Riolu keek Danger na die de struiken in liep en vroeg zich af wat hij ging doen. Na een poosje kwam hij weer tevoorschijn en hij had weer de normale kleur van zijn ogen terug. Een opgeluchte zucht ontsnapte uit zijn mond, blij dat dit over was. Zo te horen wist Danger niet precies wat er was gebeurd.. 'Een trainer probeerde ons te vangen en gebruikte daarvoor een Pachirisu, Blastoise en Skarmory, dat weet je waarschijnlijk nog wel. De trainer wou mij vangen met een Great ball maar jij hebt me gered door die ball weg te slaan met één van je aanvallen. De ball knalde tegen een Rattata op en ving die in plaats van mij. Daarna is de Trainer gevlucht door jou grommende actie' legde hij Danger uit, terwijl er een bredere grijns op zijn gezicht verscheen.

"Mijn grommende actie?" vroeg Danger, terwijl er een kleine glimlach op zijn snuit verscheen. "Juist." zei hij, en keek kort naar de glibberige modder. "Maar waarom ligt er daar modder...?" vroeg Danger, ook al kon hij een beetje raden wat er was gebeurd. Iemand had vast en zeker een water-aanval gebruikt, maar de vraag was wie. Danger zuchtte, en ging op zijn buik liggen. Twee Marills liepen naar de modder toe, om daar te spelen. Danger keek om, en zag de twee spelen. Hij zuchtte, maar dat hadden de Marills helaas gehoord. Gillend renden ze weg, bang voor dat de Houndoom zou aanvallen. Danger gromde zachtjes, en sloot zijn ogen, terwijl hij hoofdschuddend richting de grond keek. Danger opende zijn ogen kort daarna weer, en hij keer weer naar Riolu.

'eeh.. Blastoise had een Waterfall aanval gedaan die recht op je af ging, ik had de Waterfall kunnen stoppen met een Focus punch zodat jij niet geraakt werd, al het water viel toen op de grond' zie Riolu als antwoord op de vraag van Danger.Toen de twee Marills verschenen wende ook Riolu zijn blik ernaar en glimlachte, de rust was weer teruggekeerd maar voor hoe lang? Vragend keek hij de twee na die gillend begonnen weg te rennen voor Danger. Wat had hij verkeerd gedaan? 'trek het je maar niet te veel aan' zei Riolu vriendelijk in de hoop dat Danger zich niet rot voelde nu.

"Makkelijker gezegd dan gedaan..." mompelde Danger als antwoord. Hij staarde in de richting waar de Marills waren weggerend. Opeens verschenen er twee Azumarills. Het waren duidelijk niet de Marills van daarnet, want de Azumarills zagen er ouder uit. Zouden zij de ouders zijn...? dacht Danger, die opstond, en zich omdraaide, richting het paar. Een van de twee liep naar voren, terwijl de ander bleef stilstaan. Opeens deed de Azumarill die naar voren was gelopen, een Water Gun. Danger deed een Protect, wat gelukkig lukte. "Waar was dat voor nodig?" vroeg Danger verbaasd, maar ook met een lichte grom in zijn stem, die daardoor een beetje lager klonk. "Wil je weten waarom? Omdat je die Marills bang hebt gemaakt, omdat je een aantal Pokémon hebt gedood? Lijkt me logisch, niet?" antwoordde de Azumarill bot. Hij keek opzij, naar Riolu, maar al snel weer naar Danger. De tweede Azumarill kwam erbij staan, maar ze fluisterde iets in het oor van de andere Azumarill, die knikte. Danger keek naar de twee. Wat zouden ze willen doen?

(Inspiratieloos, dus ik heb een vaag verhaal in elkaar gezet... >.<)

(leuk toch )

Ook hij had gemerkt dat er twee Azumarills waren verschenen maar lette er niet echt op. Pas toen ze Danger aanvielen keek hij verbaasd op, waar was dat voor? Toen bedacht Riolu zich dat het misschien de ouders waren van de twee marills en nu Danger als een bedreiging zagen. Riolu luisterden naar wat een Azumarill te zeggen had en werd kwaad. Ze hadden dan misschien gedeeltelijk gelijk, toch vond Riolu dat Danger dit niet verdiende, hij kon er toch ook niks aan doen. 'laat hem met rust' riep Riolu boos en ging ondersteunend naast Danger staan 'probeer hem nog met één aanval aan te raken en je krijgt met mij te maken!'. Niet dat dit heel dreigend overkwam aangezien Riolu veel kleiner was dan Danger en er niet echt als een bedreiging uit zag.
Riolu wachtte af op wat de Azumarills nu gingen doen.

Een van de Azumarills liep naar Riolu toe. Hij zuchtte, en schudde zijn kop. "Wij krijgen met jou te maken? Wat wil je dan doen?" vroeg de Azumarill, terwijl hij een klein grijnsje opzette. De andere Azumarill liep naar de andere kant van Danger, en deed daar een Focus Punch. Danger piepte van de pijn, maar keek niet lang daarna naar de Azumarill. Grommend zette hij een stap in haar richting. "En waar was dat voor nodig?" vroeg Danger met een iets lagere stem, omdat hij tegelijkertijd licht gromde. De Azumarill die tegenover Riolu stond deed een zwakke Water Gun. "Oeps." zei hij sarcastisch, waarna Danger gromde. "Oké, dat is genoeg!" zei hij geïrriteerd, terwijl hij de Azumarill tegenover Riolu bij zijn staart greep. De Azumarill deed Iron Tail, en bewoog een aantal keer met zijn nu harde staart, waardoor Danger wel moest loslaten. "Niet al te slim, hé?" zei de Azumarill, terwijl Danger met een geïrriteerde blik naar de Azumarill keek. Hij was de tweede Azumarill niet vergeten, en keek daarom af en toe de andere kant op.

De Azumarill ging verwaand voor hem staan en Riolu zette een kwaad gezicht op 'daar kom je wel achter' mompelde hij zacht. De andere Azumarill sloeg Danger met een focus punch en woest keek Riolu om 'laat hem met rust!' riep hij. Maar voordat hij wat kon doen kreeg hij opeens water in zijn gezicht gespoten. Met een nat koppie draaide hij zich weer om en aan Azumarill's gezicht te zien had hij dit gedaan. Danger pakte hem bij zijn staart maar de Azumarill wist slim te ontsnappen door zijn Iron Tail te gebruiken. Nu was ook Riolu het zat, hij duwde zijn handjes naar voren en creeërde een Aura sphere die hij op de Azumarill afvuurde. Die was gefocust op Danger en merkte de Aura Sphere niet op. Hij kreeg hem tegen zijn zij aan en viel op de grond. Woedend maar verbaasd, omdat hij waarschijnlijk nog nooit een Riolu Aura Sphere had zien gebruiken, krabbelde hij weer overeind. De andere Azumarill was ondertussen naar Danger toe gelopen en stond klaar zijn Water gun te gebruiken.

Danger keek naar Riolu en de Azumarill. Hij gromde, maar dat ging over naar piepen toen hij een Water Gun voelde. Kwaad keek hij om. De andere Azumarill grijnsde, en deed in plaats van een Water Gun, Toxic. Danger kuchtte, maar het kuchen werd steeds erger. Zijn ogen begonnen vochtig te worden, en hij werd warmer dan normaal. Omdat Danger ook alles wazig begon te zien, keek hij haastig rond, op zoek naar de Azumarill. Uiteindelijk had hij de Azumarill gevonden. Danger gromde, en deed een Fire Blast. De Azumarill had het vuur te laat gezien, en werd dus geraakt. Danger sprong op de Azumarill af, en beet haar met een Thunder Fang. De Azumarill schreeuwde, en probeerde weg te komen, wat niet lukte. Danger zei iets onverstaanbaars, waarna hij zich begon op te laden voor een Solarbeam. Nog steeds had Danger het warm, en zag hij wazig.

Riolu keek naar Danger die een Water gun en daarna een Toxic over zich heen kreeg. Zo te zien was zijn zicht slechter geworden maar gelukkig wist hij twee aanvallen goed uit te voeren. De Azummaril vuurde een Hydro pomp op Riolu af en snel creeërde hij een Protect die gelukkig goed ging. Het water knalde tegen zijn veld en stoof alle kanten op. Geschrokken zag hij dat Danger ook een deel op zich kreeg. Snel stopte Riolu met zijn protect 'sorry!' riep hij in de hoop dat Danger nu niet kwaad werd. Maar verder had hij geen tijd voor excuses want de Azumarill snelde op hem af met een Tackle. Riolu kon hem ontwijken en vuurde nog Een Aura Sphere af maar de Azumarill ontweek hem. 'Laat ons met rust!' riep hij kwaad, hij was moe geworden van het gevect met de vorige trainer en de twee Azumarills waren in topconditie. Riolu vroeg zich af hoe lang ze dit nog konden volhouden...

Danger had zich genoeg opgeladen voor een Solarbeam. Hij liet de Azumarill uit zijn bek vallen, en bukte, waarna hij Solarbeam over de grond deed. De twee Azumarills struikelden en vielen, omdat ze de aanval niet verwacht hadden, op de grond. Danger gromde, en stond op, waarna hij het water wat op hem gekomen was, van zich af schudde. Hij keek naar het paar, maar voelde dat hij in elkaar zakte. Danger zuchtte, hij moest opstaan! Hij deed een poging tot opstaan, wat nog maar net lukte. De twee Azumarills gingen bij elkaar staan, wat niet echt slim was, maar misschien hadden ze een aanval willen doen. Danger zuchtte, en liep naar hen toe. Opeens ging er een enorme muur van vuur naar de Azumarills toe, wat van de Overheat van Danger kwam. Er klonk wat geschreeuw, en toen de vlammen weg waren, waren de Azumarills verdwenen. Danger hijgde, maar begon steeds meer zwart te zien. Uiteindelijk zakte hij door een flauwte in elkaar.

Riolu wende even zijn blik naar Danger en de Azumarill pakte zijn kans en vuurde nog een Hydro pomp af. Snel draaide Riolu zich om en wou nog een Protect toen maar het was al te laat. De enorme kracht van het water knalde tegen hem op en Riolu werd tegen een boom aangesmeten. Een enorme pijn schoot door zijn rug en bewusteloos viel Riolu op de grond. Tegen de tijd dat hij zijn ogen weer kon openen en langzaam op kon staan waren de Azumarills al weg gerend. Vaag zag Riolu de twee blauwe gedaantes die tussen de struiken verdwenen. Riolu wreef over zijn koppie en toen hij alles weer helder kon zien zag hij dat Danger op de grond lag, bewegingloos. Snel rende Riolu naar hem toe en schudde hem zachtjes, 'Danger?' vroeg hij angstig maar tot zijn opluchting zag hij dat zijn buik op regelmatig tempo op en neer ging. Hij ademde nog..

Danger deed langzaam zijn ogen open. Hij zag iets wazigs, maar merkte dat het Riolu was, en glimlachte dus ook vaagjes, ook al verdween deze snel. Danger hoestte, en voelde dat zijn kop bonkte. Hij zuchtte, maar glimlachte geforceerd. "Ze zijn weg, niet?" vroeg Danger zachtjes. Hij keek naar Riolu met een wazige blik, en mompelde wat onverstaanbaars, waarna hij een poging deed om op te staan. Het kwam alleen maar tot omrollen, dus Danger lag nu op zijn buik. Hij gromde zachtjes, en keek rond. Alles was wazig. Misschien zou het helpen als hij zijn ogen sloot? Danger sloot zijn oen. Oké, hij zag niet meer alles wazig, maar juist helemaal niks! Danger deed vlug zijn ogen open, en keek naar Riolu.

(Inspiratieloos -.-)

(welnee..xD)

Tot zijn opluchting opende Danger zijn ogen en begon zijn lichaam weer te bewegen. 'ja ze zijn weg.' zei hij met zijn zachte stem terwijl hij zijn best deed Danger te helpen met opstaan. Riolu liet zijn blik vallen op Danger's ogen, die stonden dof en er zat een rare paarse stof. Riolu besefte dat dat vast van de Toxic kwam. 'ben zo terug' klonk zijn stem terwijl hij snel naar de rivier rende. Met een groot blad dat hij had gevonden, schepte hij wat water. Voorzichtig om zoveel mogelijk water in het blad te houden liep Riolu weer terug naar Danger. Hij knielde voor hem met het blad en een stukje schoon mos dat hij had gewassen en nu kon gebruiken als spons. 'Dit kan even prikken' zei hij terwijl hij de 'spons' in het water doop en voorzichtig zijn ogen schoon begon te maken.

Danger keek naar Riolu met het stukje mos. Wat wou hij gaan doen? Verbaasd keek Danger naar Riolu, maar toen deze zei dat het kon prikken, wist Danger al ongeveer waar het over ging. Hij gromde zachtjes toen het stukje mos dichterbij kwam, en toen deze zijn zijn ogen bereikte, schrok Danger van het prikkende gevoel. Als schrikreactie deed hij een Ember, en stond op. "Oké..." zei hij zachtjes en na een tijdje, en ging weer liggen zoals hij net lag. Hij keek richting het water, maar daarna weer naar Riolu. "Sorry..." mompelde Danger, haast onverstaanbaar. Hij legde zijn kop op zijn poten, en sloot zijn ogen. Hij voelde zich vreemd, maar wist niet zeker of dat van de vergiftiging kwam, of van de vloek. Opeens kreeg Danger een vreemd teken in zijn gedachten. Een teken dat hij niet zo direct kon omschrijven. Na het teken kwam er een Pokémon tevoorschijn in zijn gedachten. De Pokémon bleek een Haunter te zijn. Een Shiny Haunter. Helos. Danger gromde, en opende zijn ogen weer, waarbij het teken en Helos verdwenen, en Riolu samen met de echte wereld weer voor zijn ogen verscheen. Maar jammer genoeg zag hij ze nog steeds wazig.

Danger gromde en verschrikt trok hij zijn handje terug. Een ember aanval ontsnapte uit zijn mond en Riolu kon hem nog net op tijd ontwijken om nog een brandwond te voorkomen. 'geeft niet' zei Riolu zacht terwijl hij weer voor Danger knielde 'blijf alsjeblieft stil liggen'. Weer deed Riolu een tweede poging om de ogen schoon te maken, de meeste paarse stof verdween gelukkig in de spons. Na een tijdje gromde Danger weer maar tot Riolu's opluchting deed hij niet nog een ember aanval. 'wat is er?' vroeg Riolu en hij legde de spons terug in het blad. De meeste Toxic poeder was uit zijn ogen maar Riolu wist dat hij nog wel even wazig zou zien aangezien het behoorlijk geïriiteerd. Uitgeput ging Riolu zitten en keek hij even naar zijn wond op zijn armd die nu behoorlijk opgezet en ontstoken was. Riolu durfde hem niet aan te raken, bang om een brandende en stekende pijn te krijgen. Niet aan denken, dacht hij, eerst Danger helpen. Een pijnscheut schoot door zijn lichaam en Riolu beet op zijn lip, de tranen sprongen in zijn ogen.Met een doffe blik keek hij naar Danger, fijn ze waren allebei ziek, als trainers ze nu troffen maakten ze geen schijn van kans..

Danger zuchtte. Hij sloot zijn ogen weer, die hij na een tijdje weer open deed. Oké, het werd wat minder wazig voor zijn ogen, maar hij was nog steeds warmer dan normaal. Danger stond op, en keek rond. Het was veel te stil. Misschien was er een andere trainer in de buurt. Bij de gedachte dat er misschien een andere trainer in de buurt was, ging Danger liggen, en keek hij om richting het water. Er was niks vreemds aan de hand, behalve dat er een Vaporeon in het water sprong, en onzichtbaar werd. Danger keek daarom maar weer naar Riolu, die blijkbaar pijn had. "Is er-" begon Danger, maar toen hij de brandwond opmerkte, stopte hij al snel met zijn zin. Vreemd was het niet, als je een brandwond, en daardoor ook pijn had.

Ook Riolu's lichaam voelde heel warm aan, alleen vreemdgenoeg had hij het erg koud. Het zal wel de koorts zijn, dacht Riolu terwijl hij ging zitten met zijn rug leunend tegen de boomstam. Hij sloot zijn ogen en probeerde niet aan de pijn aan zijn arm te denken. Toen Danger begon te spreken opende hij zijn ogen weer en keek hij op, hij staakte zijn zin dus vroeg Riolu; 'wat is er?'. Even klonk er geritsel in de bosjes en verschrikt wende Riolu zijn blik ernaar. Maar tot zijn opluchting was het een oddish die de twee vragend aan keek en daarna waggelend weg liep. Riolu ontspande en begon weer naar Danger te kijken, ondertussen deed hij zijn best zijn ogen open te houden.

Danger schudde zijn kop. "Niks. Ik wou vragen of er iets aan de hand was, maar ik zag de brandwond. Onnodig om dan nog te vragen wat er aan de hand is, niet?" antwoordde hij, vreemd genoeg op een rustige toon. Danger stond op, en liep richting de struiken, waar hij in verdween. Opeens kwam hij weer terug met een Rawst berry en een Pecha berry, en legde deze op de grond, waarna hij ging liggen. Danger zuchtte, en staarde naar de lucht, waar een Pidgey vrolijk door de lucht vloog. Helaas werd hij afgeschrikt door een Honchkrow, die de Torchic pakte die Danger eerder had gedood. Snel vloog de Honchkrow weg, de Torchic met een beetje moeite meenemend. Danger slikte, en keek naar Riolu, om niet naar de Honchkrow te hoeven kijken.

Riolu knikte en keek Danger na die verdween in de struiken en later weer terug kwam met 2 berry's. Riolu twijfelde, zou dit ook helpen voor zijn wond? Rawst berry's stonden er om bekend dat ze een verbrande status verhielpen maar gold dat ook voor een ontstoken brandwond? Aarzelend pakte Riolu de bes en knikte dankbaar naar Danger. Hij at hem op en na een tijdje begon hij de werking ervan te merken. De pijn bleef wel maar het verbrande gevoel verdween gelukkig. Riolu zuchte, dit was een stuk beter, nu moest hij alleen nog de wond verzorgen en alles kwam dan goed. Een Honckrow vloog naar beneden en dat deed Riolu uit zijn gedachtes op schrikken. De Honckrow pakte de Torchic en Riolu kreeg een misselijk gevoel bij de gedachte aan wat die er straks mee zou gaan doen. Even later werd ook de Yanma door een Pidgeotto weg gerooft maar Riolu keek deze keer maar niet. Hij stond op en liep naar de rivier waar hij neerknielde vlak voor het water. Riolu schepte met zijn hand wat water en liet dat over zijn wond heen stromen, hij kneep zijn ogen dicht omdat het erg prikte. Na een tijdje de wond met het verkoelende water te hebben schoongemaakt nam het prikkende gevoel weg en deed de wond ook minde zeer. Riolu zocht de omgeving af en niet ver bij hem vandaan stond een treurwilg die het uiteinde van zijn takken in het water doopte. Riolu liep er naar toe en plukte het grootste blad dat hij kon vinden. De treurwilg stond erom bekend dat deze lange bladeren had aangezien hij altijd om zijn spiegelbeeld in het water treurde. Riolu waste het blad in de rivier goed schoon en bond het daarna als een soort verband om zijn wond. Nadat dit allemaal gedaan was en Riolu weer terug liep naar Danger klopte zijn hoofd van vermoeidheid. Hij ging weer op zijn plekje zitten en sloot zijn ogen.

Danger keek toe naar wat Riolu deed. Hij bewoog even met zijn staart, en wou net de Pecha Berry pakken, toen er een Zigzagoon voorbij rende, en de berry pakte. "Hé!" riep Danger verontwaardigd uit, terwijl hij opstond. Hij keek verbaasd, maar ook geïrriteerd, de Zigzagoon na. Veel kon hij er niet tegen doen, als hij de Zigzagoon achterna zou gaan zou hij vast weer problemen krijgen met de andere Pokémon. Danger zuchtte, en liep daarom maar naar de plek waar hij de Pecha Berry gevonden had. Even later kwam Danger met twee Pecha Berries, voor het geval er nog een Zigzagoon zou komen. Danger had net de Pecha Berries neergelegd, of er landde een Spearow, die handig de twee berries pakte, en weer wegvloog. Danger gromde de Spearow geïrriteerd na, en liep wéér naar de struik, en pakte weer twee Pecha berries. Hij legde deze neer, maar helaas kwam er wéér een vogelpokémon aan, dit keer een Murkrow. Vlug pakte deze de berries, waarmee hij wegvloog. "Oké, dat is de druppel!" riep Danger, terwijl hij achter de Murkrow aan begon te rennen, zijn vergiftiging vergetend. Hij deed Fire Blast, gevolgd door een Shadow Ball, die zo op een vuurbal begon te lijken. De vuurbal ging naar de Murkrow toe, die van schrik de twee berries liet vallen. Danger gromde de Murkrow na, en at de twee Pecha Berries op, waarna hij weer richting Riolu begon te rennen.

Riolu keek verontwaardigd naar Danger die iedere keer weer zijn pecha berries verloor doordat een andere pokemon die stool. Nadat voor de 3e keer zijn berries werden gestolen besloot Danger ze terug te nemen. Hij schrikte de murkrow af zodat die ze los liet. Toen Danger terug kwam met de berries kon Riolu het niet meer volhouden. Hij vergat even zijn pijn en schoot in de lach. Rollend over de grond en met kleine traantjes die bigelden over zijn wangen schaterde hij het uit. Na een tijdje kwam hij hikkend weer overeind en veegde hij grinnikend zijn traantjes weg 'ss..sorry maar het zag er ook... zo stom uit' zei hij verontschuldigend tegen Danger.

Danger snoof. Oké, het zag er misschien stom uit, maar was het nu echt zo grappig? Zwijgend ging hij op zijn buik liggen, waarna hij zijn ogen sloot. Zijn warmte werd al wat minder, maar natuurlijk bleef hij het warm hebben. Danger legde zijn kop op zijn poten, maar hield zijn ogen gesloten. Opeens merkte hij weer een Haunter in zijn gedachten op. Wéér was het Helos, en dit keer had hij ook hetzelfde teken bij zich. Het teken zag er nogal vreemd uit, en Danger kon het niet zo snel omschrijven. Hij deed na een niet lange tijd zijn ogen open, toen hij merkte dat het langzaam iets donkerder begon te worden. Danger keek naar de lucht. Als het donker zou worden, zou het kunnen dat er minder trainers zouden rondlopen, maar het kon ook zo zijn dat er juist méér trainers zouden rondlopen. Danger slikte. "Het wordt donker." zei hij, omdat hij niet echt iets wist te zeggen.

Riolu merkte dat Danger een beetje minachtig snoof en bood nogmaals zijn verontschuldigingen aan. Hij merkte ook dat Danger ging liggen en dat hij zijn ogen sloot. Riolu nam dankbaar de gelegeheid rust en sloot zelf ook zijn ogen. Al snel viel hij in slaap.
Riolu schrok wakker van de stem van Danger en keek op naar de hemel, het begon inderdaad al laat te worden.. 'Ik denk dat ik moet gaan..' zei hij tegen Danger, hij bedacht zich dat hij Amore al een tijd niet meer had gezien en zelf kon hij ook maar beter naar huis gaan aangezien hij nog moest herstellen. Riolu stond op en greep snel de boomstam aangezien hij even duizelig werd. Nadat hij zich had hersteld liep hij naar Danger en knikte hij naar hem 'bedankt voor alles' zei hij tegen de houndoom die hij nu echt begon te vertrouwen. Riolu stak zijn hand uit 'ik hoop dat je over die vloek heen komt en ik weet zeker dat we elkaar vast ooit weer zullen zien' Riolu glimlachte vriendelijk naar Danger.

Danger keek op toen Riolu wat zei. Moest hij gaan? Danger begon zich af te vragen waarom, maar ja, misschien had Riolu wel een partner waar hij bij moest zijn. Hij stond rustig op, en merkte dat Riolu naar hem toe liep. Hij zei ook iets. Danger knikte als antwoord, en zag dat Riolu zijn hand uitstak. "Ehm..." mompelde Danger nadenkend, en keek naar zijn poten. Hij kon niet zomaar op drie poten gaan staan, toch? Daarom keek hij weer naar Riolu, en knikte hij een keer, in plaats van dat hij de hand ging schudden. "Dat denk en hoop ik ook..." zei Danger, en hij glimlachte vaag. Een Volbeat vloog langs, maar het leek eerder op een fel lampje dat voorbij vloog. Ook vloog er een Noctowl over, die op zoek was naar eten, maar niet zo snel iets kon vinden.

Riolu grinnikte, en deed zijn hand weer terug aangezien Danger geen manier kon vinden om handen te schudden. Hij was het gewoon gewend om dit te doen en had er even niet bij stil gestaan dat Danger een viervoeter was. Ook Riolu knikte nog een keer en draaide zich om, even liet hij zijn blik wenden op de Volbeat maar richte zich daarna weer op het pad. Nog één keer keek hij om, om naar Danger te zwaaien en kwam toen in beweging en ging op weg naar huis.