moeten spugen. Evening rilde bij het idee. Hij zou dat nooit meer willen meemaken. Hij richtte zijn aandacht weer op dit gebied en ineens zag hij in de verte iets op de grond liggen wat op een ei leek. Een paar insect pokemon vlogen om het ei heen, maar zo te zien wisten die niet wat ze moesten doen. Evening versnelde en na een paar secondes rennen was hij al bij het ei en zag nu dat het een togepi was. ''Gaat het?'' Vroeg hij zonder er bij na te denken, en keek bezorgd naar de kleine pokemon.

Togepi verschoot ineens. Maar ze kon eigenlijk nog niets echt praten. ze bewoog met haar vingertjes. en Evening vloog in de lucht. Togepi begon te lachen. en stopte met het bewegen van haar vingertjes. en Evening viel op de grond.

Evening schrok zich dood toen hij de lucht in getild werd. Hij spartelde wild om los te komen, maar het lukte niet.
Zou het weer gebeuren? zou hij weer aangevallen worden door een pokemon? kon hij ook pokemon in dit gebied niet vertrouwen? Met een doffe klap viel hij op de grond. Hij werdt met kracht tegen de grond gedrukt en kwam toen los uit de greep van die aanval. Wat was ie stom geweest.. hij had een pokemon vertrouwd.. nu wist hij het zeker... Nergens kon hij normale pokemon vinden, pokemon die hem niet aanvielen... Hij moest weg. Voor altijd. Hij keek met een verwoestende blik naar de Togepi, en zette zichzelf schrap. Hij deed zijn krachtigste aanval, Eruption. Die aanval had dezelfde kracht als een vulkaan die ontplofte. Er vlogen stenen en vuur naar de togepi toe, zo veel dat die het niet kon ontwijken. Evening keek een keer om, maar zag alleen dingen door de lucht vliegen, daarna rende hij weg.

Evening was gemeen tegen Togepi. Het ging allemaal gewoon maar perongeluk. Togepi begon ineens te huilen
en ze hoopte stiekem dat Evening terug zou komen. Het was helemaal niet haar bedoeling wat Togepi deed met Evening. Maar ze kon gewoon haar aanvallen nog niet helemaal beheersen. Het ging perongeluk!

Racker kwamaanlopen en vroeg:'wat is er?je hebt me dutje versoordt!'.
Racker wachte ongeduldig op antwoord want hij hield niet van kleine pokemons die huilden ze maakte te veel lawaai.

Togepi kon helemaal nog niet antwoord. Ze bewoog alweer met haar vingertjes en Racker vloog nu ook al in de lucht. Toen ze weeral stopte met haar vingertjes te bewegen viel Racker op de grond net zoals Lightning. Maar ze deed het helemaal niet express het was perongeluk want ze kon helemaal nog niet haar aanvallen beheersen. Togepi keek toen Racker glimlachtend aan op de grond.

Racker werdt kwaad hij kon zich niet meer beheersen en deed thunder gevoldg door een iron-tail.
het lichaampje van de togepii knalde tegen een boom aan en was bewusteloos.

Daar lag Togepi dan gewoon maar tegen een boom aan helemaal bewusteloos. Ze kon helemaal niet meer bewegen. Het lijkt precies dat ze dood was, maar dat was zij toch hopelijk niet ! Stilletjes aan begon ze alweer terug te bewegen ze probeerde terug recht te gaan staan maar dat lukte even niet meer. Dus bleef ze maar liggen.

Racker staarde naar het lichaampje.
en zei in de hoop dat mushii het zou horen:'ik hoop voor je dat iemand langskomt anders zul je sterven'.
Racker Sprong weg ergens in een struik en liet zich niet meer zien.

Mayumi had vanachter een boom alles gezien.
Ergens had de luxray gelijk. maar het was nog maar een baby-pokemon!
Toen racker weg was stapte mayumi voorzichtig naar de togepi toe.
''Gaat het met je? antwoord alsjeblieft!'' Zei ze bezorgd.

Racker sprong gelijk uit de bosjes en dee bite op de absol.de absol vloog ook tegen een boom maar was nog bij bewust zijn.
Racker zei:'laat dit domme ei met rust het zal sterven'.
Racker deed nog hyperbeam op de togepii en sprong weg

[ban een bijt aanval vlieg ik echt niet achteruit O.o]


De luxray Deed een bijt aanval, maar het was een niet erg effectiefe aanval op Haar.
Met een blik vol woede keek ze racker aan. ''Nee, het zal niet sterven. Dat is nergens voor nodig!''
Zei mayumi, en ging in de aanval over. Ze ging met een quick attack zo snel dat racker haar niet meer kon zien, en deed een slash zodat er een grote snee in Rackers rug kwam. ''Verdwijn..'' Zei ze ijzig. Als Racker door zou gaan zou ze nog een betere aanval voor hem hebben..

Racker werdt boos en besloot.
hyperbeam te doen op de absol dat deed hij en de mayumi vloog hardt tegen een boom en racker deed nog een Thunder op mayumi en mayumi verloor ook haar bewust zijn.

(je kan na een hyper beam een tijdje geen aanval meer doen, N00b. Studeer pokemon aanvallen xD)

Net voordat Ze buiten bewustzijn kwam deed Mayumi een Perish song.
Als Racker hier nog lang zou blijven zou hij uitgeschakeld zijn, en hij kon er niets aan doen.
Met een grijns viel Mayumi tegen een boom. Ze zag alleen nog maar zwart en besloot maar in haar hoofd liedjes te zingen totdat ze weer wakker werd. Na een tijd kwam ze weer bij bewustzijn, en ze zette zichzelf schrap. Ze deed op volle kracht een spycho cut op racker. Daarna rende ze weer naar de Togepi toe. Met protect maakte ze een schild om zichzelf en de togepi zodat racker niet meer kon aanvallen. Het zou niet lang meer duren voordat de perish song zou werken. Als racker nu niet wegvluchtte zou hij als dood neervallen.

Luigi kwam aanhollen.
"Wat is hier aan de hand?" vroeg hij aan Mayumi.

Racker sprong snel weg hij wou niet doodgaan.
Racker dacht:wacht maar ik maak je nog wel dood.
Maar als eerst slapen.RAcker sliep waar ze hem nooit konden filmen(oke ik heb geen zin meer om te vechten dus zoek me niet op).

[van perish song val je niet in slaap, maar wordt je automatisch uitgeschakelt. Study attacks!]

Mayumi keek naar de sceptile die was verschenen, en haar vroeg wat er aan de hand was.
Toen ze Racker neer zag vallen wist ze dat hij geen gevaar meer vormde. Ze keek weer naar luigi.
''Die Luxray viel een kleine onschuldige togepi aan, gewoon te zielig als je dat doet'' Zei ze nog kwaad.

Togepi keek opeens Mayumi aan daarna keek ze naar Luigi. Ze opent haar mond maar er kwam nog geen echte geluiden uit. Dan probeert ze het nog eens. "Ja, Gaat al beter" zei Togepi opeens. Maar ze verschoot dat er ineens geluid uit haar kwam. "Wat is er met mij gebeurt?" zei Togepi plotseling. Ze had overal pijn.

Toen de Togepi eindelijk bijkwam rende Mayumi meteen naar haar toe.
Toen die zei dat het beter ging, verscheen er een glimlach op Mayumi's gezicht.
''Een Luxray viel je aan, en toen ik wou helpen, viel hij mij ook aan, maar hij is nu verjaagd.'' Het laatste zei Mayumi met een geruststellende toon in haar stem. ''Ik ben blij dat het weer met je gaat.'' Zei ze.

Luigi deed Sunny day.
"Vrolijkt dat jullie op?" vroeg hij met een vriendelijke glimlach.

"Het is allemaal mijn schuld" zei Togepi tegen Mayumi. Ik bewoog perongeluk met mijn vingertjes en Luxray vloog in de lucht, toen stopte ik ineens met het bewegen van mijn vingertjes en hij viel neer. "Hij was gewoon boos, daarom viel hij mij aan" zei Togepi tegen Mayumi. Togepi begon beetje huilen. Maar Luigi maakte haar opeens weeral vroljk met zijn Sunny day.

Luigi keek blij naar togepi.
"Wil je vrienden worden?" vroeg Luigi met een lach.

Togepi keek opeens terug blij naar Luigi. En knikte met haar hoofd. Ze had eigenlijk helemaal nog geen echte vrienden, en nu had ze Luigi. Misschien had ze Muyami ook als vriend maar dat wist ze nog niet. Ze wacht het maar af. Togepi haar vriend was ineens wel stil geworden precies.