Nog vóór haar aankomst:
''Ik ga alvast. Volg de maan. Ik blijf rechtdoor gaan. Beloof me dat je goed beslist of je hier blijft, of dat je met me mee gaat. Als je mee gaat, en je verdwaalt.. Vraag naar het Gebied PokéRPG. Vast wel iemand die het kent. Ik zie je wel weer!'' Riep Akira naar haar zusje. Ze draaide zich om. Het was midden in de nacht. Als ze hard door zou lopen, zou ze rond tien uur aankomen ik PokéRPG. Tien uur 's ochtends, dan. Ze begon met een drafje te rennen. Ze kwam langs vele gebieden. Gebieden die bewoond waren, gebieden die onbewoond waren. Gebieden die gevaarlijk waren. Gebieden die bewoond waren door de mens. Teveel om op te noemen, eigenlijk. Maar, Akira schonk er geen aandacht aan. Ze liep door.
Eindelijk. PokéRPG kwam in zicht. Een grijns ontstond op haar gezicht. Ze was niet moe. Ze had net even gerust. Rustig draafde ze verder. Hoe zou PokéRPG zijn? Zou ze een nieuwe trainer vinden? Zou ze haar oude trainer ooit terug krijgen? Tranen ontstonden in haar ogen. Ze miste hem. Hij was als een oudere broer voor haar. En.. Hij was de beste broer die ze ooit had gehad. Ze zou hem nooit vergeten. En net als hij, zou zij het slechte pad op gaan.

Aangekomen:
Met rustige passen kwam de Eevee aan bij de verwoeste velden. Ze keek duister om zich heen. Was dit.. PokéRPG..? Het zag er niet bepaald comfortabel uit. Het maakte haar een beetje onzeker. Het gebied waar zij vandaan kwam was gevuld met prachtige bloemen.. Maar, hier was het het tegenover gestelde. Het was compleet verwoest! En ook de sfeer die hier hing maakte haar bang. Maar, om de een of andere reden voelde ze zich er ook een beetje thuis. Het leek op het gebiedje waar haar meester woonde. Haar meester. Ze miste hem nog steeds. Ze hield gewoon van hem. Weer zuchtte zij. ''Ik moet mijn droom volgen. Ik moet de meest gevreesde Umbreon allertijden worden. Ik moet Meester's laatste wens vervullen..'' Sprak Akira tegen zichzelf.

Een Tyranitar liep kalm door de Destroyed fields. Ze keek rustig, met een blik dat niet bedreigend was, rond. Ook al was Poison niet zo vriendelijk. Ze gromde een keer, toen ze voelde dat een Pokémon haar aanviel. Toen de Tyranitar omkeek, zag ze een Espeon staan. Het was een groene, dus een Shiny Espeon. Poison's rustige blik veranderde meteen naar een dreigende blik. Ze deed grommend een stap riching de Espeon, die geschrokken wegrende. Poison grijnsde een keer, maar haar grijns verdween snel toen ze een Eevee opmerkte. Deze was niet shiny, zag ze meteen. Rustig liep Poison richting de Eevee, en toen ze eenmaal bij de Eevee was, keek ze haar aan. "Hallo.." was het enige wat Poison zei.

(Inspiratieloosheid..)

Wat geluid verstoorde de stilte. Kalm keek de Eevee om. Haar rode ogen glinsterden toen ze zag hoe de Espeon, die shiny was, een Tyranitar aanviel. Maar, de Espeon was laf, en rende weg. Snel keek Akira een andere kant op. Maar, de Tyranitar kwam haar kant op. Rustig ging Akira zitten, en ze begon haar voorpoot te likken. Bang wegrennen.. Daar deed ze niet aan. Haar meester had dit niet gedaan toen de politie kwam, en ook zij zou dit nooit doen. Toen de Tyranitar haar begroette, keek ze deze ietwat argwanend uit. Nouja. Er was iets aan de Tyranitar wat duidelijk maakte dat deze zeker niet een van de wattenstaafjes was. Dus, was het beter respect te tonen. ''Hallo,'' besloot Akira te zeggen. ''Akira,'' stelde ze zich toen rustig voor, en ze bleef de Tyranitar aankijken. Haar bruine staartje ging zachtjes heen en weer, terwijl de zon op haar vachtje scheen. Haar ogen leken nóg roder in dit licht.

Twee rode ogen schenen op uit het duister. Een Ninetales stapte uit de schaduw van de bomen en verplaatste zichzelf naar de Destroyed Fields. Het was Kiara, diep in gedachten verzonken. Deze gedachtes werden verstoord toen ze stemmen opving. Ze keek op en zag dat er verderop een eevee en een tyrannitar stonden. De laatste pokemon herkende ze. Het was Poison. Rustig, alsof ze alle tijd had, liep ze richting de twee pokemon. Haar negen staarten zwierden achter haar lichaam, met het ritme van de wind mee. Haar ogen stonden kil en er verscheen een lichte grijns op haar gezicht, waarbij haar scherpe witte tandjes zichtbaar werden. 'Poison' zei ze kort en ze knikte bij wijze van begroeting. Hierna wende ze haar blik naar de eevee met schijnbaar net zulke rode ogen als de hare. 'En wie mag jij wezen?' vroeg ze met haar prachtige zuivere stem. Een stem waarnaar iedereen wel naar moest luisteren. Toch had ze een kille ondertoon dat erop duide dat haar hart gevuld was met het donker.

Akira zuchtte. Poison antwoordde maar niet. Plots zag de eevee een ninetales. Akira zuchtte even, maar keek verder niet naar de Ninetales. Ze richtte haar aandacht weer op de Tyranitar, en merkte niet dat de Ninetales dichterbij kwam. Tot deze begon te spreken. 'Poison,' drong de oren van Akira binnen. Ze keek naar de Ninetales, die naar de Tyranitar keek. Poison, dus. Akira keek rustig naar de Ninetales, en zuchtte toen deze vroeg wie ze was. ''Mijn naam is Akira,'' zei ze kalm. Ze snoof even naar de Ninetales, als teken dat ze niet bang was, of whatever. ''En wat is jouw naam?'' Vroeg ze kalm. Ze ging rustig zitten. Ze was niet onder de indruk van de Ninetales. De Ninetales was jong. De ninetales die zij kende waren vaak al rond de 500 jaar oud, en waarschijnlijk was deze niet al te gevaarlijk. De zuivere stem van de Ninetales was wel mooi. Net zo iets als met wat zij sprak.

(waah, Kiara staat op 4 jaar! kom ik nu pas achter o.O, sorry het hoort 14 jaar te zijn x3)

De eevee begon te spreken en stelde zichzelf voor als Akira. Kiara grinnikte zachtjes, hun namen leken op elkaar. 'Ik ben Kiara' zei ze uiteindelijk. Even keek ze minachtig om zich heen maar wende toen haar blik weer naar de eevee. Wat zou Akira hier doen? Ze leek totaal niet bang te zijn voor hun, ook al kon je duidelijk zien dat Poison en Kiara slecht waren. Stond ze misschien ook aan de donkere kant? Kiara gaapte kort, waarbij dit keer haar complete scherpe gebit, even zichtbaar werd.

(inspiloos xD)

''Oke, aangenaam, Kiara,'' zei Akira rustig. Qua schrijfstijl leken hun namen op elkaar, maar.. Qua uitspraak merkte je niet al te snel dat de namen echt zo veel op elkaar leken. Rustig keek Akira naar de Ninetales, en zuchtte. Beiden pokémon die nu bij haar waren waren overduidelijk slecht. Of althans.. Misschien deden ze zich alleen maar zo voor. Akira zuchtte. ''Ik kom uit een gebied hier ver vandaan,'' begon ze rustig, om haar voorstelling compleet te maken, ''Ik ben hier gekomen om een nieuwe trainer te vinden. Mijn oude trainer, een geweldige Umbreon, is opgepakt,'' legde ze toen rustig uit. Ze maakte zich wat groot. ''Ik moet de machtigste Umbreon allertijden worden!'' Riep ze toen uit, ''Want dat heb ik Master beloofd,'' zei ze toen droog.

De woorden van Akira drongen haar oren binnen. Ze zocht dus een trainer en wilde de machtigste Umbreon aller tijden worden. Kiara grijnsde, Wat Akira zei deed haar aan haar verleden denken. Zij had vroeger als vulpix ook zo'n enorme drang om ooit later een sterke ninetales te worden. 'Je hebt er in ieder geval de goede strijdlust voor, zie ik' zei ze 'Ik denk dat het je wel gaat lukken'. Met deze woorden stond ze op en liep ze van het groepje weg. Maar de kans om weg te lopen kreeg ze niet, een shiny espeon verscheen voor haar neus, achter deze stonden een Persian en een Houndoom. De espeon wees naar Poison 'Daar! dat is degene!' zei ze tegen haar vrienden. De houndoom en de Persian keken elkaar even aan en knikte. Ze liepen langs Kiara die met een opgetrokken wenkbrauw stond te kijken. 'Wat sta jij nou dom te staren?!' zei de persian. 'Hmpf..' was het enige wat Kiara eerst uitbracht 'ik zal je één ding zeggen, niemand noemt mij dom..' en een kwade blik verscheen op haar gezicht. De persian snoof minachtig en vuurde toen een shadow ball op Kiara af. Oke.. dit was de druppel, vond Kiara. Ze ontweek de Shadow ball, vloog naar voren en greep de Persian bij zijn keel. Dit deed ze in slecht een paar seconden. Ze gooide de Persian op de grond en drukt toen haar klauw tegen zijn strot. 'O-oke... ik n-neem het terr.. ug. Laat me g-gaan!' stotterde de Persian schor. De houndoom had ondertussen in de gaten wat er aan de hand was en rende op hun af.

Opeens verscheen Kiara ook. Poison zuchtte, en keek naar de Eevee, die vreemd genoeg rode ogen had. Ze noemde zichzelf 'Akira'. Dat leek wel wat op Kiara's naam, maar Poison besloot om daar niet op in te gaan. Ze wou net haar naam zeggen, toen Kiara dit deed. Even snoof Poison, maar dit was niet door irritatie. Akira legde uit dat ze de allermachtigste Umbreon ooit wou worden. Even grijnsde Poison. Iedereen wou dat wel. Maar misschien zou Akira dit wel lukken. Als ze maar niet per ongeluk op een evolutiesteen ging staan.

Kiara was het blijkbaar soort van eens met Poison. Zij dacht ook dat het Akira misschien zou lukken om de allermachtigste Umbreon ooit te worden. De Ninetales wou weggaan, maar werd tegengehouden door een shiny Espeon, een Houndoom en een Persan. Poison gromde, iets luider dan ze eigenlijk wou. Ze herkende de shiny Espeon meteen. Al snel waren de Persian en Kiara aan het 'vechten'. De Houndoom kwam aangerend. Poison snoof. Ze viel nog niet aan, maar het begon zachtjes te waaien. Het begon echter steeds harder te waaien, en uiteindelijk was er een zandstorm ontstaan. De Houndoom schrok van de zandstorm, en keek verbaasd rond. Poison grijnsde, dit was haar kans. Ze deed haar Rock Slide op de Houndoom, die even niet oplette. Ze werd geraakt door de Rock Slide, en zakte in elkaar. Blijkbaar was deze bewusteloos geraakt.

Poison gromde, en keek naar de shiny Espeon, die naar voren sprong, en haar Morning Sun, gevolgd door een Swift deed. Poison werd geraakt, en hield zich in om niet uit woede te grommen. Kwaad deed ze haar Thrash. Twee keer viel ze de Espeon aan, waarna ze verward raakte. Uit verwarring deed ze een Water Pulse in het rond. Ze gromde geïrriteerd, omdat ze verward was, en niet precies wist wie ze aanviel.

(Yay, inspiratieloos, maar toch een heel verhaal verzonnen XD)

''Ik denk dat het je wel gaat lukken,'' zei de Ninetales tegen haar. Akira knikte, ''Ja, ik weet dat het mij gaat lukken,'' zei zij rustig. Plots dook er een Shiny Espeon op. Dezelfde als eerst. Ook een Houndoom en een Persian waren erbij. Akira hief haar wenkbrauw op, maar bemoeide zich er nog niet mee. Nog niet.. De persian snoof, en vuurde een shadow ball op de Ninetales af. De Ninetales ontweek, vloog naar voren, en pakte de Persian bij zijn keel. Ze gooide de Persian op de grond, en drukte met haar klauw tegen zijn strot. De Persian stotterde wat, maar.. Akira kon het niet verstaan. De Houndoom rende op hen af. Deze werd echter snel verslagen. Een zandstorm ontstond, en de Houndoom werd geraakt door een Rock Slide aanval. Akira dacht dat het door de Tyranitar, Poison, kwam, maar.. Ze wist het niet zeker. Rustig keek ze om zich heen. Ze sprintte op de Espeon af. De Espeon zag haar niet aankomen. Plots zag Akira een shaduw ball aankomen. Behendig sprong zij omhoog, en ontweek de waterpulse. Hierna vuurde zij een shadow ball af op de Espeon. Deze werd geraakt. Vervolgens deed Akira een ijzerstaart. Opnieuw werd de Espeon geraakt. De Espeon deed een ijzerstaart, maar.. Akira kon deze ontwijken door een graaf te doen. Na een tijdje kwam zij boven, en ze raakte de Espeon opnieuw met een ijzerstaart. Deze vloog naar achteren, de grond op.

Snelle voetstappen weerklonken in haar ogen en vals keek Kiara om. De houndoom rende haar richting op. Gelukkig kon Poison hem tegenhouden met een Zandstorm en een Rock slide. De houndoom viel bewusteloos neer en Kiara richte haar aandacht weer op de Persian. Zijn ogen stonden groot van angst, blijkbaar had hij niet verwacht dat hij en zijn vrienden zo erg zouden worden toegetakeld. Kiara grijnsde, ze was slecht en zou dan ook geen genade tonen. Leedvermaak, heerlijk vond ze dit. De persian begon raar te kreunen aangezien hij amper lucht binnen kreeg. 'A-alsjeblieft..' zei hij schor. Kiara grinnikte kil 'ik doe niet aan genade, je had beter na moeten denken voordat je me zo aansprak en aanviel' en met deze woorden maakte ze een diepe kras over zijn keel. De persian krijste van pijn en vuurde een tweede Shadow ball af. Deze sloeg Kiara simpel met haar poot weg waarbij ze de Persian moest los laten. Deze greep zijn kans en kroop weg. Maar ver kwam hij niet, hij was te verzwakt vanwege het tekort aan lucht. Kiara liep heel rustig naar hem toe en stapte elegant om de persian heen. Deze keek haar met angstige ogen aan, in verwarring gebracht en niet weten wat ze nu met hem ging doen. 'Helaas zul je van deze fout niet meer kunnen leren. Het was namelijk je laatste..' klonk Kiara's zuivere stem. De persian kneep zijn ogen stijf dicht, 'Nee.. alsjeblieft..' zei hij angstig en hij opende weer zijn ogen om in de hare te kunnen kijken. Ze stonden emotieloos, Kiara toonde geen schrijntje medelijden. Dit kon ze niet, hierdoor was haar hart teveel gevuld met haat. 'je zult sterven Persian..' zei ze kil.'Nee!' schreeuwde hij en hij sprong uit wanhoop naar voren. Hij greep het eerste de beste lichaamsdeel dat hij kon bereiken, één van haar staarten. Een brede grijns verscheen op haar gezicht, dit was wat ze wilde bereiken. Haar ogen begonnen rood te gloeien en een vreemde rode gloed verscheen om de Persian. 'domme zet.. Persian' zei ze 'hele domme zet' en toen begon ze te spreken in een rare geheimzinnige taal die echode over het veld. De persian liet bang haar staart los 'W-wat ga je met me doen?!' riep hij bang en plotseling slaakte hij een kreet van pijn. De persian zakte in mekaar en schreeuwde, aan alles kon je zien dat hij verschrikkelijke pijn leed. De schreeuw werd abrupt geïndigt toen Kiara stopte met praten. De persian viel neer op de grond, zijn ogen stonden wijd open gesperd, het was een gruwelijk gezicht. Hij was gestorven. Kiara had één van haar vloeken over hem uitgesproken, een gruwelijke vloek, de vloek van de pijnlijke dood. Kiara's ogen stopten met gloeien en met een valse grijns liep ze terug naar Poison en Akira. Haar bloedende staart leek ze niet eens te merken. Ze genoot van hetgene wat ze allemaal kon, de kracht waar zij jarenlang voor had moeten vechten.

Poison gromde kwaad. Doordat ze verward was, wist ze niet meer wat ze deed. Ze rende op een boom af, die zich vreemd genoeg in de Destroyed fields bevond. De boom brak meteen doormidden, alsof het maar een dun takje was. Poison brulde geïrriteerd. Dat ze geïrriteerd was, en niet zichzelf was, was ook duidelijk te merken.

De shiny Espeon stond op. De angst was in haar ogen te zien. Als een Tyranitar 'gek' werd, kon hij hele gebieden verwoesten. Daarom was de shiny Espeon voorzichtig. Ze probeerde om langzaam weg te kruipen. Dit had Poison meteen door. Met een Dragon Claw kreeg ze de shiny Espeon zover om niet weg te vluchten. Pijnlijk stond deze op. Even liet ze haar blik over Poison glijden, maar vervolgens rende ze zo snel mogelijk weg. Dat mislukte, door een Water Pulse van Poison werd ze naar voren geduwd, om vervolgens hard op de grond te vallen. De shiny Espeon deed nog een laatste poging om op te staan, maar een Thunderbolt van Poison liet haar verlamd op de grond vallen. Poison gromde geïrriteerd, en keek om, naar Kiara en Akira, met een blik dat duidelijk maakte dat er iets aan de hand was. Ze snoof een keer, en keek naar de dode Persian. Fijn, nu was er in ieder geval één Pokémon dood..

De Eevee keek toe hoe Kiara de Persian doodde. Onder de indruk was zij echter niet. De Ninetales die zij kende.. De Ninetales die goed bevriend was geweest met de Umbreon die haar trainde.. Die kon vloeken uitspreken wanneer en waar ze wilde. Vloeken met verschillende werkingen. En, zij was al honderden jaren oud. Indrukwekkender dan dat kreeg je niet, met een Ninetales. Akira grinnikte eventjes, en snoof zachtjes. Ze keek hoe Poison haar prooi aanviel. Er was er nog één over, dus. De Houndoom. Plots zag Akira hoe de Houndoom er voor zorgde dat deze vrijkwam. Akira zuchtte, en keek om zich heen. Wat zou de houndoom doen..?

In haar ooghoeken zag ze hoe de Houndoom verdween tussen de bomen. Ze snoof minachtig, mietje.. Ze wende haar blik terug naar Akira en Poison. Ze was aardig moe, maar liet dit niet merken. Een vloek uitspreken was een behoorlijke inspanning, maar Kiara was er trots op. Ze was nog maar 14 jaar, niet zo oud dus, voor een ninetales. Vloeken uit kunnen spreken op zo'n jonge leeftijd was dan al behoorlijk wat. De zucht van Akira weerklonk in haar oren en even keek Kiara haar met een vage 'wat is er?' blik aan. Toen richte ze haar aandacht op Poison. Deze was behoorlijk over zijn toeren geraakt, Kiara vroeg zich af of het wel goed met haar ging. Niet dat het haar veel uitmaakte, zo bot was ze wel. Ze stond op en liep op haar af 'Poison?! kom tot jezelf!' zei ze een beetje kil om haar aandacht te trekken. Er was duidelijk iets aan de hand.

(Ik begreep nou ff niet of Poison nou al wel of niet uit haar verwarring is. Sorry als het dus wel zo is x3)

[ Liefje.. Poison is een meisje, ]

Akira's ogen kleurden felrood, nog roder dan eerst. Een vreemde gloed kwam er vanaf. Ze opende haar bek. Een schaduwbal ontstond. De schaduwbal was.. Anders. Het was niet paars-achtig. Nee, het was pikzwart. Het deed haar denken aan het oneindige. Het zwarte gat. De grote schaduwbal knalde tegen de Houndoom aan, nog net voor deze verdween. Akira's ogen werden weer normaal, en Akira keek naar Kiara, en vervolgens naar Poison. Ze ademde diep in. ''Ik weet iets,'' zei ze kalm. Als Poison niet normaal zou gaan doen, zou Akira haar Yawn doen. Dit zou geen schade aanbrengen bij Poison, maar haar alleen laten slapen, wist Akira.

[Inspiloos..]

(sorry.. heb het verbeterd ;D)

Kiara hoorde een klaagelijk gejank en verbaasd draaide ze haar kop om. De houndoom lag op de grond, bewegingloos, zo te zien was hij aangevallen. Ze grijnsde maar wende toen haar kop weer naar Poison. Akira klonk alsof ze een plan had 'wat dan?' vroeg Kiara kalm, zonder haar kop om te draaien. Haar rode ogen stonden strak op Poisen gericht en weken niet van haar af.

(me too.. xP)

Poison raakte steeds vermoeider, omdat ze zo reageerde. Ze zette een stap naar voren, waarna ze uit het niets een Ice Beam deed. De aanval ging door de lucht, richting een Starly, die nog geraakt werd ook. Vlug vloog de Starly weg, vast uit schrik. Poison snoof, en zette traag weer haar stap terug. Ze hoorde een stem, maar doordat ze verward was, wist ze niet wie het zei. Ze keek naar de Ninetales en Eevee, en kwam erachter dat de Ninetales iets had gezegd. Ze wist alleen niet wat, dus het kon ook een bedreiging zijn. Nadat ze dit bedacht had, wou Poison een Water Pulse op Kiara afvuren, tot ze zich wéér bedacht. De Eevee zei ook iets. Moest ze nu beide aanvallen..? Toen de twee met elkaar begonnen te praten, zuchtte Poison, waarna ze Sandstorm deed. De zandstorm ging om haar heen draaien. Toen de zandstorm langzaam wegtrok, stond er geen Tyranitar meer, maar een Umbreon. Deze lag op haar buik, zacht hijgend en met gesloten ogen. Poisons verwarring was nog niet helemaal weg, maar ze zou er niet meer zo heftig op reageren als toen ze een Tyranitar was.. toch?

(Inspiratieloosheid..)

Akira zuchtte. ''Poison!'' Riep zij luid. Ze sprintte op Poison af. ''Neem me niet kwalijk..'' Zei ze kalm. Ze deed een hele lichte Yawn. Als het goed was zou Poison nu heel rustig worden, maar nog niet in slaap vallen. Daar was deze Yawn niet sterk genoeg voor. Akira grijnsde licht. ''Gaat het, Poison?'' Vroeg ze rustig. Ze fronste. Ze zwiepte wat met haar staartje heen en weer. Poison was nu in een Umbreon verandert, dus.. Wacht! Poison was een Ditto! Akira besloot er niet op in te gaan. Ze vond Originele Umbreon's interessanter, maar.. Ook ditto's waren leuk. Zijzelf zou echter geen roze pudding willen zijn, en was dus blij dat ze een vosje was, die in een Umbreon zou kunnen evolueren. Plots hoorde ze iets. Ze keek haastig om zich heen. ''S-Sorry, moet weg!'' Riep ze, en ze sprintte weg.

[Aangezien ze geëvolueerd is, en hier toch niet meer gepost wordt, is ze weggegaan =3]