Aleera liep een beetje chagrijnig door de Freezing ruďns. Ze was hier eigenlijk nog nooit geweest dus ze wist de weg niet helemaal. Een beetje verdwaald keek ze om zich heen en vaagde de voetstapjes uit die ze achter zich liet door met d'r poten te schoppen zoals ze honden dat ook soms wel is zag doen in de echte wereld als ze hadden gepoept. Opeens hoorde ze een fel geluid en stopte ze met lopen. Ze spitste haar oren en luisterde eens een keertje goed. Het geluid kwam van een paar meter van haar vandaan. Geďnteresseerd liep ze steeds meer naar de plek waar het geluid vandaan kwam. Vóór de struiken zag ze een rug naar haar gedraaide Lucario die aan het oefenen was. Aleera vond het heel interessant, net zoals Wooshie, hoe andere pokémon altijd aan het trainen waren. Zonder het te merken was ze op een hard bevroren takje gaan staan die door haar klauwen door midden gebroken was. De Lucario draaide zich behoorlijk snel om en Aleera keek op dat moment heel diep in Lucario's ogen. De Lucario begon te spreken en Aleera stapte verlegen naar voren zonder te voelen dat ze haar pootjes bewoog. ''Ss.. Sorry! Ik zat heel rustig naar je training te kijken, sorry dat ik het verstoord heb.'' Aleera ging rustig op haar kontje zitten op een ijskoude rots die nog niet eens zo groot was.
